eitaa logo
هفته‌نامه زن روز
726 دنبال‌کننده
14.4هزار عکس
124 ویدیو
1.4هزار فایل
کانال رسمی هفته‌نامه «زن روز» قدیمی‌ترین نشریه فرهنگی اجتماعی زنان ارتباط با ادمین: @zaneruz97
مشاهده در ایتا
دانلود
اهمیت آموزش تفکر به کودک کودک ما (بایستی) فرا بگیرد که فکر کند - فکر صحیح، فکر منطقى - و براى فکر کردن درست راهنمایى بشود؛ سطحى‌نگرى و سطحى‌آموزى در مسائل زندگى، یک جامعه را زمین‌گیر می‌کند، در بلندمدّت بدبخت می‌کند؛ باید فکر کردن را در جامعه نهادینه کرد. لذا شما ببینید که ما مثلاً از شهید مطهّرى که نام مى‌آوریم، فقط به علم شهید مطهّرى اهمّیّت نمی‌دهیم، به تفکّر شهید مطهّرى هم اهمّیّت می‌دهیم. اگر کسى داراى تفکّر بود، این روحیّه موجب می‌شود که او بتواند مسائل مهمّ علم را هم کشف کند. @zane_ruz ارتباط با ادمین: @zaneruz97
اهمیت آموزش فلسفه به کودکان امروز در کشورهای پیشرفته‌ی مادی دنیا، یکی از کارهای اساسی و یک رشته‌ی مهم، تدریس فلسفه برای کودکان است. خیلی‌ها در جامعه‌ی ما اصلاً تصور نمی‌کنند که برای کودک هم فلسفه لازم است. برخی تصور می‌کنند فلسفه به معنای یک چیزِ قلمبه سلمبه‌ای است که یک عده‌ای در سنین بالا به آن توجه میکنند؛ این نیست. فلسفه شکل دادن فکر است، یاد دادنِ فهم کردن است، ذهن را به فهمیدن و تفکر کردن عادت دادن است؛ این از اول باید به وجود بیاید. قالب مهم است.... یعنی کودک از اول کودکی عادت کند به فکر کردن، عادت کند به خردورزی؛ این خیلی مهم است... @zane_ruz ارتباط با ادمین: @zaneruz97
با کودکتان بازی کنید بازی برای كودک یک نیاز اساسی است. فرزند شما حین بازی نقش‌های مختلف را تمرین می‌کند، تجربه‌های جدید می‌آموزد و زندگی اجتماعی را یاد می‌گیرد. گاهی پا به دنیای رنگارنگ او بگذارید و هم‌بازی‌اش شوید. بازی کردن با کودک به او نشان می‌دهد بازی‌اش برای بزرگترها مهم و معنادار است. همچنین با این کار به او احترام و شخصیت هم می‌دهید. با شریک شدن در بازی‌های موردعلاقه کودتان، علاقه او به بازی را بیشتر کنید و به رابطه‌تان استحکام و گرمای بیشتری ببخشید. @zane_ruz ارتباط با ادمین: @zaneruz97
بین فرزندانتان فرق نگذارید یكی از اصول مهمی كه باید در تربیت كودكان و فرزندان به آن توجه نمود رعایت برابری و مساوات در برخورد با آنهاست. در سیره معصومین علیهم السلام این مسئله بصورت شفاف دیده می شود كه در ابراز محبت و اهدای هدیه و دیگر موارد این اصل را رعایت می‌کردند. عدم رعایت اصل مساوات در بین فرزندان شرایط عاق والدین شدن آنها را فراهم می كند. رسول خدا (صلی الله علیه و آله) می فرماید: ان الله تعالی یحبّ أن تعالوا بین أولادكم حتی فی القُبَل؛ خداوند متعال دوست دارد بین فرزندانشان به مساوات رفتار كنید، حتی در بوسیدن. @zane_ruz ارتباط با ادمین: @zaneruz97
چند توصیه برای داشتن کودکی شاد و سالم 🌱عشق و علاقه خود را به او نشان دهید 🌱به حرف‌های کودک‌تان گوش دهید 🌱به او احساس امنیت بدهید 🌱او را تشویق کنید 🌱رفتارهای نامناسب او را مورد انتقاد قرار دهید، نه خود او را 🌱صبور و شکیبا باشید و برای کودک‌تان وقت کافی بگذارید. @zane_ruz ارتباط با ادمین: @zaneruz97
اهمیت تشویق فرزندان به نماز خواندن در میان تمامی عبادات بی شک «نماز» در سازندگی اخلاقی و معنوی انسان نقش بسزایی داشته و هیچ کدام از عبادات دیگر در این جهت به پایه نماز نمی‌رسند چرا که هر گاه آدمی در طول شبانه روز پنج مرتبه در پیشگاه خداوند حاضر شده و با آن ذات یگانه به راز و نیاز بپردازد چراغ یاد او همواره در جان و دلش روشن خواهد بود. به همین دلیل حضرت ابراهیم(ع) پیش از هر گونه تقاضای دیگر از خداوند متعال برای فرزندان خود، می‌خواهد که او و فرزندانش را از نمازگزاران و برپا دارندگان نماز قرار دهد. زیرا آن حضرت(ع) می‌داند مادامی که فرزندانش از طریق نماز با ذات خداوند در ارتباطی دائمی قرار دارند از مکاید شیطانی برکنار بوده و در نتیجه در صراط مستقیم عبودیت و سعادت گام برمی دارند. @zane_ruz ارتباط با ادمین: @zaneruz97
وظیفه‌ای که یک پدر بر عهده دارد پدر سرپرست خانواده‌ است و باید بیشتر از مادر از عهده وظایف شرعی و عرفی و عقلی خویش در زمینه تربیت فرزندان برآید. اسلام، پدران را مسئول ادای حقوق زن و فرزندشان می‌شمارد و هر گونه کوتاهی در این مورد را شایسته کیفر می‌داند. رسول خدا(ص) می‌فرماید: «الرّجل راع علی اهل بیته و کلّ راعٍ مسوولٌ عن رعیته» مرد سرپرست خانواده است و هر سرپرستی مسئول افراد تحت سرپرستی خود است.‌ @zane_ruz ارتباط با ادمین: @zaneruz97
