💠 پاسخ به #شبهات #مهدویت 🔰 آیا بعد #ظهور ، #ابلیس و دیگر شیاطین از بین می روند؟ 🔰 آیا بعد ظهور ، میزان گناهان به صفر می رسد ؟ 🔰وقتی ظهور می شود و خود امام بر جامعه حکومت می کند، قطعا گناهان کمتر می شود و دین داری آسان تر ، ولی الان هم گناه نکردن سخت تر هست و هم دین داری، این چطور با عدالت خدا سازگار است ؟ خدا چطور بین مردم قبل ظهور و بعد ظهور قضاوت میکند؟ 🎤 با توضیحات #استاد_احسان_عبادی از اساتید مهدویت کشور و پژوهشگر و مدرس علوم حدیث و تاریخ 👌در نشر معارف مهدوی کوشا باشیم

صفحه ۳۶

صفحه ۳۷

صفحه۳۸

صفحه ۳۹

صفحه ۴۰

هنر آن است ڪه بمیرے پیش از آنڪه بمیرانندت و مبدا و منشا حیات آنانند ڪه چنین مرده‌اند... .......: @zandahlm1357

.......: هر تیپ و لشکر دارای واحد تبلیغات است که کارهای به خصوصی را در سطح لشکر انجام می‌دهند. برگزاری مراسم به عهده ی آن واحد است و وظایفش از پادگان تا اردوگاه و حتی تا خط مقدم جبهه ادامه می‌یابد. یک تابلو نوشته ی «لبخند بزن برادر» به عنوان یک امر تبلیغی، باعث تقویت روحیه رزمنده می‌شود. خطاطها می‌نویسند، شاعران می‌سرایند، مداحان، می‌خوانند. عکاسان، عکس می‌گیرند. نویسندگان، می‌نویسند. سخنرانان، می‌گویند... همه فعالیت می‌کنند. هیچ کدام از اینها بی تأثیر نیست. ان شاء الله تمام اینها در راه تقویت روحیه و سازندگی باشد چون هر کدام از این راهها می‌تواند، باعث تخریب افکار بسیجیها نیز شود. پس باید مسئولان امور هوشیار باشند و تبلیغات را هدایت کنند. این دارو می‌تواند زهر باشد. این راه می‌تواند بیراهه باشد. ای خدا خودت کمک کن. جنگ خیلی مشکل شده. امکان انحراف زیاد شده. امتحان تو سخت تر شده. باز هم به تو پناه می‌بریم و قبل از هر چیز از تو کمک می‌خواهیم. تبلیغات برای ارشاد و تشویق جوانان برای حضور در جبهه مناسب است و باید به صورت مناسب به کار گرفته شود. باید بین بیان واقعیتها با تبلیغات مسموم متفاوت باشد تا خدای نکرده سوء برداشت نشود. در این صورت ممکن است، اغیار از آب گل آلود، ماهی بگیرند. [صفحه ۲۲۵] ایران در حال پیکار با کشوری است که با تجاوز به خاک جمهوری اسلامی، قصد براندازی حکومت اسلامی را داشته است. ایران در حال جنگ با مردمانی است که افکارشان را به دست دیکتاتور دیوانه ای داده اند. ایران به طور ناخواسته وارد جنگی شده که طی آن خونهای بسیاری بر زمین ریخته شده. ایران متحمل جنگی شده که به وسیله ی آن می‌تواند در صدور انقلاب خود از آن بهره برداری کند. جنگ برای ما نعمت است. ما خود را در جنگ باور کردیم. جبهه به جوانان ما اصالت داده. بسیاری از واژه‌ها معنی یافتند. نطق‌ها باز شد. خلاقیتها شکوفا گردید. سفره ی شهادت گسترده تر شد. جانباز مصداق یافت. مصیبت اسارت عینیت یافت و... همه ی جنگها بد است ولی نبرد بین حق و