eitaa logo
کانال نوحه و روضه مداح دلسوخته(عرشیان عشق)
5هزار دنبال‌کننده
345 عکس
321 ویدیو
119 فایل
لینک های کانال های مداح دلسوخته: کانال مداح اهل بیت (ع) حاج یوسف ارجونی @yousofarjonei مولودی و عروسی @MadahanKhoorshed نوحه و روضه @Arsheyan_Eshgh روضه دفتری @Taranom_Noor ختم خوانی https://eitaa.com/joinchat/4272554106C86c6a6b80a
مشاهده در ایتا
دانلود
بنده چون شد وارد وادی ایمان بهتر است نقش بندد چونکه ایمان بر دل و جان بهتر است بنده باید انس گیرد با مناجات سحر نیمه شب اشک و نماز و ذکر و قرآن بهتر است نور راه ماست نور جلوه صاحب زمان در شب تاریک نور ماه تابان بهتر است «در جوانی پاک بودن شیوه پیغمبری است» توبه کردن خوب، اما از جوانان بهتر است اولین منزل برای توبه حزن قلبی است بنده باشد از گناه خود پشیمان بهتر است هیئتی بودن فقط با گریه بر ارباب نیست سینه زن وقتی که باشد اهل عرفان بهتر است سینه زن را آخرش ارباب آدم می کند اشک روضه رحمتش از آب باران بهتر است جرعه ای آب فرات از ما عمویی را گرفت تشنگی از بی عمو بودن به قرآن بهتر است 🍃🌸🍃🌸🍃🌸
‍ ‍ . زبانحال سلام الله علیها روزگار اسیری زینب مثل شبهای شام تاریک است کوچه پس کوچه های اینجا هم مثل شهر مدینه باریک است مردمانش به جای دسته ی گل تازیانه به دست می گیرند تا نمک روی زخم ما بزنند پیش ما کف زدند و رقصیدند تو خودت خوب واقفی که چرا صورت خواهر تو رنگین است مثل نامرد کوچه های فدک دست مردان شام سنگین است آنکه بر پهلویت لگد زده بود چند باری به من لگد زده است زیر آن ضربه ها بگو آیا استخوان های پهلویت نشکست؟ دخترت را ببین شکسته شده رنگ برف است موی دخترکت مثل ایّام آخر مادر سو نمانده به چشم شاپرکت ای برادر چقدر بر نوک نی سنگ از دست کوفیان خوردی شرمسارم میان بزم شراب ایستادم تو خیزران خوردی 🎤
‍ ‍ . زبانحال سلام الله علیها روزگار اسیری زینب مثل شبهای شام تاریک است کوچه پس کوچه های اینجا هم مثل شهر مدینه باریک است مردمانش به جای دسته ی گل تازیانه به دست می گیرند تا نمک روی زخم ما بزنند پیش ما کف زدند و رقصیدند تو خودت خوب واقفی که چرا صورت خواهر تو رنگین است مثل نامرد کوچه های فدک دست مردان شام سنگین است آنکه بر پهلویت لگد زده بود چند باری به من لگد زده است زیر آن ضربه ها بگو آیا استخوان های پهلویت نشکست؟ دخترت را ببین شکسته شده رنگ برف است موی دخترکت مثل ایّام آخر مادر سو نمانده به چشم شاپرکت ای برادر چقدر بر نوک نی سنگ از دست کوفیان خوردی شرمسارم میان بزم شراب ایستادم تو خیزران خوردی
. مناجات با عج و گریز به روضه علیه السلام بی سر و سامانم ای محبوب، سامانم بده تو سر و سامان به این حال پریشانم بده دائما هجران چرا؟ از وصل هم چیزی بگو درد دادی خب بیا این بار درمانم بده باطنا کور است چشمم که نمی بینم تو را آی خورشید سحر، نوری به چشمانم بده این گناه افتاده به جانم، نجاتم میدهی؟؟ چشم پاکی مثل چشمان شهیدانم بده زود می لرزد دلم وقت گناه و معصیت یا اباصالح خودت قوت به ایمانم بده از کنار اسم تو ساده گذشتم، عفو کن با همین یابن الحسن، چشمان گریانم بده من همیشه روزی اشکی فراوان خواستم لطف کن در روضه ها اشک فراوانم بده کربلا، مشهد، نجف، آقا نمی دانم فقط روزی ام را از همانجا که نمی دانم بده یک زیارت لطف کن من را ببر با خود حرم در حرم روضه بخوان، سوز حسین جانم بده ...... با سلام روضه ات بر جان ما آتش بزن: السلام ای کشته ی دور از وطن، ای بی کفن... ✍ ۳٠ دی ۱۴٠۱ عج .