«دلم می‌خواهد» ممنوع! فرزندانتان را طوری بار بیاورید که وقتی به سنین جوانی رسیدند «دلم می خواهد» در نظرشان زشت و ناپسند باشد. در روانشناسی هم به این واقعیت رسیده‌اند که ضریب هوشی (آی کیو) ما عامل موفقیت نیست، بلکه کودکانی که بیشتر می توانند «خودداری» کنند و هر چه دلشان خواست انجام نمی‌دهند در آینده موفق تر بوده و ازخلاقیت بیشتری برخوردار خواهند بود. حتی اگر ضریب هوشی بالا نداشته باشند. این مفهوم در ادبیات ما همان «مبارزه با هوای نفس» است. لذا اگر حین تربیت فرزندانمان، مبارزه با هوای نفس را به آنها یاد بدهیم از استعدادهای متوسط دانشمندان برتر خواهیم ساخت. ربط این مسئله با موضوع قدرت و سیاست نیز از این فرمایش امیرالمومنین مشخص می شود که فرمود: «علم موجب قدرت می شود.» @zane_ruz ارتباط با ادمین: @zaneruz97
🇮🇷🍀🇮🇷🍀🇮🇷🍀🇮🇷🍀 فرزند باتقوا یا فرزند استاندارد!؟ برخی از پدر و مادرها بنا ندارند که فرزندانی با تقوا تربیت کنند، بلکه تنها به دنبال تربیت فرزندان استاندارد هستند و استاندارد هم از نظر آنها این است که فرزندشان دانشگاه قبول شود، ازدواج کند، شغل و ماشین باکلاس داشته باشد، اهل روابط اجتماعی و لبخند به دیگران باشد و بتواند از حق خودش دفاع کند و آبرویی برای پدر و مادرش دست و پا کند. ولی اینکه زندگی فرزندان آنها ربطی به خدا هم داشته باشد را مهم نمی‌دانند. روش تربیتی برخی از پدر و مادرها این است که به فرزند خود می‌گویند: «آدم نباید بی‌ادب باشد، آدم باید خوش اخلاق باشد» نه اینکه بگویند: «آدم باید با خواسته‌های نَفْس مبارزه کند.» هیچگاه به فرزندشان نمی‌گویند تو خلق شده ای که با خواسته‌های دلت مبارزه کنی. یعنی اگر الان دوست داری کاری را انجام دهی، ولی آن علاقه تو ارزش ندارد، جلوی جلوی نَفْس بایست. مهم این است که جلوی نفس بایستی و با آن مبارزه کنی. @zane_ruz ارتباط با ادمین: @zaneruz97 🇮🇷🍀🇮🇷🍀🇮🇷🍀🇮🇷🍀
رابطه مستقیم نظم و مقررات و ادب کودک هر زن و شوهری برای خانواده خودشان باید مقرراتی بگذارند؛ مثلاً اینکه چه ساعتی بخوابند و چه ساعتی از خواب بیدار شوند، زمان صبحانه و شام چطور باشد و حتی اگر طبق برنامه عمل نکردند برای خودشان مجازات‌های تعیین کنند. اگر پدر و مادر این مسائل را رعایت کنند، بچه‌ای که در چنین خانواده‌ای تربیت شود، طبیعتا خیلی با ادب خواهد بود. @zane_ruz ارتباط با ادمین: @zaneruz97
تعادل روحی کودکان بچه ها وقتی در خانه تعادل روحی پیدا می‌کنند که ببینند پدر «ستون خانه» است و مادر «زیبایی خانه» است. به تعبیر دیگر؛ بابا رئیس حقوقی خانه است و مادر رئیس عاطفی خانه است. لذا مادر باید به بچه ها بگوید: «مبادا غرور پدرتان را بشکنید!» و خودش هم غرور شوهرش را نشکند و پدر هم باید به بچه‌ها بگوید: «مبادا دل مادرتان را بشکنید!» و خودش هم دل همسرش را نشکند. در این خانواده هرچه مادر دوست داشته باشد و هر چه پدر فرمان بدهد بچه ها طبق آن عمل خواهند کرد و به این ترتیب تعادل در خانه برقرار خواهد شد. ✨برگرفته از جزوه مبحث «خانواده خوب» نوشته علیرضا پناهیان @zane_ruz ارتباط با ادمین: @zaneruz97
در برابر خواسته‌های نامعقول کودک بیش‌فعال کوتاه نیایید بچه‌های بیش‌فعال صبر و تحمل فوق‌العاده پایینی دارند و به همین منظور وقتی درخواستی داشته باشند به‌شدت برای بدست آوردن آن اصرار و پافشاری می‌کنند. این امر مهم است که والدین در برابر خواسته‌های نامعقول کودک، آن را قبول نکرده و ثبات انضباطی داشته باشند. @zane_ruz ارتباط با ادمین: @zaneruz97
