🔸حکمتی نغز از جلال‌الدین مولوی در کتاب ارزشمند فیه ما فیه: «بعضی باشد که سلام دهند و از سلام ایشان بوی دود آید و بعضی باشند که سلام دهند و از سلام ایشان بوی مشک آید. این کسی دریابد که او را مشامی باشد. یار را می‌باید امتحان کردن تا آخر پشیمانی نباشد. سنّت حقّ این است اِبْدَأْ بِنَفْسِکَ. نفس نیز اگر دعوی بندگی کند بی امتحان ازو قبول مکن. در وضو آب را در بینی می‌برند بعد از آن می‌چشند به مجرد دیدن قناعت نمی‌کنند یعنی شاید صورت آب برجا باشد و طعم و بویش متغیّر باشد این امتحانست جهت صحّت آبی آنگه بعد از امتحان به رو می‌برند. هرچ تو در دل پنهان داری از نیک و بد، حق تعالی آن را بر ظاهر تو پیدا گرداند هرچه بیخ درخت پنهان می‌خورد اثر آن در شاخ و برگ ظاهر می‌شود سِیْمَاهُمْ فِیْ وُجُوْهِهِمْ وقوله تعالی سَنَسِمُهُ عَلَی الْخُرْطُوْمِ اگر هر کسی بر ضمیر تو مطلّع نشود، رنگ روی خود را چه خواهی کردن؟» #نفاق #مولوی @Ahmadhoseinsharifi 🌹

✍ احمدحسین شریفی 🔹 یکی از حکیمانه‌ترین توصیه‌های جلال‌الدین مولوی برای مواجهه با جاهلان و مغرضان و کینه‌توزان، «سکوت» و «سکون» و «پرهیز از تلاش برای توجیه و اقناع» آنان است: هر درونی کـه خـیال ْاندیش شد چون دلیل آری، خیالش بیش شد چون سخن در وَی رود، علّت شود تـیغِ غـازی دزد را آلت شود پس جوابِ او­­ سکوت است و سکون هست با ابله سخنْ گفتن، جنون (مثنوی معنوی، دفتر دوم، ابیات 2715 _2717) #نقد #مولوی @Ahmadhoseinsharifi 🌹

🟠نقش دوراندیشی در عبور از موانع: «هر قدم را از سرِ بینش نهم» 🖊احمدحسین شریفی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🔸مولوی در دفتر سوم مثنوی معنوی، ابیات ۱۷۴۶ به بعد حکایتی جالب تحت عنوان «شکایت استر پیش شتر که من بسیار می‌افتم» درباره اهمیت و نقش آینده‌بینی و دوراندیشی در استواری رفتار و فهم سرد و گرم روزگار بیان می‌کند. ♦️داستان از این قرار است که قاطری نزد شتری گلایه می‌کند که چرا من در سربالایی‌ها و سرازیری‌ها و راه‌های باریک این همه سکندری می‌خورم و همچون افراد راه‌گم کرده و راه‌نابلد بر زمین می‌افتم؛ اما تاکنون ندیده‌ایم که تو بر زمین فروافتی؟! گفت اَستر با شُتر کِای خوش رفیق در فراز و شیب و در راهِ دقیق تو نه آیی در سَر و، خوش می‌روی من همی آیم به سَر در، چون غَوی من همی افتم به رُو، در هر دَمی خواه در خشکی و خواه اندر نمی این سبب را بازگو با من که چیست؟ تا بدانم من که چون باید بزیست؟ 🔹شتر دو عامل را بیان می‌کند: نخست آنکه بصیرت و بینایی او از قاطر بیشتر و دقیق‌تر است. او تیزبین‌تر و ریزبین‌تر است. و دوم آنکه قد او بلندتر است و دوردست‌ها را از افقی بالا می‌نگرد و می‌بیند. به تعبیر دیگر، می‌گوید من پیشاپیش، همه پستی‌ها و بلندی‌ها و فرازها و نشیب‌ها را می‌بینم؛ لذا با امری غیرمترقبه مواجهه نمی‌شوم. به درستی می‌دانم که پایم را کجا و چگونه بگذارم و به همین دلیل هرگز بر زمین نمی‌افتم. گفت: چشمِ من ز تو روشن‌تر است بعد از آن هم از بلندی ناظرست چون برآیم بر سرِ کوهی بلند آخرِ عَقبه ببینم هوشمند پس همۀ پستیّ و بالاییِ راه دیده‌ام را وانماید هم اِله هر قدم را از سرِ بینش نهم از عِثار و، اوفتادن وارَهم 🔻اما تو به این دلیل که فقط جلوی پای خودت را می‌نگری. مشکل تو این است که جزئی‌بین و نزدیک‌بین هستی و از چالش‌های آینده خبر نداری، پایت به درون چاله می‌رود و زمین می‌خوری: تو نبینی پیشِ خود یک دو سه گام دانه بینیّ و، نبینی رنجِ دام #بصیرت #آینده‌بینی #مولوی 🆔https://eitaa.com/ahmadhoseinsharifi 🌹

