گفتگوهای غیر منتظره حافظ- قبله صاحب ما از ملاقات شما مخصوصا از جذبۀ اخلاقی شما خیلی مسرور شدیم میل داشتیم که بیشتر وقت خود را با شما صرف نمائیم جاذبۀ شما بقدری قوی است که هر کس با شما مجالس و هم کلام شود مجذوب تمام و ساکت می‌ماند و هر حرفی هم دارد در باطن خیالش می‌ماند چنانچه ما خیلی حرفها داشتیم و داریم که در بوتۀ اجمال مانده ولی چه کنیم که ناچار بحکم اجبار باید بوطن برگردیم در آنجا هم کارهای لازم شخصی و عمومی داریم که وقتش می‌گذرد امید است جنابعالی بر ما منت بگذارید بمنزل و مأوای ما تشریف فرما شوید تا از محضرتان کاملا بهره مند شویم. نواب- (رو بحافظ) ما نمی گذاریم شما حرکت کنید زیرا کار بجاهای باریک رسیده بایستی مطلب یک طرفه شود زیرا شماها همیشه بماها می‌گفتید که آقایان رافضی‌ها (شیعه ها) بکلی فاقد دلیل و برهانند و تنها قاضی می‌روند اگر در مقابل ما قرار گیرند زود ساقط می‌شوند. بر عکس گفتار شما آقایان در این جلسات کاملا ما شما را ساقط و زبون می‌بینیم بایستی حتما حقیقت معلوم شود تا ما ناظرین و مستمعین عاقل هر طریقی را حق دیدیم پیروی کنیم. حافظ- (رو بنوّاب) اشتباه نمودید که ما را ساکت و ساقط پنداشتید بلکه جذّابیت اخلاقی و طلاقت لسان و حسن بیان خطیب ارجمند ما را ساکت نموده که رعایت ادب نموده و مهمان عزیز را آزار ندهیم و الا ما هنوز وارد سخنان اساسی نشده ایم و اگر کاملا گرم صحبت شویم با اقامه برهان و دلیل خواهید دید که حق با ما و دلائل ما مثبت حق است. نواب- (رو بحافظ) ما تا امشب آنچه از مولی و سرور و قبله سلطان الواعظین صاحب شنیدیم تمام منطقی و با برهان و دلیل بوده و شما را در مقابل منطق و دلیل ساکت دیدیم. چنانچه می‌فرمائید دلائلی هست پس قطعا باید بمانید و اقامه دلیل نمائید من صریحا بشما می‌گویم و اعلام خطر می‌نمایم که گفتگوهای این شبها و نقل در روزنامه‌ها و مجلات باعث تردید در عقیده عدّه ای شده است و اگر حق را چنانچه سزاوار است ظاهر نکنید قطعا در نزد صاحب شریعت مسئول خواهید بود. (در این وقت مجلس سکوت بهت آوری بخود گرفت پس از قدری سکوت) حافظ- (با رنگ پریده رو به نواب) شما ملاحظۀ این آقای مهمان عزیز را هم بنمائید ایشان بنا بفرمودۀ خودشان مسافر مشهد هستند وقتشان عزیز است گویا خیال حرکت داشتند محض خاطر ما ماندند سزاوار ادب و اخلاق نیست که بیش از این اسباب زحمتشان شویم. داعی- خیلی ممنون از لطف شما هستم ولی راجع بحرکت مخلص بیانی فرمودید صحیح است ولی در عین حال هر کار مهمی داشته باشم در مقابل خدمات دینی ناچیز می‌دانم از طرف داعی هیچ مانعی نیست تا یک سال دیگر هم آقایان حاضر باشید داعی هم حاضرم چون وظیفۀ ما همین است که پیوسته انجام وظیفه بنمائیم تا حق از زیر پرده بیرون آید گذشته از اداء وظیفه داعی از مجالس اهل علم خورسندم که بهره برداری می‌نمایم مخصوصا جنابعالی که اخلاقا داعی را مجذوب خود قرار داده اید. فقط از میزبان محترم آقای میرزا یعقوب علی خان خیلی خجلم که اسباب زحمت ایشان شده ایم. (میرزا یعقوب علی خان و ذو الفقار علی خان و عدالت علی خان اخوان محترم) (که از رجال محترم قزلباش می‌باشند یک مرتبه با حال منقلب صدا بلند کردند که ما) (از شما انتظار این نوع بیان را نداشتیم ما صاحب منزل نیستیم اگر ما دام العمر جنابعالی) (در این منزل بمانید زحمتی بما ندارید چون ما در این منزل سرا دار هستیم و وجود شما) (سبب افتخار ما می‌باشد جناب آقای سید محمد شاه«از اشراف پیشاور»و جناب آقا سید) (عدیل اختر (از علماء شیعه پیشاور) فرمودند ممکن است چند شبی افتخار این مجلس) (دینی را بمنزل ما بدهید). (آقای میرزا یعقوب علی خان فرمودند غیر ممکن است مادامی که قبله سلطان) (الواعظین در پیشاور هستند و این مجلس برقرار است بایستی همین جا باشند). داعی- از آقایان عموما و از میزبانان محترم خصوصا کمال تشکر و امتنان را دارم. حافظ- (بعد از قدری سکوت) مانعی ندارد و چون میل آقایان هست چند روز دیگر می‌مانیم ولی همین طوری که قبله صاحب فرمودند هر شب آمدن جمعیت در اینجا اسباب زحمت است خوبست منزل ما را مرکز مباحثات قرار دهید تا تعادل کامل فراهم آید. داعی- اصراری ندارم که حتما آقایان تشریف فرما شوید چون این منزل وسیع است باغ و عمارت با وسعت دارد و برای این جمعیت آماده تر است خودتان قرار بر اینجا گذاردید و الاّ از طرف مخلص مانعی نیست هر جا امر بفرمائید با کمال میل حاضرم خدمت می‌رسم. میرزا یعقوب علی خان-از منزل و جماعت قزلباش هیچ مانعی نیست اگر آقای حافظ تازه تشریف آوردند و بحال ما سابقه ندارند ولی عموم اهالی می‌دانند که جماعت قزلباش عموما خدمتگذار نوع هستند و از پذیرائی و خدمتگزاری واردین خسته گی ندارند.