برای کودک شیرخوارتان کتاب بخوانید شاید در ظاهر کتابخوانی برای شیرخوار و نوپا، کار پرفایده‌ای به نظر نیاید. اما در واقعیت بچه‌ها در این سن هم از کتاب نفع می‌برند. با چند مهارت ساده می‌توان بچه‌ها را برای مدتی پای کتابخوانی نشاند. کتابهای مناسب این سن اغلب تصاویر بسیار و نوشته‌های کمی دارند. با حوصله وقت بگذارید و از داستان تصاویر برای کودک بگویید. در حین صحبت با انگشت به تصاویر اشاره کنید. بار اول می‌توانید جزئیات را حذف کنید و داستان کلی کتاب را برای کودک بازگو کنید. اما دفعات بعد که کتابخوانی برای کودک به عنوان یک سرگرمی مفرح تعیین شد، از تصاویر کتاب با جزئیات بیشتری صحبت کنید. خواهید دید که کودک شما هم انگشت خودش را روی صفحات خواهد آورد و از شما خواهد خواست درباره تصویر موردنظرش صحبت کنید. یا می‌خواهد زودتر کتاب را ورق بزنید تا به تصویر مورد علاقه‌اش برسد. این کارها در تقویت مهارتهای کودک مثل حافظه تصویری، حرکت چشم‌ها، هماهنگی چشم و دست و همچنین بالا رفتن دایره لغات او بسیار موثر است. همین منفعت‌ها درباره کتابخوانی برای نوزاد هم وجود دارد. نوزاد با چشمش تصاویر و انگشت شما را دنبال می‌کند، صدایتان را می‌شنود و به تدریج حواسش تقویت می‌شود. نوزادان از همان ابتدا بسیاری از مهارتهای خود را با شنیدن به دست می‌آورند و کتابخوانی به تدریج واژگان زیادی را به گوش او آشنا می‌کند که در بزرگسالی خلاقیت و مهارت زیادی در زبان مادری برایش به همراه دارد. این روزها در بازار کتاب، کتابهایی با عکسهای برجسته و یا تهیه شده از پارچه و مقواها با رنگها و طرحهای مختلف وجود دارد. لمس این کتابها هم در تقویت حواس نوزاد بسیار موثر است.  @zane_ruz ارتباط با ادمین: @zaneruz97
از تشويق فرزندتان نهراسيد: تشويق و جايزه دادن به انگيزه ها و تلاش هاي فرزند شما باعث مي شود باهوش تر و در سنين جواني موفق تر شود. صرف نظر از نتيجه اي که مي گيرد، تلاش وي را تحسين کنيد. تحسين پيشرفت کودکان، نه فقط باعث خشنودي شان مي شود بلکه احساس "رضايت مندي" دروني نيز در کودک ايجاد خواهد کرد که باعث مي شود خود از انجام کار لذت ببرد. و این تشویق الزاما نباید هدیه دادن باشد بلکه یک نگاه یا یک کلام .. هم کافی است. @zane_ruz ارتباط با ادمین @zaneruz97
چگونه می‌توانم یک پدر یا مادر خوب باشم؟ هیچ‌ قانون کلی برای پدر و مادر خوب بودن یا کودک خوب بودن وجود ندارد، اما برای آنکه یک کودک سالم و شاد را تربیت کنید: عشق و علاقه خود را به او نشان دهید. به حرف‌های کودك ‌تان گوش دهید. به او احساس امنیت بدهید. او را تشویق کنید. رفتارهای نامناسب او را مورد انتقاد قرار دهید، نه خود او را. صبور و شکیبا باشید. برای کودكتان وقت کافی بگذارید. @zane_ruz ارتباط با ادمین @zaneruz97
تربیت را از خود شروع کن! برخى شروع تربيت را از دوران تولد مى دانند و برخى از سن 7 سالگى. اما در واقع تربيت از سال هاى قبل از تولد فرزندان آغاز مى شود. مردى سه فرزند داشت كه همگى بسيار عالى تربيت شده بودند. روزى يكى از دوستان آن مرد از او پرسيد كه چه رمزى را براى تربيت فرزندانش به كار برده است. مرد پاسخ داد: من تنها روى تربيت خودم كار كردم. اين سخنى عميق و جدى است كه اين روزها كمتر به چشم مى خورد. از آنجا كه تربيت درست، ديدارى و عملى است نه شنيدارى و گفتارى؛ والدينى موفق هستند كه با به نمايش گذاشتن اعمال خود، فرزندانشان را تربيت كنند. فرزندان، قالب كوچك والدينشان هستند. مى گويند كه مردى كه براى مشاوره وقت گرفته بود. فكرش حسابى مشغول بود و نمى دانست چرا دچار اين مشكلات شده است. براى مشاور از كم نگذاشتن از پول و معلم و خانه و.... براى بچه هايش گفت. اما در عوض دخترش هفت قلم آرايش مى كرد و حتى گاهى از مدرسه زنگ مى زدند كه غيبت دارد و پسرش كه مرتب بوى سيگار مى داد، چند بار از جيبش پول برداشته بود و چندبار هم، او را در پارتى گرفته بودند، اين كه كجاى كار اشتباه كرده بود نمى دانست و از مشاور كمك مى خواست. تربيت مانند نخى است كه كودك به ماشين اسباب بازى خود مى بندد و آن را همه جا با خود مى كشد و آن ماشين با او همراه مى شود، در صورتى كه اگر بايستد و به ماشين فرمان حركت بدهد و خود نخ را نكشد هيچ حركتى اتفاق نمى افتد. سال هاى ابتدايى كودك بسيار حياتى است و كودك آن چه مى بيند و مى شنود را در ناخودآگاه خود ذخيره مى كند و تأثيرش در آينده مشخص مى شود. به همين دليل است كه اسرائيلى ها در مورد تربيت مى گويند، فرزندانتان را تا 5 سالگى به ما بدهيد و سپس آنها را به شما بازمى گردانيم. كارى كه اين روزها با فرزندان ما در بازى هاى كامپيوترى و فيلم ها و كارتون‌هاى مختلف مى كنند. پدر و مادرى كه براى راحتى از دست فرزندانشان، آنها را مشغول بازى هاى كامپيوترى مى كند نيز مهار تربيت را به عهده تلويزيون و غرب گذاشته اند تا آنها تربيت فرزندش را به عهده گيرند و خشونت و خونريزى و عقايد خرافى و غيردينى را به آنها تزريق مى كنند. @zane_ruz ارتباط با ادمین: @zaneruz97
