✅امام سجاد(ع) با دست مبارک خود آنهایی را که برای استقبال از کاروان کربلا آمده بودند، ساکت کرد و آنگاه چنین خطبه خواندند :
📋《الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ مالِكِ يَوْمِ الدِّينِ بَارِئِ الْخَلَائِقِ أَجْمَعِينَ الَّذِي بَعُدَ فَارْتَفَعَ فِي السَّمَاوَاتِ الْعُلَى وَ قَرُبَ فَشَهِدَ النَّجْوَى نَحْمَدُهُ عَلَى عَظَائِمِ الْأُمُورِ وَ فَجَائِعِ الدُّهُورِ وَ أَلَمِ الْفَجَائِعِ وَ مَضَاضَةِ اللَّوَاذِعِ وَ جَلِيلِ الرُّزْءِ وَ عَظِيمِ الْمَصَائِبِ الْفَاظِعَةِ الْكَاظَّةِ الْفَادِحَةِ الْجَائِحَةِ.
أَيُّهَا الْقَوْمُ! إِنَّ اللَّهَ وَ لَهُ الْحَمْدُ ابْتَلَانَا بِمَصَائِبَ جَلِيلَةٍ وَ ثُلْمَةٍ فِي الْإِسْلَامِ عَظِيمَةٍ قُتِلَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ الْحُسَيْنُ(ع) وَ عِتْرَتُهُ وَ سُبِيَ نِسَاؤُهُ وَ صِبْيَتُهُ وَ دَارُوا بِرَأْسِهِ فِي الْبُلْدَانِ مِنْ فَوْقِ عَامِلِ السِّنَانِ وَ هَذِهِ الرَّزِيَّةُ الَّتِي لَيْسَ مِثْلُهَا رَزِيَّةً!》
♦️سپاس خداوندی راست که پرودگار دو جهان است و فرمانروای روز جزا و آفریننده همه مخلوقات.
خداوندی که عقلها قدرت درکش را ندارند، و رازهای پنهان، نزد او آشکار است.
خداوند را به خاطر سختیهای روزگار و داغهای دردناک و مصیبتهای بزرگ و سخت و اندوه آوری که به ما رسید، سپاس میگزارم.
حمد خدای را که ما را با مصیبتهای بزرگ و حادثه بزرگی که در اسلام واقع شد، آزمود.
ای مردم، اباعبدالله(ع) و عترت او کشته شدند و زنانش اسیر، و سر مقدس او را بالای نیزه در شهرها گرداندند، و این مصیبتی است که نظیر و مانندی ندارد.
📋《أَيُّهَا النَّاسُ! فَأَيُّ رِجَالاتٍ مِنْكُمْ يُسَرُّونَ بَعْدَ قَتْلِهِ؟ أَمْ أَيُّ فُؤَادٍ لَا يَحْزُنُ مِنْ أَجْلِهِ؟ أَمْ أَيَّةُ عَيْنٍ مِنْكُمْ تَحْبِسُ دَمْعَهَا؟ وَ تَضَنُّ عَنِ انْهِمَالِهَا؟
فَلَقَدْ بَكَتِ السَّبْعُ الشِّدَادُ لِقَتْلِهِ وَ بَكَتِ الْبِحَارُ بِأَمْوَاجِهَا وَ السَّمَاوَاتُ بِأَرْكَانِهَا وَ الْأَرْضُ بِأَرْجَائِهَا وَ الْأَشْجَارُ بِأَغْصَانِهَا وَ الْحِيتَانُ وَ لُجَجُ الْبِحَارِ وَ الْمَلَائِكَةُ الْمُقَرَّبُونَ وَ أَهْلُ السَّمَاوَاتِ أَجْمَعُونَ.
يَا أَيُّهَا النَّاسُ! أَيُّ قَلْبٍ لَا يَنْصَدِعُ لِقَتْلِهِ؟
أَمْ أَيُّ فُؤَادٍ لَا يَحِنُّ إِلَيْهِ؟
أَمْ أَيُّ سَمْعٍ يَسْمَعُ هَذِهِ الثُّلْمَةَ الَّتِي ثُلِمَتْ فِي الْإِسْلَامِ وَ لَا يَصُمُّ؟
أَيُّهَا النَّاسُ! أَصْبَحْنَا مَطْرُودِينَ مُشَرَّدِينَ مَذُودِينَ وَ شَاسِعِينَ عَنِ الْأَمْصَارِ كَأَنَّا أَوْلَادُ تُرْكٍ وَ كَابُلَ مِنْ غَيْرِ جُرْمٍ اجْتَرَمْنَاهُ وَ لَا مَكْرُوهٍ ارْتَكَبْنَاهُ وَ لَا ثُلْمَةٍ فِي الْإِسْلَامِ ثَلَمْنَاهَا ما سَمِعْنا بِهذا فِي آبائِنَا الْأَوَّلِينَ إِنْ هذا إِلَّا اخْتِلاقٌ وَ اللَّهِ لَوْ أَنَّ النَّبِيَّ(ص) تَقَدَّمَ إِلَيْهِمْ فِي قِتَالِنَا كَمَا تَقَدَّمَ إِلَيْهِمْ فِي الْوِصَايَةِ بِنَا لَمَا زَادُوا عَلَى مَا فَعَلُوا بِنَا فَإِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ راجِعُونَ مِنْ مُصِيبَةٍ مَا أَعْظَمَهَا وَ أَوْجَعَهَا وَ أَفْجَعَهَا وَ أَكَظَّهَا وَ أَفْظَعَهَا وَ أَمَرَّهَا وَ أَفْدَحَهَا فَعِنْدَ اللَّهِ نَحْتَسِبُ فِيمَا أَصَابَنَا وَ مَا بَلَغَ بِنَا فَإِنَّهُ عَزِيزٌ ذُو انْتِقامٍ》
♦️ای مردم! پس از این مصیبت، کدام یک از مردان شما دلشاد خواهد بود؟
کدام دلی است که از غم و اندوه خالی بماند و کدام چشمی که از ریختن اشک خودداری کند؟
در صورتی که هفت آسمان بر او گریستند و ارکان آسمانها به خروش آمد، زمین نالید و درختان و ماهیان و امواج دریاها و فرشتگان مقرب و همه اهل آسمانها در این مصیبت عزادار شدند.
