#باغنار
#پارت31
استاد مجاهد در جواب بانو مهدیه گفت:
_بابا اینا رو وِل کنید. به فکر این جَوون باشید که داره مثل یه مرد کار می‌کنه تا بهش زن بدن.
احف سرش را پایین انداخت و عرق شرمش را پاک کرد که استاد ابراهیمی گفت:
_موافقم. اتفاقاً یه مورد خوب توی فامیل براش سراغ دارم.
سپس استاد ابراهیمی گوشی‌اش را در آورد و گفت:
_بیا احف. بیا اول عکسش رو ببین که ببینیم اصلاً پسند می‌کنی یا نه.
احف لبش را گاز گرفت و گفت:
_استغفرالله! عکس دیگه چه صیغه‌ایه استاد؟! ملاک من فقط اخلاقه؛ ظواهر اصلاً برام مهم نیست.
استاد ابراهیمی گوشی‌اش را داخل جیبش گذاشت و گفت:
_باشه، هرجور راحتی.
احف لبخندی از روی مهربانی زد که بانو شبنم پرسید:
_حالا این دختره که می‌گید چِه‌جور دختریه استاد؟
_دختر خوبیه. البته فامیل دورمونه و من خیلی وقته ندیدمش؛ ولی خب آخرین بار که دیدمش، خیلی دختر خوب و ناز و تپل و سفیدی بود. اینقدر خوشگل بود که حتی من روی پام نشوندمش و صورتش رو خیلی محکم بوس کردم.
بر خلاف احف که با این توصیفات لَب و لوچه‌اش آویزان شده بود، بقیه از حرف‌های استاد تعجب کرده بودند. به خاطر همین، بانو شبنم با تعجب پرسید:
_استاد شما دختر مردم رو روی پاتون نشوندید و محکم بوسش کردید؟
استاد ابراهیمی "بله‌ای" گفت که همگی چپ چپ به او نگاه کردند. سپس استاد نگاهی به چهره‌ی اعضا انداخت و وقتی دید که اوضاع خیط است، آب دهانش را قورت داد و گفت:
_سوء تفاهم نشه. من ایشون رو وقتی چهار ساله بود، روی پام نشوندم و بوسش کردم. حدود پونزده سال پیش.
همگی نفس راحتی کشیدند و لبخندی روی لبشان نشست که احف گفت:
_وای یه دختر نوزده ساله! درست همسِن خودم.
سپس به افق خیره شد و لبخندی به سفیدی دندان زد که دخترمحی زیرِ لب گفت:
_باید دختره مغز خر بخوره که زن این بشه.
احف که در آسمان‌ها سِیر می‌کرد، حرف دخترمحی را شنید و با جدیت گفت:
_اولاً این به درخت میگن. دوماً من احفِ بنِ کهفم که مولام عِمران بود. سوماً خوشتیپ نیستم که هستم. دودی هستم که نیستم. طنز نویس نیستم که هستم. دارای شغل انبیاء، چوپانی نیستم که هستم. دیگه کِیس از این بهتر می‌خوایید؟!
دخترمحی جوابی نداد که احف خطاب به استاد ابراهیمی گفت:
_استاد کِی می‌ریم خواستگاری؟
_عجله نکن احف جان. من امشب بهشون زنگ می‌زنم و اگه موافق بودن، فردا پس فردا می‌ریم.
احف پس از این حرف استاد، چوب چوپانی‌اش را بالا انداخت و با صدایی بلند گفت:
_آخ جون! بالاخره می‌خوام قاطی مرغا بشم.
و هی بالا و پایین می‌پرید و خوشحالی می‌کرد.
علی پارسائیان که خوشحالی احف را دید، به استاد ابراهیمی گفت:
_استاد این دختره که فامیلتونه، احیاناً خواهر نداره که من بگیرمش و با احف باجناق بشم؟
استاد ابراهیمی لبخند تلخی زد و جواب داد:
_متاسفم علی جان. خواهر نداره؛ ولی یه برادر داره. می‌خوای اون رو واست فاکتور کنم؟
علی پارسائیان دست به چانه کمی فکر کرد و سپس گفت:
_جهنم و الضرر! همین رو فاکتور کنید. فقط ارزون بدید مشتری شیم.
استاد ابراهیمی سرش را به نشانه‌ی تایید تکان داد و خطاب به احف گفت:
_احف فقط دعا کن دختره رو تا الان شوهرش نداده باشن.
احف پس از این حرف استاد، همان‌جایی که بود ایستاد و دستانش را بالا برد و گفت:
_خدایا اگه این طرف شوهر نکرده باشه، من قول میدم یکی از گوسفندام رو قربونی کنم.