🟢کیفرِ «علاقه به احترام» 🖊احمدحسین شریفی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🔸در منابع اسلامی، اعم از شیعی و سنی، احادیث فراوانی و البته بسیار تکان‌دهنده‌ای در این موضوع داریم که اگر کسی علاقه و میل به احترام از سوی دیگران داشته باشد، او باید خود را برای آتش جهنم آماده کند! 🔹به عنوان مثال، در حدیثی از وجود مقدس #پیامبر_اکرم(ص) چنین می‌خوانیم: مَن أحَبَّ أن يَتمثَّلَ لَهُ الرِّجالُ قیاماً فَلْيَتبَوَّأْ مَقعَدَهُ في النّار؛ هر كس دوست داشته باشد كه دیگران در برابر او و به احترام او بایستند، خود را برای آتش جهنم آماده کند. ♦️دقت در این حدیث حقیقتاً لرزه بر اندام انسان می‌آورد، چون می‌فرماید سرنوشت کسانی که «میل» و «علاقه» به این دارند که از سوی دیگر محترم شمرده شوند، آتش جهنم است. یعنی حتی اگر در دل کسی چنین میلی باشد، جایگاه او جهنم است. هر که را مردم سجودی می‌کنند زهر اندر جان او می‌آکنند 🔸خدایا به حرمت پاکان، احساسات، عواطف، امیال، خواسته‌ها، علایق و هیجانات ما را هم در همان مسیری قرار بده که خودت می‌پسندی. #احترام #مدیریت #مولوی 🆔https://eitaa.com/ahmadhoseinsharifi 🌹

🎤احمدحسین شریفی 🔸راهی برای درک حقایق عالم معنا ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ گوش را بندد طمع از استماع چشم را بندد غرض از اطلاع همچنان كه آن جنين را طمع خون كان غذاى اوست در اوطان دون از حديث اين جهان محجوب كرد غير خون، او مى‏‌نداند چاشت خورد #مولوی #سلوک #طمع @Ahmadhoseinsharifi 🌹

♦️ادبیات مولوی در مواجهه با ناقدان رکیکه‌گو و حق‌ناشناس 🎤احمدحسین شریفی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ای بریده آن لب و حلق و دهان که کند تف سوی مه یا آسمان تف به رویش باز گردد بی‌شکی تف سوی گردون نیابد مسلکی تا قیامت تف برو بارد ز رب هم‌چو تبت بر روان بولهب #اخلاق #نقد #مولوی @Ahmadhoseinsharifi 🌹

🎤احمدحسین شریفی ♦️اهمیت تعیین نقطه کانونی در زندگی فردی و اجتماعی و سیاسی #تمرکز #هدفمندی #مولوی 🆔https://eitaa.com/joinchat/1153171503C4349780964 🌹

