#روز_پزشک_شب_بیمار "پزشک" بهترین دوستِ"بیمار" است و بدترین دشمنِ "بیماری". توجه به روزِ پزشک، در حقیقت توجه به شبِ بیماران خواهد بود! متاسفانه درک مردم و پزشکان از یکدیگر بسیار ناقص است. برنامه ریزان فرهنگی و آمورشی می توانند در این باره گام های بهتری بردارند آموزش پزشکی از طولانی ترین و سخت ترین آموزش های عالی در کشور ما است.درست اشت که دانشجویان پزشکی با انتخاب رشته، خیلی زود شغل خود را نیز تعیین می کنند،ولی خیلی دیر به پول می رسند. آنها بیشترین واحدهای نظری و عملی را می گذرانند. مراحل و آزمون های ارتقاء از علوم پایه،فیزیوپاتولوژی، کار آموزی و کار ورزی تا آزمون های دستیاری و ارتقاء های درون مرحله ای و آزمون بُرد و فوق تخصص،و شرکت در باز آموزی های ضروری، فرصت چندانی برای فراغت و زندگی برای آنها باقی نمی گذارد. رقابت هایشان در پذیرش و ارتقاء، بسیار سنگین است.آموزش آنها واقعاً مداوم است و آنها برای ماندن در حرفه، باید پیوسته یاد بگیرند و یاد بگیرند....بسیاری از رشته های آنها پر از فشار روحی و نگرانی و یا آسیب های تشعشعاتی و... همراه است. حرفه آنها با جان مردم گره خورده و کارنامه شان آزمون پذیر و در معرض داوری های عموم است. بر خلاف تصور مردم، حقوق بسیاری از آنان بسیار نیست! تفاوت درآمد میان پزشکان متخصص با پزشکان عمومی فاحش است و به همین جهت آزمون دستیاری از حساسیت بالایی برخوردار است و چندین سال سوالات این آزمون لو رفت و داستان هایی پدید آورد."مقاله محوری" در پژوهش در این حوزه نیز آسیب زا بوده است. میزان مهاجرت پزشکان به خارج از کشور، در مقایسه با اقشار دیگر در سطح بالایی قرار دارد.آنها با آنکه می دانند که در بیرون از مرز ها وضعیت خوبی نخواهند داشت.و گاهی مجبورند در سطوح نازل تری فعالیت کنند ولی رفتن را بر ماندن ترجیح می دهند. بخشی از پیشرفت های امروز در پزشکی مدیونِ پیشرفت دانش مهندسی است و ابزار تشخیص، کار پزشکان را دقیق تر و اسان تر کرده است.با این حال این پیشرفت از آمار بیماران نکاسته است. زیرا کشف بیماری ها نیز بیشتر شده است و سبک زندگی ها نیز عمل دیگری است. پزشکان چالش های فراوانی در پیش روی خود دارند. یکی از چالش های پیش روی پزشکان رواج و رونق افراطی طب سنتی است.بویژه از سوی کسانی که پایه پزشکی ندارند و آسان ترین راه را برای طبابت مردم برگزیده اند! مشکل دیگرشان این است که هرکس در امور آنها مداخله می کند و به خود اجازه درمان خود و دیگران را می دهند با آنکه جایگاه اجتماعی بالایی دارند ولی تا حدودی قدرشان مجهول است.موفقیت هایشان به چشم نمی آید ولی خطاهایشان پر سرو صدا است. اینها که نوشتم اندکی از آن بسیارها است و صد البته که این فضیلت ها، ّشتر اقتضا می کند که برخی از پزشکان در مطب خود دستگاه کارت خوان داشته باشند. نسخه ها را با خط خوانا بنویسند. با بیماران خود بیشتر سخن بگویند.خودشان به دانش خود بیشتر از دیگران عمل کنند.با پرستاران و دستیاران متواضع تر باشند.بر قشرها و حرفه های دیگر تفاخر نکنند و بیماران فقیر و ناتوان را ملاحظه کنند و _ در یک کلام-اخلاق حرفه ای را پاس بدارند و... ۹۸/۶/۱  سید زین العابدین صفوی @zeinoddin43 #درد_پزشکی #کتاب_سوزی_و_دستگاه_حوزه #روز_پزشک_شب_بیمار

