ایا مجالی هست که در زمانه حاکمیت هوش مصنوعی ، آن هم حاکمیت به گونه ای که جای #نقش ها و #بودن ها را به خوبی پر کرده است و یا پر خواهد کرد؛ آن گونه که کارکرد انسان ها توسط رباتها تامین خواهد شد، از خود بپرسیم: حضور مادرانه در خانه چگونه حضوری است که #دختر_نابینا و روشن دل در برنامه معلی در پاسخ به این سوال: 🔹️که شما می توانی بفهمی که مادرت کدام سمت سکوی اجرا قرار گرفته است؟ و فاطمه دختر نابینای روشن دل این گونه حاکمیت یک موجود سراسر وجود به نام مادر را به تصویر می کشد ، واز حضوری می گوید که نیاز به چشم ندارد: ❣چون من همیشه توی دنیا و توی خونه #بوی_مادرم را احساس می کنم ، #حس_می_کنم مادرم سمت راست نشسته است. 💞و چه دقیق و درست فهمیده بود. چگونه می توان با اهل این تاریخ از یک نقطه امن و امان گفت ؟ نقطه امنی که در هر شرایطی می تواند کشتی نوح باشد و رقیبی هم‌ندارد‌. مادری ،همان بودنی است که با وجودش انسانیت معنا می شود و بودنش همه حصارها را درمی نوردد؛ آن گونه که بدون چشم هم در بهشت حضورش هستی که: 💎الجنت تحت اقدام الامهات. و تو بگو که حس بودن در بهشت ، چشم لازم دارد یا وسعت حضور را می طلبد ؟ و با وجود مادر رکوع و سجود میسر می شود و مگر سجده چیزی جز عبودیت است؟ و مادری همان حضور نرمی است که عبودیت بشر را ممکن می سازد . 🔍و سوالی که اکنون مطرح است: آیا جامعه امروز با همه زرق وبرق فضای مدرن، #رقیب_مادر در تربیت است؟ گویی هنوز در فهم‌معنای مادر ، باید تامل کنیم تا به ضرورت اندیشه ورزی در حوزه زن واقف گردیم. 💢مجال اندیشه ورزی دختران و زنان امروز: ✅@ziafat_andishe