باطل رحمت است. فضل خدا به نمایش گذاشته می‌شود و بندگان صالح خدا در راه خدا قیام می‌کنند و پیمان روز الست را محکم تر می‌کنند. خدا هم پیکار با دشمنان را دوست دارد. امام سجاد هم برای مرزداران دعا می‌کند. دفاع از ناموس و حیثیت و اسلام و قرآن و کشور و... مقدس است. غیرت، صفت حمیده و پسندیده ای می‌باشد. دفاع از ارزشها یعنی جهاد در راه خدا. جهاد در راه خدا یعنی عشقبازی با معبود. پس می‌جنگیم تا بنده ی مطیع او باشیم. می‌جنگیم تا انتقام سیلی و اسیری و سربریدنها را بگیریم، می‌جنگیم برای اینکه هستیم. هستیم، پس می‌جنگیم. آن که حق است، خدا هم با اوست. خدا با هر که باشد پیروز است. پیروزی تنها فتح نیست، ادای تکلیف است. ما آمده ایم تا ادای تکلیف کنیم. تکلیف ما را سیدالشهداء معلوم کرده است. او هم به تکلیف و وظیفه اش عمل کرد. همه مشکلات را هم به جان خرید. «ما رایت الا جمیلا» هر چه هست زیباست. حتی تکه تکه شدن عزیزان، اسارت دوستان و نرسیدن به اهداف معین در عملیات. [صفحه ۲۲۶] ما منتظر عملیات هستیم. برای حمله به دشمن روزشماری می‌کنیم. منتظر فرمان حمله. ما می‌خواهیم دشمنان دین خدا را نابود کنیم. ولی اگر تکلیف، انتظار است، منتظر می‌مانیم. ما جنگ را می‌شناسیم. با او بزرگ شده ایم. شرایط را درک می‌کنیم. مقدمات عملیات ضروری است. تکلیف هر چه باشد عمل خواهیم کرد. برای صدور انقلاب به افراد متعهد نیاز است و قرار نیست تو همیشه در جنگ باقی بمانی. مدت زیادی است که در جبهه ای و در عملیات زیادی شرکت کرده ای، حالا وقت استراحت و تحصیل علم و مال است، دیگران هستند. آنها می‌جنگند و ان شاء الله جنگ تمام می‌شود. هوا خیلی سرد است و تو گرمای ۵۰ درجه را هم تحمل کردی. حالا وقت آن رسیده که تسویه کنی و بروی... شیطان از همه امیدوارتر است. در همه جا وسوسه می‌کند. حتی در خط مقدم. حتی در جبهه. حتی هنگام نماز. حرفهای شیرین زیاد دارد و سعی در انحراف انگیزه‌های خدایی دارد. ولی باید با خدا معامله کرد. باید به او پناه برد. شیطان فقط وسوسه می‌کند و قدرت یدی و اجرایی ندارد. یعنی نمی تواند دست تو را بگیرد و به سوی خطا و گناه بکشاند. فقط وسوسه می‌کند. با روح تو کار دارد. وقتی روح تو را تصرف کرد، آنگاه جسم تو ناخودآگاه به سوی بدی می‌رود. اعوذ بالله من الشیطان الرجیم... امان از دین فروشی. پناه به خدا از اجتهاد شخصی. عده ای در همه چیز مجتهدند و برای هر چیز فتوا می‌دهند. برای جنگ هم فتوا دارند. حکم می‌کنند. عملیات را بررسی و برای فرماندهان حکم می‌دهند. برای دیگران تعیین تکلیف می‌کنند و در راه راست خدا هم شیطنت می‌کنند. باید مواظب بود. به راحتی جنگ را زیر سؤال می‌برند و شک و دو دلی ایجاد می‌کنند. انجام فلان عملیات را غیر ضروری و بیهوده می‌نامند و اگر اجازه یابند در مسند رهبری جامعه [

