eitaa logo
#مجله_مجازی_تازنده ایم_ رزمنده ایم
1.7هزار دنبال‌کننده
48.9هزار عکس
35.6هزار ویدیو
1.7هزار فایل
#نذر_ظهور ارتباط با ما @Zh4653 @zandahlm1357 سلام خدمت بزرگواران این کانال پیروفرمایشات امام خامنه ای باب فعالیت درفضای مجازی ایجاد شده ازهمراهی شما سپاسگزاریم درصورت رضایت ؛کانال را به دیگران معرفی بفرمایید🍃🍃🍃🍃https://eitaa.com/zandahlm1357
مشاهده در ایتا
دانلود
⚜البته صابران به حد کامل و بدون حساب پاداش داده خواهند شد. 📚[ - 10]
10.4M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
تلاوت سوره مبارکه شمس + ترجمه فارسی قاری مصطفی اسماعیل
هر روز با امام رضا @zandahlm1357 @HashtominEmam آرشیو مطالب صفحه هرروز با امام رضا (ع)
احاديث تفسيري آل عمران متن حديث سورة آل عمران ۱- العيّاشى بإسناده عن مرزبان القمى، قال: سألت أباالحسن عليه السلام عن قول الله (شهد الله أنّه لاإله إلّا هو و الملائكة و أولوا العلم قائماً بالقسط). قال: هو الامام. ۲- الصدوق عن أبى العبّاس محمّد بن ابراهيم بن إسحاق الطالقانى رضي الله عنه قال: حدّثنا أحمد بن محمّد بن سعيد الكوفى، قال: حدّثنا علىّ بن الحسن بن علىّ بن فضال، عن أبيه، قال: قلت لأبى الحسن الرضا عليه السلام: لِمَ سُمّى (الحواريّون) الحواريّين؟ قال: أمّا عند الناس فإنّهم سمّوا حواريّين لأنّهم كانوا قصّارين يخلصون الثياب من الوسخ بالغسل و هو اسم مشتقّ من الخبز الحوار، و أمّا عندنا: فسمّى الحواريّون: الحوار لأنّهم كانوا مخلصين فى أنفسهم، و مخلصين لغيرهم من أوساخ الذنوب بالوعظ و التذكير، قال: فقلت له: لِمَ سُمّى النّصاري؟ قال: لأنّهم كانوا من قرية إسمها ناصرة من بلاد الشام نزلتها مريم و نزلها عيسي عليه السلام بعد رجوعهما من مصر. ۳- العيّاشى عن إسماعيل بن همّام عن أبى الحسن عليه السلام فى قول الله (مسوّمين) قال: العمائم اعتمّ رسول الله صلّي الله عليه و آله فسدلها من بين يديه و من خلفه. ۴- الحميرى عن الرضا عليه السلام قال: و كان جعفر عليه السلام يقول: والله لايكون الّذى تمدّون إليه أعناقكم حتّي تميّزون و تمحّصون، ثمّ يذهب من كلّ عشرة شىء و لايبقي منكم إلّا الأنزر، ثمّ تلا هذه الآية (أم حسبتم أن تدخلوا الجنّة و لمّا يعلم الله الّذين جاهدوا منكم و يعلم الصابرين). ۵- العيّاشى عن أبى الحسن الرضا عليه السلام أنّه ذكر قول الله (هم درجات عند الله) قال: الدّرجة ما بين السماء إلي الأرض. ۶- علىّ بن إبراهيم قال: حدّثنى أبى عن الحسين بن خالد، عن الرضا عليه السلام فى قوله تعالي (اصبروا و صابروا و رابطوا) قال: إذا كان يوم القيامة ينادى مناد: أين الصابرون؟ فيقوم فئام من الناس، ثمّ ينادى: أين المتصبّرون؟ فيقوم فئام من الناس، قلت: جعلت فداك و ما الصابرون؟ قال: الصابرون علي أداء الفرائض، و المتصبّرون علي اجتناب المحارم. سوره آل عمران (۳) ۱- عياشي به اسنادش از مرزبان قمي روايت كرده است كه گفت: از حضرت رضا (ع) درباره آيه (خداوند و ملائكه و صاحبان علم شهادت مي‌دهند كه خدايي جز او نيست و بر پا دارنده عدل است) ۱ سؤال كردم، فرمود: مقصود (از أولوا العلم) امام است ۲ امام رضا علیه السلام https://eitaa.com/zandahlm1357
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
.......: امام رضا (ع) دست فلج مردی را شفا داد. اگرچه ظهور معجزات درخشان و شگفت انگیز از ائمّه هُدی، علیهم آلاف التحیّه و الثناء، کاری تازه و عجیب نیست و از زمان‌های گذشته از آن بزرگواران، صدور هر گونه اعجاز امری دیده، شناخته و محتمل است ولی باز هر چندی از یکی از حضرات عرش درجات، صلوات الله علیهم، معجزه روشنی ظاهر می‌شود که موجب افزایش یقین و تکمیل عقاید اهل ایمان می‌گردد. چناچه این اوقات از حضرت امام ثامن ضامن؛ علی بن موسی الرضا روحنا فداه، معجزه بزرگی آشکار شده و شرح آن معجزه را جناب مؤتمنُ الملک متولی باشی آستانه مبارکه رضویه برای جناب مستطاب اشرف امجد افخم؛ سپهسالار اعظم نوشته‌اند و ما برای اطلاع و شادی مطالعه‌کنندگان عین عبارت آن نوشته را نقل می‌نماییم: میرزا ارسطو پسر مولوی بسطامی به علت بروز فلج، قریب چهار سال بود که دست چپش از بند دست تا شانه به کلی خشک و بی‌حس شده بود به نوعی که مکرّر برای امتحان، سوزن به آن دست فرو کردند اصلاً متوجه نمی‌شد سه دفعه نیز به جهت آنکه مشخص نمایند عروق به حالت خود باقی است یا نه، نیشتر فروکردند به هیچ وجه رطوبتی خارج نگردید. در فارس و درالخلافه طهران و خراسان، اطبّای ماهر به معالجه پرداختند اصلاً فایده‌ای نداشت. به همه پزشکان ایرانی و خارجی، علت این بیماری بواسطه فصدی است که چهار سال قبل، از آن دست انجام شده بود و این فصد باعث قطع عصب شده و امکان درمان ممکن نیست. چون بیمار از معالجه به کلی مأیوس گردید اِلتجاء به آستان ملائک پاسبان حضرت ثامِنُ اَلاِئمّه و ضامِنُ اُلاُمِّه علی بن موسی الرضا روح العالمین فداء برده. در یوم پنجشنبه 25 شهر ربیع الاول 1293]قمری[ سه ساعت به غروب مانده به حرم محترم امام انس و جان تشرف حاصل نموده با کمال عجز و انکسار و تضرّع و ابتهال مشغول زیارت شده، شفای درد خود را از آن بزرگوار درخواست نمود و بسیار زیاد گریه و زاری کرد. پس از زیارت در بالا سر مبارک نماز ظهر و عصر به جای آورده، بی‌اختیار او را خواب در ربود. در عالم رُؤیا شخص جلیل، نقاب انداخته مُتلبّس به لباس فاخری که عمامه سبزی بر سر و شال سبزی در کمر بسته، می‌بیند که ایستاده و به این لفظ مبارک به او خطاب می‌فرماید: «چند وقت است دست تو خشک شده؟» عرض می‌کند: «سه سال است». می‌فرماید: «سه سال بیشتر است. به سبب تضرع و زاری مادرت، تو را شفا دادیم. برخیز و برو خیابان سُفلی]پایین خیابان[، فصد کن. شصت مثقال خون بگیر. دستت خوب می‌شود». عرض می‌کند: «مکرر نیشتر زده‌اند. خون سهل است؛ رطوبت هم بیرون نیامده». با ناراحتی می‌فرمایند: «من می‌گویم برو فصد کن. دست تو را شفا دادیم، می‌گویی رطوبت ندارد». از ترس خطاب سراسیمه برمی‌خیزد با کمال حیرت و پریشانی به نوعی که احوالش منقلب می‌شود. از حرم محترم بیرون می‌آید و به دو نفر و به دو نفر خواب خود را تقریر می‌کند و با عجله می‌رود خیابان سُفلی نزد حاجی محمد تقی فصّاد آستانه مقدسه که بسیار با سررشته و در صنعت خود کمال مهارت را دارد. می‌گوید: «مرا فصد کن حاجی مشارالیه می‌گوید: «من مکرّر نیشتر به دست تو زده‌ام. خون بیرون نیامد و دست تو حیات ندارد». خواب خودش را نقل می‌کند. حاجی اعتقاد می‌کند دست او را می‌بندد اصلاً رگ معلوم نمی‌شود. چشم بسته نیشتری می‌زند فوراً خون جاری می‌شود. میرزا ارسطو همین که خون را می‌بیند از شدت ذوق که قطع به سلامت می‌نماید مدهوش می‌شود. حاجی به سرعت شصت مثقال خون می‌گیرد دست راست را می‌بندد. میرزا را می‌مالند به حال می‌آید. دست را حرکت می‌دهد، می‌بیند از دست دیگرش بهتر است و در کمال صحت و سلامت. عجیب‌تر اینکه بعد از صحّت و حرکت دست که ملاحظه شد. معلوم گردید حاجی محمّدتقی با کمال مهارتی که در فصّادی دارد نیشتر را به موضعی که محل فصد نبود، زده و نیشتر به گوشت فرو رفته و همچنین دستی که در این مدت قوّه او تمام شده، توان و قدرت حرکت به هم رسانیده بود. همان روز که ملاحظه شد با دست راست اصلاً تفاوتی نداشت و فوراً به حال آمده به حالت طبیعی برگشته بود. اگرچه در عالم رُؤیا بعضی سئوال و جواب‌های دیگر هم شده است؛ چون متعلق به این معجزه نبود ذکری از آن فقرات نشد. شکر می‌کنم خدا را که در زمان پادشاهی ناصرالدین در شعائرالله اینگونه تعظیمات و خوارق پیدا می‌شود و بر قوت دولت و ملت اسلام می‌افزاید. بر حسب رسم معمول آستان مقدسه، یک شبانه روز به دفعات نقاره‌خانه شادی و اعلام معجزه به جمیع اهالی شهر زده شد و از جانب فیض جوانب سرکار فیض آثار علیه سلامُ الله المُلکُ الغفّار، خلعت طلعت زیب پیکر میرزا ارسطو که نظر کرده حضرت علیه السلام است داده شد و این تفضیل در این ورقه محض استحضار خاطر مبارک و انتشار این خبر خیریّت اثر در جمیعِ ممالکِ کیهان مسالک عرض شد که موجب خوشنودی قاطبه مسلمین گردد.9   # شفا یافتگان حرم مطهر امام رضا (علیه‌السلام) در آینه مطبو