اصلا حواسم نیست که فرصت ندارم خیلی برای بندگی همت ندارم اینقدر زیر خاک خوابیده اند مردم چشمی برای دیدن عبرت ندارم امروز و فردا می کنم هنگام توبه حالی برای ترک معصیّت ندارم ارزان خودم را باختم در دار دنیا اما حواسم نیست من قیمت ندارم افتادم اما باز دستم را گرفتی جایی به جز این خانه من عزت ندارم وای از شبی که صورتم بر خاک قبر است چیزی برای خانه ی غربت ندارم باب نجات شیعه ی زهرا، حسین است چشم امیدی جز به این رحمت ندارم وقتی حسین بن علی را دوست دارم از هیچ چیز دیگری وحشت ندارم شب های جمعه مادری قامت خمیده هی بوسه می گیرد ز رگ های بریده
؛ سفره دارد جمع می‌گردد، گدا را عفو کن باز هم خوبی کن و این مبتلا را عفو کن دیگر از این توبه‌ها دارم خجالت می‌کشم یا رب این شرمنده‌ی غرق خطا را عفو کن بر در این خانه من بهر امیدی آمدم پس، نگیر از من تو این حال و هوا را، عفو کن دست خالی آمدم، با دست خالی می‌روم یا کریم این روسیاهِ بی نوا را عفو کن پیش مردم آبروی بنده‌ات را حفظ کن خوب و بد، درهم بخر، ای یار، ما را عفو کن جان آقای خراسان، جان سلطان غریب هم وطن‌های علی، موسی الرضا را عفو کن من گنهکار و تویی غفار، یا رب الحسین جان اربابم بیا این بنده‌ها را عفو کن بوده‌ام این روزها مصداق فَابک للحُسین گریه‌کن‌های غم کرببلا را عفو کن جان آن که دست و پا می‌زد به زیر تیغ و تیر حُرّ توبه کرده‌ی بی ادعا را عفو کن ✍
مناجات با خدا سفره دارد جمع می گردد، گدا را عفو کن باز هم خوبی کن و این مبتلا را عفو کن دیگر از این توبه ها دارم خجالت می کشم یا رب این شرمنده غرق خطا را عفو کن بر در این خانه من بهر امیدی آمدم پس، نگیر از من تو این حال و هوا را، عفو کن دست خالی آمدم، با دست خالی می روم یا کریم این روسیاهِ بی نوا را عفو کن پیش مردم آبروی بنده ات را حفظ کن خوب و بد، در هم بخر، ای یار، ما را عفو کن جان آقای خراسان، جان سلطان غریب هم وطن های علی، موسی الرضا را عفو کن من گنهکار و تویی غفار، یا رب الحسین جان اربابم بیا این بنده ها را عفو کن بوده ام این روزها مصداق فابک للحسین گریه کن های غم کرببلا را عفو کن جان آن که دست و پا می زد میان قتلگاه حُرّ توبه کرده ی بی ادعا را عفو کن
. علیه السلام محرم ۱۴۴۵ ه.ق اگه خرابی بیا، حسین آبادت می کنه اگه اسیری بیا، حسین آزادت می کنه دنیا می خوای برو پی اباعبدالله عقبا می خوای برو پی اباعبدالله روز محشر اگه بازم نگاه لطف از زهرا می خوای برو پی اباعبدالله دنیا حسین، عقبی حسین آرامشِ، زهرا حسین مولا حسین ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ اگه فقیری بیا، حسین مهمونت می کنه اگه امیری بیا، حسین مجنونت می کنه هر کی هستی برو پی اباعبدالله با سرمستی برو پی اباعبدالله عزت می خوای دیگه نده دست بیعت با هر دستی... برو پی اباعبدالله آقا حسین، والا حسین زیباترین، زیبا حسین مولا حسین ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ اگه مریضی بیا، حسین درمونت می کنه اگه کویری بیا، حسین بارونت می کنه تا عمر داری برو پی اباعبدالله وقتِ یاری برو پی اباعبدالله هر جا موندی تووی دو راهی، بی تردید توو هر کاری برو پی اباعبدالله ای جان حسین، جانان حسین جانم سنه، قربان حسین مولا حسین .👇
4_5933752998827134553.m4a
1.83M
زمینه حضرت زینب سلام الله علیها ایام اسارت آل الله گریه پشت گریه/غصه پشت غصه روزای اسارت/زینبو کشته غصه غصه یکی دو تا نیس غصه که قحط آب نیس این روزا روضه اینه جای زینب و سکینه تو مجلس شراب نیس میشه با این یه جمله هم جون داد اسم زینب سر زبون افتاد واسه روضه همین بسه امشب دخلت زینب علی ابن زیاد ــــــــــــــــــــــــ سیلی پشت سیلی/نیزه پشت نیزه چند تا دخترا رو/تا حالا کشته نیزه؟ غصه یکی دو تا نیس غصه که بی شماره اس روضه همینه آره میگم با یه اشاره روضه لباس پاره اس روضه خون امشبو نزن فریاد نرسه روضه هات به گوش باد چشم سقا رو نیزه ها بسته س دخلت زینب علی ابن زیاد ✍ ۱۲ مرداد ۱۴٠۲