صفحه ۲۲۷] اسلامی می‌نشینند. اما تو باید مواظب باشی. بسیجی باقی بمانی. اولین خصلت بسیجی یعنی تعصب در ولایت. استقامت در سختیها و شناخت شیطان. بهتر است حرفهای بچگانه و دنیوی در جبهه نباشد. اینجا فرودگاه مردان بزرگ است. بزرگمردان شانزده، هفده ساله. سرداران جوان. انتخاب شدگان. محرومان آزاده. غیرتمندان با حیا. رها شدگان مطیع. بندگان صالح خدا. بسیجیان ناشناخته و مظلوم. رزمندگان دلاور و شجاع. هم از سپاه هم از ارتش. هر عملیات حامل تجربه‌های زیادی برای رزمندگان اسلام است. نقاط ضعف و قوت شناخته می‌شود و برای عملیات بعدی، راههای مناسب در نظر گرفته می‌شود. همه ی عملیات شامل حمله و پاتک و خمپاره و شهید و مجروح و کشته و اسیر و انفجار و سنگر و بمباران و عقب نشینی و اضطراب و پیام و پدافند و... است. اصول عملیات، مشخص است ولی فروع آن متفاوت. جنگ در ارتفاع یک شکل دارد و در دشت شکل دیگر. دفاع مقدس سینای شلمچه https://eitaa.com/zandahlm1357

شهدا‌شیشه‌عطرند‌بگوییدبه‌سنگ #سردار‌همدانۍ♥️ •┈••✾❀🕊🕊❀✾••┈••

داستان کوتاه https://eitaa.com/zandahlm1357

خطبه های حضرت زینب (س) و امام سجاد (ع)

قصه راهب و سر امام (ع)، ورود اسرا به دمشق

تناقض در تفسیر بیضاوی در تفسیر آیه... لِیَبْلُوَکُمْ أَیُّکُمْ أَحْسَنُ عَمَلاً [۱] می‌گوید: فعل لِیَبْلُوَکُمْ در سوره هود در چیزی عمل رفع و نصب انجام نمی دهد، وی در سوره ملک عکس همین حرف را زده است. در سوره هود می‌گوید: تورات پیش از غرق فرعون نازل شده بود، در تفسیر مؤمنین ضد آن را می‌گوید. در سوره مریم ذیل آیه وَ کٰانَ رَسُولاً نَبِیًّا [۲] می‌گوید: لازم نیست رسول صاحب شریعت باشد و در سوره حج ضد آن را می‌گوید. در سوره نحل می‌گوید سلیمان پس از اتمام ساختمان بیت المقدس، سوی حج شد و در سوره سباء ضد آن را می‌گوید. ---------- [۱]: ۱) - هود، ۷. [۲]: ۲) - مریم، ۵۱. #کشکول شیخ بهاء https://eitaa.com/zandahlm1357

صفحه روایت تاریخ @zandahlm1357

🔰 سلسله جلسات #بصیرتی و #سیاسی با موضوع #تاریخ_انقلاب 13 🌀 بررسی دولت ها و وقایع بعد انقلاب جهت روشنگری سیاسی 🎬 جلسه 3️⃣1️⃣ ✳️ #فصل_دوم ، #دولت_هاشمی ( جلسه 4) 🎤 #استاد_عبادی از اساتید مهدویت و پژوهشگر تاریخ معاصر و انقلاب #تاریخ این سلسله بحثها به روز نیست

🔵 اعتراف ارتشید قره باغی، به قتل عام مردم در مسجد گوهرشاد به دستور رضاخان! 💠 ارتشبد عباس قره باغی در زمان حکومت پهلوی به عنوان وزیر کشور و رئیس ستاد بزرگ ارتشتاران فعالیت داشته است.

💠 وضعیت آبادان در زمان محمدرضا شاه از زبان امیر عباس هویدا! 📚 منبع: برنامه تونل زمان شبکه منوتو پ.ن: امیر عباس هویدا متولد سال ۱۲۹۷و اواخر حکومت قاجار میباشد و این خاطره بنا بر گفته هویدا در ابتدای مصاحبه مربوط به دوران سلطنت محمدرضا شاه است.این مصاحبه توسط برنامه تونل زمان شبکه منوتو پخش شده که در یوتیوب موجود میباشد،و دوستانی که تمایل دارند تمام برنامه را ببینند ،میتوانند در یوتیوب دانلود کنند.

