خزون نبینُم پشتِ خنده‌ ات بغض داری ...

نه تو می مانی و نه اندوه و نه هیچیک از مردم این آبادی... به حباب نگران لب یک رود قسم، و به کوتاهی آن لحظه شادی که گذشت، غصه هم می گذرد، آنچنانی که فقط خاطره ای خواهد ماند... لحظه ها عریانند.. به تن لحظه خود، جامه اندوه مپوشان هرگز -سهراب سپهری

🎙#محسن_یگانه 🎶بهت قول میدم

🎙#حجت_اشرف_زاده 🎶دلتنگ توام

🎙#محسن_چاوشی 🎶ماهی کنار رود

غزل شمارهٔ ۳۲۸     من که باشم که بر آن خاطر عاطر گذرم لطف‌ها می‌کنی ای خاک درت تاج سرم دلبرا بنده نوازیت که آموخت بگوی که من این ظن به رقیبان تو هرگز نبرم همتم بدرقه راه کن ای طایر قدس که دراز است ره مقصد و من نوسفرم ای نسیم سحری بندگی من برسان که فراموش مکن وقت دعای سحرم راه خلوتگه خاصم بنما تا پس از این می خورم با تو و دیگر غم دنیا نخورم خرم آن روز کز این مرحله بربندم رخت وز سر کوی تو پرسند رفیقان خبرم حافظا شاید اگر در طلب گوهر وصل دیده دریا کنم از اشک و در او غوطه خورم پایه نظم بلند است و جهان گیر بگوی تا کند پادشه بحر دهان پرگهرم #حافظ_خوانی #با_صدای #استاد_غلامعلی_امیرنوری

#حافظ_خوانی #با_صدای #استاد_غلامعلی_امیرنوری

در میکده عشق

این بی‌ کلام اروم و قشنگ و خیلی دوست دارم، امیدوارم شما هم دوسش داشته باشین...

امام زمان مراقب ماست

🎙#محمد_معتمدی 🎶سیانور

🎙#احسان_خواجه_امیری 🎶احساس آرامش

🌲🌳🌲🌳 #تصنیف " عاشقان " با صدای محمدرضا #شجریان آهنگ : محمدعلی #کیانی_نژاد شعر : #مولانا مقام : #بیات_اصفهان ( #آلبوم انتظار )

#حافظ_خوانی #با_صدای #استاد_غلامعلی_امیرنوری

غزل شمارهٔ ۳۲۳     ز دست کوته خود زیر بارم که از بالابلندان شرمسارم مگر زنجیر مویی گیردم دست وگر نه سر به شیدایی برآرم ز چشم من بپرس اوضاع گردون که شب تا روز اختر می‌شمارم به این شکرانه می‌بوسم لب جام که کرد آگه ز راز روزگارم من از بازوی خود دارم بسی شکر که زور مردم آزاری ندارم اگر گفتم دعای می فروشان چه باشد حق نعمت می‌گزارم تو از خاکم نخواهی برگرفتن به جای اشک اگر گوهر ببارم سری دارم چو حافظ مست لیکن به لطف آن سری امیدوارم   #حافظ_خوانی #با_صدای #استاد_غلامعلی_امیرنوری

#حافظ_خوانی #با_صدای #استاد_غلامعلی_امیرنوری

غزل شمارهٔ ۳۲۴     گر چه افتاد ز زلفش گرهی در کارم همچنان چشم گشاد از کرمش می‌دارم به طرب حمل مکن سرخی رویم که چو جام خون دل عکس برون می‌دهد از رخسارم پرده مطربم از دست برون خواهد بود آه اگر زان‌ که در این پرده نباشد بارم منم آن شاعر ساحر که به افسون سخن از نی کلک همه شهد و شکر می‌بارم به صد امید نهادیم در این بادیه پای ای دلیل دل گم گشته فرو مگذارم چون تو را در گذر ای باد نمی‌یارم دید با که گویم که بگوید سخنی با یارم دیده بخت به افسانه او شد در خواب کو نسیمی ز عنایت که کند بیدارم پاسبان حرم دل شده‌ام شب همه شب تا در این پرده جز اندیشه او نگذارم دوش می‌گفت که حافظ همه روی است و ریا به جز از خاک درش با که بود بازارم #حافظ_خوانی #با_صدای #استاد_غلامعلی_امیرنوری