ناگهان از آسمان ندا آمد:
_کدوم گوسفندت رو؟
احف نگاهی به گوسفندان انداخت و پس از چند لحظه یکی از آن‌ها را نشان داد و گفت:
_همین گوسفند رو. آقای بَبَع‌وند.
ندایِ آسمان جواب داد "حله" که پاندای بانو طَهورا به سخن آمد و گفت:
_مامان ببین! می‌خوان عشقم رو قربونی کنن.
بانو طَهورا دستی به سر پاندایش کشید و گفت:
_نترس عزیزم. هرکی بخواد دامادم رو قربونی کنه، اول باید از روی جنازه‌ی من رد بشه.
سپس نگاه خشم‌آلودی به احف انداخت که بانو سیاه‌تیری گفت:
_دوستان باید برگردیم. چون همین الان استاد موسوی پیامک داد که پای کوه با هِلی‌کوپتر منتظره.
استاد مجاهد لبخندی از روی رضایت زد و گفت:
_درسته، باید برگردیم. چون افطار هم نزدیکه و باید ندای ربنا رو توی باغ گوش بدیم.
سپس استاد مجاهد لب دره رفت و با صدای بلندی گفت:
_خداحافظ کوه جان.
کوه جواب داد:
_به سلامت، سلامت، سلامت...
استاد مجاهد به سمت پایین کوه راه افتاد که بانو احد گفت:
_شما باهامون نمیایید جناب احف؟
احف جواب داد:
_نه دیگه، شما برید. من احتمالاً با استاد ابراهیمی بیام. در ضمن باید گوسفندا رو هم ببرم طویلشون.
بانو احد جوابی نداد که بانو رایا به بَبَف گفت:
_باشه بَبَف جونم. دفعه‌ی بعدی هم برات علف تازه میارم، هم آب گوارا و زلال. حالا میای پایین؟
احف که این صحنه را دید، خطاب به بَبَف گفت:
_از بغل خاله بیا پایین بَبَف جان.
بَبَف بالاخره از بغل بانو رایا پایین آمد و همگی به سمت پایِ کوه راه افتادند که ناگهان بانو رجایی گفت...
#پایان_پارت31
#اَشَد
#14000219
هدایت شده از 💎•﴿ باغ انار ﴾•💎
#باغنار
#پارت31
استاد مجاهد در جواب بانو مهدیه گفت:
_بابا اینا رو وِل کنید. به فکر این جَوون باشید که داره مثل یه مرد کار می‌کنه تا بهش زن بدن.
احف سرش را پایین انداخت و عرق شرمش را پاک کرد که استاد ابراهیمی گفت:
_موافقم. اتفاقاً یه مورد خوب توی فامیل براش سراغ دارم.
سپس استاد ابراهیمی گوشی‌اش را در آورد و گفت:
_بیا احف. بیا اول عکسش رو ببین که ببینیم اصلاً پسند می‌کنی یا نه.
احف لبش را گاز گرفت و گفت:
_استغفرالله! عکس دیگه چه صیغه‌ایه استاد؟! ملاک من فقط اخلاقه؛ ظواهر اصلاً برام مهم نیست.
استاد ابراهیمی گوشی‌اش را داخل جیبش گذاشت و گفت:
_باشه، هرجور راحتی.
احف لبخندی از روی مهربانی زد که بانو شبنم پرسید:
_حالا این دختره که می‌گید چِه‌جور دختریه استاد؟
_دختر خوبیه. البته فامیل دورمونه و من خیلی وقته ندیدمش؛ ولی خب آخرین بار که دیدمش، خیلی دختر خوب و ناز و تپل و سفیدی بود. اینقدر خوشگل بود که حتی من روی پام نشوندمش و صورتش رو خیلی محکم بوس کردم.
بر خلاف احف که با این توصیفات لَب و لوچه‌اش آویزان شده بود، بقیه از حرف‌های استاد تعجب کرده بودند. به خاطر همین، بانو شبنم با تعجب پرسید:
_استاد شما دختر مردم رو روی پاتون نشوندید و محکم بوسش کردید؟
استاد ابراهیمی "بله‌ای" گفت که همگی چپ چپ به او نگاه کردند. سپس استاد نگاهی به چهره‌ی اعضا انداخت و وقتی دید که اوضاع خیط است، آب دهانش را قورت داد و گفت:
_سوء تفاهم نشه. من ایشون رو وقتی چهار ساله بود، روی پام نشوندم و بوسش کردم. حدود پونزده سال پیش.