◻️معنابخشی و رشددهندگی‌ رنج 🖊احمدحسین شریفی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ما در درون رنج‌هاست که روح خود را رشد می‌دهیم. رنج و گرفتاری و مصیبت است که به زندگی انسانی انسان معنا می‌دهد. ظرفیت روح آدمی را آشکار می‌کند. و زمینه تعالی و ارتقای معنوی او را فراهم می‌کند. به تعبیر جیمز هالیس در کتاب مرداب روح: «رنج لازمه رشد و بلوغ روحی است. بدون رنج، انسان، ناآگاه، نابالغ، وابسته، ضعیف و محدود می‌ماند.» #مولوی در داستان طوطی و بازرگان هم لذت معنوی درد و رنج را به زیبایی ترسیم می‌کند: ای جفای تو ز دولت خوبتر و انتقام تو ز جان محبوب‌تر نار تو اینست نورت چون بود ماتم این، تا خود که سورت چون بود از حلاوت‌ها که دارد جور تو وز لطافت کس نیابد غور تو نالم و ترسم که او باور کند وز کرم آن جور را کمتر کند عاشقم بر قهر و بر لطفش بجد بوالعجب من عاشق این هر دو ضد والله ار زین خار در بستان شوم همچو بلبل زین سبب نالان شوم #رنج #معنای_زندگی 🆔https://eitaa.com/joinchat/1153171503C4349780964 🌹

◻️پیامد دنیوی «عیب‌گویی» از مؤمنان 🖊احمدحسین شریفی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ یکی از پیامدهای دنیوی #عیب‌گویی از مؤمنان و افشا و انتشار عمومی عیوب و ضعف‌ها و نقص‌های اهل ایمان آن است که اگر چنان عیبی در وجود فرد عیب‌گو هم نباشد، سنت الهی بر آن است که دیر یا زود خود آن فرد عیب‌گو به چنان عیبی مبتلا خواهد شد و خدای متعال او را با همان عیب رسوا خواهد کرد: #امام_صادق علیه السلام نیز می‌فرماید: مَنْ عَیَّرَ مُؤْمِناً بِذَنْبٍ لَمْ‌ یمُتْ حَتَّی یرْکبَهُ؛ کسی که مؤمنی را به گناهی سرزنش کند، نمیرد تا آن گناه را انجام دهد» #مولوی نیز در مثنوی معنوی همین مضمون را در قالب یک بیت شعر به زیبایی بیان کرده است: گر همان عیبت نبود، ایمن مباش بوکْ آن عیب از تو گردد نیز فاش به همین دلیل بزرگان دین توصیه می‌کنند که اولاً عیب‌جو نباشید؛ و ثانیاً اگر عیب و نقصی در دیگران دیدید، ابتدا خدا را شکر کنید که خود شما مبتلا به چنان عیبی نیستند و بعد از انتشار و افشای عمومی آن عیب پرهیز کنید. هر کسی کو عیبِ خود دیدی ز پیش کی بُدی فارغ خود از اصلاحِ خویش؟ غافلند این خلق از خود ای پدر لاجَرَم گویند عیبِ همدگر #اخلاق_اجتماعی @Ahmadhoseinsharifi 🌹