. دست من را ول نکن، دنیا خرابم می کند در هیاهو، زیر دست و پا خرابم می کند بین هیئت، وقت روضه گرم تسبیح توام دور از گرمای تو، سرما خرابم می کند غیبت و تهمت شده کارم حواسم نیست که آخرش این حرف ها، یکجا خرابم می کند جرم هایم را که تو می بخشی و خط می زنی آه، پیش چشم تو امّا خرابم می کند اشک هایم را بگیر و معصیت ها را ببخش شرم این بار گنه، فردا خرابم می کند دل پریشانم از اینکه معصیت های زیاد پیش چشم حضرت زهرا خرابم می کند دست من را بین دست مهدی زهرا گذار هرکسی غیر از خود آقا خرابم می کند قصه ی لب تشنگی و آب، آبم می کند روضه ی بی دستیِ سقا خرابم می کند های هایِ گریه ی جانسوز آقایم حسین بر سر نعش گل لیلا خرابم می کند ✍ ............ دلخسته از این تباهی تو حسرت سر به‌ راهی امشب بده سوز و آهی یا الهی یا غافر‌ الخطایا یا دافع البلایا بگو دوباره بازم قبوله توبه های من خدایا امشب که قلبم تو دستای آقامه ذکر یا سریع الرضا روی لبامه روضه با توسل عین معنای شهادتینه امضای پای مناجات یا حسینه یا واهب العطایا یا رازق البرایا تو رو به علی اکبری که قطعه قطعه شد خدایا ای ماهی غرق خونم ای باغ گل خزونم پاشو که منم مثل تو نیمه جونم بالا بلند بابا گیسو کمند بابا اگه تو بری تو این غریبی دل به کی ببنده بابا پاشو بریم که سکینه بی قراره چه جوری برت گردونم ای پاره پاره از من مگه دل بریدی حال پدرو ندیدی کشتی منو بس که رو خاک پا کشیدی پاهام دیگه نای برگشتن نداره چه جوری برت گردونم ای پاره پاره تازه جون بابا دردت به جون بابا حالا دیگه کی بشه عصای دست غرق خون بابا بالای سرت میشینم جون کندنتو میبینم آتیشه به جای دل تو عمق سینم غمت داره جونمو بر لب میاره چه جوری برت گردونم ای پاره پاره رفتی همه امیدم رفتی یل رشیدم حال دلمو باید بپرسی از محاسن سفیدم .
. مناجات و گریز به روضه حضرت زهرا(س) در روضه ایم و روضه ی رضوان گدای ماست اینجا دعای حضرت زهرا برای ماست حالا که فرصت است غنیمت شمار عمر فردا به زیر سردی این خاک جای ماست *دردم نهفته به ز طبیبان مدعی* گردِ عبای حضرت جانان دوای ماست *آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند* یک گوشه چشمشان به خدا کیمیای ماست این اشک، رحمتی است که از عرش می رسد این چاه زمزمی است که در چشم های ماست اینجا میان عرش خدا سیر می کنیم بالا نشسته ایم و جهان زیر پای ماست این اشک ها همیشه گره باز می کنند گریه برای فاطمه مشکل گشای ماست ما عهد بسته ایم بمیریم در غمش مردن برای روضه ی مادر بنای ماست دست شکسته، سینه ی زخمی، رخ کبود این واژه ها خلاصه ی شرح عزای ماست .... قنفذ رسید و بازوی مادر سیاه شد در ازدحام، پهلوی مادر سیاه شد ۱۴۰۲ .
. مناجات و گریز به روضه حضرت زهرا(س) در روضه ایم و روضه ی رضوان گدای ماست اینجا دعای حضرت زهرا برای ماست حالا که فرصت است غنیمت شمار عمر فردا به زیر سردی این خاک جای ماست *دردم نهفته به ز طبیبان مدعی* گردِ عبای حضرت جانان دوای ماست *آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند* یک گوشه چشمشان به خدا کیمیای ماست این اشک، رحمتی است که از عرش می رسد این چاه زمزمی است که در چشم های ماست اینجا میان عرش خدا سیر می کنیم بالا نشسته ایم و جهان زیر پای ماست این اشک ها همیشه گره باز می کنند گریه برای فاطمه مشکل گشای ماست ما عهد بسته ایم بمیریم در غمش مردن برای روضه ی مادر بنای ماست دست شکسته، سینه ی زخمی، رخ کبود این واژه ها خلاصه ی شرح عزای ماست .... قنفذ رسید و بازوی مادر سیاه شد در ازدحام، پهلوی مادر سیاه شد ۱۴۰۲