ای مردم! کدام دلی است که از کشته شدن حسین(ع) نشکند؟
کدام چشمی که بر او نگرید و کدام گوشی که بتواند این مصیبت بزرگ را که بر اسلام وارد شده است، بشنود و کر نشود؟
ای مردم! ما را پراکنده ساختند و از شهرهای خود دور کردند، گویا اهل ترکستان یا کابل باشیم! بی آنکه مرتکب جرم و گناهی شده یا تغییری در دین اسلام داده باشیم.
چنین برخوردی را از گذشتگان به یاد نداریم و این جز بدعت چیز دیگری نیست.
به خدا قسم اگر پیغمبر اکر به جای سفارش به رعایت حال ما خاندانش، فرمان میداد با ما جنگ کنند، بیش از این نمی توانستند کاری بکنند.
انالله و اناالیه راجعون.
مصیبت ما چه بزرگ و دردناک و سوزاننده و سخت و تلخ و دشوار بود.
از خدای متعال خواهانیم که در برابر این مصائب به ما اجر و رحمت عطا فرماید؛ زیرا او قادر و انتقام گیرنده است.(۱)
📚منبع :
۱)اللهوف ابن طاووس، ص۱۷۴
@AsnadolMasaeb
✅هنگامی که آیه مودت یعنی «قُلْ لَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبَىٰ» نازل شد، خداوند متعال به حضرت رسول اکرم(ص) امر فرمود که به آنان بگو : من هیچ پاداشی از شما بر رسالتم درخواست نمیکنم جز دوستداشتن نزدیکانم[اهل بیتم]! (شوری۲۳)
✍طبق منابع #امام_سجاد_علیه_السلام هنگام بازگشت از شام، برای مردم مدینه خطبه ای خواندند که در فرازی از آن آمده است که حضرت(ع) فرمود :
📋«وَ اللَّهِ لَوْ أَنَّ النَّبِيَّ(ص) تَقَدَّمَ إِلَيْهِمْ فِي قِتَالِنَا كَمَا تَقَدَّمَ إِلَيْهِمْ فِي الْوِصَايَةِ بِنَا لَمَا زَادُوا عَلَى مَا فَعَلُوا بِنَا»
♦️به خدا قسم! اگر حضرت رسول اکرم(ص) به جای سفارش به رعایت حال ما خاندانش، فرمان میداد با ما جنگ کنند، بیش از این نمی توانستند با ما چنین کاری بکنند!(۱)
📚منبع :
۱)اللهوف ابن طاووس، ص۲۰۰
@AsnadolMasaeb
اسناد المصائب
3⃣4⃣1⃣ #امام_سجاد_علیه_السلام برای مردم مدینه خطبه می خواند!👇 #روز_شمار_عاشورا @AsnadolMasaeb
4⃣4⃣1⃣ #حضرت_زینب_سلام_الله_علیها و #حضرت_سکینه_سلام_الله_علیها شکایت نزد جدّ گرامی خود می برند!👇
✅راوی می گوید :
بعد از حضور و استقبال مردم مدینه از کاروان اهل بیت(ع) و ایراد خطبه توسط امام سجاد(ع)، حضرت زینب کبرى(س) خود را به مسجد حضرت رسول اکرم(ص) رساند.
در حالی که؛
📋《فَأَخَذَتْ بِعِضَادَتَيْ بَابِ اَلْمَسْجِدِ وَ نَادَتْ》
♦️دو طرفِ درِب مسجد را گرفته بود، ناله زنان خطاب به حضرت رسول خدا(ص) عرضه داشت :
📋《یَا جَدَّاهْ! إِنِّی نَاعِیَةٌ إِلَیْکَ أَخِیَ الْحُسَیْنَ(ع) وَ هِیَ مَعَ ذَلِکَ لَا تَجِفُّ لَهَا عَبْرَةٌ وَ لَا تَفْتُرُ مِنَ الْبُکَاءِ وَ النَّحِیبِ وَ کُلَّمَا نَظَرَتْ إِلَى عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ(ع) تَجَدَّدَ حُزْنُهَا وَ زَادَ وَجْدُهَا》
♦️یا جدّاه! من خبر مرگ برادرم حسین(ع) را براى تو آورده ام.
زینب(س) پیوسته گریه مى کرد و اشک و آهش تمامى نداشت.
و هر بار که به برادر زاده اش على بن الحسین(ع) مى نگریست، اندوهش تازه و غمش افزوده مى شد.(۱)
#روز_شمار_عاشورا
📚منبع :
۱)بحارالانوار مجلسی، ج۴۵، ص۱۹۷
@AsnadolMasaeb
اسناد المصائب
4⃣4⃣1⃣ #حضرت_زینب_سلام_الله_علیها و #حضرت_سکینه_سلام_الله_علیها شکایت نزد جدّ گرامی خود می برند!👇 ✅
5⃣4⃣1⃣ #حضرت_سکینه_سلام_الله_علیها نیز نزد قبر مطهر رسول اکرم(ص) می رود!👇
✅حضرت سکینه(س) نیز به عمه خود اقتدا کرد و خطاب به قبر مطهر حضرت رسول اکرم(ص) عرضه داشت :
📋《يَا جَدَّاهُ! إِلَيكَ المُشتَكَى مِمَّا جَرَى عَلَينَا، فَوَاللهِ مَا رَأَيتُ أَقسَى مِن يَزِيدَ وَ لَا رَأيتُ كَافِرَاً وَ لَا مُشرِكَاً شَرَّاً مِنهُ وَ لَا أَجفَى وَ أَغلَظُ》
♦️اى جَدَّا! از مصایبى که بر ما گذشت به تو شکایت مى کنم.
