📚رُمّانْهایبلــندوداستانکوتا📚صلواتیوآموزنده🌷🌷🌷
📣 #رمان شماره #چهارده 🌷 #رمان_مفهومی_شهدایی ❤️ بنام #رمان_دختران_آفتاب 📝 نوش
🌺اَعُوْذ ُبِاللّهِ مِنَ الشَّیْطَانِ الرَّجِیْمِ🌺
☀️ #دختران_آفتاب ☀️
#قسمت_چهل_ودو
فاطمه-پس دنبال آيههايي نباشين كه فقط نظر شما رو تصديق كنه. 👉بهتره بعداً سر فرصت راجع بهش حرف بزنيم.
اين جواب ممكن بود سميه را قانع يا ساكت كند، اما فهيمه را نه.
فهيمه هنوز هم راضي نشده بود:
- من اين حرفها رو نمي فهمم. ميگم چرا در طول تاريخ بيشتر دانشمندها، سياستمدارها، حاكمان و كلاً مشاهير تاريخ مرد بودن، نه زن؟!🙁
فاطمه گفت: 😊
- حضرت مريم. زن بود يا مرد؟
عاطفه انگار از يك جا نشستن خسته شده بود. بنابراين مرتب نوع نشستنش را عوض ميكرد. همان طور كه دو زانو مينشست، زد روي پايش:😄
- بَه هَه! بعد از اين همه بحث تازه ميگه ليلي زن بود يا مرد؟
فهيمه بي توجه به عاطفه جواب داد:
- معلومه. حضرت مريم زن بود.
فاطمه- بسيار خُب! حالا اگه ما قبول كنيم كه زن جنس دومه، پس بايد هر مردي، از هر فرد جنس دوم؛ يعني زن ها، حتي با بالاترين درجات كمالي برتر باشه. پس بايد يه مرد معمولي از لحاظ درجات كمالي، بالاتر از حضرت مريم باشه.
👈در صورتي كه قرآن اون درجات و كمالات رو براي حضرت مريم توصيف ميكنه و ميگه « ليس الذكر كالانثي».👉
عاطفه محكم كوبيد روي پاهايش: 😅
- خدا منو مرگ بده كه هيچ وقت نمره عربيم، بيشتر از ۱۲ نشد.
فاطمه- يعني پسري كه ميخواستي در هر حال مثل اين دختر نيست. اين جمله ايه كه خدا خطاب به مادر حضرت مريم و در توصيف حضرت مريم گفته. حتي از لحاظ تاريخي كه فهيمه قبول داره، بررسي كنيم،ميبينيم كه #حضرت_زكريا كه پيامبر زمان خودش بود و در نتيجه برترين مرد دورانش، #افتخارميكنه كه به حضرت مريم خدمت كنه!
راحله دوباره وارد بحث شد:
- از اين گذشته، در طول تاريخ هم زنهاي مشهور زيادي داشتيم از «مادام كوري»، «ژاندارك» و «اوريانا فالاچي» تو غربيها گرفته تا پروين اعتصامي و...
سميه حرف راحله را قطع كرد:
- تو ديگه چي ميگي عاطفه! چرا هي دستت رو تكون ميدي؟
عاطفه با مشت كوبيد روي زمين:😂
- بابا دارم ميگم منو يادت نره. ولي اين راحله پشت تريبون كه ميره اين قدر حواسش به ميكروفنه كه ديگه ما رو تحويل نمي گيره.
راحله نفسش را پر صدا بيرون داد و رويش را به سمت ما كرد. از عصبانيت قرمز شده بود. فكر كنم اگر چيزي دم دستش بود، آن را ميكوبيد بر سر عاطفه. 😠خدا را شكر كه چيزي دمِ دست راحله نبود. به جز كتابش كه براي راحله گران قيمت تر از آن بود كه بكوبد بر سرِ عاطفه.
پس فقط چند لحظه بهت زده خيره شد به عاطفه. فهيمه به زحمت پوزخندش را پنهان كرد. عاطفه همچنان با چشمان شيطنت بارش راحله را نگاه ميكرد و لبخند ميزد.راحله خودش را كنترل كرد و دوباره برگشت به سمت فهيمه:
راحله- يه چيز ديگه! شماها كه ميگين هيچ وقت توي تاريخ نبوده كه زن و مرد مساوي باشن، چرا به تمدن اخير خوب نگاه نمي كنين؟ چرا اون رو مثال نمي زنين؟ نكنه اون جزو تاريخ نيست؟!
عاطفه به طور ناگهاني جدي شد:
- مگه تو غرب چه خبره كه ما خبر نداريم؟
راحله كمي صبر كرد. ميخواست مطمئن شود كه حرفهاي عاطفه جدي است يا شوخي ميكند. بالاخره ترجيح داد كه او را در حرف زدنش جدي حساب كند. به همين دليل هم گفت:
- ميدونين كه در تمدن امروزِ غرب، تساوي زن و مرد مسئله اي تخيلي نيست، بلكه تجربه اي چند صدساله است كه تمدن غرب اون رو پشت سر گذاشته! يعني خيلي وقته كه به چنين جايي رسيده اند.
عاطفه- مثلاً چند وقته؟
راحله- احتمالاً از رنسانس تا حالا.
فاطمه با تعجب گفت:
- از رنسانس؟!
- بله از رنسانس! ميدونين كه پايه افكار و آراي تمدن جديد روي افكار و انديشههاي انديشمندان رنسانس ساخته شده. در حقيقت، از رنسانس بود كه نحوه نگرش به بشر و طبيعت و همه چيز عوض شد. حتي بعضيها هم گفتن نهضت زنان كه در قرن نوزدهم شكل گرفت و تو فرانسه هم گسترش پيدا كرد، به نوعي اعتراض به مرد سالاري آشكار حاكم بر اعلاميه حقوق بشر فرانسه بود. بعداً هم اسمش رو گذاشتند « فمينيسم»!
راحله دوباره كمي جوش آورد:
- پس تو ميگي تساوي زن و مرد از كي تو غرب شروع شد؟
- اگه به طور رسميش رو بخوايم، تا اون جا كه من ميدونم اولين اعلاميه حقوق بشر كه در اون از تساوي زن و مرد حرفي به ميان اومد، سال ۱۹۴۸ منتشر شد. تقريباً پنجاه سال پيش. اصلاً بذار اين طوري برات بگم كه براي اولين بار در قرن بيستم، در انگلستان بود كه مسئله حقوق زن در برابر حقوق مرد مطرح شد. آمريكا هم با اين كه در قرن هجدهم، ضمن اعلام استقلال به حقوق عمومي بشر اعتراف كرده بود، در سال ۱۹۲۰ ميلادي قانون تساوي زن و مرد رو در حقوق سياسي تصويب كرد. فرانسه هم همين طور، در قرن بيستم بود كه تسليم اين مسئله شد.
عاطفه فوراً دو دستش را بالا آورد:
- صبر كنين! صبر كنين! ...✋
#ادامه_دارد
نویسندگان: امیرحسین بانکی،بهزاد دانشگر و محمدرضا رضایتمند