براي هركدام از اين سه امر، مشكلات فراواني وجود داشت: الف. انديشه اصيل اسلامي تحريف شده و انديشه جاهلي حاكم و غالب شده بود. ب. تبليغات اموي بر ضد اهل بيت عليهم السلام چنان گسترش يافته بود كه مردم حتي در نمازها، به سب و لعن اهل بيت عليهم السلام مي‌پرداختند! ج. تشكيلات شيعه بر اثر اختناق و ارعاب و فقر و فشار اقتصادي و فرهنگي و سياسي، متلاشي شده، نيروهاي كادر شيعه به شهادت رسيده بودند. • اظهارات و روايات صادر از ائمه عليهم السلام بهترين منبع و مدرك براي شناخت زندگي آنها است به شرط آنكه هدف و مقصد كلي و خط مشي اصلي آنها را بشناسيم. امام سجاد عليه السلام چون در دوران اختناق زندگي مي‌كردند و نمي توانستند مفاهيم مورد نظرشان را آشكار و صريح بيان كنند، از دو روش استفاده مي‌كردند: الف. روش دعا كه در صحيفه سجاديه متجلي است. ب. روش موعظه كه در غالب بيانات و روايات امام سجاد عليه السلام متبلور است. با اين دو روش حكيمانه، ايدئولوژي و انديشه‌هاي درست را به بهترين شكل منتقل مي‌كردند. ۱۴. صحيفه سجاديه مجموعه اي از ادعيه است درباره همه موضوعاتي كه انسان در يك زندگي بيدار و هوشمندانه بايد به آن توجه كند. امام عليه السلام به زبان «دعا»، انگيزه‌هاي يك زندگي اسلامي را در ذهن مردم بيدار و زنده مي‌كند تا «اصلاح جامعه آغاز گردد. بعد سياسي زندگي امام سجاد عليه السلام • برخي از مطالب امام سجاد عليه السلام در روش موعظه، خطاب به عموم مردم است و برخي ديگر خطاب به شيعه. در آنجا كه مخاطب همه مردم هستند اولاً غالباً به آيات قرآن استناد مي‌شود و ثانياً صريحاً دستگاه حكومتي مورد عتاب و انتقاد قرار نمي گيرد و صرفاً بيان انديشه و ايدئولوژي اسلامي به صورت پند و نصيحت است. استناد به قرآن كريم از آن نظر ضروري بود كه عموم مردم، معرفت كافي نسبت به امام سجاد عليه السلام نداشتند و استدلال مي‌طلبيدند. پرهيز از انتقاد صريح نيز براي رعايت تقيه بود. حضرت زين العابدين عليه السلام سخن را با لحن موعظه به اين صورت آغاز مي‌كند كه «ايها الناس اتقوا الله و اعلموا انكم اليه راجعون؛... تقواي خدا را پيشه كنيد و بدانيد كه به سوي خدا برمي گرديد. الا و ان اول ما يسالانك عن ربك الذي كنت تعبده; بدان كه وقتي نكير و منكر به سراغ تو مي‌آيند اولين چيزي كه آن دو مي‌پرسند، از خداي توست كه او را عبادت مي‌كردي و عن نبيك الذي ارسل اليك; از پيامبري كه به سوي تو فرستاده شده، مي‌پرسند و عن دينك الذي كنت تدين به، و از دينت مي‌پرسند كه به آن معتقد بودي و عن كتابك الذي كنت تتلوه; و از كتابت كه آن را تلاوت مي‌كردي، مي‌پرسند. » و آنگاه امام سجاد عليه السلام مي‌رسد به نكته اصلي و محوري: «و عن امامك الذي كنت تتولا; (۳) و از امامي كه تو ولايت آن را داري، مي‌پرسند. » در زبان و بيان ائمه عليهم السلام مساله امامت يعني مساله حكومت و فرقي بين مساله امامت و مساله ولايت نيست. امامي كه در اينجا ذكر مي‌شود، يعني جانشين پيامبر كه هم متكفل ارشاد و هدايت ديني توست و هم متكفل هدايت و ارشاد امور زندگي در دنيا; امام يعني رهبر جامعه. پس اطاعت از امام كه واجب است، هم در امور دنيوي و هم در امور ديني واجب است. #مجموعه_مقالات_مقام_معظم_رهبری @zandahlm1357👈