. بیا همین شب اول قبول کن ما را به خواب غفلت اگر مانده ام سحرها را ولی صدا زده ای عبد بی سر و پا را بیا همین شب اول بگو که بخشیدی بیا همین شب اول قبول کن ما را گناه پشتِ گناه آمد و زمینم زد چنان که برده ز یادم مسیر دریا را به گریه ی سحری کاش عادتم بدهی کمی به من بچشان لذت تماشا را اسیر غفلتم و مرگ رفته از یادم بگو چه کار کنم قبر و هول آنجا را به آبروی علی... آبروی ما نرود به زیر پرچم اوئیم صبحِ فردا را به عشق شاه نجف عاقبت به خیر شویم اگر علی بزند پای نامه امضا را به غیر روضه به جایی نمی برم راهی رها نمی کنم این تکیه گاه و مأوا را نگیر از من بیچاره کنج هیئت را نگیر از من دل مرده این مسیحا را کفن برای تو پیدا نشد عزیزالله حصیر شد کفن شاه... کارِ دنیا را!!! ۲۱ اسفند ۱۴٠۲✍
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
امیرالمؤمنین علیه السلام سلامم به نجف، به ایوان علی به ملک وملکوت، سلطانه علی تا ابد هر چه خلیفه ست به قربان علی یا ابالیتامی، آبروی دنیا برنداری دست لطفتو از رو سر ما تو ولم نکردی، خیلی خیلی مردی خوبه جام توو آغوش تو یا حضرت مولا عشق دیرینم، ذکر تلقینم نوش جونم که، لحظه ی مرگم تو رو می بینم یا علی مولا منم تا به ابد، مسلمانه علی تمامِ باطنه، قرآنه علی تا ابد هر چه خلیفه است به قربان علی یا ابالعجائب، کاتبُ الکتائب می زنم صدا اسمتو توو اوج مصائب ای شیر پیمبر، شمشیر پیمبر توو میدونِ غزوه ها تویی همیشه غالب شور شیرینم، جاته توو سینم نوش جونم که، لحظه ی مرگم تو رو می بینم یا علی مولا سلامم به علی، به سلمان علی رسد روزی ما، از خوان علی تا ابد هر چه کریم است به قربان علی ای کریمِ عالم، با تو خوبه حالم ریزه خوارِ سفره ی تو میشه صد تا حاتم ای امیر دنیا، من گداتم آقا پیش هیچ کسی به جز تو سر نمی کنم خم با تو تأمینم، دین و آئینم نوش جونم که، لحظه ی مرگم تو رو می بینم یا علی مولا ✍ ۸ فروردین ۱۴٠۳
سلامم به نجف، به ایوان علی به ملک وملکوت، سلطانه علی تا ابد هر چه خلیفه ست به قربان علی یا ابالیتامی، آبروی دنیا برنداری دست لطفتو از رو سر ما تو ولم نکردی، خیلی خیلی مردی خوبه جام توو آغوش تو یا حضرت مولا عشق دیرینم، ذکر تلقینم نوش جونم که، لحظه ی مرگم تو رو می بینم یا علی مولا منم تا به ابد، مسلمانه علی تمامِ باطنه، قرآنه علی تا ابد هر چه خلیفه است به قربان علی یا ابالعجائب، کاتبُ الکتائب می زنم صدا اسمتو توو اوج مصائب ای شیر پیمبر، شمشیر پیمبر توو میدونِ غزوه ها تویی همیشه غالب شور شیرینم، جاته توو سینم نوش جونم که، لحظه ی مرگم تو رو می بینم یا علی مولا سلامم به علی، به سلمان علی رسد روزی ما، از خوان علی تا ابد هر چه کریم است به قربان علی ای کریمِ عالم، با تو خوبه حالم ریزه خوارِ سفره ی تو میشه صد تا حاتم ای امیر دنیا، من گداتم آقا پیش هیچ کسی به جز تو سر نمی کنم خم با تو تأمینم، دین و آئینم نوش جونم که، لحظه ی مرگم تو رو می بینم یا علی مولا
4_5787242374346315745.mp3
5.48M
🎼 سلامم به نجف 🎤حاج 🖋وحید محمدی✍ علیه السلام سلامم به نجف، به ایوان علی به ملک وملکوت، سلطانه علی تا ابد هر چه خلیفه ست به قربان علی یا ابالیتامی، آبروی دنیا برنداری دست لطفتو از رو سر ما تو ولم نکردی، خیلی خیلی مردی خوبه جام توو آغوش تو یا حضرت مولا عشق دیرینم، ذکر تلقینم نوش جونم که، لحظه ی مرگم تو رو می بینم یا علی مولا منم تا به ابد، مسلمانه علی تمامِ باطنه، قرآنه علی تا ابد هر چه خلیفه است به قربان علی یا ابالعجائب، کاتبُ الکتائب می زنم صدا اسمتو توو اوج مصائب ای شیر پیمبر، شمشیر پیمبر توو میدونِ غزوه ها تویی همیشه غالب شور شیرینم، جاته توو سینم نوش جونم که، لحظه ی مرگم تو رو می بینم یا علی مولا سلامم به علی، به سلمان علی رسد روزی ما، از خوان علی تا ابد هر چه کریم است به قربان علی ای کریمِ عالم، با تو خوبه حالم ریزه خوارِ سفره ی تو میشه صد تا حاتم ای امیر دنیا، من گداتم آقا پیش هیچ کسی به جز تو سر نمی کنم خم با تو تأمینم، دین و آئینم نوش جونم که، لحظه ی مرگم تو رو می بینم یا علی مولا سلامم به همه شهیدان حسین سلامم به لب عطشان حسین تا ابد هر چه شهید است به قربان حسین ای سرم فداتو، دوس داری گداتو دوست دارم شبای جمعه های کربلاتو تو هوامو داری، تنهام نذاری آخرش منم یه روز شهید میشم براتو محورِ دینم، ذکر شیرینم نوش جونم که، لحظه ی مرگم تو رو می بینم یا حسین مولا . ۸ فروردین ۱۴٠۳