پاسخ به ۶ سوال که ممکن است ذهن والدین را درگیر کند چرا بعضی از بچه ها لوس می شوند؟ 🔹لوس بار آمدن بچه یعنی هر آنچه بچه خواست برای او فراهم شود ، والدین باید توجه کنند تا قبل از ۵ سالگی تاجایی که ممکن است باید خواسته‌های او فراهم شود، اما نه خواسته‌ای که به او ضربه بزند و ضرر داشته باشد. 🔹چرا بعضی از کودکان چند تربیتی می شوند؟ والدین باید توجه کنند کودک چند تربیتی نشود، علت چند تربیتی شدن کودک می تواند اختلاف نظر والدین باشد، آنچه نظر پدر است مورد تایید مادر نیست همچنین دخالت خانواده پدربزرگ و مادربزرگ در تربیت کودک باعث چند تربیتی می‌شود. 🔹علت شب ادراری کودکان چیست؟ شب ادراری در بیشتر مواقع جنبه‌ی تربیتی دارد و جدا از مواردی که جنبه‌ی فیزیولوژیکی دارد، بیشتر به خاطر اضطراب است که بچه دچار شب اداری و عدم کنترل در ادرار می‌شود. اگر اضطراب کاهش یابد این شب ادراری کودک تا حدود زیادی کنترل می‌شود. 🔹چرا بعضی از کودکان دروغ می گویند؟ بحث دروغ گویی فرزندان می‌تواند به دلیل الگو برداری از پدر و مادر باشد. گاهی هم به دلیل تنبیه و تشویق توسط والدین کودکان دروغ می‌گویند.همچنین لجبازی کودکان می‌تواند به علت تبعیض بین کودکان و یا پاسخ دادن نامناسب به رفتار‌های آن‌ها باشد. 🔹علت جنب و جوش بیش از حد بعضی از کودکان چیست؟ پر جنب و جوش بودن کودکان می‌تواند به دلیل تخلیه نشدن انرژی کودک باشد یا اینکه کودک همبازی ندارد مخصوصا در محیط‌های آپارتمانی تخلیه انرژی به شکل درست انجام نمی‌شود. 🔹مهمترین نکته در تربیت کودکان؟ نکته مهم در بحث تربیت کودکان استقلال است، باید به طور آهسته اجازه دهیم که کار‌های شخصی خودشان را انجام دهند مثل جمع کردن اتاق خواب ، تا در آینده هم بتوانند مستقل شوند و باید نسبت به دوران بلوغ به نوجوانان آموزش بدهیم تا از عوارض و نشانه‌های آن آگاهی داشته باشند تا از افراد مناسب آموزش نبینند. @zane_ruz ارتباط با ادمین: @zaneruz97
چند توصيه به والدين درباره تماشای تلویزیون 🔹همراه با كودكانتان تلويزيون تماشا كنيد و درباره داستان هاى آن با يكديگر صحبت كنيد. مثلا كودكان زير شش سال نمى توانند واقعيت را از تخيل جدا كنند و ديدن برنامه هاى تخيلى ممكن است منجر به دروغگو شدن آنها شود بنابراين به كودكانتان كمك كنيد تا از تخيلشان براى خلق داستان هاى جديد استفاده كنند. 🔸با كودكان درباره اهداف پيام هاى بازرگانى و اين كه چرا آنها را پخش مى كنند صحبت كنيد و اين كه آنها با اين كار مى خواهند روى رفتار كودكان تأثير بگذارند. 🔹اگر برنامه اى مناسب سن كودكانتان نبود يا اصلا پيام ضدارزشى داشت به جاى آن كه كودكتان را از ديدن آن محروم كنيد برنامه اى را در همان ساعت تنظيم كنيد و همراه كودكتان به آن بپردازيد يا اگر نتوانستيد اين كار را بكنيد همراه او به تماشاى برنامه بنشينيد و درباره پيامدها و اينكه چرا اين گونه رفتار يا صحبت مى كنند با او بحث كنيد. با اين كار شما به فرزندتان مى آموزيد كه موضوعات را با دقت و ريزبينى بيشترى دنبال كند و نسبت به آنها تحليل داشته باشد نه تسليم باشد. اين روش باعث رشد قدرت شناختى و تشخيص خردسالان و تقويت قدرت انتقادى و استدلال نوجوانان مى شود. 🔸و آخرين نكته اينكه با كودكتان درباره فعاليت هايى كه علاوه بر تماشاى تلويزيون مى تواند انجام دهد صحبت كنيد تا بتواند براى استفاده بهتر از وقتش برنامه داشته باشد. @zane_ruz ارتباط با ادمین: @zaneruz97
با کودکان در شرایط بحران چگونه رفتار کنیم؟ کودکان زمانی که نمی‌توانند با مسئله‌ای ارتباط برقرار کنند وارد بحران می‌شوند. همه افراد خواسته یا ناخواسته مرحله بحران را تجربه می‌کنند، به‌خصوص اینکه ایران، سرزمینی بحران‌خیز است. در مواقع بحران‌های اجتماعی در سطح شهر یا کشور، شاید والدین بتوانند در محیط خانه در مورد مسائل نگران‌کننده صحبت نکنند، اما باید بدانند که کودکان شنونده‌های بسیار خوبی هستند و ممکن است در مدرسه یا از طریق دوستان، اطلاعاتی را تحریف شده دریافت کنند و این بسیار نگران کننده خواهد بود. وقتی کودکان در شرایط بحران قرار می‌گیرند، بهترین کار که باید انجام دهیم این است که با کودکان نجنگیم و آن‌ها را درک کنیم. کودکان نباید ضعف داشته باشند، سعی کنید ترس را درون بچه‌ها قرار