مخصوصا این منزل همیشه مرکز واردین است علی الخصوص که پیرایه ای بر او بستند. مجلس علم و بحث دینی و مناظرات مذهبی بیش از پیش عموم را خورسند و متشکر می‌نماید. حافظ- با اینکه بر من خیلی دشوار است توقف در پیشاور چون کارهای بسیاری در محل دارم که معطل مانده ولی برای اجابت دعوت آقایان اطاعت می‌نمایم پس حالا مرخص می‌شویم تا فردا شب ان شاء اللّه. #شبهای پیشاور.... https://eitaa.com/zandahlm1357

✨🍃🍂🌺🍃🍂🌺🍃🍂🌺 🍃🍂🌺🍃🍂🌺 🍂🌺🍂 🌺 وای از دل دیوانه ام، زین دشمن همخانه ام، همسایه با بیگانه ام، ویران تر از ویرانه ام زین پس درون خانه ام، یا جای دل، یا جای من ای وای دل، ای وای دل! ای وای من، ای وای من! دل پرده پرده، خون شود، تا پرده دیگرگون شود چون مرغ حق، خون می چکد، از نغمه های نای من ای وای دل، ای وای دل! ای وای من، ای وای من! شاید نسیمی آید و، بویی ز باغت آورد، تا در هوایت گل کند، خاکستر پَرهای من داغ دلم بی گفت و گو، از تو گرفته رنگ و بو دلتنگ یک لبخند تو، چون غنچه سر تا پای من از من به جز این های و هوی، آداب و ترتیبی مجو! من آن شبان عاشقم، هوهوی من، هیهای من #قیصر_امین_پور 🌺 🍂🌺🍂 🍃🍂🌺🍃🍂🌺 ✨🍃🍂🌺🍃🍂🌺🍃🍂🌺 🆔https://eitaa.com/zandahlm1357

#انسان_شناسی ۲۲۵ #استاد_شجاعی #حجه‌الاسلام_حسینی_قمی - کسی یا کسانی علیهِ من، حرف می‌زنند/ - کارشکنی می‌کنند/ - فتنه درست می‌کنند/ - موانعی که می‌سازند گاهی برای من غیرقابل تحمل می‌شود/ 💢 چگونه ارتباطم را با این افراد مدیریت کنم، که دینداری من، و حرکتم به سمت کمال بی‌انتها، به مشکل برخورد نکند؟

