#پارت389 _من رو نگاه کن نگاه کوتاهی به چشم هام انداختن و دوباره نگاهم رو ازش دزدیدم. _ وضعیت تهران خوب نیست. مرجان ازدواج کرده بارداره ولی جدا شده. ناراحت پرسیدم _ چرا? _ پسره بعد از عقد مرجان رو میبره خونه مادر چند روز نمیزاره بیاد بعد هم خبر میده عروسی نمیگیره . سه ماه بعد مرجان برمیگرده میگه دو ماه از شوهر خبری نیست و هیچ کس هم نمی دونه کجاست. احمدرضا باهاشون حرف نمی‌زنه. ولی پیگیر کارهای مرجان میشه. یک روز مادر شوهرش زنگ میزنه یه شماره میده.مرجانم میده احمدرضا زنگ میزنن پسره جواب میده. میگه برای زندگی بهتر دیگه برنمی گردم وکالت دادم به برادرم طلاقش رو بده. حال مرجان بد میشه میبرنش بیمارستان، می‌فهمن بارداره. شکوه میگه سقطش کنه. مرجان قبول نمیکنه. کمتر از یک هفته مرجان رو طلاق می دن. درخواست مهریه مکنه ولی پسره نبوده نمی‌تونستن کاری بکنند. مالی هم به نامش نبود. تنها کاری که میکنه به خانواده شوهرش نمیگه بارداره. احمدرضا هم درگیره، برای خرید سهم تو از کارخونه بدهکار شده به اردشیر گفته بود به سختی از پس خرج خونه برمی آید. گفت نصف درآمد شرکت حقوق کارمنداست. نصف دیگشم بابت بدهی شرکت به بانک میره. اندازه یه کارمند براش میمونه. خونشونم استیجاریه. آینده خوبی داره ولی تا بدهیش به بانک تموم بشه یکم بهش سخت میگذره. الان که خرج مرجان و هزینه‌های بارداری و درمان شکوه هم بهش اضافه شده. _چه درمانی? سرش رو پایین انداخت _خدا خوب جای حق نشسته. خبر مرگ رامین رو که بهش میگن حالش خراب میشه متعجب حرفش رو.قطع کردم _ رامین مگه مرده _اره اعدامش کردن البته ایران نه. توی ترکیه یه باند مواد مخدر بزرگ داشته دستگیرش می کنن بعد یه مدت هم اعدام میشه.