به خدا سوگند، من سنگ دل تر، جفا کارتر و خشن تر از یزید ندیدم و هیچ کافر و مشرکى را بدتر از او سراغ ندارم!
📋《فَلَقَدْ کانَ یَقْرَعُ ثَغْرَ اَبی بِمِخْصَرَتِهِ وَ هُوَ یَقُولُ : کَیْفَ رَاَیْتَ الْضَّرْبَ یا حُسَیْنُ(ع)؟!!》
♦️او با چوب دستى اش به دندان پدرم مى زد و مى گفت : ضربه ها چگونه است اى حسین(ع)؟!(۱)
#روز_شمار_عاشورا
📚منبع :
۱)مقتل الحسین(ع) مقرّم، ص۳۷۶
@AsnadolMasaeb
✅شیخ طوسی می نویسد :
پس از واقعه ی کربلا، ابراهیم بن طلحه در مدینه به استقبال امام سجاد(ع) آمد و از ایشان درباره پیروز میدان کربلا پرسید.
آن حضرت(ع) در جواب فرمود :
📋《إذَا أرَدْتَ أَنْ تَعْلَمَ مَنْ غَلَبَ، وَ دَخَلَ وَقْتُ الصَّلَاةِ، فَأذِّنْ ثُمَّ أقِم!》
♦️اگر میخواهی بدانی چه کسی پیروز شد، موقع نماز، اذان و اقامه بگو!
(کنایه از اینکه بر پاماندن اسلام و مظاهر دین مانند نماز، دلیل بر پیروزی واقعی نهضت امام حسین(ع) است).(۱)
چون پیشتر مغیره بن شعبه به معاویه گفته بود :
📋《قَدْ بَلَغْتَ سِنّاً فَلَوْ بَسَطْتَ خَيْراً، وَ أَظْهَرْتَ عَدْلاً فَإِنَّكَ قَدْ كَبِرْتَ وَ لَوْ نَظَرْتَ إِلَى إِخْوَتِكَ مِنْ بَنِي هَاشِمٍ، فَوَصَلْتَ أَرْحَامَهُمْ، فَوَ اَللَّهِ مَا عِنْدَهُمْ اَلْيَوْمَ شَيْءٌ تَخَافُهُ》
♦️تو به آرزوهايت كه می خواستی، رسيدی، اكنون به عدالت رفتار كن و در حق بني هاشم خوبي كن و مطمئن باش كه خطري تو را تهديد نمي كند و اين رويه باعث می شود كه نام نيكی از تو در تاريخ باقی بماند.
معاویه در پاسخ گفت :
📋《هَيْهَاتَ مَلَكَ أَخُو تَيْمٍ فَعَدَلَ وَ فَعَلَ مَا فَعَلَ، فَوَ اَللَّهِ مَا عَدَا أَنْ هَلَكَ فَهَلَكَ ذِكْرُهُ، إِلاَّ أَنْ يَقُولَ قَائِلٌ أَبُو بَكْرٍ، ثُمَّ قَالَ فِي عُمَرَ وَ عُثْمَانَ مِثْلَ ذَلِكَ》
♦️هيهات! هيهات! به چه نامي اميد داشته باشم كه از من باقي بماند، ابو بكر و عمر رفتند، امروز چه مقدار از آنان نام برده مي شود؟
سپس گفت :
📋《وَ إِنْ أَخَا بَنِي هَاشِمٍ يُصَاحُ بِهِ فِي كُلِّ يَوْمٍ خَمْسَ مَرَّاتٍ : أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً رَسُولُ اَللَّهِ فَأَيُّ عَمَلٍ يَبْقَى بَعْدَ هَذَا؟ لاَ أُمَّ لَكَ، لاَ وَ اَللَّهِ إِلاَّ دَفْناً دَفْناً!》
♦️اما نام پيامبر(ص) را مي بيني كه روزي پنج مرتبه در ماذنه ها برده مي شود!
اي بيچاره! بعد از نام پيامبر(ص) چه عملي و چه نامي باقي مي ماند؟
نه! به خدا سوگند! مگر آنكه اين نام محمد(ص) دفن شود!!(۲)
📚منابع:
۱)امالی شیخ طوسی، ص۶۷۷
۲)إثبات الهداة شیخ حُر عاملی، ج۳، ص۳۵۳
@AsnadolMasaeb
اسناد المصائب
4⃣2⃣تهدید اول برای بیعت اجباری #امام_علی_علیه_السلام با ابوبکر بن ابی قحافه :👇 #روز_شمار_فاطمیه @As
5⃣2⃣اتمام جمع آوری قرآن توسط #امام_علی_علیه_السلام و عرضه آن به مردم:👇
#روز_شمار_فاطمیه
@AsnadolMasaeb
✅ابن ابىالحدید معتزلى می نویسد :
همه اتفاق دارند که على بن ابی طالب(ع) قرآن را در زمان رسول خدا(ص) حفظ میکرد و غیر از او کسى قرآن را حفظ نمیکرد و او اول کسى است که قرآن را جمعآورى کرد.(۱)
امام علی(ع) پس از هفت روز کار جمع آوری قرآن را به اتمام رساند و پس از اتمام مصحف، آن را مهر کرد.
