داستان کوتاه https://eitaa.com/zandahlm1357

بستن آب بر امام و یارانش

از شب عاشورا تا آغاز نبرد

همنشینی چنانچه عوام مردم به خاطر خطاهایشان عذاب می‌شوند، خواص را به خاطر غفلت عذاب می‌نمایند. پس اگر می‌خواهی از اهل کمال باشی، از مجالست با غافلان در هر حالی که هستی بپرهیز. سعدی کم نشین با قوم ارزق پیرهن یا بکش بر خانمان انگشت نیل یا مکن با پیل بانان دوستی یا بنا کن خانه یی در خورد پیل #کشکول شیخ بهاء https://eitaa.com/zandahlm1357

صفحه همسران بهشتی @zandahlm1357

.......: بدي را به نيكي پاسخ دهد: جازي الاسائه بالاحسان! دشمني او از دوستي نادان سودمندتر است: عَداوة العاقل خير من صَداقة الجاهل! نادان را درك مي‌كند: يعرف الجاهل لأنه كان قبلُ جاهلا! از رفتار نادان خيلي به شگفت نمي آيد: تعجب الجاهل من العاقل أكثر من تعجب العاقل من الجاهل! با نادان چونان پزشك با بيمار روبرو مي‌شود، و از مهارت همدلي و هم حسي برخوردار است: يُخاطب الجاهل مخاطَبَة الطبيب المريض! در زندگي به ميزان رفع نيازهاي اساسي بسنده مي‌كند: قَنِعَ بِمَا يَكْفِيهِ! ناپسند را از خودش دور مي‌سازد: عَقَلَ الذَّمَّ عَنْ نَفْسِهِ! به هوش شناختي (IQ ) بسنده نمي كند: إنّ اللَّهَ يَقِي بالتَّقوي عَنِ العَبدِ ما عَزُبَ عَنهُ عَقلُهُ! از مشروبات ممنوع پرهيز دارد: حَرّمَ اللَّهُ الخَمرَ لِما فيها مِن تَغْييرِها عُقولَ شارِبِيها! دل بسته دنيا نيست: حُبُّ الدنيا يُفسِدُ العقلَ! عاشق دنيا نيست: لا تَنظُرْ إلَيها نَظَرَ العاشِقِ الوامِقِ! اهل زرنگي نيست: إنّ اللَّهَ تعالي وَسَّعَ أرزاقَ الحَمقي لِيَعتَبِرَ العُقَلاءُ و يَعلَمُوا أنّ الدنيا ليسَ يُنالُ ما فيها بِعَمَلٍ و لا حِيلَةٍ! سخاوتمند است: السَّخاءُ ثَمَرَةُ العَقلِ! عُذر پذير است: أعقَلُ النّاسِ أعذَرُهُم لِلنّاسِ! عاشق نمي شود: مَن عَشِقَ شَيئاً أعشي (أعمي) بَصَرَهُ و أمرَضَ قَلبَهُ، فَهُوَ يَنظُرُ بِعَينٍ غَيرِ صَحيحَةٍ، و يَسمَعُ بِاُذُنٍ غَيرِ سَميعَةٍ، قَد خَرَقَتِ الشَّهَواتُ عَقلَهُ، و أماتَتِ الدّنيا قَلبَهُ! اگر عاشق شد عشقش را مديريت مي‌كند: مَن عَشِقَ فَكَتَمَ و عَفَ فَماتَ فهُو شَهيدٌ! عاشق عبادت است: مَن عَشِقَ العِبادَةَ فَعانَقَها، و أحَبَّها بقَلبِهِ، و باشَرَها بِجَسَدِهِ و تَفرَّغَ لَها، فَهُو لا يُبالي عَلي ما أصبَحَ مِنَ الدُّنيا: عَلي عُسرٍ أم عَلي يُسرٍ! اهل بندگي است: العقل ما عُبِدَ بِهِ الرَّحمنُ وَ اكتُسِبَ بِهِ الجِنانُ! عفت مي‌ورزد: مَن عَقَلَ عَفَّ! دلِ بزرگي دارد: حِفظُ قَلبِكَ ما استَودَعتَهُ! از كنار لغو و بيهوده بزرگوارانه و كريمانه مي‌گذرد: وَ إِذَا مَرُّوا بِاللَّغْوِ مَرُّوا كِرَاماً! كارهاي بيهوده را ترك مي‌كند: بِتَركِ ما لا يَعنيكَ يَتِمُّ لَكَ العَقلُ! زياد اهل سرگرمي نيست: مَن كَثُرَ لَهوُهُ قَلَّ عَقلُهُ! #دانستنیهای خانواده سبز ✍مهدی واعظ موسوی https://eitaa.com/zandahlm1357