🎬 «راز دیدن امام زمان عج»👤آیت الله ناصری  🔸 ابر و حجابی که بین ما و #امام_زمان عج هست... ♦️♦️♦️♦️♦️ ۱۱۳ روز و شب از جام عشقت گشته مست هر که مهرت گوشه قلبش نشست ۱۱۴ روز آدینه شد و تشنه دیدار توام سالیانی است که سرگشته بازار توام https://eitaa.com/zandahlm1357

سلام لطفا #اندڪی_تأمل🇮🇷👇 eitaa.com/joinchat/3717922818Ca7721d8525 کانال را به دیگران معرفی بفرمایید🌺

پيام رهبر معظم انقلاب اسلامي به مناسبت حضور پر شور ملّت ايران در مرحله دوم انتخابات رياست جمهوري پيام رهبر معظم انقلاب اسلامي به مناسبت حضور پر شور ملّت ايران در مرحله دوم انتخابات رياست جمهوري بسم الله الرحمن الرحيم ملّت بزرگ و عزيز ايران! قلم ناتوان اينجانب قادر نيست همت بلند و انگيزه ي عميق و بصيرت نافذ و شور مخلصانه ي شما را توصيف كند. شما در دو جمعه ي پي در پي با اقدامي پرمعنا و پيامي رسا، بار ديگر عظمت خود را به جهانيان نشان داديد و قدرت خود را به رخ بدخواهان و دشمنان كينه توز كشيديد. شما عزم راسخ خود را بر دفاع از استقلال ملي فرياد زديد. شما پايبندي خود را به حراست شجاعانه از منافع كشور و نظام جمهوري اسلامي كه تأمين كنند ه ي همه ي آرمانهاي اسلامي و انقلابي است، در عمل ثابت كرديد. شما نمايش باشكوهي از همبستگي ملي و مشاركت عمومي در برابر چشم دوست و دشمن قرار داديد و راز استحكام و اقتدار خود در روياروئي با زياده خواهي‌هاي استكباري را مجسم ساختيد. اينك دشمن شما علي رغم ياوه گوئي‌هاي خود، در برابر عظمت و شفافيت مردم سالاري شما، در دل خود تحقير مي‌شود و امت بزرگ اسلاميِ گسترده در سراسر جهان، از ظرفيت و توانائي نظام اسلامي كه مظهر هويّت جمعي مسلمانان است به خود مي‌بالد. اين پيروزي درخشان ملّت مظهر رحمت الهي بر شما مردم مؤمن و جوانان صادق و صالح و نصرتي از سوي حضرت احديت است. اينجانب خاشعانه جبهه ي سپاس بر خاك مي‌نهم و دوام لطف و رحمت و نصرت ذات اقدس الهي را براي شما ملت عزيز و وفادار مسئلت مي‌كنم و خود و شما را به شكر و ذكر و خضوع و رفق و مدارا توصيه مي‌نمايم. اينك با تبريك اين مسئوليت خطير به رئيس جمهور منتخب جناب آقاي دكتر محمود احمدي نژاد، نكاتي را به ايشان و همه ي آحاد ملت عرض مي‌كنم: ۱) دوران انتخابات دوران شور و التهاب است با پايان گرفتن انتخابات بايد هيجان و التهاب، جاي خود را به متانت و رفاقت و همكاري بدهد. همه، چه طرفداران نامزد منتخب و چه طرفداران ديگر نامزدهاي محترم بايد از خود ظرفيت و حلم و دانايي بروز دهند. هيچ احساسي، چه شادماني و چه ناشادماني، نبايد كسي را به رفتاري برخلاف شأن يك انسان متعهد و خردمند وادار سازد. وحدت ملي و رفق و مدارا، تضمين كننده ي امنيت كشور و خنثي كننده ي هر توطئه است. ۲) اكنون پس از هفته‌ها گفتن و شنودن، نوبت كار و اقدام است. رئيس جمهور منتخب تا پذيرش رسمي مسئوليت، داراي فرصت ارزشمندي است، شايسته است اين فرصت، بدون فوت وقت، مصروف اقدامهائي شود كه شروع مسئوليت خطير رياست جمهوري بدان نيازمند است. همه ي مسئولان كشور و نخبگان بخشهاي گوناگون، ياري ايشان را تعهّدي انساني و اسلامي بشمارند. ۳) نقش مؤثر و تعيين كننده ي نامزدهاي رياست جمهوري در خلق اين حماسه ي بزرگ ملي، انكار ناپذير و سپاس از آنان بر همگان لازم است. اينجانب تشكر وافر خود را به همه ي آقايان بويژه به جناب حجت الاسلام و المسلمين آقاي هاشمي رفسنجاني كه خود از ذخائر انقلاب و از چهره‌هاي برجسته ي نظام جمهوري اسلامي ايرانند تقديم مي‌دارم و اميدوارم اين برادر عزيز و همسنگر ديرين مانند هميشه در عرصه‌هاي مهمِ نظام اسلامي نقش آفرين باشند. ۴) لازم مي‌دانم از همه ي آحاد ملت عزيز كه يكبار ديگر حادثه اي بزرگ در جهت رشد و اعتلاي كشور آفريدند، و از همه ي كساني كه به اين آزمايش بزرگ شور و حال بخشيدند، بويژه حضرات مراجع معظم و علماي اعلام و نخبگان دانشگاهي و اقشار گوناگون اجتماعي و سياسي و فرهنگي، و نيز از دستگاههاي خبري بويژه صدا و سيما كه مبتكرانه در اين حركت عمومي نقش آفريد، و از همه ي خبرنگاران و فعالان عرصه ي خبر و تحليل، و نيز از دست اندركاران برگزاري انتخابات، شوراي محترم نگهبان، وزارت كشور، استانداران، فرمانداران، عوامل اجرائي و نظارتي، نيروهاي انتظامي، امنيتي و اطلاعاتي و قضائي كه با مجاهدتي بزرگ، امنيت اين ايام را تأمين كردند، صميمانه سپاسگزاري كنم و براي همه ي آنان پاداش و ثواب الهي مسئلت نمايم. بار ديگر خداوند متعال را به خاطر نعمت و رحمتش بر اين ملت و اين كشور شكر مي‌گزارم و بر ساحت حضرت بقيه الله ارواحنا فداه سلامي مخلصانه معروض مي‌دارم و رعايت و عنايت و دعاي آن بزرگوار را مي‌طلبم. والسلام علي عبادالله الصالحين سيّدعلي خامنه اي ۴/ تير/۱۳۸۴ .......: #پیام‌های مقام معظم رهبری https://eitaa.com/zandahlm1357