ابن شهر آشوب می نویسد :
📋《أَنَّهُ آلَى أَنْ لاَ يَضَعَ رِدَاءَهُ عَلَى عَاتِقِهِ إِلاَّ لِلصَّلاَةِ حَتَّى يُؤَلِّفَ اَلْقُرْآنَ وَ يَجْمَعَهُ فَانْقَطَعَ عَنْهُمْ مُدَّةً إِلَى أَنْ جَمَعَهُ ثُمَّ خَرَجَ إِلَيْهِمْ بِهِ فِي إِزَارٍ يَحْمِلُهُ وَ هُمْ مُجْتَمِعُونَ فِي اَلْمَسْجِدِ》
♦️امام علی(ع) رداء بر دوش ننهاد مگر برای اقامه نماز تا اینکه قرآن تالیف و جمع آوری شد.
پس بعد از اینکه حضرت(ع) برای مدتی، رابطه اش با مردم مدینه قطع شده بود، از منزل به سوی مسجد و اجتماع مردم روانه شد، در حالی که قرآن را در پارچه ای پیچیده بود.
هنگام ورود به مسجد، حضرت(ع) آن را به مردم عرضه کرد و مردم را برای عمل به آن دعوت نمود و خطاب به آنان فرمود :
پس از درگذشت حضرت رسول اکرم(ص) به جمعآوری قرآن مشغول شدم، تا اینکه آن را در یک جا جمع آوردم، خداوند آیهای از قرآن بر پیامبرش نازل نکرده، مگر آنکه من آن را گرد آوردهام و آیهای از قرآن نیست مگر آنکه رسول اکرم(ص) بر من قرائت کرد و تأویل آن را به من آموخت، فردا نگوئید که ما از چنین امری غافل بودیم.
در این هنگام عمر بن خطاب بلند شد و گفت :
📋《إِنْ يَكُنْ عِنْدَكَ قُرْآنٌ فَعِنْدَنَا مِثْلُهُ فَلاَ حَاجَةَ لَنَا فِيهِ》
♦️اگر نزد تو قرآن هست، بدان که نزد ماهم قرآنی مثل آن هست و ما نیازی به قرآن تو نداریم.
امام علی(ع) فرمودند : قسم به خدا که از این پس، هرگز آن را نخواهید دید.(۲)
و بعضی بر این عقیدهاند و روایات هم به این مطلب اشاره دارد که آن مصحف به عنوان میراثی نزد امامان است و از امامی به امام دیگر میرسد.
آنگاه داخل خانه خود شد و کسی مصحف را پس از آن زمان ندید.
📚منابع:
۱)شرح نهج البلاغه ابن ابى الحدید، ج۱، ص۲۷
۲)مناقب ابن شهر آشوب، ج۲، ص۴
@AsnadolMasaeb
اسناد المصائب
5⃣2⃣اتمام جمع آوری قرآن توسط #امام_علی_علیه_السلام و عرضه آن به مردم:👇 #روز_شمار_فاطمیه @AsnadolMasa
6⃣2⃣«سلمان فارسی» در حمایت از ولایت #امام_علی_علیه_السلام خطبه می خواند!👇
#روز_شمار_فاطمیه
#حضرت_سلمان_رحمه_الله
@AsnadolMasaeb
✅امام صادق(علیه السلام) از پدران بزرگوارش نقل می کنند :
که «بَعْدَ أَنْ دُفِنَ اَلنَّبِيُّ(ص) بِثَلاَثَةِ أَيَّامٍ» سه روز بعد از دفن حضرت رسول اکرم(ص) «سلمان فارسی» خطاب به مردم گفت :
📋《أَلاَ أَيُّهَا اَلنَّاسُ! اِسْمَعُوا عَنِّي حَدِيثِي ثُمَّ اِعْقِلُوهُ عَنِّي!
أَلاَ وَ إِنِّي أُوتِيتُ عِلْماً كَثِيراً فَلَوْ حَدَّثْتُكُمْ بِكُلِّ مَا أَعْلَمُ مِنْ فَضَائِلِ أَمِيرِ اَلْمُؤْمِنِين(ع) لَقَالَتْ طَائِفَةٌ مِنْكُمْ هُوَ مَجْنُونٌ وَ قَالَتْ طَائِفَةٌ أُخْرَى اَللَّهُمَّ اِغْفِرْ لِقَاتِلِ سَلْمَانَ!
أَلاَ إِنَّ لَكُمْ مَنَايَا تَتْبَعُهَا بَلاَيَا أَلاَ وَ إِنَّ عِنْدَ عَلِيٍّ(ع) عِلْمَ اَلْمَنَايَا وَ اَلْبَلاَيَا وَ مِيرَاثَ اَلْوَصَايَا وَ فَصْلَ اَلْخِطَابِ وَ أَصْلَ اَلْأَنْسَابِ عَلَى مِنْهَاجِ هَارُونَ بْنِ عِمْرَانَ مِنْ مُوسَى إِذْ يَقُولُ لَهُ رَسُولُ اَللَّه(ص) أَنْتَ وَصِيِّي فِي أَهْلِ بَيْتِي وَ خَلِيفَتِي فِي أُمَّتِي وَ أَنْتَ مِنِّي بِمَنْزِلَةِ هَارُونَ مِنْ مُوسَى وَ لَكِنَّكُمْ أَخَذَتْكُمْ سُنَّةُ بَنِي إِسْرَائِيلَ فَأَخْطَأْتُمُ اَلْحَقَّ فَأَنْتُمْ تَعْلَمُونَ وَ لاَ تَعْلَمُونَ!》
♦️ای مردم! آگاه باشید و به کلام من گوش فرا دهید و سپس فکر کنید.
بدانید که به من علم زیادی داده شده است.