همگی نفس راحتی کشیدند و لبخندی روی لبشان نشست که احف گفت:
_وای یه دختر نوزده ساله! درست همسِن خودم.
سپس به افق خیره شد و لبخندی به سفیدی دندان زد که دخترمحی زیرِ لب گفت:
_باید دختره مغز خر بخوره که زن این بشه.
احف که در آسمان‌ها سِیر می‌کرد، حرف دخترمحی را شنید و با جدیت گفت:
_اولاً این به درخت میگن. دوماً من احفِ بنِ کهفم که مولام عِمران بود. سوماً خوشتیپ نیستم که هستم. دودی هستم که نیستم. طنز نویس نیستم که هستم. دارای شغل انبیاء، چوپانی نیستم که هستم. دیگه کِیس از این بهتر می‌خوایید؟!
دخترمحی جوابی نداد که احف خطاب به استاد ابراهیمی گفت:
_استاد کِی می‌ریم خواستگاری؟
_عجله نکن احف جان. من امشب بهشون زنگ می‌زنم و اگه موافق بودن، فردا پس فردا می‌ریم.
احف پس از این حرف استاد، چوب چوپانی‌اش را بالا انداخت و با صدایی بلند گفت:
_آخ جون! بالاخره می‌خوام قاطی مرغا بشم.
و هی بالا و پایین می‌پرید و خوشحالی می‌کرد.
علی پارسائیان که خوشحالی احف را دید، به استاد ابراهیمی گفت:
_استاد این دختره که فامیلتونه، احیاناً خواهر نداره که من بگیرمش و با احف باجناق بشم؟
استاد ابراهیمی لبخند تلخی زد و جواب داد:
_متاسفم علی جان. خواهر نداره؛ ولی یه برادر داره. می‌خوای اون رو واست فاکتور کنم؟
علی پارسائیان دست به چانه کمی فکر کرد و سپس گفت:
_جهنم و الضرر! همین رو فاکتور کنید. فقط ارزون بدید مشتری شیم.
استاد ابراهیمی سرش را به نشانه‌ی تایید تکان داد و خطاب به احف گفت:
_احف فقط دعا کن دختره رو تا الان شوهرش نداده باشن.
احف پس از این حرف استاد، همان‌جایی که بود ایستاد و دستانش را بالا برد و گفت:
_خدایا اگه این طرف شوهر نکرده باشه، من قول میدم یکی از گوسفندام رو قربونی کنم.
ناگهان از آسمان ندا آمد:
_کدوم گوسفندت رو؟
احف نگاهی به گوسفندان انداخت و پس از چند لحظه یکی از آن‌ها را نشان داد و گفت:
_همین گوسفند رو. آقای بَبَع‌وند.
ندایِ آسمان جواب داد "حله" که پاندای بانو طَهورا به سخن آمد و گفت:
_مامان ببین! می‌خوان عشقم رو قربونی کنن.
بانو طَهورا دستی به سر پاندایش کشید و گفت:
_نترس عزیزم. هرکی بخواد دامادم رو قربونی کنه، اول باید از روی جنازه‌ی من رد بشه.
سپس نگاه خشم‌آلودی به احف انداخت که بانو سیاه‌تیری گفت:
_دوستان باید برگردیم. چون همین الان استاد موسوی پیامک داد که پای کوه با هِلی‌کوپتر منتظره.
استاد مجاهد لبخندی از روی رضایت زد و گفت:
_درسته، باید برگردیم. چون افطار هم نزدیکه و باید ندای ربنا رو توی باغ گوش بدیم.
سپس استاد مجاهد لب دره رفت و با صدای بلندی گفت:
_خداحافظ کوه جان.
کوه جواب داد:
_به سلامت، سلامت، سلامت...
استاد مجاهد به سمت پایین کوه راه افتاد که بانو احد گفت:
_شما باهامون نمیایید جناب احف؟
احف جواب داد:
_نه دیگه، شما برید. من احتمالاً با استاد ابراهیمی بیام. در ضمن باید گوسفندا رو هم ببرم طویلشون.
بانو احد جوابی نداد که بانو رایا به بَبَف گفت:
_باشه بَبَف جونم. دفعه‌ی بعدی هم برات علف تازه میارم، هم آب گوارا و زلال. حالا میای پایین؟
احف که این صحنه را دید، خطاب به بَبَف گفت:
_از بغل خاله بیا پایین بَبَف جان.
بَبَف بالاخره از بغل بانو رایا پایین آمد و همگی به سمت پایِ کوه راه افتادند که ناگهان بانو رجایی گفت...
#پایان_پارت31
#اَشَد
#14000219