#کتاب_سوزی_و_دستگاه_حوزه من در این ۲۵ سالی‌که در دانشگاه‌های‌علوم پزشکی، با ‌تدریس‌معارف‌اسلامی، ‌درجهت‌‌ وفاق علم و دین گام بر می‌دارم‌، تاکنون با چنین رویدادی، روبرو نشده بودم. و گمان‌نمی‌کردم‌ کتاب مرجع پزشکی به دست فردی با لباس روحانیت به آتش کشیده ‌شود.  پرسش دانشگاهیان اکنون در باره مباشران این عمل زشت و زننده نیست.آنهآ آشنایی چندانی با درجه بندی‌های ‌حوزه و القاب‌حوزوی ندارند ونمی‌دانند آن‌ شخص ملقب‌ به‌آیت‌الله،چه‌جایگاهی‌درحوزه ‌دارد. یک پزشک و هرکسی‌که از بیرون به‌حوزه ها می‌نگرد، "تبریزیان"‌، مطهری و جوادی آملی را‌ در یک یونیفورم و با لقب آیت‌الله می‌شناسد و به روشنی می‌بیند که یک "معمم" با اعلام قبلی و با اعتماد به نفس بالا و با ادعای دینی و پشتوانه تحصیلات و منابع حوزوی، یک کتاب مرجع پزشکی را می‌سوزاند و با سلام و صلوات، ‌این‌ رفتار غیر فرهنگی را به اسلام و متون‌دینی و حوزه ای ربط می‌دهد. از نگاه بیرون، رفتار و ادعاهای تبریزیان  یک"گفتمان" برخاسته ‌از بستر حوزه تلقی می‌شود که‌ در دامان حوزه نیز رشد و‌گسترش‌می‌یابد.این تلقی، وظیفه دستگاه علمی روحانیت را دوچندان‌می‌کند. دستگاه رسمی‌حوزه هرگز نباید وجود ‌چنین‌اشخاص ‌و‌ تفکراتی ‌را ‌درحوزه ‌انکار‌ کند، بلکه سزاوار است ‌موضع‌ خود را به طور شفاف در باره این گفتمان و وقایعی‌ مانند سوزاندن کتاب هاریسون" اعلان کند. اشتباه نشود کتاب هاریسون فصل الخطاب مقدس نیست، آن کتاب در دانش پزشکی، تاحدودی شبیه "عروه‌الوثقی" ‌در دانش فقه است‌ و هرسال با آخرین یافته های جهانی در پزشکی منطبق، و نسخه‌های پیشین منسوخ می‌شود این کتابِ"نو‌شونده" مرجع دانشجویان و اساتید رَشته پزشکی( بویژه در تخصص داخلی) است. درست است که در کشور ما وزارت بهداشت مسئول رسمیِ دانش پزشکی است، ولی‌ با نظر به این‌که، چنین واقعه‌ای، اکنون ‌با نام و لباس روحانیت رخ ‌می‌دهد، تکلیف روشنگری را بر دوش سخنگویان رسمیِ‌حوزه می‌افکند. بی‌شک، آتش زدن‌ این کتاب به عنوان مرجع و نماد پزشکی‌جدید در تاریخ‌ِعلم ثبت‌ خواهد شد و در مباحث مربوط به "علم و دین"، به‌جای مثال‌های قرون ‌وسطایی خواهد نشست و افسانه های ‌کتابسوزی ایران و ‌مصر را در ‌صحنه واقعیت نمایان‌خواهدکرد.واکنش مقامات"‌رسمی"‌حوزه ‌نیز در تاریخ ثبت می‌شود و انصاف‌علمیِ‌حوزه های علمیه ‌را‌‌ به آزمون می‌گذارد. ۹۸/۱۱/۵ سید زین العابدین صفوی @zeinoddin43 #درد_پزشکی #کتاب_سوزی_و_دستگاه_حوزه #روز_پزشک_شب_بیمار

#خشونت_بر_پزشکان، گناهِ "بدبین سازان" روز پزشک را به همه پزشکان خدوم و وظیفه شناس تبریک می‌گویم. پزشکی، به راستی رشته‌ای دشوار، و حرفه‌ای پُر فشار است. بویژه در این روزگارِ کاستی‌ها، که گاه بیمارانِ ناراضی و همراهانِ "خود قاضی"- که به مدیران بالادستی دسترسی ندارند- فریاد خود را بر سر پزشک و بیمارستانیان می‌کشند و گاه مشت‌‌ و لگد خود را بر سر و روی آن خادمان بی‌گناه و بی پناه حواله می‌کنند. با این گمان که پزشکان فقط پول می‌چاپند و کلاه می‌قاپند و باید تاوان بی‌سامانی‌ها را نیز بدهند. در چند هفته‌های گذشته در همین استان ما چندین رفتار خشن با پزشکان و همکارانشان صورت گرفت. برخی از این‌ پرخاش‌های"چندریشه‌ای"‌ برخاسته از "بدگمانی" به دستگاه سلامت است و در پشتِ این مُشت و لگد، تبلیغاتِ گسترده "علم گریزان" و "پزشک ستیزان" ایستاده است. "دشمنانِ تازگی" نه تازگی‌ دارند نه پایان! در همه جا و همه‌گاه، روان‌پریشانی معرکه می‌گشایند و توهمات خود را علم‌اعلی می‌خوانند و دانش و دانشمند را "دام‌"و "دغل" می‌‌شمارند. اما فاجعه بزرگ آن‌گاه رخ می‌دهد که این جزم‌گرایانِ "سر سِفت" بر کرسی تدریس و بر سریر تصمیم بنشینند و "شبه‌علم" را بر "علم" چیرگی بخشند. ۱۴۰۲/۵/۳۱ سید زین‌العابدین صفوی تلگرام @zeinoddin43 @zeinoddin43 ایتا اینستاگرام: @seyed_zeinolabedin_safavi #درد_پزشکی #کتاب_سوزی_و_دستگاه_حوزه #روز_پزشک_شب_بیمار #سلامت_یا_سیاست #حوزه_و_طب_سنتی