ندهید. طبق تجربیات کمی اضطراب باعث حرکت می‌شود، اما استرس متوقف می‌کند. زمانی که احساسی برای کودکان وجود آمده باید خودمان را ساکت کنیم و اجازه دهیم آن‌ها صحبت کنند تا کمی راحت شوند. به کودکان اطمینان خاطر دهید و اجازه دهید بدانند شما همراهشان هستید و موقع نیاز می‌توانند به شما دسترسی پیدا کنند. بجای سرزنش کودکان را درک کنید، البته خوش‌بینانه برخورد کردن هم آسیب‌زا است. کودکان باید آگاه باشند و به‌اندازه سن خودشان اطلاعات داشته باشند و اگر پرسیدیم و اطلاعات اشتباهی داشتند آن‌ها را باید اصلاح کنیم. مشکلات را به کودکان به‌اندازه سنشان بگویید، فرزندان حق دارند بدانند، اما اگر دروغ بگویید اعتماد آن‌ها نسبت به شما از بین می‌رود. از شتاب‌زدگی و تغییر رفتار پرهیز کنید، کودکان در شرایط بحران نوازش بی اندازه نمی‌خواهند، آن‌ها به حمایت نیاز دارند. همچنین به شرایط خودتان برای کنترل بحران فرزندان توجه داشته باشید، استرس خودتان را کاهش دهید و هیجان داشته باشید تا حس همراهی به کودکان دست منتقل شود. در این راستا آرام‌آرام سبک زندگی کودکان را به سبک زندگی قبل از بحران تغییر دهید. زمانی که اولین جمله از زبان کودکان مبنی بر خودکشی یا کشتن اطرافیان گفته می‌شود باید به روان‌پزشک مراجعه کنید و این را بسیار باید قابل توجه دانست. @zane_ruz ارتباط با ادمین: @zaneruz97
نحوه برخورد با کودک لجباز پدیده لجبازی طبیعی یک پدیده سالم و ضروری برای کودک است و به آن لجاجت عزم و اراده می‌گویند. در این مرحله والدین باید بدانند که چگونه با او برخورد کنند؛ فریاد زدن بر سر کودک و کتک او بهترین راه حل نیست؛ بلکه تقویت و حمایت اخلاقی و معنوی جایگزین مناسبی برای آن است. لجبازی طرد شده با فقدان محیط مناسب برای مقابله با لجبازی طبیعی به وجود می‌آید و رشد می‌کند و در صورت تداوم ممکن است منجر به خشونت، بی علاقگی و عدم تمایل به یادگیری با انگیزه کم شود. اصل در برخورد با کودک لجباز تشویق او به رفتار خوب است و درمان این نوع رفتار مستلزم انجام برخی کار‌هاست که والدین باید انجام دهند؛ از جمله آنکه آرامش داشته باشند و از اینکه کودک نیاز به حمایت دارد اطمینان حاصل کنند، نه اینکه عصبانی شوند و مشکلات بین خودشان را هم مقابل کودک اظهار کنند. والدین همچنین باید سعی کنند در مواقعی که کودک یک رفتار اشتباه ساده انجام می‌دهد تا زمانی که لطمه‌ای نداشته باشد، موقتاً خود را مشغول کرده و با نگاه‌ها و کلمات مناسب نسبت به کودک ابراز محبت کرده و احساسات خود را در رفتار با او نشان دهند. پدر و مادر در تعامل با کودک لجباز باید از افکار منفی و دلسرد کننده خودداری کرده و خیال نکنند که آن‌ها تنها والدینی هستند که از مشکل لجبازی کودک خود رنج می‌برند؛ زیرا این باعث افزایش عصبانیت و به هم ریختگی آن‌ها در برخورد با کودک می‌شود. آن‌ها به جای این کار باید به توانایی خود برای حل مشکل کودکشان اعتماد داشته باشند و به آرامی مشکل را حل کنند. @zane_ruz ارتباط با ادمین: @zaneruz97
اینطوری با دخترهایتان رفیق شوید!‌ محبت کردن فقط به قربان صدقه رفتن و اینکه بچه‌مان لب‌تر کند و هر چه بخواهد برایش بخریم نیست. ایجاد یک رابطه دوستانه با فرزند اصولی دارد که پدر و مادرها گاهی از اصلی‌ترین آن غافلند. حجت‌الاسلام الهی منش، کارشناس تربیت دینی از مهم‌ترین راهکاری که می‌تواند رابطه شما را با دخترتان دوستانه کند می‌گوید: «فعالیت مشترک با بچه‌ها. این اصل را یادتان باشد. دختر شما دوسالش است با او بازی کنید. ۷ ساله است با او کتاب بخوانید. نوجوان است با هم یک ورزش مشترک انجام دهید. دوتایی به سینما بروید. قدم زنان به پارک بروید و مهم‌تر از همه اینکه در هم نشینی با دخترنوجوان تان شنونده باشید نه فقط گوینده. بگذارید در طی همین فعالیت مشترک شما را یک آقابالاسر نبیند. از خودش ببیند. پس فراموش نکنید فعالیت مشترک ابزار رفیق شدن با دخترها و به طور کلی ابزار رفیق شدن با بچه‌ها است.» @zane_ruz ارتباط با ادمین: @zaneruz97