ایمان هم یعنی واقعاً مؤمنانه انسان وارد میدان بشود. سعی کنید ایمانتان را قوی کنید. الحمدلله شماها دلهاتان همه پاک است، صاف است و ایمانها در دلهای شما میدرخشد. انسان میتواند این را حس بکند. ولی خب، سعی کنید آن را عمیق کنید و عمق ببخشید به ایمانتان که با هر حادثه ای متزلزل نشود. با مطالعات خوب، با استفاده ی از انسانهای والا و استادهای خوب. این هم دوّم. و سوّم هم بصیرت و آگاهی. در خودتان بصیرت ایجاد کنید. قدرت تحلیل در خودتان ایجاد کنید. قدرتی که بتوانید از واقعیتهای جامعه یک جمع بندی ذهنی برای خودتان به وجود بیاورید، یک چیزی را بشناسید. این قدرت تحلیل خیلی مهم است. ما هر ضربه ای که در طول تاریخ - ما مسلمانها - خوردیم، از ضعف قدرت تحلیل بوده. در صدر اسلام هم ضرباتی که خوردیم همین جور بوده، که حالا اینها بحثهای تفصیلی زیادی دارد؛ در دوره‌های گوناگون هم همین جور است. نگذارید که دشمن از بی بصیرتی ما، ناآگاهی ما استفاده بکند و یک واقعیتی را واژگونه در چشم ما جلوه بدهد. ان شاءالله موفّق باشید. #پاسخ پرسشهای دانشجویان ✍مقام معظم رهبری https://eitaa.com/zandahlm1357