سفره دارد جمع می‌گردد، گدا را عفو کن باز هم خوبی کن و این مبتلا را عفو کن دیگر از این توبه‌ها دارم خجالت می‌کشم یا رب این شرمنده‌ی غرق خطا را عفو کن بر در این خانه من بهر امیدی آمدم پس، نگیر از من تو این حال و هوا را، عفو کن دستِ خالی آمدم، با دستِ خالی می‌روم یا کریم! این روسیاهِ بی نوا را عفو کن پیش مردم آبروی بنده‌ات را حفظ کن خوب و بد، درهم بخر، ای یار! ما را عفو کن جان آقای خراسان، جان سلطان غریب هم وطن‌های علی موسی الرضا را عفو کن من گنهکار و تویی غفار، یا ربّ الحسین جان اربابم بیا این بنده‌ها را عفو کن بوده‌ام این روزها مصداق فَابک للحُسین گریه‌کن‌های غم کرببلا را عفو کن جان آن‌که دست و پا می‌زد به زیر تیغ و تیر حُرّ توبه کرده‌ی بی ادعا را عفو کن ✍
. شده عزای رئیس مکتب رسیده شام عزای مذهب عزا گرفته مدینه ای وای می کوبه زهرا به سینه ای وای چشم همه بارون شده هفت آسمون گریون شده شیعه دلش باز خون شده بقیع شده عزا خونه و دل همه براش خونه و یکی داره یه گوشه براش روضه می خونه و مظلوم وا اماما مسموم وا اماما خدا می دونه توو این دقائق چه حالی داره امام صادق افتاده از پا شبیه مادر افتاده بی جون میون بستر شیخ الائمه جون به لب می سوزه دائم توی تب از غصه ی اون نیمه شب شده دم رو لب هاش علی همه غم توو چشماش علی جای طنابه رو دستشون مثل باباش علی مظلوم وا اماما مسموم وا اماما نَگْذَشته عمرش بدون روضه لبای خشکش می خونه روضه ذکر رو لب هاش دم حسینه دائم به یاد غم حسینه دلش همیشه کربلاس بی تاب داغ روضه هاس گریون اون طشت طلاس حسین امید آخر حسین حسین غریب مادر حسین حسین فدای داغ تو ای شاه بی سر حسین مجروح وا اماما مذبوح وا اماما .👇
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
علیه السلام ـــــــــــــــــــــــــــــــ ایها الجواد حاجت منو کسی جز شما نداد در خونتو گدا می زنه زیاد به تو آقایی به ما نوکری میاد یا باب المراد منِ دلتنگو بازم به کاظمین برسون یا باب المراد منو به محرم امام حسین برسون تو این نوکری میدم هستمو دستم خالیه پر کن دستمو یا ابن الرضا ـــــــــــــــــــــــــــــــ ایها الامام اسم تو میاد و تر میشه این چشام جونمو برات میدم آقا والسلام کاش به گنبدت بازم بخوره نگام یا باب المراد سینه می زنم برات دل منو، بخری یا باب المراد کاش منو شب شهادتت حرم، ببری دلتنگ توأم یا اِبن الرضا بی معنا میشه دنیام بی شما یا ابن الرضا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
|⇦•قصه ی نگفته رو.... (نماهنگ) و توسل به امام رضا علیه السلام اجرا شده به نفسِ حاج احد سبزی قصه ی نگفته رو خوب می دونی امام رضا ننوشته نامه ها رو می خونی امام رضا تُو محبت به خدا هیچکی به پات نمی رسه فدای دلت بشم ، مهربونی امام رضا پشت پنجره پولادت گره هامون وا میشه همه رو به آرزو می رسونی امام رضا ضامن آهو بیا دست دلِ منم بگیر دلمو رها کن از پریشونی امام رضا زیر چتر لطف تو پناه گرفتم با امید یه نگا کن به چشای بارونی امام رضا قول دادی تو سختیای جون دادن باهام باشی با وفایی پای قولت می مونی امام رضا :کمیل_کاشانی✍ الوعده وفا.. وقت مردنم بیا بالا سرم امام رضا وقتی سنگای لحد رو میذارن خودت بیا همه ی امید من تویی توو اوون تاریکیا الوعده وفا.. آقا جون شما خودت گفته بودی به زائرا هر کسی یه بار بهم سر بزنه، میام سه جا لحظه ی جون دادنم منتظرم امام رضا : .