اگر من درباره ی تمام فضائلی که از علی بن ابی طالب امیر المؤمنین(علیه السلام) می دانم سخن بگویم عدّه ای خواهند گفت : او دیوانه است و عدّه ای دیگر می گویند : خدایا قاتل سلمان را ببخش!
زمانی که رسول اکرم(ص) به او فرمود :
تو وصیّ من هستی در اهل و خانواده ام و خلیفه و جانشین من هستی در امّتم و مقام منزلت تو نزد من به مانند حضرت هارون است نزد موسی(علیه السلام)
امّا ای مردم! شما سنّت بنی اسرائیل را پیشه کردید و اشتباه کردید و حقّ را نپذیرفتید.
و در ادامه گفت :
📋《أَمَا وَ اَللَّهِ لَتَرْكَبُنَّ طَبَقاً عَنْ طَبَقٍ حَذْوَ اَلنَّعْلِ بِالنَّعْلِ وَ اَلْقُذَّةِ بِالْقُذَّةِ أَمَا وَ اَلَّذِي نَفْسُ سَلْمَانَ بِيَدِهِ لَوْ وَلَّيْتُمُوهَا عَلِيّاً لَأَكَلْتُمْ مِنْ فَوْقِكُمْ وَ مِنْ تَحْتِ أَقْدَامِكُمْ وَ لَوْ دَعَوْتُمُ اَلطَّيْرَ لَأَجَابَتْكُمْ فِي جَوِّ اَلسَّمَاءِ وَ لَوْ دَعَوْتُمُ اَلْحِيتَانَ مِنَ اَلْبِحَارِ لَأَتَتْكُمْ وَ لَمَا عَالَ وَلِيُّ اَللَّهِ وَ لاَ طَاشَ لَكُمْ سَهْمٌ مِنْ فَرَائِضِ اَللَّهِ وَ لاَ اِخْتَلَفَ اِثْنَانِ فِي حُكْمِ اَللَّهِ وَ لَكِنْ أَبَيْتُمْ فَوَلَّيْتُمُوهَا غَيْرَهُ فَأَبْشِرُوا بِالْبَلاَيَا وَ اِقْنَطُوا مِنَ اَلرَّخَاءِ وَ قَدْ نَابَذْتُكُمْ عَلىٰ سَوٰاءٍ》
♦️به خدا سوگند كه قدم به قدم مانند بنى اسرائيل همان خطاها را مرتكب خواهيد شد!
به خدايى كه جان سلمان در دست اوست سوگند، اگر علىّ(ع) را پيشوا و والى خود ساخته بوديد، هر آينه بركت و نعمت از آسمان و زمين اطراف شماها را فرا مى گرفت، تا آنجا كه پرندگان آسمان دعوت شما را اجابت مى كردند و ماهيهاى دريا خواسته شما را مى پذيرفتند و ديگر هيچ دوست و بنده خدايى فقير نشده و هيچ سهم از فرائض الهى از بين نمى رفت، و هيچ دو نفرى در حكم خدا اختلاف نمى كردند، ولى افسوس كه شما مخالفت نموده و مسند خلافت را به فرد ديگرى سپرديد.
پس در انتظار گرفتارى و بلا باشيد و دست از خوشبختى بشوئيد ، من حقيقت امر را براى تك تك شما روشن ساختم.
📋《فَانْقَطَعَتِ اَلْعِصْمَةُ فِيمَا بَيْنِي وَ بَيْنَكُمْ مِنَ اَلْوَلاَءِ عَلَيْكُمْ بِآلِ مُحَمَّدٍ(ص) فَإِنَّهُمُ اَلْقَادَةُ إِلَى اَلْجَنَّةِ وَ اَلدُّعَاةُ إِلَيْهَا يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ عَلَيْكُمْ بِأَمِيرِ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ(ع) فَوَ اَللَّهِ لَقَدْ سَلَّمْنَا عَلَيْهِ بِالْوَلاَيَةِ وَ إِمْرَةِ اَلْمُؤْمِنِينَ مِرَاراً جَمَّةً مَعَ نَبِيِّنَا كُلَّ ذَلِكَ يَأْمُرُنَا بِهِ وَ يُؤَكِّدُهُ عَلَيْنَا فَمَا بَالُ اَلْقَوْمِ عَرَفُوا فَضْلَهُ فَحَسَدُوهُ وَ قَدْ حَسَدَ هَابِيلَ قَابِيلُ فَقَتَلَهُ وَ كُفَّاراً قَدِ اِرْتَدَّتْ أُمَّةُ مُوسَى بْنِ عِمْرَانَ فَأَمْرُ هَذِهِ اَلْأُمَّةِ كَأَمْرِ بَنِي إِسْرَائِيلَ فَأَيْنَ يُذْهَبُ بِكُمْ؟》
♦️پس بدانيد از امروز به بعد، رشته محبّت و دوستى ميان من و شما بريده شد.
بر شما باد به فرمانبرى امير المؤمنين علىّ بن ابى طالب(ع) كه به خدا سوگند كه [ در روز غدير ] ما به دفعات در حضور رسول اکرم(ص) تحت عنوان ولايت و امارت بر او سلام نموديم و پيوسته رسول خدا(ص) با تأكيد ما را بدان كار وا مى داشت، حال مردم را چه شده با علم به فضائلش بر او حسد مى برند؟!
عاقبت حسادت قابيل بر هابيل كشتن او بود، يا مانند قوم بنى اسرائيل كارشان به كفر و ارتداد كشيده ، شما را چه شده؟!
@AsnadolMasaeb
ادامه مطالب :👇
📋《أَيُّهَا اَلنَّاسُ! وَيْحَكُمْ مَا لَنَا وَ أَبُو فُلاَنٍ وَ فُلاَنٍ!