۱۸- نگرانی از عدم شناخت فراز و نشیبهای آینده ی انقلاب اسلامی و تشخیص تکلیف جوانان بسم الله الرّحمن الرّحیم. من اوّل عرض میکنم که بسیار خوشحالم که در این جمع صمیمی و دوستانه شرکت کردم و لازم میدانم باز هم تشکّر کنم از شما که این مجال را فراهم کردید، مجال دیدار دو نسل؛ یک نسل، ما که جوانان امروزی هستیم - متولد در ابتدای انقلاب، در سالهای آغازین انقلاب و پرورش یافته در دوران طلایی بعد از انقلاب - و شما که از نسل بانیان انقلاب هستید و آنچه که بیشتر مورد توجّه جوانها است اینکه شما در زمانی که هم سن و سال ما بودید - شما و همرزمانتان - به خاطر اندیشه ی والا و هدف مقدّسی که داشتید تلاش میکردید. همان طور که مستحضر هستید در آستانه ی دهه ی سوّم انقلاب مقارن با چیزی کمتر از یک سال به قرنی از قرون میلادی که سالهای طولانی است که کشورهای پیشرفته در مورد آن تبلیغات میکنند - خصوصاً در مورد پیشرفت علوم و تکنولوژی و ارتباطات - قطعاً یک سری فراز و نشیبها و گردنه‌های جدیدی برای ما پیش خواهد آمد که به دلیل موقعیّت سنی ای که ما داریم مسؤولیّت سنگینی هم برای گذر از این گردنه‌ها بر روی دوش ما است. خب، جوانان ایرانی از قبل از انقلاب به وسیله ی افراد آگاهی که هدف تشکیل حکومت اسلامی را با آنها منتقل کردند، تکلیف خودشان دانستند: تلاش برای پیروزی انقلاب و بعد از پیروزی انقلاب، تلاش برای حفظ انقلاب در زمانی که جنگ پیش آمد و مسائل دیگر. به هر حال جوانها تا آنجا که به ما منتقل شده خوب توانستند وظیفه شان را انجام بدهند، امّا از این به بعد برای ما و من به عنوان نماینده ی افرادی که فرزندانی از انقلاب، که به دلیل تعلّق خاصی که به انقلاب دارند نگرانی خاصی برای انقلاب و آینده ی انقلاب و آنچه که دستاورد خون هزاران شهید است دارند، این نگرانی هست که این فراز و نشیبها را چگونه باید شناخت، چگونه باید با آنها مقابله کرد، چگونه باید آماده شد برای طی کردن آنها و از شما به عنوان یک پدر مهربان تقاضا میکنم که نصایح خودتان را بفرمائید. متشکّرم. ان شاءالله که موفّق باشید. عرض میکنم که بله، همین طور که شما میگوئید همین جور است که سالهای آینده و همه ی دورانهای عمر شما جوانها - که ان شاءالله طولانی باد و طولانی خواهد بود - با بسیاری از مسائل، شما مواجه خواهید شد و هر انسان زنده ای طبعاً با مسائل فراوانی مواجه میشود. حالا آیا این مسائل که حالا شما در ده سال آینده - چون این دهه‌ها را معمولاً جدا میکنند از هم، در حالی که خیلی هم از هم جدا نیستند، خیلی با هم، دهه خصوصیّتی دارد - آیا این در سالهای آینده مسائلی که وجود خواهد داشت، دشوارتر از مسائلی خواهد بود که ما این را در فرضاً دهه‌های گذشته تجربه کردیم یا آسانتر خواهد بود، این هم قابل تشخیص نیست. یعنی نمیشود الان گفتش که مسائل آینده ی ما دشوارتر خواهد بود از آنچه که در گذشته داشتیم؛ نه، نخیر، ما این را نمیتوانیم یقیناً بگوئیم؛ ممکن است باشد ممکن است نباشد. امّا آن که من میتوانم به شما جوانها سفارش بکنم این است که جوان باید با احساس مسؤولیت، احساس مسؤولیت، یعنی واقعاً خودش را مسؤول بداند و بخواهد که زندگی را با پای خودش پیش ببرد و حرکت بکند و مثل پر کاهی در امواج حوادث نباشد. باید احساس مسؤولیّت کند، اوّلاً با این احساس؛ ثانیاً با ایمان. ایمان نقش بسیار مهمّی دارد در پیشرفت در همه ی میدانها و پیروزی بر همه ی موانع. این دو. و سوّم بصیرت و آگاهی. اگر این سه خصوصیّت را جوانها در خودشان تأمین کنند - که البتّه کار چندان آسانی نیست، امّا بسیار ممکن است - من خیال میکنم هر وضعی دنیا پیدا کند، ارتباطات پیشرفت پیدا کند، نمیدانم تمدنهای گوناگون به عرصه ی بازار تمدنها در دنیا پا بگذارند، قدرت بزرگی در دنیا از بین ببرد، قدرت جدیدی به وجود بیاید، ایران چالش‌های گوناگونی در مسائل اقتصادی، سیاسی و غیره با دیگران داشته باشد، نداشته باشد، در همه ی زمینه‌ها شماها میتوانید تضمین کنید موفّقیّت خودتان را، اگر این سه خصوصیّتی که من گفتم در خودتان سعی کنید به وجود بیاورید. یعنی ببینید من میگویم سعی کنید به وجود بیاورید. اعتقادم این است که سعیها یک اندازه نیست، یک اندازه هم موفّق نیست. امّا اعتقاد دیگرم این است که هر کسی سعی بکند بالاخره توفیقی خواهد داشت. در این مورد شما این سعی را باید بکنید در تحصیل این سه چیز، اوّل احساس مسؤولیت، دوّم ایمان، سوّم بصیرت و آگاهی، در خودتان بصیرت ایجاد کنید. آن احساس مسؤولیّت که میگویم در مقابل حالتی است که من یک وقتی به جوانها قبلاً هم گفتم: حالت ولش. بعضی جوانها هستند، آقا این کار را، میگوید ولش. مثلاً امتحانات در پیش است، نمیدانم فلان قضیه؛ [میگوید] ولش. این ولش بدترین بلاست برای جوان. این است؛ احساس مسؤولیّت یعنی رها کردن این حالت ولش. توجّه میکنید؟ این اوّلی است.