. شعر روضه حضرت رقیه سلام الله علیها تو با سر آمدی پس پیکرت کو؟ عزیز مادرم بال و پرت کو؟ عجب رویی، عجب چشمی، چه مویی پدر، عمامه ی پیغمبرت کو؟ تو رفتی، رفت معجرها به غارت نپرس از من عزیزم معجرت کو؟ چرا تنهایی ای بابای زخمی علیِ اکبرت کو اصغرت کو؟ عمو من را به روی دوش می برد بگو پس شانه ی آب آورت کو؟ گمانم چون برایم مو نمانده حیا کردی نگفتی گلْ سرت کو نمی بینم شبیه قبل اصلا پدر جان خواهر غم پرورت کو؟ پدر جان موی من در خیمه ها سوخت تو بابا جان بگو موی سرت کو؟ شنیدم غارتت کردند بابا عزیز فاطمه انگشترت کو؟ تو که از صورتت چیزی نمانده پدر جان زخم های حنجرت کو؟ شنیدم یک نفر خنجر کشیده به جای بوسه های مادرت... کو؟ . . شعر روضه حضرت رقیه سلام الله علیها با اینکه بی بال و پری داری میایی در خواب دیدم، بهتری، داری میایی با چند تایی روسری داری میایی دور سرت، آخر سری داری میایی با گریه ام آخر تو را آوردم اینجا از بین آن تشت طلا آوردم اینجا از حال و روز من خبر داری، نداری از من خبر در این سفر داری، نداری اصلا خبر از این جگر داری، نداری اصلا ببینم موی سر داری، نداری هر چند مثل تو سرم آتش گرفته اما تنور خانه خولی نرفته دلشوره دارم، رنگ و رویم را ببینی وضع لبان ذکر گویم را ببینی این آهن دور گلویم را ببینی می ترسم این اوضاع مویم را ببینی موی مرا خار مغیلان شانه کردند شمر و سنان بین بیابان شانه کردند اصلا گمان کن دخترت قامت کمان نیست اصلا گمان کن عمه جانم نیمه جان نیست اصلا درون قافله شمر و سنان نیست انگشترت در دست های ساربان نیست اصلا گمان کن دخترت تنها نبوده اصلا گمان کن حرمله با ما نبوده این داغ بی بال و پری گفتن ندارد این لحظه های آخری گفتن ندارد این ماجرای روسری گفتن ندارد این غصه بی معجری گفتن ندارد اصلا بگو دختر لباس نو به تن داشت من هم گمان کردم پدر جانم کفن داشت این روزها من از در و دیوار خوردم در کوچه خوردم، آه، در بازار خوردم از بام ها سنگ از سر آزار خوردم سیلی ز دست زجر بد کردار خوردم این زجر یک ذره مروت هم ندارد می خواست عمدا اشک من را دربیارد یک جای سالم در تمام صورتت نیست بابا بگو این لخته ها روی لبت چیست خون از لبان خشک تو بدجور جاریست ابرو و چشمان و لب و رگ هات خونیست اصلا چگونه باید این سر را ببوسم باید دوباره زیر حنجر را ببوسم (س) . . السلام علیک یا اباعبدالله عرض ادب به محضر خوبان سعادت است مقصود خلقتِ همگان این ارادت است از مهر و لطف حضرت حق می شود عیان قصد خدا ز خلق دو عالم محبت است فرموده مصطفی به کتاب الهی اش پاداش من به امر نبوت مودت است مهر و ولای آل علی عهد انبیاست ایمان همان محبت و دین هم ولایت است جز بغض دشمنان و محبت به اولیا راه دگر اگر بروی عین حسرت است هر کس که پیروی کند از مکتب حسین قلبش حریم عترت و روحش به جنت است هر کس نشسته در حرم روضه ی حسین همواره در بهشت خدا غرق نعمت است چشم تو چشمه ای ز بهشت الهی است کوثر همین دو قطره ی جاری ز فطرت است تا که جهنمی ز گناهان ، شود خموش اشک عزای داغ حسین آب رحمت است تسبیح هر ملک نفس عاشقان اوست حزن و عزا و سوز عزایش عبادت است آه از برای داغ حسین اسم اعظم است ناله برای غربت او اوج طاعت است در روضه های خانگی او نهان ز ما با گریه های فاطمه آغاز محنت است یکشنبه ۱۷ تیر ماه ۱۴۰۳ ✍ شب دوم محرم ۱۴۴۶ . . بیداری دل از حسین است به عالم همه بیداری دل کس نیامد بجز از وی پی غمخواری دل راه او راه حقیقت ، ره او راه خداست نهضتش نهضت حق ، نهضت بیداری دل می بَرد تیرگی از قلب گنهکار بیا می شود پاک ازو رنجش بیماری دل دل اگر بار فتاده ست مدد گیر ز وی می کند نام حسین بن علی یاری دل عزّت هر دو جهان مهر حسین بن علی ست دور کن با گل مهرش به جهان خواری دل سعی کن تا که دلت را نبری جای دگر گر که در راه حسین است وفاداری دل انعکاس دل تو آینه ی کرب و بلاست می رود سوی جنان آینه ی جاری دل می کند ناله و زاری دلم از داغ حسین فقط از داغ حسین است چنین زاری دل دل من سرخ ترین واژه ی پرپر شده است لاله ای نیست درین دشت به گلناری دل گرچه خون می چکد از چشم پریشان اما هیچ زخمی نرسیده ست به خونباری دل دل آئينه اگر بسته به زنگار غم است «یاسر» از اشک بَرَد ظلمت زنگاری دل ** «یاسر»✍ . . حسین جان روحی فداک دل جز به یاد روی تو خرّم نمی شود دیده به غیر نام تو پُر نَم نمی شود چشمان تر ز آتش دوزخ دهد امان گریه کن ات ز اهل جهنم‌ نمی شود راه وصال تا به لقای خدا بلی جز از مسیر روضه فراهم نمی شود ما را بهشت مجلس روضه است والسلام طوبی شبیه سایه پرچم‌ نمی شود
