eitaa logo
دکتر فیروز اصلانی دانشیار حقوق عمومی دانشگاه تهران
393 دنبال‌کننده
764 عکس
455 ویدیو
43 فایل
کانال دکتر فیروز اصلانی #حقوقدان، دانشیار و مدیر اسبق و فعلی گروه حقوق عمومی دانشگاه تهران، فعال سیاسی و مطبوعاتی، وکیل پایه یک دادگستری ⭕️ علیکم انفسکم... ⭕️ خودسازی، مقدمه جامعه سازی و تمدن سازی است.
مشاهده در ایتا
دانلود
هدایت شده از تاملات حقوقی
⭕️ نظریه حقوقی اسلام (دوره دو جلدی) انتشارات موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره)، ⭕️ محمدتقی ✅این کتاب شامل ادامه سخنرانی های قبل از خطبه های نماز جمعه تهران است که پس از کتاب به قلم آقایان نادری قمی و کریمی نیا نگارش یافته و چاپ دوم آن در تابستان 1380 منتشر شد. ✅ ویژگی این کتاب، بیان مطالب حقوقی، در پرتو آیات نورانی قرآن کریم و روایات معصومان(علیهم السلام) است. در جلسات اول تا چهارم، مفردات مبادی تصوری بحث، تعریف و مطرح شده است: مبادی و مباحثی نظیر: بیان مفهوم حق با توجه به شبهات مطرح در سطح جامعه در مورد نفی حقیقت واحد، شک گرایی و نیست انگاری و نیهیلیسم و نسبیت گرایی، تفکیک میان دو معنای تکوینی و ارزشی (اعتباریِ) حق در قرآن، تلازم مفهوم اعتباریِ حق با تکلیف، و تفاوت حقوق با اخلاق. از جلسه پنجم وارد مباحث اصلی کتاب می شویم. در جلسه پنجم بحث خاستگاه و منشأ حقوق مطرح شده و دو مکتب حقوق طبیعی ـ که منشأ حقوق را طبیعت یا عقل بشر می داند ـ و ـ که منشأ حقوق را توافق و قرارداد اجتماعی می داند ـ نقد شده است. در جلسه ششم به منظور طرح دیدگاه اسلام درباره منشأ حقوق، تقسیمات حقوق بیان شده است. در جلسه هفتم دیدگاه اسلام درباره مطرح می شود. استاد ثابت می کنند که همه حقوق از حق خداوند نشأت می گیرد، و آن گاه به بیان برخی شبهاتی می پردازند که برای انسان، حقی در مقابل خداوند قایل می شود. در جلسه هشتم به اشکالات بحث جلسه هفتم پاسخ گفته می شود، و ثابت می گردد که همه حقوق، اولا و بالذات، برای خداوند است. در جلسه نهم با استناد به بیانی از حضرت علی(علیه السلام) بر بازگشت همه حقوق به حق خداوند تأکید می شود و در ادامه بر فرع بودن سایر حقوق بر حق خداوند، برهان عقلی اقامه می شود و وجود مصلحت و حکمت در جعل حق از سوی خداوند به اثبات می رسد. جلسه دهم در ادامه بحث از وجود مصلحت و حکمت در جعل حق از ناحیه خداوند به بحث از قدرت و مصلحت به منزله شرایط تکلیف می پردازد. جلسه یازدهم با بحث از رابطه ، به نقد تفکراتی از قبیل «مطالبه حقوق و نفی تکلیف» می پردازد. در جلسه دوازدهم از طریق رابطه فاعلیت با ثبوت حق، ثابت می شود که چون فاعلیت اصلی در جهان از آنِ خداوند است، همه حقوق نیز برای او ثابت است. جلسه سیزدهم درباره «انسان و طلبکاری حقوق از خداوند» است و با استناد به آیات و حکایات قرآنی ثابت می شود که انسان وامدار خداست نه طلبکار او. در جلسه چهاردهم، ذیل عنوان «عبودیت و بردگی»، تفاوت مالکیت خداوند بر بنده خود، با مالکیت ارباب بر برده، تبیین می گردد. جلسه پانزدهم به بحث از رحمت الهی در قالب اوامر و نواهی می پردازد. در جلسه شانزدهم لزوم تعیین در قوانین حقوقی به اثبات رسیده و با توجه به مشکل تشخیص مصلحت، نیاز به وحی برای حل این مشکل ثابت شده است. در جلسه هفدهم