❇️ سلسله جلسات کارگاه #مبانی_ولایت_فقیه 14 💠 جلسه 4️⃣1️⃣ ( پایان بحث مبانی حکومت لیبرال و مقایسه آن با حکومت اسلامی ) 👉👉 بسیار مهم برای پاسخ به جریانات شبه روشنفکری 👉👉👉 🎤 #استاد_احسان_عبادی 🔸انتشار فایلها آزاد و بلامانع است 👌 مبانی ولایت فقیه خود را قوی کنید تا در فتنه های آتی در امان باشید

.......: بررسى و تحليل توطئۀ غصب خلافت با توجه به آنچه گذشت، چند سؤال ممكن است به ذهن خواننده برسد: ۱. چگونه على (عليه السّلام) از توطئۀ سقيفه بى خبر و نهايتاً از خلافت باز ماند؟ ۲. چرا و چگونه واقعۀ غدير و ساير نصوص پيغمبر در بارۀ جانشينى على (عليه السّلام) به فراموشى سپرده شد؟ ۳. به چه علت انصار در غصب خلافت پيش قدم شدند؟ ۴. چرا عمر رحلت پيغمبر را انكار مى كرد؟ ۵. چگونه ابوبكر برندۀ منازعۀ قدرت شد؟ در پاسخ به سؤال اوّل بايد گفت كه طبق شواهد بسيار روشن، به ظاهر هيچ شكى در تقدّم على (عليه السّلام) براى خلافت وجود نداشت و آن حضرت به اين اعتبار، طبق وصيت پيغمبر كه فرموده بود «تا مرا به خاك نسپردى از من جدا مشو» به كار تجهيز پيكر مطهّر رسول اكرم (صلّى الله عليه وآله) مشغول بود. به گفتۀ محمد بن اسحاق صاحب كتاب مشهور السيرة النبي عموم مهاجران و انصار بر اين باور بودند كه بعد از رسول خدا، على بن ابى طالب زمام امور را به دست خواهد گرفت. [۲] از سوى ديگر اميرالمؤمنين (عليه السّلام) در پاسخ كسانى كه مى گفتند: اگر تو پيش از ابوبكر از ما بيعت مى خواستى، قطعاً كسى را با تو برابر نمى كرديم و جز تو را نمى پذيرفتيم، فرمود: «عجبا! انتظار داشتيد جنازۀ پيغمبر خدا را بدون كفن و دفن در خانه بگذارم و براى به دست آوردن حكومتى كه از پيغمبر به جا مانده بود، به نزاع بپردازم». [۳] علاوه بر اين كه على (عليه السّلام) وصىّ پيغمبر بود. اگر ديگران در طمع غصب خلافت، پيكر مطهّر پيغمبر را رها كردند و حتى بر او نماز نخواندند، آيا وصىّ او نيز مى توانست مانند آنان عمل كند؟ در پاسخ به سؤال دوم و سوم مى گوييم همه، علم به سفارش هاى پيغمبر در خصوص عترتش و خلافت بلافصل على (عليه السّلام) داشتند، اما بسيارى از مردم به خصوص مهاجران قريش نمى توانستند و نمى خواستند خلافت على (عليه السّلام) را تحمّل كنند. اين نكته مورد توجه پيغمبر اكرم (صلّى الله عليه وآله) نيز بود. به همين جهت آن حضرت هنگامى كه در غدير خم، مأمور به ابلاغ خلافت و امامت على (عليه السّلام) گرديد، از عكس العمل منفى مردم بيم داشت. لذا خدا به او فرمود: خلافت على را اعلام كن و بدان كه «والله يعصمك من الناس» خدا تو را از شرّ مردم حفظ خواهد