به نام خدا نویسندگی همچون حلیم پختن نیست که کلمات را بلغور کنی و با ادویه ی احساست مزه دارش کنی و در نهایت آنقدر هم بزنی و بالا و پایینش کنی تا لعاب دار شود. نویسندگی همچون سلاحیست در دست هر انسان، فقط می ماند چه هدفی را نشانه بروی. نویسندگی پشتوانه ای می خواهد از بصیرت و معرفت و معنویت. حواسم به توشه ام نبود و قدم در این راه گذاشتم . با اجازه ی اساتید انصراف می دهم. حلال بفرمایید... 😡🌶💣🗡💉👉...😶 به نام خدا من حلیم پختن را خیلی دوست دارم. من تازگی ها فهمیدم نویسندگی خیلی شبیه حلیم پختن است. من یک مسئله ی دیگر را هم فهمیدم ، اینکه هنوز دوران تدریس با متد های ترکه محور تمام نشده است. اصلا چه کسی گفته کسی که نویسنده است باید علامه ی دهر باشد ؟ مگر میدان جنگ است که نویسندگی شبیه اسلحه باشد ، این دو هیچ ربطی به هم ندارند . کلاس اول که میرفتیم ، پدربزرگمان میگفت باباجان اینقدر قلم پرانی کنید تا نوشتن یاد بگیرید. خدا را چه دیدید شاید به ما هم روزی گفتند نویسنده ، حالا چه نویسنده ای بماند... گواهی می دهم این مطالب در کمال صحت و سلامت نوشته شده و اصلا استاد محترم سرکار خانم صادقی بزرگوار در این امر دخیل نبوده اند . 🤕🤕 #حلیم #تدریس_با_متد_ترکه_محور @ANARSTORY