حکیم ناصر بن خسرو بن حارث قبادیانی بلخی مروزی از حکما و نویسندگان و شاعران و متفکران نامدار ایرانی در قرن 4و 5 می‌باشد. ناصرخسرو در جوانی به کسب علوم رایج زمان خود یعنی ریاضیات، طب، فلسفه، موسیقی و زبان عربی پرداخت و تا به سن چهل به دبیری و مباشرت امور مالی امیران عهد خود می‌پرداخت که به ناگه و پس از دیدن خوابی دگرگون شده و عزم سفر حج می‌کند. ناصرخسرو سفری هفت ساله را آغاز می‌کند که طی آن از شهرهای قزوین، تبریز، حران، حلب، طرابلس، حماه، بیروت، صیدا، شام، بیت المقدس، قاهره، حجاز، جده، مکه، طائف، بصره، اصفهان و طبس گذر می‌کند و در نهایت شاید مهم‌ترین اثر خود یعنی سفرنامه را می‌نگارد. البته ناصرخسرو صاحب آثار زیادی از جمله دیوان اشعار (بالغ بر سی هزار بیت)، منظومه روشنایی نامه (594 بیت در باب پند و اندرز)، زادالمسافرین (اعتقادات فلسفی ناصرخسرو)، وجه دین (رساله مسائل کلامی و احکام شریعت)، خوان اخوان (اخلاق و حکمت)، گشایش و رهایش (سی سوال و جواب فلسفی)، جامع الحکمتین، بستان العقول (که در دسترس نیست) نیز می‌باشد. کتاب حاضر، گزیده آثار این حکیم بزرگ می‌باشد که به همت استاد اسدالله بقائی نائینی تنظیم و چاپ شده است و در آن به شرحی مختصری از برخی آثار این نویسنده زبردست می‌پردازد. در پایان یکی اشعار ناصرخسرو را برای شما آورده‌ایم. سعادت نامه سخن دانسته گو چیزی که گویی خود آن آهسته گو چیزی که گویی به میدان فصاحت چون در آیی مران بس گرم تا در سر نیایی سخن بشنو ز لفظ هر هنرجوی هر آن نوعی که خوش آید چنان گوی #ناصر_خسرو_قبادیانی #حکیم_شاعر #گزیده_آثار #متون_کهن #اسد‌الله_بقایی #اهل_کتاب بمانیم