ماجرای تبعید بلال حبشی به شام شاید برای شما هم سوال باشد که مگر در مدینه آدم خوب کم بود؟ چرا کم اند افرادی که وسط میدان حاضر باشند و عملا از حق امیرالمومنین دفاع کنند؟ در مدینه #آدم_خوب کم نبود، اما چون جوّ حاکم بر مدینه، چنان رعب و وحشتی به خود گرفته بود که حتی وقتی حضرت امیر با زهرای مرضیه شبانه به درب خانه #انصار میروند، حتی برخی از انصار درب خانه خود را هم بروی حضرت باز نمیکنند. راهبرد #ایجاد_رعب و ترس، کار خودش را کرده بود. البته عوامل دیگری هم بود اما یکی از عوامل مهم، همین بود. نقل است: #بلال_حبشی از بیعت با #ابوبکر خودداری کرد، از این رو #عمر او را سرزنش کرد و گفت: این گونه پاداش ابوبکر را می دهی که تو را از بردگی آزاد کرد و اکنون تو با او بیعت نمی کنی؟! بلال پاسخ داد: اگر ابوبکر مرا بخاطر خدا آزاد ساخته است، مرا به خدا واگذار کند؛ ولی اگر از آزاد کردن من هدفی جز این داشته است، آگاه باش که من همین هستم که می بینی. من با کسی که رسول خدا او را خلیفه قرار نداده است، بیعت نمی کنم؛ اما بیعت آن کسی که رسول خدا او را خلیفه قرار داده است، تا روز رستاخیز بر گردن ماست. عمر عصبانی شد و به او گفت مدینه را ترک کند، بلال نیز به #شام رفت. بلال، آنقدر #زیرک است که نمیگذارد، خلفا از #اذان او، سو استفاده کنند. بلال حتی یک اذان هم برای آنها نخواند درحالی که اذان بلال میتوانست برای آنها آبرو کسب کند. بلال پس از پیامبر، فقط یک بار اذان خوانده و آن هم برای #حضرت_زهرا(س) بوده است. افرادی مانند بلال در مدینه کم نیستند. کسانی که بسیار افراد خوبی هستند اما به هر دلیل، #توان_میدان_داری برای جمع کردن مردم و عوض کردن فضا را ندارند. #فضای_ترس_آلود نیز به آن افزوده شده لذا همه غلاف کرده اند.