أَ جَهِلْتُمْ أَمْ تَجَاهَلْتُمْ أَمْ حَسَدْتُمْ أَمْ تَحَاسَدْتُمْ؟
وَ اَللَّهِ لَتَرْتَدُّنَّ كُفَّاراً يَضْرِبُ بَعْضُكُمْ رِقَابَ بَعْضٍ بِالسَّيْفِ يَشْهَدُ اَلشَّاهِدُ عَلَى اَلنَّاجِي بِالْهَلَكَةِ وَ يَشْهَدُ اَلشَّاهِدُ عَلَى اَلْكَافِرِ بِالنَّجَاةِ
أَلاَ وَ إِنِّي أَظْهَرْتُ أَمْرِي وَ سَلَّمْتُ لِنَبِيِّي وَ اِتَّبَعْتُ مَوْلاَيَ وَ مَوْلَى كُلِّ مُؤْمِنٍ وَ مُؤْمِنَةٍ عَلِيّاً أَمِيرَ اَلْمُؤْمِنِينَ(ع) وَ سَيِّدَ اَلْوَصِيِّينَ وَ قَائِدَ اَلْغُرِّ اَلْمُحَجَّلِينَ وَ إِمَامَ اَلصِّدِّيقِينَ وَ اَلشُّهَدَاءِ وَ اَلصَّالِحِينَ》
♦️اى مردم! واى بر شما ، ما را با أبو فلان و فلان چه كار؟!
آيا به جهل افتاده يا خود را به نادانى مى زنيد؟ يا حسد ورزيده يا خود را به حسادت زدهايد؟
به خدا سوگند كه شما مرتدّ و كافر شده و با شمشير به جان هم خواهيد افتاد تا آنجا كه با شهادت دروغ ناجى هاى خود را محكوم به مرگ نموده و كافران را تبرئه و آزاد كنيد.
بدانيد كه من حرف خود را زدم و تسليم پيامبرم شدم و از مولاى خود و تمام امّت؛ علىّ بن ابى طالب(عليه السّلام) پيروى نمودم ، همان کس كه سيّد و سرور اوصياء، و پيشواى پيشانى سفيدان و رهبر راستگويان و شهيدان و صالحان است.(۱)
📚منبع :
۱)الاحتجاج شیخ طبرسی، ص۱۱۰
@AsnadolMasaeb
37.58M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
♦️🏴♦️🏴♦️🏴♦️🏴♦️🏴♦️
﴿أَلسَلامُ عَلَیکَ یَا حَسَنَ بنَ عَلِیٍّ
أَیُّهَا العَسکَرِیُّ(عَلَیهِمَا السَّلامُ)﴾
🎙روضه سوزناک شهادت #امام_حسن_عسکری_علیه_السلام با نوای #استاد_میرزا_محمدی در مسجد مقدس «جمکران»
@AsnadolMasaeb
👤 #حضرت_خدیجه_سلام_الله_علیها در کلام اهل بیت(علیهم السلام) :👇
@AsnadolMasaeb
✅مقام و منزلت حضرت خدیجه کبری(س) در طول تاریخ توسط حضرات معصومین(ع) بیان شده است و ایشان از وجود مبارک سرور بانوی بهشتیان ذکری به میان آورده اند.
به طور مثال؛
1⃣حضرت رسول اکرم(ص) روزی در مسجد و در حضور مردم، امام حسن(ع) و امام حسین(ع) را چنین معرفی کردند :
📋《یَا أَیهَا النَّاسُ! أَ لَا أُخْبِرُکُمُ الْیوْمَ بِخَیرِ النَّاسِ جَدّاً وَ جَدَّةً؟
قَالُوا : بَلَى! یا رَسُولَ اللَّهِ(ص)!
قَالَ : عَلَیکُمْ بِالْحَسَنِ(ع) وَ الْحُسَینِ(ع) فَإِنَّ جَدَّهُمَا رَسُولُ اللَّهِ(ص) وَ جَدَّتَهُمَا خَدِیجَةُ(س) الْکُبْرَى بِنْتُ خُوَیلِدٍ سَیدَةُ نِسَاءِ الْجَنَّةِ》
♦️ای مردم! آیا امروز به شما خبر ندهم بهترین مردم را از جهت جد و جده چه کسی است؟ پاسخ دادند : آری! ای رسول خدا(ص)!
پیامبر اکرم(ص) فرمود :
بر شما باد به حسن(ع) و حسین(ع)!
چرا که جدّ آن دو رسول خدا(ص) و جده آنان خدیجه کبری(س) دختر خویلد و سرور زنان بهشت است.(۱)
2⃣امام علی(ع) در ابیاتی از حضرت خدیجه(س) به نیکی یاد کرده و در فراق ایشان و از دست دادن پدر گرامیشان، حضرت ابوطالب(ع) این ابیات را سروده اند :
📋《أَعَینَی جُودَا بَارَکَ اللَّهُ فِیکُمَا،
عَلَى هَالِکَینِ لَا تَرَى لَهُمَا مِثْلًا،
عَلَى سَیدِ الْبَطْحَاءِ وَ ابْنِ رَئِیسِهَا،
وَ سَیدَةِ النِّسْوَانِ أَوَّلِ مَنْ صَلَّى》
♦️هان ای دو چشم من! باران اشک از آسمان دیدگانم فرو بارید.
خدا این باران اشک را در سوگ دو از دست رفته، بر شما مبارک گرداند؛ چرا که آن دو به راستی بی نظیر بودند.