داشتن دوست خیالی نشانه هوش اضافی کودک نیست لیلا شقاقی متخصص روانشناسی بالینی کودک و نوجوان در گفتگو با باشگاه خبرنگاران جوان گفت: کودکان در مراحل ابتدایی رشد دوستان خیالی دارند. طبق بررسی های پیش رو  ۶۵ درصد از کودکان در هفت سالگی دوست خیالی برای خود انتخاب می کنند. دوست خیالی داشتن البته تا ۱۱ سالگی ادامه خواهد داشت. داشتن دوست خیالی نگرانی برای والدین نباید داشته باشد بلکه باید بدانند این موضوع از کجا نشات می گیرد. در  این بین  برخی کودکان این کار را نمی‌کنند. ساختن دوست خیالی یک بخشی از  هنجاری رشد است. البته دوست خیالی کودکان نشانه‌ای از هوش اضافی آن‌ها نخواهد بود. او بیان کرد: روابط با موجودات تخیلی نیاز کودک به دوستی را برآورده می‌کند که در بین فرزندان اول و یا تک فرزندان متداول‌تر است. تحقیقات نشان داده است بچه‌هایی که دارای دوستان خیالی هستند با آن‌ها رشد می‌کنند و بزرگ می‌شوند، در بزرگسالی خود خلاق‌تر از کودکانی می‌شوند که دوست خیالیشان ثابت است و تغییری نمی‌کند. دختران کوچک معمولاً با همراهان خیالی خود، که اغلب شکل بچه حیوانات یا انسان‌های کودک هستند، نقش مهربانی و معلمی را بر عهده می‌گیرند. دوستان خیالی پسر‌های کوچک اغلب شخصیت‌هایی مانند ابرقهرمانان یا موجوداتی با قدرت هستند که از آن‌ها شایستگی بیشتری دارند. شقاقی گفت: هر چند بیشتر والدین نسبت به خیالبافی‌های فرزندشان آگاهند و آن را به‌عنوان بخشی از زندگی او پذیرفته‌اند، اما پذیرش یک دوست خیالی و نامرئی کار چندان آسانی نیست، به خصوص کودکان با تمام وجود از آن موجود خیالی که گاهی اوقات با اسامی عجیب و غریب نیز نامیده می‌شود، دفاع کرده و دوست دارند که والدین نیز او را یکی از افراد خانواده بدانند و باور داشته باشند. نحوه‌ی برخورد با این مسئله باید به گونه‌ای باشد که نه تمرکز زیاد صورت گیرد و کودک را به این کار تشویق کرد و نه به صورتی تند و تهدیدآمیز با کودک برخورد کرد. او بیان کرد: دوستان خیالی به بچه‌ها کمک می‌کنند تا سه نیاز اساسی روانشناختی مانند صلاحیت، ارتباط و استقلال را که در تئوری خودمختاری تعیین شده است را برآورده می‌کنند. کودکان وقتی نقش رهبری را با همراهان خیالی خود بر عهده می‌گیرند، احساس صلاحیت می‌کنند. کودکان به همان روشی که با دوستان واقعی در ارتباط هستند با موجودات خیالی ارتباط برقرار می‌کنند و به بچه‌ها اجازه می‌دهند موقعیت‌های اجتماعی را با عواقب صفر شبیه‌سازی کنند. دوستان خیالی استقلال کودک را تسهیل می‌کنند. دوستان خیالی حس کنترل را به بچه‌ها می‌دهند. بچه‌ها آن‌ها را مجاب می‌کنند، با آن‌ها داستان می‌سازند تا مورد حمله دیگران قرار نگیرند. اما این می‌تواند برای والدین بسیار ناامید کننده باشد. شقاقی در انتها گفت: هرگز نباید کودک را به علت داشتن دوست خیالیش مسخره کرد و باید اجازه داد کودک آرام آرام از طریق وسعت دادن به فعالیت‌های اجتماعیش و ایجاد رابطه با دوستان واقعی تجربه‌های جدید را کسب کند. اکثر کودکان در حدود ۵ سالگی دوست خیالیشان را کنار می‌گذارند. گاهی ایجاد دوستان خیالی برای کودکان می‌تواند دلایلی داشته باشد، که از آن جمله می‌توان به تولد خواهر یا برادر جدید، کار‌های اضطراب آور مثل رفتن به مهدکودک یا تغییر محل زندگی، از دست دادن والدین اشاره کرد. دوستان خیالی معمولا اعتماد به نفس و شجاعت کودک را در مقابله با تجربه‌ها جدید افزایش می‌دهند. در نهایت منجر به بهبود روند رشد در کودک می‌شوند. @zane_ruz ارتباط با ادمین: @zaneruz97
چقدر از ارتباط با فرزند نوجوان خود مطمئن هستید؟ لیلا شقاقی متخصص روانشناسی بالینی کودک و نوجوان در گفتگو با باشگاه خبرنگاران جوان گفت: زمانی که در خانه فرزند نوجوانی دارید بهتر است اطلاعات کافی درباره‌ی ارتباط‌گیری با آن‌ها را کاملا آموزش ببنید. او بیان کرد: نوجوان ممکن است در برهه‌ای از زمان بلوغش رفتار‌های نامناسبی را از خودش نشان دهد؛ به طور مثال به یکباره عصبانی شود یا فریاد بزند. حتی ممکن است ساعت‌ها تنها داخل اتاقش بماند و تمایلی برای صحبت با کسی نداشته باشد. در این مواقع تصمیمات عجولانه‌ای می گیرد و می‌تواند آینده‌ی خوبی را برای خود رقم نزند. به طور مثال ترک تحصیل کردن و یا شغلی را انتخاب می‌کند که از تصورات خانواده به دور است. شقاقی تصریح کرد: این‌ها ویژگی‌های نوجوانانی است که اگر خانواده‌ها شناخت و درک کافی ازآن‌ها داشته باشند این دوره با آسیب کمتری برایشان سپری خواهد شد. متخصص روانشناسی بالینی کودک و نوجوان گفت: نوجوانان از دو جهت تحت فشار هستند؛ یکی استروسر‌های درونی (استرس) ناشی از تغییرات هورمونیشان و دیگری محیطی است. نوجوان نه بزرگسال که ما از او توقع و انتظار داشته باشیم که بتواند موضوعات را به درستی پردازش کنند و نه کودک است که بتوانیم کودکانه با آن‌ها رفتار کنیم. او بیان کرد: پس چیزی که مهم است والدین ویژگی‌های فرزندانشان را کاملا بشناسند و بدانند این دوره تنها مسیر کودکی به جوانی است که تمام پستی و بلندی هاش را باید با آرامش از آن گذر کرد. متخصص روانشناسی بالینی کودک و نوجوان تصریح کرد: این دوره‌ی انتقالی به خصوص در دوره پیش نوجوانی طبیعی است که فرزندان رفتار‌های ناسازگارانه زیادی را از خود نشان دهند. این موضوع خانواده‌ها را بسیار آشفته و نگران می‌کند.