کتاب صوتی " روایت رهبری" اثر سید یاسر جبرائیلی تولید : ایران صدا #روایت_رهبری #سید_یاسر_جبرائیلی #تاریخ_معاصر #انقلاب_اسلامی

📗کتاب صوتی #روایت_رهبری قسمت 9⃣1⃣

#دعای عهد🕊 https://eitaa.com/zandahlm1357

#اذکار هفته https://eitaa.com/zandahlm1357

هر روز با امام رضا @zandahlm1357 @HashtominEmam آرشیو مطالب صفحه هرروز با امام رضا (ع)

موجودات حدّ مشترك قرار داده است و هر كس بين او و مخلوقاتش حد مشترك قرار دهد براي او اجزاء پنداشته است و هر كس او را داراي اجزاء تصور كند او را وصف كرده و هر كه او را وصف كند درباره خداوند كجروي كرده است. خداوند با تغيير يافتن مخلوق، متغيّر نمي شود، كما اينكه با حدّ تعيين كردن محدود هم محدود نمي شود، احد است اما نه به معناي عددي، ظاهر است نه به ظهور حسّي، متجلّي است نه به تجلّي قابل رؤيت، باطن است نه به جدايي و تفرقه از ظاهر، مباين با اشياء است نه به مباينت در مسافت، قريب است نه به نزديكي فاصله اي، لطيف است نه به معناي جسميّت، موجود است نه به وجود بعد از عدم، فاعل است نه به فعليت اجباري، مقدّر است نه به قوه فكري، مدّبر است نه بواسطه حركت، مريد است نه به واسطه همّت، مشيّت دارد نه به همّت، مدرك است نه با ابزار و وسيله حسّ، سميع است نه به واسطه آلت شنيدن، بصير است نه بواسطه چشم. اوقات او را فرا نمي گيرند، اماكن او را محدود نمي كنند، سالها او را شامل نمي شوند، صفات او را محدود نمي كنند، ادات او را مقيد نمي كنند، وجودش بر اوقات مقدم است و بر عدم نيز سبقت دارد، ازليتش بر هر ابتدايي پيشي دارد، اينكه مشاعر را براي موجودات ايجاد كرده دليل است بر اينكه خود داراي مشعر نيست، اينكه جواهر را جوهريت داده معلوم است كه جوهر ندارد، اينكه بين اشياء ضديّت ايجاد كرده فهميده مي‌شود ضدّي ندارد، و اينكه بين امور مقارنت و نزدكي ايجاد كرده معلوم است قريني ندارد. نور را ضد ظلمت، تجلي و ظهور را ضدّ ابهام، خشكي را ضد تري و سرما را ضدّ گرما، قرار داده است. بين دشمنيها ألفت و دوستي ايجاد مي‌كند، و بين نزديكي ها، تفرقّه مي‌اندازد، و اين دليل است كه در تفرقه‌ها مفرّق و جدا كننده اي هست و در ألفتها، مؤلّفي است، كه فرمود: "و من كلّ شي ء خلقنا زوجين لعلّكم تذكّرون" (ذاريات/۴۹) (و هر چيزي را زوج خلق كرديم شايد كه متذكّر شويد). پس با تفريق بين قبل و بعد فرق گذاشت، تا بدانيد قبل و بعد در مورد او معنا ندارد، با غرائزي كه براي موجودات ايجاد كرد شاهد بر اين است كه غريزه ندارد، با تفاوت ايجاد شده در بين موجودات