eitaa logo
کانال زوج خوشبخت و تربیت فرزند❤
3.9هزار دنبال‌کننده
2.3هزار عکس
1.8هزار ویدیو
2 فایل
کانالهای ما در ایتا @mostagansahadat @zojkosdakt @skftankez @romankadahz @aspazyzoj @bazarkandah تبلیغات 👇 @hosyn405
مشاهده در ایتا
دانلود
♥️🍃🍃♥️💫 🍀 ♥️ های من زیادند ! بلندند....طولانیند اما مهم ترین دلم میخواست ها اینست که انسان باشم... انسان بمانم ! انسان محشور شوم چقدر وقت کم است تا وقت دارم باید مهرورزی کنم ... به همین چند نفر که از تمام مردم دنیا با من نفس میکشند ! باید مهر بورزم به همین جغرافیایی که سهم من است از جهان... وقت کم است باید خوب باشم مهربان باشم و دوست بدارم همه زیبایی ها را ... میگویند انسان های خوب به بهشت میروند ،اما من میگویم انسان های خوب هر کجا باشند آنجا بهشت است...! حسین پناهی ♥️ 🍀 ♥️🍃🍃♥️💫 ♥️🍃🍃♥️💫 🍀 ♥️ شکست ها و نگرانی هایت را رها کن، خاطراتت را، نمیگویم دور بریز،اما قاب نکن به دیوار دلت. در جاده ی ، نگاهت که به عقب باشد، زمین میخوری... زخم بر میداری... و درد میکشی. نه از بی مهری کسی دلگیر شو ... نه به محبت کسی بیش از حد دلگرم... به خاطر آنچه که از تو گرفته شده، دلسرد مباش، تو چه میدانی؟ شاید ... روزی ... ساعتی ... آرزوی نداشتنش را میکردی. اعتماد کن و خود را به او بسپار ... هیچ کس آنقدر قوی نیست که ساعت ها بر عکس نفس بکشد ... در آینده لبخند بزن... این همان جایی است که باید باشی! هیج کس تو نخواهد شد " آرامش سهم توست ... ♥️ 🍀 ♥️🍃🍃♥️💫 ♥️🍃🍃♥️💫 🍀 ♥️ شاد بودن و شاد زیستن، آسان تر از آن چیزی است که فکرش را کنی! به جای زانوی غم بغل کردن، کسی راکه دوست داری محکم ومهربان بغل کنی... فرقی نمیکند مادرت باشد یا پدرخسته ی از راه رسیده ات! ، اخم را از ابروهای گره خورده ات جدا کنی و لبخند را برای همیشه آویزه ی لبت. میشود وقتی که لبخندت را از کودک آبنات به دست گوشه ی خیابان که مبهوت نگاهت میکند دریغ نکنی! خوب بودن حالت، صندلی ات را با پیرمرد عصا به دست ایستاده ای که میله های اتوبوس را محکم چسبیده است، شریک شو.. لذت بردن از زندگی آنقدر ها هم سخت نیست؛ به بیست و چند سالگی هایت باشد، نکند چهل و چند سالگی هایت برسد و حسرت خنده ای از ته دل بماند بر دلت! باورکن، شاد بودن آسان تر از این حرف هاست! ♥️ 🍀 ♥️🍃🍃♥️💫 کانال زوج خوشبخت وتربیت فرزند ❤️ ایتا https://eitaa.com/joinchat/4178051217Cfdf20f5eae سروش https://splus.ir/joingroup/AGimDIjc-b5qplaV1a7j9g
🌴بِــسْـمِـ الـرَّبِ الزّینَــب.س. 🐎سَــلامٌ عَلی قَــلبِ الزِینَبِ الصَّبــور 🌴 🐎 🌴قسمت اما در این سعى آخر میان و ، کارى شده است که دل او را یکدله کرده است.... سکینه ، سکینه ، سکینه ، اینجا همانجاست که جاده هاى محبت به هم مى رسد. به هم گره مى خورد و مى شود. عشق او به حسین و عشق او به بچه ها در سکینه با هم تلاقى مى کند. عشق او به حسین و عشق حسین به بچه ها در سکینه به هم مى رسند. اینجا همان جاست که او در مقابل و یکجا زانو مى زند. این سکینه همان طور سینایى است که حضور حسین در آن به تجلى مى نشیند. این مرز مشترك میان حسین و بچه هاست. و لزومى ندارد که سکینه به عباس ، حرفى زده باشد.... لزومى ندارد که سکینه از عباس آب خواسته باشد. چه بسا که او را از رفتن به دنبال آب منع کرده باشد... لزومى ندارد که نگاهش را به نگاه عباس دوخته باشد تا عباس ، خواستن را از چشمهاى او بخواند. همینقدر که او پیش روى عباس ایستاده باشد،... مژگان سیاهش را حایل چشمهایش کرده باشد و نگاهش را به دوخته باشد. همین براى عباس کافیست تا زمین و زمان را به هم بریزد و جهان را آب کند. اگر سکینه بگوید آب، هستى عباس آب مى شود پیش پاى سکینه.... نه ، سکینه لب به گفتن آب ، تر نکرده است... فقط... شاید گفته باشد: عمو!... یا نگفته باشد. چه گذشته است میان سکینه و عباس که عباس ، عباس ، عباس ، عباس ، پیش روى امام ایستاده است و گفته است: _✨آقا! تابم تمام شده است. و آقا داده است. خب اگر آقا رخصت داده است پس چرا نمى روى عباس ! اینجا، حول و حوش خیمه زینب چه مى کنى ؟ عمر من ! عباس ! تو را به این جان نیم سوخته چه کار؟ آمده اى که داغ مرا تازه کنى ؟ آمده اى که دلم را بسوزانى ؟ جانم را به آتش بکشى ؟ تو خود جان منى عباس ؟ برو و احتضار مرا اینقدر طولانى نکن. چه مى طلبى عباس ! تو کجا دیده اى که من نه بالاى حرف حسین ، که همطراز حسین ، حرفى گفته باشم ؟ تو کجا دیده اى که دلم غیر از حسین به امام دیگرى اقتدا کند؟ تو کجا دیده اى که من به سجاده اى غیر خاك پاى حسین نماز بگذارم. آمده اى که معرفت را به تجلى بنشینى ؟ ادب را کمال ببخشى ؟ عشق را به برترین نقطه ظهور برسانى ؟ چه نیازى عباس من ؟! نشان ادب تو از به یاد من مانده است.... وقتى که ، پیش پاى ما نشست و زار زار کرد و گفت : _✨مرا مادر خطاب . مادر شما بوده است ، این کلام ، از دهان شما فقط مقام زهراست . من شمایم . شمایم. عباس من ! تو شیر از سینه این مادر خورده اى . وقتى پدر او را به همسرى برگزید، او ایستاده بود پشت در و به خانه در نمى آمد تا ، دختر بزرگ خانه بگیرد، و تا من به او نرفتم ، او قدم به داخل خانه . عباس من ! تو خود معلم عشقى ! امتحان چه را پس مى دهى ؟ جانم فداى ادبت عباس ! عرفان ، شاگرد معرفت توست و عشق ، در کلاس تو درس پس مى دهد. بارها گفته ام که اگر از همه عالم و آدم ، همین را مى آفرید، به مدال ✨فتبارك االله احسن الخالقین✨ ش میبالید. اگر آمده اى براى سخن گفتن ، پس چیزى بگو.... ادامه دارد