روضه برپا بود هر جا آب بود روضه‌هایش ذکر بابا آب بود مقتل جان‌سوز آقا آب بود تشنه لب بود آه اما آب بود روضه‌خوانش گاه ظرفی آب شد گاه‌گاهی روضه‌خوان قصاب شد ماجرای آب، آبش کرده بود غصه‌ی ارباب، آبش کرده بود مادری بی‌تاب، آبش کرده بود دختری بی‌خواب، آبش کرده بود یا خودش بارید دائم یا رباب روضه می‌خواندند هر دم با رباب پیکری را بر زمین پامال دید شمر را در گودی گودال دید عمه را بالای تل بی‌حال دید لشکری را در پی خلخال دید هجمه‌ی شمشیرها یادش نرفت سنگ‌ها و تیرها یادش نرفت او به تن رخت اسارت دیده بود خیمه را در وقت غارت دیده بود از سنان خیلی جسارت دیده بود از حرامی‌ها شرارت دیده بود آتش بی داد دنیا را گرفت شمر آمد راهِ زن‌ها را گرفت عمه را با دست بسته می‌زدند با همان نیزه شکسته می‌زدند بچه‌ها را دسته دسته می‌زدند می‌شدند آنقدر خسته... می‌زدند تازیانه جای طفلان خورده بود زین جهت خیلی به زینب برده بود با تنش زنجیرها درگیر بود در غل و زنجیر امّا شیر بود از نگاه حرمله دلگیر بود او جوان بود آه امّا پیر بود ماجرای شام، پشتش را شکست غصه‌های، شام پشتش را شکست کوچه‌های شام پیرش کرده بود شهر و بار عام، پیرش کرده بود سنگ روی بام، پیرش کرده بود طعنه و دشنام، پیرش کرده بود بی هوا عمامه‌اش آتش گرفت مثل زهرا جامه‌اش آتش گرفت درد و رنج و غصه‌ی بسیار دید از زبان شامیان آزار دید خواهرانش را سر بازار دید عمه را در معرض انظار دید بزم مِی بود و سر و طشتی طلا خیزران بود و عزیز مصطفی نیزه بازی با سرش هم جای خود بوریا و پیکرش هم جای خود دست بی انگشترش هم جای خود ماجرای خواهرش هم جای خود خاک را همسایه‌ی افلاک کرد خواهرش را در خرابه خاک کرد ✍
. منم گدای تو، سرم فدای تو دلم هواییه، توو سامرای تو چشام بهاریه، توو روضه ی عزات دلم حسینیه، به برکت نگات سرم رو پای ولایت تو می ذارم زیارت اربعینمو از تو دارم منم ایشالا زمینه ساز ظهورم دعا کن آقا گره نیفته به کارم یا ابالمهدی ادرکنی تو هم مث حسن، کریمی از قدیم ردم نمی کنی، به خاطر بدیم سرم بلنده تا، گدای مهدی ام به برکت دعات، برای مهدی ام تا عمری باشه از عشق مهدی می خونم تا آخرین لحظه هم فدائیش می مونم ایشالا اون روزی که میاد پای کعبه تو لشکر نوکرای صاحب زمونم یا ابالمهدی ادرکنی
عصر هر جمعه‌ی دلگیر، تو را می‌خواند دم به دم کوچه‌ی تقدیر تو را می‌خواند مادری چشم به راه است بیایی از راه کنج خانه پدری پیر تو را می‌خواند ندبه‌ها اشک شد و از تو نیامد خبری قطره‌ی اشکِ سرازیر تو را می‌خواند عالمی منتظر جلوه‌ی مولایی توست هر نفس قبضه‌ی شمشیر تو را می‌خواند ننگ بر ما چو ببندیم به غیر از تو امید صبح و شب عرصه‌ی تدبیر تو را می‌خواند یازده قرن گذشت از غم تنهایی تو دل وامانده‌ی ما دیر تو را می‌خواند مادری پشتِ در خانه صدایت می‌کرد مادری خسته، زمین‌گیر، تو را می‌خواند دارد از حنجره‌ای خشک صدا می‌آید دختری در غل و زنجیر تو را می‌خواند از همان ساعت سه، ساعت سر، ساعت حزن عصر هر جمعه‌ی دلگیر تو را می‌خواند ✍
513_56716734681633.mp3
19.57M
...... وقتی هوای روضه ما باز مادری است حال و هوای گریه ما جور دیگری است وقتی که مادر همه ماست فاطمه حسی که بین ماست، همانا برادری است مداح و روضه خوان و سخنران و چای ریز کارِ تمام ما درِ این خانه نوکری است شاهان روزگار به ما غبطه می خورند این نوکری خودش به خدا عین سروری است این اشک ها نشان دل بی قرار ماست عالم بداند اینکه دل شیعه مادری است زهراست آن که وصف شکوهش نگفتنی است زهراست آنکه شأنِ مقامش پیمبری است زهراست آن که ام ابیهای احمد است زهراست مادر همه ما، چه مادری است زهراست آن که شیعه به او کرده اقتدا از لطف فاطمه است، اگر شیعه حیدری است زهراست آنکه در ره حیدر خمیده شد بگذاشت سر به پای ولایت ... شهیده شد
513_56716734681633.mp3
19.57M
