eitaa logo
بشنو از زن چون حکایت می‌کند
407 دنبال‌کننده
261 عکس
163 ویدیو
11 فایل
🌹ضیافتی اندیشه ورزانه به نام حضرت مادر سلام الله علیها . 📩راه ارتباطی جهت پیشنهادات خوب شما رفیقان طریق: @Beshnoazzan
مشاهده در ایتا
دانلود
گرچه کمی دیر اما : 🗓در میلاد امام مجتبی علیه السلام، انگار نمی شود از قصّه ای عبور کرد. شاید عصمت و طهارت این مولود مبارک و کریم ، مانع شود تا بتوانیم تاملی برعالَمی که این نحوه تربیت کریمانه در آن ممکن می گردد داشته باشیم. می شود از خود پرسید : 🔹️ضرورت کتابت نامه ای به امام حسن علیه السلام از جانب امیرالمومنین چیست؟ 🔹️و چقدر به نوشتن نامه در مقدمات ان توجه داشته ایم؟ در عصری که وادی تعلیم و تربیتِ روشمند، ما را هر روز از تربیتِ شایسته‌ی انسان‌پروری، برای فتح قله های عالَم غیب دورتر می کند، باید دوباره این را بزنیم‌ تا پدری و مادری ما نیز ورق بخورد و راه پوشیده شده و دشوار در تربیت را دوباره جست وجو کنیم . انسان‌امروز در فرهنگ اومانیسم و فردگرایانه، عالَمی را گم‌کرده است که تربیت حقیقی فقط در ان میسر است و عجیب آن که نمی داند که چه چیزی را گم‌کرده است . گویی امیرالمومنین در این نامه به فرزند خود به نمایندگی همه پدران وفرزندان آینده امت ، از راهی ظریف و هر دَم مُثمِر ، سخن می گوید. فقط چند عبارت آن را بنوشیم: مِنَ الوالدِ الفانِ المُقِرُّ لِلزّمان.... و وَجَدتُکَ بعضی بل وَجدتُکَ کُلّی حتی کَاَنّ شیئا لو اَصابَکَ اَصابَنی وکَاَنّ الموتَ لو اتاکَ اَتانی ،فَعنانی مِن امرکَ ما یَعنینی مِن امرِ نفسی فکَتَبتُ الیکَ مُستَظهِراََ به اِن اَنَا بقیتُ لکَ اَو فَنَیتُ ... آیا می توان در عصر مدیریت ها و دانایی‌های مدرن، که تربیت فرزند نیز تبدیل به کارگاه آموزشی شده است، از هم زبانی با فرزندش سخن گفت؟ و چه زیبا پدر از زندگی خود می گوید ... و انسان بی قصّه امروزی چگونه می تواند آن را درک کند؟ و ای که در این عبارات می گشاید: 🔹️فرزند عزیزم تورا پاره تن خود دیدم! 🔹️نه، اصلا تورا خودم دیدم! 🔹️دیدم که تو من هستی!!!... و انسان بی معنای امروز چگونه می تواند این گونه به فرزند خود نگاه کند؟ مگر میتوان در اردوگاه چنین افقی را در فرزند آوری پیش رو داشت آن گونه که فرزند را پاره تن خود و همه وجود خود ببیند؟؟؟؟ اگر یکی از چالش های بسیار جدّی جامعه امروز ما ( و حتی تهدید )، مساله و آن است، باید از این افق و عالَم گفت وگو کرد ، تا شاید در تمنای آینده دوست داشتنی خود، فرزند آوری ممکن گردد ؛ آینده ای که فرزندان، عامل نشاط و امید و مایه دلگرمی پدران و مادران به زندگی هستند ونه موانعی برای خوشی و یا عامل سختی زندگی. ان شاءالله. @ziafat_andishe
فاعتبروا یا اولی الابصار: آیا می توان با مطالعه متون آینده پژوهانی نظیر ، کمی به آن‌چه که در انتظارمان به سر می برد بیندیشیم و هوشمندانه به استقبال آینده‌ای رویم که در آن رایحه زندگی و جز با حضور ، وزیدن نمی گیرد؟ و راز حضور کودکان در خانواده چیست؟ پدر بزرگ و مادربزگی که همواره چشم به در دوخته تا با پیچیدن صدای گریه و خنده کودکانه ای در خانه اش، لحظاتی از خود به در آمده و فارغ از شکایت روزگار، مست تماشای او گردد. آری حقیقتا کودک ،سبب مهاجرت او به عالم انس را حتی برای لحظاتی کوتاه فراهم‌می کند: ((ما شاهد نوعی انتقال دسته جمعی از خانواده‌های ((کودک_کانونی)) به ((بزرگسال_کانونی))هستیم. در آغاز قرن اخیر در جامعه آمریکا عده کمی افراد مجرد وجود داشت و بعد از آنکه کوچک ترین فرزندخانه را ترک می‌گفت، تقریباً عده کمی از والدین برای مدتی طولانی زنده می‌ماندند. در مقابل ،در اوایل سال ۱۹۷۰ در ایالات متحده تنها یک نفر از هر سه بزرگسال در خانه‌ای با فرزندان زیر ۱۸ سال زندگی می‌کردند. امروز سازمان‌هایی به وجود آمده‌اند که زندگی را تشویق می‌کند و نسبت به داشتن بچه در بسیاری از کشورهای صنعتی رو به افزایش گذاشته است .در سال ۱۹۶۰ فقط ۲۰ درصد از زنان آمریکایی ((همیشه متاهل)) زیر ۳۰ سال بدون بچه بودند. در سال ۱۹۷۵ این رقم به ۳۲ درصد افزایش یافت ، یعنی ۶۰ درصد افزایش در طول ۱۵ سال...)) ✍ به نقل از: 📚 اثر 💠@ziafat_andishe
فاعتبروا یا اولی الابصار: 🔻اکنون باید آینده اندیشه را در آینه در قالب 📚 دید و سپس نسبت به آینده اندیشید که چه برای فردای خود دارد؟ در 📚کتاب ((دنیای متهور نو ))اتوپیایی تصور می‌شود که در آن از نشانی نیست. در بسته می‌شود و در همان جا می‌کند و از همان لوله‌های آزمایش در انواع و نژادهای مختلف آلفا و بتا و گاما پا به دنیا می‌گذارند... ارتباط زن‌ها و مردها و به عبارت بهتر نرها و ماده‌ها، صرفاً در انحصار پیدا می‌کند، بدون آنکه هیچگونه تعهد خانوادگی به دنبال داشته باشد . به نقل از کتاب 📚 اثر 💠@ziafat_andishe
🔹️جلسه گفت وگو: 🔹️به مناسبت هفته جهانی : با نگاه به این پرسش: چه نیازی به در جهان امروز؟؟؟ 💠@ziafat_andishe