كرد. همچنين پيش تر گفتيم هنگام حركت پيغمبر به سوى «تبوك» كه على (عليه السّلام) را به جاى خود قرار داد و حديث منزلت را در شأن وى بيان فرمود كه گوياى جانشينى بلافصل او بود، همان‌ها كه در پى كسب قدرت پس از پيغمبر (صلّى الله عليه وآله) بودند، از اين موضوع برآشفتند و درصدد ترور آن حضرت برآمدند. از اين رو به هنگام بازگشت از تبوك، شبانه در گردنه اى قصد رم دادن شتر رسول خدا و قتل آن جناب را كردند، ولى توفيق نيافتند. اما انصار با علم و اطلاع از احاديث و سفارش هاى پيغمبر (صلّى الله عليه وآله) و اعتراف به صلاحيت و برترى على (عليه السّلام) و پذيرش او، چون از توطئه‌ها و كينه جويى هاى قريش نسبت به على (عليه السّلام) آگاه بودند، و از سوى ديگر سخن پيغمبر را در نظر داشتند كه فرموده بود پس از من به انصار ظلم‌ها خواهد شد، با خود گفتند اگر بنا باشد كه حق در جاى خود قرار نگيرد، كار ما تمام است؛ لذا بايد پيش از آن كه بر ما دست يابند، قدرت را به دست گيريم. پيغمبر در روزهاى آخر عمر شريفش، با حال بيمارى به احترام انصار به مسجد آمد و بر منبر سفارش آن‌ها را به ديگران كرد و فرمود: بعد از من با خوبان انصار نيكى كنيد و از تقصير بدان آن‌ها در گذريد و خطاب به انصار فرمود: پس از من با حاكمانى خودخواه روبه رو مى شويد كه حق شما را تباه مى كنند؛ بايد صبر كنيد تا روز محشر با هم ملاقات كنيم. انصار و همۀ مردم مى دانستند اگر على (عليه السّلام) بر سر كار بيايد، عدالت برقرار خواهد ماند. بنابراين انصار چنين استنباط كردند كه زمام امور و خلافت در دست على (عليه السّلام) قرار نخواهد گرفت. از اين رو شايد بتوان به انصار حق داد كه در سقيفه جمع شوند تا فكرى براى آيندۀ خود كنند و يا حداقل اصرار نمايند اگر مهاجران قريشى بخواهند خلافت را قبضه كنند، آنان نيز براى خود اميرى تعيين نمايند؛ اما در مجموع، عمل آنان محكوم است، زيرا وظيفۀ الهى آن‌ها حكم مى كرد اگرچه آينده اى مبهم در انتظارشان باشد، جانشين بر حق پيغمبر را رها نكنند و تابع او باشند. [۱] آن‌ها حتى پس از حذف خود و على (عليه السّلام) از ---------- [۲]: . سيرۀ نبوى، ص ۲۹ به نقل از ابن اسحاق. [۳]: . زندگانى اميرالمؤمنين (عليه السّلام)، ص ۲۱۷ به نقل از شرح نهج البلاغه ابن ابى الحديد. [۱]: . اين تحليل مأخوذ از سيرۀ علوى، ص ۲۴ است. قدرت، و سلطۀ قريش و ابوبكر بر خلافت، با وجود درخواست هاى اميرالمؤمنين (عليه السّلام) مبنى بر حمايت از او براى ايستادن در برابر غاصبان و اعادۀ حق تضييع شدۀ خود، مرعوب جوّ حاكم شدند و از مساعدت آن حضرت سرباز زدند. در پاسخ به سؤال

