آسمان آبی آمدن، رفتن، بودن، نبودن... همهٔ اینها به چه بستگی دارد؟اصلا می‌شود تصمیم گرفت چه کسی زود می‌آید و چه کسی زود می رود یا اصلا کِی می‌رود؟ کوچه پس کوچه های زندگی را یک به یک عبور می‌کنیم و در پی آنیم که به مقصد برسیم...کسی چه می‌داند کی و کجا و چه وقت؟شوق رسیدن به آرامش انگیزهٔ تحمّل را بیشتر می‌کند... اطرافم را که می‌نگرم، همه به دنبال مسیر یا حتی روزنه ای برای گریز از مصائب اند؛ یکی با تلاش زیاد، یکی با بی‌خیالی،انگار راه گریز را در رها بودن دیده است... اصلا انگار حال دنیا خوب نیست،بن بست‌های پیش‌رو بیشتر شده،انگار همه منتظر رهایی و پرواز هستند. در گذر از کوچه‌های پیچ در پیچ زندگی که این روزها بیشتر به بن بست می‌رسد بد نیست نگاهی به آسمان کنیم، ابرهای در حال حرکت آسمان می‌گویند: «حرکت کن! عبور کن! نایست! اینجا جای ماندن نیست.» این جملات نوید رهایی از بندهای اسارت دنیا را می‌دهند، پس قدم پشت قدم برمی‌دارم و با هر گام جسمم آرام‌تر و روحم شوق پرواز بیشتری خواهد گرفت.... ✍️نجمه صالحی #جوال_ذهن #محرم #در_آرزوی_پرواز http://salehi60.blogfa.com/ ـــــــــ❁●❁●❀❀●❁●❁ـــــــــــ @javal60