وقتی هوای روضه ما باز مادری است حال و هوای گریه ما جور دیگری است وقتی که مادر همه ماست فاطمه حسی که بین ماست، همانا برادری است مداح و روضه خوان و سخنران و چای ریز کارِ تمام ما درِ این خانه نوکری است شاهان روزگار به ما غبطه می خورند این نوکری خودش به خدا عین سروری است این اشک ها نشان دل بی قرار ماست عالم بداند اینکه دل شیعه مادری است زهراست آن که وصف شکوهش نگفتنی است زهراست آنکه شأنِ مقامش پیمبری است زهراست آن که ام ابیهای احمد است زهراست مادر همه ما، چه مادری است زهراست آن که شیعه به او کرده اقتدا از لطف فاطمه است، اگر شیعه حیدری است زهراست آنکه در ره حیدر خمیده شد بگذاشت سر به پای ولایت ... شهیده شد زمزمه توو کوچه ها زخمم نمک خورده انگشتر خلقت ترک خورده درد منو هیچ کس نمی فهمه زهرام جلو چشمام کتک خورده دستامو از دستت جدا کردن توو شعله دنبال تو می گردم جوری زد و جوری زمین خوردی سنگینی دستاشو حس کردم دار و ندار زندگیم - چیزی بگو حرفی بزن خاکی میشه باز چادرت - هر شب توو کابوسِ حسن زهرای من زهرای من ۴
امشب به رنگ فصل خزان گریه می‌کنیم هم‌ناله با زمین و زمان گریه می‌کنیم هر چند گفته‌اند که آرام گریه کن اما بلند و ضجه‌زنان گریه می‌کنیم امشب که خانه‌ی دلمان غم گرفته است مانند ابرهای روان گریه می‌کنیم هم‌پای کوچه‌های مدینه نشسته‌ایم با روضه‌های تازه‌جوان گریه می‌کنیم تازه جوان و قد کمانی تعجب است از غصه‌های قد کمان گریه می‌کنیم داریم پای روضه‌ی‌تان پیر می‌شویم اما هنوز از غمتان گریه می‌کنیم این خانه‌ی غمی‌ست پر از غربت بقیع از داغ قبرهای نهان گریه می‌کنیم آری دوباره بر سر سفره نشسته‌ایم امشب برای مادرمان گریه می‌کنیم ✍
. شلاقی ما با تو پیمان خون بستیم ای حسین حسین ای حسین تا پای جان پای تو هستیم ای حسین حسین ای حسین اگر سر بخواهی، فدا خواهم کرد سرم را به راهی، فدا خواهم کرد که آغازش، من الله است و هم سیرش، الی الله است و پایانش، اباعبدالله است آغاز و پایان نوکرها یا حسین ای دین و ایمان نوکرها یا حسین انا لله، انا لاباعبدالله ـــــــــــــــــــــــــــــ می مانیم در پای این پرچم ای حسین حسین ای حسین می خوانیم با عشاقت هر دم ای حسین حسین ای حسین بدون تو دنیا، جهنم میشد و این زندگی بی، محرم میشد تو خود نوری، مِن اللهی تو خود سیر، الی اللهی تو آقای، اباعبداللهی ای سرّ مستور عاشورا یا حسین ای وتر موتور عاشورا یا حسین انا لله، انا لاباعبدالله
4_5974142570631009674 1.mp3
936.5K
#⃣ ‍#⃣ ✅ بند اول سفره دار روضه ها، ام البنین روضه خون کربلا، ام البنین ذکر شنبه هامه یا، ام البنین مادر همه امام حسینیا، ام البنین امید خونه مادره پس تو امیدِ خونه ی ابالفضلی اسم تو تا همیشه حک میشه رو هر نشونه ی ابالفضلی فقط تویی که توو بنی هاشم شونه به شونه ی ابالفضلی مادر سه ستاره، مادر یک ماه همسر اسدالله، یار وجه الله گفته دختر زهرا، به تو یا اماه ام البنین ✅ بند دوم ای عزیز فاطمه، ام البنین ای علیمه عالمه، ام البنین باب حاجت همه، ام البنین قسمت میدم به شاه علقمه، ام البنین رو سر نوکرات بکش امشب دست گره گشاتو بی بی جان خرج حسین و غربتش کردی تموم گریه هاتو بی بی جان ایشالا اربعین می بینم باز سفره ی کربلاتو بی بی جان مادر علی اکبر، مادر عباس مهربونِ رقیه، مادر احساس پرچم ادب تو، تا ابد بالاس مادر سه ستاره، مادر یک ماه همسر اسدالله، یار وجه الله گفته دختر زهرا، به تو یا اماه ام البنین ✍
توو هر گرفتاری، تو غصه و شادی پشت و پناه دل منی، یا ایها الهادی تو نور توحید، هر قلب آبادی حب علی و آل علی، رو یادمون دادی کلام نافذت چه بی نظیره توو خط به خط جامعه کبیره مشخصه که راه حق کدومه مشخصه فقط علی امیره پای درس تو، حیدری شدم مفتخر به این، نوکری شدم ایها النقی یا مولا۳ ادرکنی امشب سر سفره ات، هرکس گدا میشه امشب گره های همه با، دست تو وا میشه بیچاره اونا که، از تو جدا هستن ای خوش به حالِ اونایی که، توو سامرا هستن همیشه رزق زائراتو دادی جواب رد به نوکرات ندادی تو هم شبیه پدرت کریمی تو هم شبیه پدرت جوادی ای پناهِ این، روزگارِ من دستمو بگیر، یا ابالحسن ایها النقی یا مولا۳ ادرکنی از هُرم آه تو، زهرا دلش خونه مقتل شده قاتل دلم، روضه فراوونه این بی حیاها کم، قلبت رو نشکستن اسمت علی بودْ مثه علی، دست تو رو بستن جای امام توو مجلسه شرابه؟ خدا می دونه فکرشم عذابه گریز روضه های غربت تو به زینب و رقیه و ربابه میره کربلا، روضه ها چه زود باز خدا رو شکر، خیزران نبود ای غریب حسین یا مولا۳ یا مولا