چهارم بايد گفت آيا مى توان پذيرفت عمر رحلت پيغمبر را باور نكرده بود؟ مسلّم است كه چنين نيست، وگرنه معنا ندارد با سخن ابوبكر فوراً از عقيدۀ خود باز گردد. برخى از محقّقان سنى معتقدند كه عمر وقتى فهميد رسول خدا از دنيا رفته است، ترسيد مبادا با يكى از انصار و يا ديگرى به عنوان جانشين پيغمبر بيعت شود و شورش درگيرد. از اين رو از روى مصلحت، رحلت آن حضرت را انكار كرد. [۲] جاى سؤال است كه چرا با ورود ابوبكر، عمر فوراً ساكت شد و از عقيده و تهديد خود باز ايستاد؟ آيا با ورود ابوبكر خطر شورش و تصاحب قدرت مرتفع شده بود؟ بديهى است عمر با اين جوسازى كه به وجود آورد، مى خواست مردم۲. را در شك و ترديد عروج و يا رحلت پيغمبر نگه دارد تا رفيقش از سنح برسد و خلافت را طبق خواستۀ قبلى و قلبى خود به دست گيرند. در پاسخ به سؤال پنجم كه چگونه ابوبكر برندۀ منازعۀ قدرت شد، اكثر محقّقان تاريخ اسلام بر اين باورند كه آتش تعصّبات قبيله اى و رقابت هاى بين آن‌ها كه در دوران نبوت به ظاهر خاموش شده بود، پس از رحلت رسول خدا از زير خاكستر شعله ور شد و كار خود را كرد و ابوبكر و عمر با زيركى نه تنها انصار را از حوزۀ منازعه دور كردند، بلكه تيره هاى سرشناس قريش را نيز كنار زدند. اجتماع انصار در سقيفه، خود بر مبناى عصبيت قبيله اى بود، چرا كه غير خود را نمى خواستند. همچنين پيشگامى اوسيان در بيعت با ابوبكر نيز از همين تعصّب برمى خاست، زيرا پس از يادآورى دشمنى ديرينۀ آن‌ها توسط ابوبكر، براى اين كه خزرجى به خلافت نرسد و از روى مخالفت با آن ها، به بيعت با ابوبكر راضى شدند. سخنان ابوبكر و عمر در سقيفه و تأكيد بر برترى قريش نيز بر همين مبناست. از سوى ديگر رقابت هاى طايفه اى ميان تيره هاى برجسته و مهم قريش كه زير بار يكديگر نمى رفتند، قبول رهبرى ابوبكر را كه مردى از تيرۀ كم اهمّيّت «بنى تيم بن مره» قريش بود، آسان تر ساخت. زيرا بنى تيم بن مره و همچنين «بنى عدى» (قبيلۀ عمر) به واسطۀ موقعيّت غير مهمشان در ميان طوايف قريش، هرگز در تعارضات سياسى و جنگ قدرت طايفه هاى برتر قريش، درگير نبودند. مهاجران نيز از امكان استيلاى انصار در صورت درگيرى ميان طوايف رقيب قريش بيمناك بودند. از اين رو در نظر آن‌ها ابوبكر بهترين نامزدى بود كه امكان اتفاق نظر بر او وجود داشت. [۱] بنا به اين تحليل، چه، ابوبكر از پيش، از سوى حزب قريش انتخاب شده باشد و يا اتحاد مثلث، خودشان ابتدا او را مطرح كرده و سپس قريش پذيرفته باشد، آنچه مسلّم است، به لحاظ كثرت احاديث نبوى و مسلّم بودن جانشينى على (عليه السّلام)، مطرح كردن ابوبكر به اين سادگى‌ها امكان نداشت. اما انصار با اشتباهى كه مرتكب شدند و در واقع با اجتماع خود در سقيفه، زمينه اى بسيار مساعد براى آن اتحاد مثلث ايجاد كردند تا به هدف خود جامۀ تحقّق بپوشانند و بتوانند ابوبكر را مطرح كنند و به خلافت برسانند. [۲] د. ---------- [۲]: . نگاه كنيد به: به شرح نهج البلاغه ابن ابى الحديد، ج ۲، ص ۴۰ تا ۴۲. [۱]: . نكاه كنيد به: تشيع در مسير تاريخ، سيد حسين محمد جعفرى، ترجمۀ محمد تقى آيت اللهى، ص ۶۵ و نقش امامان معصوم در حيات اسلام، عادل اديب، ترجمۀ مينا جيگاره، ص ۸۷. [۲]: . علاقمندان مى توانند براى استفادۀ بيش تر به تحليل عالمانه و مفصّل آيت الله شهيد سيد محمد باقر صدر در كتاب ازسقيفه تاكوفه، ص ۴۸ تا ۶۶ مراجعه نمايند و مواضع اميرالمؤمنين (عليه السّلام) در برابر انحراف سقيفه را دريابند. #تاریخ تشیع ✍️استاد محمد حسین رجبی https://eitaa.com/zandahlm1357

آیا میدانید؟ @zandahlm1357 🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