eitaa logo
#مجله_مجازی_تازنده ایم_ رزمنده ایم
1.4هزار دنبال‌کننده
48.1هزار عکس
35هزار ویدیو
1.6هزار فایل
#نذر_ظهور ارتباط با ما @Zh4653 @zandahlm1357 سلام خدمت بزرگواران این کانال پیروفرمایشات امام خامنه ای باب فعالیت درفضای مجازی ایجاد شده ازهمراهی شما سپاسگزاریم درصورت رضایت ؛کانال را به دیگران معرفی بفرمایید🍃🍃🍃🍃https://eitaa.com/zandahlm1357
مشاهده در ایتا
دانلود
✂️ داشتن زنان عقدی متعدد و غیر عقدی در میان سلاطین هخامنشی یکی از مواردی که به کرات مشاهده شده است باستان ستایان و باستان گرایانِ افراطی در مورد آن بر اسلام خرده می گیرند و اشکال می کنند ، وجود برخی قوانین شرعی در مورد زن در اسلام می باشد و در بین این مواردی چون وجود داشتن حق «تعدد زوجات عقدی و غیره عقدی » و سایر موارد دیگر همواره مورد مناقشه قرار می گیرند و در این مطلب ما صرفا قصد مطرح کردن پاسخی نقضی را داریم تا ببینیم که آیا اساسا باستان ستایان و باستانان گرایان حق وارد ساختن اشکال در این زمینه را دارند یا خیر ؟! با توجه به این نکته که تعدد زوجات سنتی اصیل در میان خیلی از کشورها همچون ایرانیان رایج بود و همه ی مردها می توانستند زنان قانونی (عقدی) زیادی داشته و علاوه بر این از زنان فرعی (مانند زنان صیغه) نیز بی بهره نبوده اند همانند سلاطین هخامنشی که تعدد زوجات امری رایج در بین شاهان هخامنشی بود و اسنادی زیاد از گزارش هایی در مورد زن بارگی شاهان و بلند پایگان و رهبران دینی هخامنشی با داشتن زنان عقدی متعدد وهمخوابه های بسیار بجا مانده است. در کتاب تاریخ ایران باستان مرحوم پیرنیا ، جلد ۲ ، صفحه ۱۱۹۹ ، گزارش هایی از این قبیل را بصورت مختصر آورده که به این شرح است : آیا شاهان هخامنشی غیر از ملکه زنان عقدی دیگری نیز داشته اند تاریک است ولی یک چیز را می توان استنباط کرد  که داشتن زن عقدی متعدد ممکن بوده ، کوروش بزرگ موافق نوشته های هرودوت و کتزیاس دو زن محترمه داشت : کاسان دان و نیز آمی تیس دختر آخرین پادشاه ماد ، کمبوجیه دو دختر کوروش را ازدواج کرد ، داریوش اول نیز دو دختر کوروش و یک دختر بردیا را گرفت ، نظایر این نوع ازدواج ها زیاد است و چون نمی توان تصور کرد که در این موارد دختران یا نوه های شاهان هخامنشی زنان غیر عقدی به شمار می رفتند ، پس باید گفت که می توانسته زنان عقدی متعددی داشته باشد. 📚منبع : تاریخ ایران باستان ، حسن پیرنیا ، جلد ۲ ، تهران ، ۱۳۹۱ ، موسسه انتشارات نگاه ، صفحه ۱۱۹۹