باید به‌گونه‌ای «بود» که تاریخ به خاطر بسپارد..... #بازآفرینی_افق‌های_تاریخی‌ِمان ✍رسول لطفی 🔸 در روزگار بحران، #هنر باید بتواند فراتر از یک سرگرمی یا شعار عمل کند و به ترازوی احساس و شناسنامه‌ی معنویِ لحظه‌های مهم #تاریخی بدل شود. ترانه #علاج با صدای #محسن_چاووشی، تلاش دارد هنر و موسیقی را از سطح روایت صرف عبور دهد و به یک ابزار بازشناسی و تثبیت تاریخی بدل کند؛ روایتی از قلب التهاب روزهای #حمله_اسرائیل به ایران که توانسته ضربان عواطف جمعی را به تصویر بکشد و هیجان ملی را از قالب خبرهای روزمره، عبور داده و در #حافظه_جمعی ایرانیان حک کند. 🔹یک ضعف دیرپا در فضای هنری و رسانه‌ای ما، غیبت یک #هنرِ_مقاومتی معنادار و اصیل بوده؛ هنری که فراتر از کلیشه‌ها و شعارهای تکراری، بتواند وضعیت‌های پیرامونی را فهم کند، به آن‌ها عمق ببخشد و واجد ظرفیتی باشد که موقعیت‌های ملتهب و حساس را لمس‌پذیر و قابل درک کند. «علاج» اما خلاف این روند حرکت می‌کند؛ عملکرد چاووشی و بهمنی نشان می‌دهد هنر به‌ویژه موسیقی چگونه می‌تواند به جای تکرار حرف‌های مصرف‌شده و نمادهای بی‌جان، لایه‌های عمیق‌تری از احساسات، واژه‌ها و فهم را به جان مخاطبان بریزد و فرصتی تازه برای سازندگی #هویت_جمعی باز کند. 🔸خود چاووشی هم البته مهم است. آنچه چاووشی را نسبت به سایر هنرمندان متمایز می‌سازد، هویت اصیل و «خودِ مستقل» اوست که سال‌ها با دوری آگاهانه از شهرت‌های موسمی، هاله‌ای از غیاب و سکوت پیرامونش ساخته و اجازه داده این غیاب به نوعی موضع‌گیری بدل شود؛ تا آنجا که کنشگری اجتماعی و فرهنگی او حتی فراتر از قاب یک خواننده یا سلبریتی شنیده می‌شود. این فقدان هوشمندانه، پیامدش چیزی نیست جز یک صدای ماندگار که نیازی به تجملات رسانه‌ای ندارد. همین اصالت و فاصله گرفتن‌ها، سبب شده که سبک موسیقایی و شعرمحور چاووشی، واجد بار معناساز و اثرگذار منحصر به فرد باشد. 🔹 همکاری با کاظم بهمنی، شاعر اثر، سطحی از خلاقیت و تصویرسازی زبانی را به ترانه آورده که بار سنگین هیجان، خشم، امید و #هویت_ملی را بر دوش می‌کشد؛ دشمن را می‌نوازد، قدرت ملی را فریاد می‌زند، از توحید و انسجام جمعی می‌گوید و یادآور می‌شود که #اندوه امروز امتداد #امید فرداست. 💢 تردیدی نیست که در تاریخ موسیقی و مقاومت، این اثر به جایگاه ویژه‌ای خواهد رسید؛ نه تنها به‌خاطر پختگی و شجاعتش، بلکه به خاطر ساختن زبانی نو برای گفت‌وگوی ملی و تقویت حافظه جمعی در اوج چالش‌ها و بحران‌ها. این قطعه، صدایی از اصالت و امید است که به ما یادآوری می‌کند صِرف بودن کافی نیست؛ باید به‌گونه‌ای «بود» که تاریخ به خاطر بسپارد. #روایت_جنگ_تحمیلی_دوم #مردم_علاج_در_وطن_است 🇮🇷 #پویش_یادداشت‌نویسی_تبیینی📝 #قرارگاه_جهادی_اندیشه‌|عضو شوید👇 🆔@ANGOMANELMI_MODRRESI_MAAREF_UT ⚠️استفاده از مطالب کانال با ذکر لینک