در ادامه بحث تعیین مصلحت، ملاحظاتی در تدوین مطرح می شود. در جلسات هیجدهم و نوزدهم انسان از منظر اعلامیه حقوق بشر و از دیدگاه اسلام تبیین می شود. جلسات بیستم و بیست ویکم بحث در زمینه حق آزادی و حدود و مبانی آن است. در جلسه بیست ودوم بحث اسلام و انسان بر انسان طرح می شود. در این زمینه حق حاکمیت پیامبر و ائمه اطهار(علیهم السلام) و اولی الامر نیز بررسی می شود. در جلسه بیست وسوم در ادامه نقد حق انسان، ایده های و اخلاقی به نقد کشیده می شود. در جلسه بیست و چهارم از و بیان سخن به میان می آید و جلسه بیست وپنجم آزادی بیان و مطبوعات را برمی رسد. ✅ در مجلد دوم این کتاب، به بحث درباره رابطه میان پرداخته شده است. در جلسات بیست و ششم و بیست و هفتم موضوع حکومت و حاکم از دیدگاه اسلام بررسی شده است. در جلسه بیست و هشتم مشخصات حکومت اسلامی از نگاه امیرالمؤمنین(ع) و در جلسه بیست و نهم دین مداری و ارزش گرایی حکومت اسلامی تبیین شده است. در جلسه سی ام موضوع ولایت فقیه و حق و در جلسه سی و یکم مسأله ثبات و تغییر در نظام حقوقی توضیح و شرح داده است. مباحثی همچون توّجه انقلاب اسلامی ایران به مسأله فلسطین، و کارگزاران در حکومت اسلامی، و های مختلف از دین محور اصلی مباحث جلسات سی و دوم تا سی و هشتم هستند. ، دیدگاه دینی سکولاریستی به حکومت، مالکیت در حکومت اسلامی، دفاع و امنیت، وظیفه حکومت، مهم ترین وظایف دفاعی حکومت، در تدارک دفاع در جامعه اسلامی، شهید_مطهری و مسأله دفاع، عاشورا تبلور دفاع از دین و ارزش ها، (ره) مدافع دین و ارزش ها، استقرار حکومت و در ایران، و وعده تخلف ناپذیر خداوند به ترتیب عناوین جلسات سی و نهم تا پنجاهم را تشکیل می دهند. @taamolhoghooghi کانال تاملات حقوقی
🌺 که ذلت انسان را آشکار می کند ✅ما به بعضی از امور داریم، مِیل داریم نمی‌دانیم این میل، است یا کاذب؟ این را متوجّه نمی‌شود، این را فطرت‌شناس می‌داند نه معده‌شناس و روده‌شناس و طبیعت‌‌شناس. فطرت‌شناس انسانِ کامل است. ✅وجود مبارک امام عسکری(سلام الله علیه) فرمود: «ما أقبح بالمؤمن أن تکون له رغبةٌ تُذِلّه» چقدر ناشایست است انسان به چیزی داشته باشد که اوست. برخی را می‌بینید برای رسیدن به یک و جاه تلاش و کوشش می‌کنند در حالی که آن را ندارند یا برای آنها نیست، همین که رسیدند به آنجا اینها ظاهر می‌شود. لا_قَضَیتَها !! ⁦⁦┈••✾•🌿🌺🌿•✾••┈ @jedbie تلنگر بیداری دانشگاهیان بیدار
🔴سخن كز جان برون آید نشیند لاجرم بر دل قرآن، هم كلمه ی «بلاغ» را به كار برده است و هم گفته است «بلاغ مبین» ، آشكار و آشكاركننده. آن دعوت كننده ای، آن داعی و آن مبلّغی در هدف خودش به نتیجه می رسد كه بلاغش مبین باشد، بیانش در عین اینكه در اوج حقایق است ساده باشد، روشن باشد، عمومی فهم باشد، مردم حرفش را بفهمند و درك كنند. آن آدمی كه قلمبه سلمبه حرف می زند و مردم هم در آخر به به می گویند [بلاغش بلاغ مبین نیست. ] گفت [شخصی بعد از بلند شدن از پای سخن یك سخنران ] خیلی به به می گفت كه نمی دانید چقدر خوب بود! از او پرسیدند بسیار خوب، خوب بود، چه گفت؟ گفت: من كه نفهمیدم. پس چه چیزش خوب بود؟ ! در سخن، اساس مطلب این است كه مستمع وقتی كه بلند می شود چیزی فهمیده باشد. بزرگترین یا یكی از شرایط داعی و مبلّغ این است كه مستمع وقتی كه برمی خیزد با دامنی پر برخیزد، واقعاً مطلبی را فهمیده باشد، و این از توانایی داعی و مبلّغ است. بعضی خیال می كنند اگر كسی حرفهایش طوری بود كه نفهمیدند پس او خیلی حرفهایش [عالی است ] . نه، این جور نیست. پیغمبر هم اگر جایی صحبت می كرد، در اوجی می گفت كه بعد از چهارصد سال افراد به معانیی برخورد می كردند كه قبلی‌ها نفهمیده بودند، ولی تمام آن‌هایی هم كه در مجلس پیغمبر نشسته بودند به اندازه‌ی خودشان می فهمیدند. خطبه های علی با آن اوجی كه دارد، در عین حال خطبه‌هایی است كه همان كسانی هم كه در مجلس نشسته بودند به اندازه‌ی ظرفیت خودشان از این سخنان استفاده می كردند و می فهمیدند. ❇️ یا در قرآن راجع به ابلاغ و دعوت، كلمه ی «نُصح» از زبان داعیان الهی زیاد آمده است. نُصح یعنی خیرخواهیِ به معنی خلوص، چون نُصح در لغت عرب در مقابل غِشّ است. وقتی كه در یك جنسی، در یك كالایی از غیر خودش قاطی كنند اصطلاحاً می گویند غِشّ داخلش كرده اند. نُصح كه در مقابل غِشّ است یعنی سخن باید خلوص داشته باشد، یعنی از كمال خیرخواهی طرف و از سوز دل برخاسته باشد. آن كسی می تواند داعی الی اللّه و مبلّغ پیام خدا باشد كه سخنش نُصح باشد، یعنی هیچ انگیزه ای جز و مردم نداشته باشد، سخنش از برخیزد كه: «اِنَّ الْكَلامَ اِذا خَرَجَ مِنَ الْقَلْبِ دَخَلَ فِی الْقَلْبِ وَ اِذا خَرَجَ مِنَ اللِّسانِ لَمْ یَتَجاوَزِ الْآذانَ» سخن كز جان برون آید نشیند لاجرم بر دل، و سخنی كه فقط از زبان بیرون بیاید و دل از آن بی خبر باشد، از تجاوز نمی كند [1]. پی در پی پیغمبران می گویند: «وَ أَنْصَحُ لَكُمْ» [2]، «أَنَا لَكُمْ ناصِحٌ» [3]، «إِنِّی لَكُما لَمِنَ اَلنّاصِحِینَ» [4]. همه اش سخن از این است. وقتی كه موسی بن عمران با خدای خودش از سنگینی كار سخن می گوید، آن سنگینی فقط این نیست كه من می خواهم در مقابل فرعون با آن قدرت و جبّاریت سخن بگویم، پس كار سنگین است؛ نه، یك سنگینی‌های دیگر است: خدایا مرا مدد كن كه موسایی باشم كه موسی دیگر در او وجود نداشته باشد، منی وجود نداشته باشد، ، انانیّتی وجود نداشته باشد، در نهایت بتوانم پیام تو را به مردم عرضه بدارم. [1] این سخن‌ها در ابلاغ پیام الهی هست ولی در ابلاغ پیام‌های دیگر مطرح نیست. [2] اعراف/62. [3] اعراف/68. [4] اعراف/21. 📚مجموعه آثار شهید مطهری . ج16، ص: 150
🔴📣همه خود را این رهنمودهای امام خمینی (ره) بدانیم که فرمودند: «... مسئله جمهوری اسلامی در این عصر و با وضعی که در دنیا مشاهده می‌شود و با این نشانه گیری‌هایی که از چپ و راست و دور و نزدیک نسبت به این می شود، از است که هیچ چیز به آن مزاحمت نمی‌کند .. (📚صحیفه – ج19 – ص153) «... این مسئله که و در صورت با در هر موقعیت برخورد می نماید، باید به عنوان یک اصل خدشه ناپذیر برای تمامی دست اندرکاران و مردم تبلیغ شود (📚صحیفه – ج21- ص 339) «... من به بعضی از مسئولین هشدار می دهم که به شدت باید مراقب بود که خدایی ناکرده و آنان را با اقوال و جبهه گیریهایمان شادمان نگردانیم . ... و اگر نظام و اسلام است، دردمندانه سکوت کنید که اجر سکوت برای پیشبرد اهداف نظام و اسلام به مراتب بیشتر از دفاع از اتهام وابستگی است. ... » (📚صحیفه امام – ج21 – ص 156)