هان ای دو چشم من! در سوگ غمبار سالار مکه و فرزند رئیس آن (ابوطالب) و در رحلت جانگداز سرور بانوان، اولین زنی که به همراه رسول خدا(ص) نماز گزارد.(۲)
3⃣امام حسن(ع)، در برابر ناسزاگویی معاویه به امام علی(ع)، چنین پاسخ داد :
📋《أَیهَا الذَّاکِرُ عَلِیاً(ع)! أَنَا الْحَسَنُ(ع) وَ أَبِی عَلِی(ع) وَ أَنْتَ مُعَاوِیةُ وَ أَبُوکَ صَخْرٌ وَ أُمِّی فَاطِمَةُ(س) وَ أُمُّکَ هِنْدٌ وَ جَدِّی رَسُولُ اللَّهِ(ص) وَ جَدُّکَ حَرْبٌ وَ جَدَّتِی خَدِیجَةُ(س) وَ جَدَّتُکَ قُتَیلَةُ》
♦️ای کسی که به پدرم علی(ع) دشنام می دهی، من حسنم و پدرم علی(ع) است و تو معاویه ای و پدرت صخر است.
مادر من فاطمه(س) است مادر تو هند است.
نیای من پیامبر اکرم(ص) است و نیای تو عتبه بن ربیعه است و مادربزرگ من خدیجه(س) و مادربزرگ تو قُتیله است.(۳)
4⃣امام حسین(ع) در صحرای نینوا در فراز خطبه ای هنگام معرفی خویش به دشمنان فرمود :
📋《هَلْ تَعْلَمُونَ أَنَّ جَدَّتِی خَدِیجَةُ(س) بِنْتُ خُوَیلِدٍ أَوَّلُ نِسَاءِ هَذِهِ الْأُمَّةِ إِسْلَاماً》
♦️آیا می دانید که جدّه من خدیجه(س) دختر خویلد است، اول بانو در این امت که اسلام آورد؟(۴)
5⃣امام سجاد(ع) در خطبه ای در شام فرمود :
📋《أَنَا ابْنُ خَدِیجَةِ الکُبرَی(س)!》
♦️من فرزند خدیجه کبری(س) هستم.(۵)
6⃣حضرت زینب(س) در روز یازدهم محرم پس از آنکه از کنار جنازه مطهر شهدا عبور می کرد، خطاب به خداوند چنین گفت :
📋《بِأَبِی مُحَمَّدٌ الْمُصْطَفَى(ص) بِأَبِی خَدِیجَةُ الْکُبْرَى(س)》
♦️پدرم به فدای محمد مصطفی(ص)، به فدای خدیجه کبری(س) باد.(۶)
👤به سند کتب اهل تسنن آمده است که عایشه می گوید :
📋《مَا غِرْتُ عَلَى اِمْرَأَةٍ لِرَسُولِ اللهِ(ص) كَمَا غِرْتُ عَلَى خَدِيجَةَ(س) لِكَثْرَةِ ذِكْرِ رَسُولِ اللهِ(ص) إِيَّاهَا وَ ثَنَائِهِ عَلَيهَا》
♦️آن قدر که بر خدیجه(س) حسادت می کردم، بر هیچ یک از همسران رسول خدا(س) حسادت نمی کردم، زيرا آن حضرت(ص) از ایشان بسيار یاد می کرد و از او تمجید می نمود.(۷)
👤در جایی دیگر نقل شده است که عایشه می گوید :
📋《کَانَ النَّبِیُّ(ص) إِذَا ذَکَرَ خَدِیجَةَ(س) أَثْنَى عَلَیْهَا، فَأَحْسَنَ الثَّنَاءَ!
فَغِرْتُ یَوْمًا، فَقُلْتُ : مَا أَکْثَرَ مَا تَذْکُرُهَا حَمْرَاءَ الشِّدْقِ، قَدْ أَبْدَلَکَ اللهُ عَزَّ وَجَلَّ بِهَا خَیْرًا مِنْهَا؟!!》
♦️رسول خدا(ص) هرگاه به یاد خدیجه(س) میافتاد از او به نیکی یاد میکرد.
روزی حسادت بر من چیره شد و گفتم : چه زیاد از آن پیر زن بی دندان یاد مى کنید؟!!
حضرت رسول اکرم(ص) فرمود :
📋《[خَدِیجَةُ وَ أَینَ مِثْلُ خَدِیجَةَ؟] مَا أَبْدَلَنِی اللهُ عَزَّ وَجَلَّ خَیْرًا مِنْهَا، قَدْ آمَنَتْ بِی إِذْ کَفَرَ بِی النَّاسُ، وَصَدَّقَتْنِی إِذْ کَذَّبَنِی النَّاسُ، وَوَاسَتْنِی بِمَالِهَا إِذْ حَرَمَنِی النَّاسُ، وَرَزَقَنِی اللهُ عَزَّوَجَلَّ وَلَدَهَا إِذْ حَرَمَنِی أَوْلَادَ النِّسَاءِ》
@AsnadolMasaeb
ادامه مطالب :👇
♦️خدیجه و کجاست مانند خدیجه؟! مرا همانا خداوند بهتر از او نصیب شما فرموده است، زیرا هنگامى که همه مردم مرا تکذیب مى کردند، او مرا تصدیق مى کرد و هنگامى که مردم مرا محروم مى داشتند، او با اموال خود من را یاری مى کرد و خداوند فرزندان مرا، از او به من عنایت فرمود و حال آنکه از غیر او فرزندى به من عنایت نفرمود.(۸)
نقل است که؛ حضرت رسول اکرم(ص) خطاب به حضرت خديجه(س) فرمودند :
📋《أَمَا عَلِمْتِ أَنَّ اللَّهَ قَدْ زَوَّجَنِی مَعَکِ فِی الْجَنَّةِ؟》
♦️آيا مي دانی كه خداوند تو را در بهشت نيز همسر من ساخته است؟!(۹)
حضرت خدیجه(س) در آخرین لحظات حیات خود، وصایایى به شرح زیر به حضرت رسول اکرم(ص) نمود :
۱)براى او دعاى خیر کند.