◻️«بازی»، «تربیت» و «فرهنگ» 🔸بحثی درباره اهمیت توصیه رهبر فرزانه انقلاب به طراحی و تولید بازی‌های رایانه‌ای برای انتقال پیام‌های انقلابی و اسلامی 🖊احمدحسین شریفی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ گرچه راه تربیت و اصلاح نفس هیچ‌گاه بسته نیست؛ اما هرقدر سن انسان افزایش می‌‌یابد، تغییر اخلاق و رفتار دشوارتر می‌‌شود. اما چه ویژگی یا ویژگی‌هایی در دوران کودکی و نوجوانی و جوانی وجود دارد که تربیت و ادب‌آموزی در این سنین را راحت‌تر و مهم‌تر و ماندگارتر می‌کند؟ به نظر می‌‌رسد شدت اثرپذیری انسان از مشاهدات و محسوسات و تجربیات حسی در این سنین از هر زمان دیگری بیشتر باشد. در کنار تجربیات علمی، شاید بتوان در این باره به برخی از آیات شریف #قرآن نیز استناد کرد. خدای متعال مي‌فرمايد: «وَ اللَّهُ أَخْرَجَكُمْ مِنْ بُطُونِ أُمَّهاتِكُمْ لا تَعْلَمُونَ شَيْئاً وَ جَعَلَ لَكُمُ السَّمْعَ وَ الْأَبْصارَ وَ الْأَفْئِدَةَ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ؛ و خدا شما را از شكم مادرانتان بيرون آورد، در حالى كه چيزى نمى‏دانستيد و به شما گوش و ديدگان و دل‌ها داد شايد سپاس گزاريد». کودک وقتی به دنیا می‌‌آید همچون لوح نانوشته‌ای است که هر چیزی را می‌‌توان در آن نگاشت یا همچون مومی است که به هر شکل و قالبی در می‌‌آید. خالق هستی گوش را ابزار شنيدن، چشم را برای ديدن و قلب را براي درک احساسات و عواطف قرار داده است. از طريق بينايي، شنوايي و گرايش‌هاي اوست که شخصيتش شکل مي‌گيرد. بنابراین اگر در کودکي و نوجوانی و نهایتاً جوانی، به درستی تربیت شد، در آينده هم خود سعادتمند خواهد شد و هم در خدمت سعادت و تعالی جامعه خواهد بود. #مولوی مي‌گويد: پیشه اول کجا از دل رود مهر اول کی ز دل بیرون رود در سفر گر روم بینی یا خُتَن از دل تو کی رود حب الوطن شاید بتوان این جمله در نامه مشهور و نورانی #امیرالمؤمنین به #امام_حسن علیهما السلام را مؤیدی برای برداشت فوق‌الذکر از آیه قرآن نیز دانست: «وَ إِنَّمَا قَلْبُ الْحَدَثِ كَالْأَرْضِ الْخَالِيَةِ مَا أُلْقِيَ فِيهَا مِنْ شَيْ‏ءٍ قَبِلَتْه‏؛ به درستى كه دل نوجوان مانند زمين خالى است كه هرگاه چیزی در آن انداخته شود قبول می‌‌کند.» این آمادگی برای پذیرش از دو جهت است؛ هم از جهت علمي و هم عملي. زيرا از جهت علمي افکار پراکنده و متناقض ذهن او را به خود مشغول نکرده‌اند و از جهت عملي نيز هنوز دل او در اثر گناه، قساوت و سختي پيدا نکرده است. #سبک_زندگی @Ahmadhoseinsharifi 🌹

🎤احمدحسین شریفی 🔸بر سر گنج از گدایی مرده‌ایم/ زانک اندر غفلت و در پرده‌ایم 🔻بحثی در باب ضرورت استفاده از ظرفیت‌های داخلی به جای گدایی حل مشکلات از آمریکا و دشمنان، به بهانه قرائت داستانی از مثنوی معنوی #مولوی #غرب #آمریکا @Ahmadhoseinsharifi 🌹