این آشفتگی موجب می‌شود رفتارشان با فرزندانشان تغییر کند و رابطه صمیمانه و دوستانه آن‌ها کم شود. همین موضوع باعث افسردگی و گوشه‌گیر شدن نوجوانان می‌شود. او گفت: این مشکل می‌تواند زمینه ساز گرایش فرزندانمان به گروه‌هایی که حس بهتری از آن‌ها دریافت می کنند، شود که همین موضوع موجب آغاز آسیب‌های اجتماعی و فردی خواهد شد.در این بین وظایف والدین سنگین می‌شود و مهم‌ترین روش می‌تواند ایجاد و حفظ رابطه صمیمی با فرزندان باشد. متخصص روانشناسی بالینی کودک و نوجوان بیان کرد:گوش شنوا داشتن و مدام آن‌ها را قضاوت و پیش داوری نکردن از جمله وظایف مهم خانواده هاست. از همه وظایف مهم‌تر و پررنگ‌تر قیاس و تحقیر نکردن فرزندان از جانب والدین است. او گفت: نوع رفتار والدین طوری باشد که به فرزندان ثابت کنند که در هر شرایط روحی و روانی، اجتماعی باشند می توانند مورد حمایت قرار گیرند؛ بنابراین تغییر سبک رفتار والدین با نوجوانان می‌تواند به کاهش مشکلات آن‌ها کمک شایانی کند. متخصص روانشناسی بالینی کودک و نوجوان در پایان تاکید کرد: پس اگر خانواده‌ها بخواهند دوره نوجوانی را کاملا درک کنند باید ابتدا از خودشان و تفکراتشان شروع کنند. @zane_ruz ارتباط با ادمین: @zaneruz97
درک بچه ها از مرگ و مردن در بازه های سنی مختلف چگونه است؟ مائده علی اکبری، روان‌درمانگر بچه‌ها وقتی عزیزی را از دست می‌دهند مثل بزرگترها نمی‌توانند سوگواری کنند برای همین واکنش‌های متفاوتی در هر سن نسبت به از دست‌دادن عزیزان‌شان دارند. اگر خانواده در جریان نوع خاص سوگواری کودک نباشند ممکن است متوجه آسیب‌هایی که در این شرایط بچه را تهدید می‌کندنباشند. برای آنکه بتوانیم بچه‌ها را تسلی بدهیم و از آسیب‌هایی که در معرض آن هستند در امان نگه داریم باید بدانیم در هر  سنی چقدر از مرگ و مردن درک دارند و با این واژه‌ها چه میزان آشنا هستند. این شناخت از کودکان باعث می‌شود که کمک موثرتری داشته باشیم برای آنکه بچه‌ها با شرایط پیش آمده و زندگی جدیدشان کنار بیایند. در بازه سنی 2 سالگی معمولا بچه ها درکی‌ از مرگ ومردن ندارند  وقتی عزیزی را از دست می‌دهند بیشتر احساس بی قراری در این بچه‌ها دیده می‌شود. از نظر بچه‌هایی که در  سن 2 تا 5 سالگی هستند وقتی کسی می‌میرد، برمی‌گردد و فکر می‌کنند آن فردی که مرده است می‌تواند ببنید، فکرکند، احساس کند و با آرزو کردن آنها آن فرد بر می‌گردد. در این سن رفتارهای پرخاشگرانه هم زیاد دیده می شود. در سن 6 تا 8 سالگی کم‌کم دیگر بچه ها می‌فهمند که مردن یعنی پایان زندگی یعنی اگر فردی بمیرد دیگر آن فرد بر نمی‌گردد ولی هنوز نمی‌توانند این را درک کنند که مردن برای همه آدم‌ها اتفاق می‌افتد. باز هم در این سن احساس گیجی در مورد مرگ وجود دارد. بچه‌ها واکنش‌هایی که در این سن نشان می‌دهند معمولا پرخاشگری، بدرفتاری، سوال از بزرگترها در مورد مردن، نگرانی از سلامتی اطرافیانشان است. در این سن توانایی بروز احساسات بچه‌ها خیلی بهتر از سن زیر شش سال است. ▪️چرا فقط من بابا ندارم؟! هر چقدر سن بچه‌ها بیشتر می‌شود درک بیشتری از مرگ خواهند داشت و طبیعتا سخت‌تر با موضوع کنار خواهند آمد و سوگواری سخت‌تری خواهند داشت. مثلا بچه‌ها در سنین 8 تا 12 سالگی واکنش‌های بسیار شدیدی نشان می‌دهند که معمولا از جنس انکار وخشم است. چسبندگی این کودک به افراد بازمانده بسیار  زیاد می‌شود. بچه‌ها در این سن برای تعامل با هم سالانشان به مشکل برمی‌خورند و مدام با خودشان و در افکارشان خودگویی دارند. مثل اینکه چرا من مثل دوستانم نیستم، چرا این موضوع برای من اتفاق افتاده است، چرا برای دوستانم این اتفاق نیفتاده. در این سن مقایسه با سایر هم سالان معمولا زیاد است. در نوجوانی  معمولا بچه‌ها به این درک می‌رسند که مرگ پایان زندگی جسمی است و درک این که یک روزی همه می‌میرند را دارند ولی احساسات خود را بیشتر پنهان می‌کنند چون دوست ندارند جلو دوستانشان کسی از زندگی خصوصی‌شان سوال کند یا حتی کسی احساسات آنها را بفهمد و مدام احساس خجالت در خود دارند. ▪️سوگواری کودکان چه مدت طول می‌کشد؟ عوامل متعددی در مدت سوگواری تأثیر می‌گذارد؛ مثلا سن فردی که فوت کرده، سن خود کودک، میزان رابطه عاطفی آن کودک با فرد از دست رفته، علت مرگ، یعنی مرگ غیر منتظره بوده یا بصورتی که خانواده به دلایل مختلف از جمله بیماری انتظار این اتفاق را داشتند. اما مراجعه به روانشناس و مشاور کودک در زمانی که کودک دچار سوگ می‌شود یکی از موارد لازم در این شرایط است. @zane_ruz ارتباط با ادمین: @zaneruz97
چرا مادران عذاب وجدان می‌گیرند؟ «نیره علائی» مشاور و روان‌درمان‌گر کودک و نوجوان 🟢ایجاد ذهن مقایسه‌گر/دنیای مدرن، نامهربان با مادرها! حتماً شنیده‌اید که در دنیای مدرن مادرها به شدت تحت فشارند. مادر در دنیای مدرن ذهن به‌شدت مقایسه‌گری دارد. کانال‌های تربیتی، پیج‌های زرد روانشناسی، کارگاه‌های زرد فرزندپروری و... به این مقایسه دامن می‌زنند 🟢سرزنش‌های دیگران/ قضاوت‌های «مادر ویران‌کن»! گاهی ممکن است مادر، خواهر، دوست، مادر همسر یا هر کدام از اطرافیان، با نگاهی منفی مدام به مادر این احساس را بدهند که او مادر بدی است و مادری‌کردن او را زیر سؤال ببرند. مثلاً دیگرانی که به مادر می‌گویند: «چقدر بچه‌ات لاغر است! چرا به او خوب غذا نمی‌دهی؟»، «چقدر بچه‌ات چاق است! چرا زیاد به او غذا می‌دهی؟»، «چقدر بچه‌ات بی‌نظم است!» و... 🟢همسران کمال‌گرا/ همراهان ویران‌گرِ مادری بسیاری مواقع، «دیگری» که به مادر عذاب‌وجدان تزریق می‌کند، همسر کمال‌گرای اوست. بعضی همسران مدام این حس را به مادر منتقل می‌کنند که تو مامان خوبی نیستی؛ تو برای بچه‌ها کم وقت می‌گذاری. آنها بی‌نظمی، بی‌ادبی یا هر رفتار غلط بچه را تقصیر مادر می‌اندازند و می‌گویند تو برای بچه کم وقت گذاشتی که این‌طور شده. 🟡تأثیر عذاب‌وجدان بر رفتار مادر مادر برای کاهش عذاب‌وجدان خود شروع می‌کند به خدمات بیشتر، آموزش بیشتر، کنترل بیشتر، نصیحت بیشتر، سرزنش بیشتر، و حتی خرید بیشتر برای بچه‌ها. در واقع سعی می‌کند وقت بیشتری را با بچه‌ها بگذراند. از طرفی این ذهنیت سرزنش‌گر باعث می‌شود احساس ناامیدی کند و با حس ناامیدی، نگرانی و حرص به فرزندانش نگاه کند. 🟡عذاب‌وجدان مادر چه تأثیری بر فرزند دارد؟ بچه شروع می‌کند به بدرفتاری (مثل لجاجت بیشتر، پرخاشگری، وابستگی و…) یا تکرار رفتارهای اضطرابی (مثل لکنت زبان، شب‌ادراری، تیک‌های عصبی، ناخن جویدن و…). در واقع با این کارها می‌خواهد خودش را تنبیه کند تا از عذابی که درگیرش هست فرار کند. گاهی هم بیش از حد حرف‌گوش‌کن می‌شود و می‌خواهد عذاب‌وجدان خود را با «بچهٔ خیلی خوبی بودن» از بین ببرد». 🟢با عذاب‌وجدان مخرب مادری چه کنیم؟ 🌿می‌توان از این عذاب‌وجدان یا احساس سرزنش‌گری در جهت مثبت استفاده کرد. وقتی مادر آگاهی پیدا می‌کند که این عذاب‌وجدان چه تأثیر مخربی بر رفتار فرزندش دارد، عوامل ایجاد آن را شناسایی و مدیریت می‌کند. در واقع به‌طور آگاهانه انتخاب می‌کند که فلان کارش اشتباه بوده، پس تغییر مسیر و تغییر رفتار می‌دهد و از این تغییر رفتار او، حال فرزندش هم بهتر می‌شود. این بهترین حالت است. 🌿پیج‌ها و کانا‌ل‌‌های تربیتی و آموزشی را محدود می‌کند و کمتر کتاب‌های روانشناسی و تربیتی می‌خواند. در واقع خودش را کمتر در معرض مقایسه قرار می‌دهد. 🌿مادران اینستاگرامی را دنبال نمی‌کند و کمتر خودش را با دیگران مقایسه می‌کند. 🌿با قطعیت در تصمیمات مادرانگی‌اش، به‌راحتی تحت‌تأثیر سرزنش دیگران (همسر، مادر و…) قرار نمی‌گیرد. 🌿با پذیرش اینکه هیچ مادری‌ای بی‌نقص و کامل نیست، عذاب‌وجدان خود را کنترل می‌کند و در جهت «مادر کافی بودن» قدم برمی‌دارد. خودش و گذشته‌اش را می‌پذیرد. به خاطر رفتار غلط گذشته‌اش، کمتر خودش را سرزنش می‌کند و می‌پذیرد که همهٔ انسان‌ها اشتباهاتی می‌کنند، اما اگر تصمیم به تغییر رفتار اشتباه خود بگیرند، می‌توانند این رفتار را جبران کنند و بچه‌ها را هم در مسیر اصلاح قرار دهند.». @zane_ruz ارتباط با ادمین: @zaneruz97