۲)او را با دست خود در خاک قرار دهد.
۳)پیش از دفن در قبر او وارد شود.
۴)عبایى را که به هنگام نزول وحى بردوش داشت، روى کفن او قرار دهد.(۱۰)
حضرت خدیجه که همه اموالش را به رسول خدا(ص) بخشیده بود، در مقابل فقط یک عبا مطالبه نمود و آن را مستقیماً طلب نکرد، بلکه به وسیله حضرت فاطمه(س) تقاضا کرد.
تاریخ می نویسد :
📋《وَ تُوُفِّيَت خَدِيجَةُ(س) بَعدَ أَبِي طَالِبِِ(ع) بِثَلَاثَةِ أَيَّامِِ》
♦️حضرت خدیجه(س) سه روز بعد از وفات ابوطالب(ع)، وفات نمود.(۱۱)
ام ایمن وام الفضل (همسر عباس) پیکر مطهر حضرت خدیجه(س) را شستشو دادند و براى آخرین بار وداع کردند.
در این هنگام؛ جبرئیل درحالی که کفنی از بهشت همراه داشت، نازل شد و عرض کرد :
📋《یَا رَسُولَ اللَّهِ(ص)! اَلْعَلِىُّ الْأَعْلى یُقْرِئُکَ السَّلامَ وَ یَخُصُّکَ بَالتَّحِیَّةِ وَ الْإِکرامِ، وَ يَقُولُ لَكَ :
يَا مُحَمَّدُ(ص)! إنَّ كَفَنَ خَدِيجَةَ(س) وَ هُوَ مِن الْجَنَّةِ أَهدَى اللهُ إِلَيهَا فَكَفَّنَهَا رَسُولُ اللهِ(ص) بِرِدَائِهِ الشَّرِيفِ أَوَّلاً، وَ بِمَا جَاءَ بِهِ جِبرَائِيلُ ثَانِيَاً، فَكَانَ لَهَا كَفَنَانِ : كَفَنُ مِن اللهِ، وَ كَفَنُ مِن رَسُولِ اللهِ(ص)!》
♦️ای رسول خدا(ص)! خداوند متعال به تو سلام می رساند و می فرماید :
ای محمد(ص)! همانا این کفن خدیجه(س) می باشد و آن کفن بهشتی است که اهدائی است از جانب خداوند متعال!
پس حضرت رسول اکرم(ص) ابتدا خدیجه(س) را با آن رداء مبارک خود، کفن کرد و سپس با آن کفنی که جبرائیل آورده بود، نیز کفن نمود.
پس برای خدیجه(س) دو کفن بود! کفنی از جانب خدا و کفنی از جانب رسول خدا(ص)!(۱۲)
سپس حضرت(ص) شخصاً درون قبر رفت، و سپس خدیجه(س) را در خاك نهاد و آنگاه سنگ لحد را در جای خویش قرار داد.
حضرت(ص) بر خدیجه(س) همواره اشك می ریخت، دعا می كرد و برایش آمرزش می طلبید.
نقل شده است که؛
📋《لَمَّا تُوُفِّیتْ خَدِیجَةُ(س) جَعَلَتْ فَاطِمَةُ(س) تَلُوذُ بِرَسُولِ اللَّهِ(ص) وَتَدُورُ حَوْلَهُ وَ تَقُولُ :
یَا أَبَتِ! أَینَ أُمِّی؟》
♦️وقتی حضرت خدیجه(س) را به خاک سپردند، حضرت فاطمه(س) دامن پیغمبر اکرم(ص) را گرفته بود، و اطراف ایشان میگشت و میپرسید : ای پدر! مادرم کجاست؟!
📋《فَنَزَلَ جَبْرَئِیلُ فَقَالَ لَهُ : رَبُّک یأْمُرُک أَنْ تُقْرِئَ فَاطِمَةَ(س) السَّلَامَ وَ تَقُولَ لَهَا :
إِنَّ أُمَّک فِی بَیتٍ مِنْقَصَبٍ، کعَابُهُ مِنْ ذَهَبٍ، وَ عُمُدُهُ یاقُوتٌ أَحْمَرُ، بَینَ آسِیةَ وَ مَرْیمَ بِنْتِ عِمْرَانَ》
♦️پس در این هنگام؛ جبرئیل نازل شد و به پیغمبر اکرم(ص) فرمود :
خداوند به تو سلام میرساند و به تو امر میکند که به فاطمه(س) بگویی که مادرش در خانهای از طلا و یاقوت سرخ، در کنار آسیه و مریم دختر عمران است.(۱۳)
📚منابع:
۱)بشارة المصطفى عمادالدین طبری، ص۱۱۵
۲)دیوان أمیرالمؤمنین(ع) میبدی، ص۳۵۹
۳)الارشاد شیخ مفید، ج۲، ص۱۵
۴)اللهوف ابن طاووس، ص۸۶
۵)بحارالانوار مجلسی، ج۴۵، ص۱۳۹
۶)اللهوف ابن طاووس، ص۱۳۴
۷)صحيح بخاری، ج۳، ص۱۳۸۹، ح۳۶۶۰
۸)مُسند احمد بن حنبل، ج۴۱، ص۳۵۶
۹)بحارالانوار مجلسی، ج۱۹، ص۲۰
۱۰)پند تاريخ خسروی، ج۲، ص۲۲
۱۱)بحارالانوار مجلسی، ج۱۶، ص۳
۱۲)المجالس العاشوريّة آل درويش، ج۱، ص۴۷۹
۱۳)امالی شیخ طوسی، ص۱۷۵
@AsnadolMasaeb