با شاخص‌های الگوی پیشرفت اسلامی دوباره کارنامه صادر کنید! چکیده: حکایت جمهوری اسلامی و انقلاب اسلامی : هرکس از ظن خود شد یار من ! درحالی که دوگانه #برنامه و #کارنامه در چند روز اخیر برجسته شده ، لازمه به این نکته اشاره کنم که کارنامه ای ارزشمند است که بر اساس شاخص های ارزیابی صحیح تنظیم شده باشد. مثل ۱.مردمی کردن امور ، ۲.تنظیم صحیح روابط انسانی ، ۳.کاهش فاصله طبقاتی ، ۴.برنامه ریزی واقعی برای فرار از تفکرات پوسیده توسعه و اقتصاد مدرن ، ۵.فهم تفاوت توسعه و پیشرفت و ... کسی که کارهایش را با #سرمایه_دار جلو می‌برد و با قدرت پولی سعی بر تحقق دارد ، می تواند در #مردمی_کردن اداره جامعه موثر باشد ؟ کسی که در ایام مدیریت او روابط انسانی ( مثل رابطه با امام ، رابطه با همسایه ، رابطه با خانواده ، رابطه با همسفر ، رابطه با میهمان و ... ) نه تنها تقویت نشده بلکه از بین رفته ( تضعیف قدرت مساجد با ساخت فرهنگسراها ، تضعیف محیط همسایگی با از بین بردن محلات و محور قرار دادن خیابان و اتوبان و مترو و ... ، تضعیف خانواده با ساخت حداکثری آپارتمان و عدم تامین نیازهای خانواده‌ها در محل زندگیشان ، افزایش چشمگیر سفرهای درون شهری ، از بین رفتن فضاهای شخصی وسیع مثل حیاط جهت تفریح سالم، پایدار و ارزان و ... ) می‌تواند مجری الگوی پیشرفت اسلامی باشد ؟ کسی که از معتقد ترین افراد به اقتصاد کلان و توسعه مدرن در کارشناسی استفاده می‌کند، می‌تواند مبانی انقلاب را امتداد دهد ؟ کسی که فقط در مقام حرف ، از تمدن اسلامی و دولت اسلامی میگوید و در عمل از توسعه‌گرا ترین افراد است و کسی که صریحا مجریِ #توسعه_پایدار است، چطور میتواند #الگوی_پیشرفت_اسلامی را پیگیری کند ؟ صحنه از آنچه فکر می‌کنیم، بسیار روشن تر است. @zavieh_did