◻️شُکر و شادمانی 🖊احمدحسین شریفی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ [یک] خدای متعال به صورت علنی و آشکار اعلام کرده است: وَ إِذْ تَأَذَّنَ رَبُّكُمْ لَئِنْ شَكَرْتُمْ لَأَزيدَنَّكُمْ وَ لَئِنْ كَفَرْتُمْ إِنَّ عَذابي‏ لَشَديد (ابراهیم، ۷) به یاد آورید آنگاه كه پروردگارتان اِعلام كرد: «اگر واقعاً سپاسگزارى كنيد، حتماً [نعمت‌] شما را افزون خواهم كرد، و اگر ناسپاسى نماييد، قطعاً عذاب من سخت خواهد بود.» در این آیه یک قانون قطعی و لایتغیر خدای متعال بیان شده است که «شکرگزاری» موجب «زیادت نعمت» می‌شود و بی‌توجهی به خدا و «ناسپاسی نعمت‌های الهی» موجب «تنگنا» و سختی و گرفتاری‌های شدید دنیوی و اخروی می‌شود. در روایتی از #پیامبر_اکرم(ص) چنین نقل شده است: مَا فَتَحَ اللَّهُ عَلَى عَبْدٍ بَابَ شُكْرٍ فَخَزَنَ عَنْهُ‏ بَابَ الزِّيَادَةِ؛ خداوند دَرِ شكر را بر روى بنده‌اى نگشود كه دَرِ فزونى [نعمت ] را بر روى او ببندد [دو] یکی از آثار روحی و روانی شکرگزاری، شادمانی است. انسان شاکر، شادمان و بانشاط است. بنابراین شکرگزاری متوقف بر شادمانی نیست؛ بلکه شکرگزاری عامل شادمانی است. حتی شکرگزاری نسبت به ناداشته‌ها. یک انسان موحد چون همه امور را به دست خدا می‌داند، حتی نسبت به ناداشته‌هایش نیز از خداوند سپاسگزاری می‌کند؛ زیرا خدای متعال را خیرخواه محض و حکیم می‌داند و به همین دلیل مطمئن است که خیر و حکمتی در محروم شدن او از نعمتی هست که خداوند آن را از او بازداشته است. به همین دلیل در هر حالتی شاکر خداوند است. #امام_سجاد علیه السلام در دعای سی‌ و پنجم صحیفه سجادیه چنین دعا می‌کنیم: وَ اجْعَلْ شُكْرِي لَكَ عَلَى مَا زَوَيْتَ عَنِّي أَوْفَرَ مِنْ شُكْرِي إِيَّاكَ عَلَى مَا خَوَّلْتَنِي؛ پروردگارا، شکرم را بر آنچه از من بازداشته‌ای افزون‌تر از شکرم بر آنچه به من عنایت کردی قرار ده. [سه] می‌دانیم که شکر هم انواع دارد: شکر زبانی و شکر عملی دو نوع از انواع آن هستند: بهتر شکر زبانی، آنگونه که امام صادق علیه‌السلام به ما یاد داده است، این است که به هنگام یادآوری نعمت‌های الهی این ذکر را بگوییم: «الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ» و شکر عملی هم، به تعبیر امام صادق علیه السلام، پرهیز از نافرمانی خدای متعال و دوری از گناهان است: «شُكْرُ النِّعْمَةِ اجْتِنَابُ الْمَحَارِمِ» [چهار] #مولوی در دیوان شمس، در غزل ۷۱۲ همین مضامین را به زیبایی منتقل می‌کند. این غزل در مجموع حاوی ۷ بیت است که مضمون سه بیت اول آن است که هر گاه نعمتی دیدید، شاکر باشید؛ تا در اثر شکرگزاری شما، آن نعمت و خوشی افزون شود. و مضمون چهار بیت بعدی نیز این است که حتی اگر تلخی و غمی هم دیدید، باز هم شاکر باشید. و آن را با هیچ کس در میان نگذارید. رضایت و شاکر بودن شما موجب می‌شود که آن تلخی و غم، نه تنها در جان شما اثر نکند بلکه به دیگران هم سرایت نکند. خوش باش که هر که راز داند/ داند که خوشی خوشی کشاند شیرین چو شکر تو باش شاکر/ شاکر همه دم شکر ستاند شکر از شکرست آستین پر/ تا بر سر شاکران فشاند تلخش چو بنوشی و بخندی/ در ذات تو تلخیی نماند گویی که چگونه‌ام؟ «خوشم من»/ گویم «ترشم»، دلت بماند گوید که نهان مکن و لیکن/ در گوشم گو که کس نداند در گوش تو حلقه وفا نیست/ گوش تو به گوش‌ها رساند #شکر @Ahmadhoseinsharifi 🌹