روشن مي‌شود كه اختلاف و تفاوتي در او راه ندارد، اينكه موجودات را موقّت به وقت كرده خبر از آن دارد كه خود موقّت به وقت نيست، بعضي از موجودات از بعضي ديگر مخفيند، تا بدانيد كه بين او و موجودات چيزي جز خود موجودات حجاب نيست، معناي ربو بيت تنها براي او صادق چون پروردگار و ربّي جز او نيست، حقيقت الهّيت و پرستش شدن تنها براي او ثابت است چون غير از او پرستش شونده اي نيست، معناي عالم تنها بر او صدق مي‌كند در حاليكه معلومي نيست خالقي است كه بدون مخلوق به اين نام خوانده مي‌شود، تأويل و تفسير سمع و شنيدن اوست در حاليكه مسموعي نيست، اينطور نيست كه از وقتي موجودات را خلق كرده، صفت خالق بر او حمل شود، و همينطور چنين نيست كه از وقتي انسانها را ايجاد كرده، معناي بارئيت بر او صدق كند، چطور مي‌شود در حاليكه استفاده از "مذ" (ادات زمان براي بعيد) از او مخفي نيست، و استفاده از "قد" دليل بر نزديكي نمي شود، و استفاده از "لعلّ" موجب مستور بودن از وي نمي شود، "متي" هم او را موقّت به وقت نمي كند، "حين" هم باعث تضّمن و محدود شدن او نيست، "مع" نيز موجب تقارن او با چيزي نمي شود. بلكه اين ادوات خودشان را محدود مي‌كنند، و به آلتي مثل خودشان اشاره مي‌كنند، و در اشياء افعال آنها ايجاد مي‌شود، "منذ" آنها را از قدمت مي‌اندازد، "قد" ازليّت را براي آنها حتمي مي‌كند "لولا" پايان را از آنها دور مي‌كند. جدا مي‌شوند پس دلالت بر فرق گذارنده اي دارد، مباينت دارند پس بيانگر جدا كننده اي است، به خاطر آنكه صانع آنها بر عقول تجلّي كند، و دليل از اوهام دور است، و به وسيله آنها اقرار فهميده مي‌شود، و بوسيله عقول اعتقاد به تصديق خداوند پيدا مي‌شود، و با اقرار ايمان به او كامل مي‌شود. دين وقتي معنا دارد كه معرفتي باشد، معرفت وقتي ممكن مي‌شود كه اخلاص باشد، و وقتي خداوند را تشبيه به چيزي كرديم، اخلاص معنا ندارد، وقتي صفات تشبيهي را براي خداوند قائل شويم ديگر نفي صفات زائد از او نكرده ايم، پس هر صفتي كه در مخلوق باشد در خالق موجود نيست، و هر چه در آن امكان هست از صانع آن امتناع دارد، حركت و سكون براو صادق نيست، چطور مي‌شود كسي مجري حركت و سكون است در خودش حركت و سكون باشد؟! يا چيزي را كه خود ابداع كرده به خودش برگردد؟! اگر اينطور بود ذاتش تغيير مي‌كرد، و كنهش تجزيه مي‌شد، و معنايش از ازليت مي‌افتاد، و براي باري غير از مبروء چيزي نمي ماند، و اگر برايش حدّي مشخص مي‌شد از جهت ديگر هم حدّ مي‌خورد، و اگر در پي تمام و كمال بود لازم مي‌آمد نقص داشته باشد.