⭕️ سوال از منشا #انسان، تحول او، هدف از آفرینش، عهد و مسئولیت او، ریشه در اندیشههای انسانشناختی دارد که از بدو خلقت انسان و در ادیان مختلف مورد بحث است. اسلام نیز به مسایل دقیق انسانشناختی توجه دارد.
⭕️ #انسان_شناسی بر اساس نوع روش و ابزار بررسی، گرایشهای مختلفی پیدا میکند؛ که اهمّ آنها عبارت است از:
🔻۱. انسانشناسی دینی یا وحیانی؛ این نوع انسانشناسی، بر اساس روش نقلی از متون دینی؛ همچون: عهد عتیق و جدید کتاب مقدس، قرآن کریم و روایات معصومین: به بررسی انسان میپردازد.
🔻۲. انسانشناسی فرهنگی؛ بررسی فرهنگهای بشری معاصر (مردمنگاری) و الگوهای عام حاکم بر فرهنگ بشری، که شامل باورداشتها، ارزشها، رسمها، رفتارها و هنرهایی که اعضای یک جامعه به کار میبرند.
🔻۳. انسانشناسی فلسفی ؛ وحدت نهایی و بیبدیل و مطلق انسان را میکاود و در جستوجوی مفهوم و ماهیت و تصور انسان بهعنوان ساختاری بنیادین و غیر تاریخی است که از این طریق، توصیفهای متنوع انسان از خودش را قابل درک میگرداند.
به عبارت دیگر؛ انسانشناسی فلسفی درصدد است تا کلیت انسان را به روش عقلی مورد مطالعه قرار دهد و با ارائه تصویری عقلانی، ماهیت آدمی را روشن و آشکار سازد. برجستگی این نوع، اولاً: فراگیری و جامعیت آن و ثانیاً: قطعیت و خللناپذیری آن است.
🔻۴. انسانشناسی طبیعی (تجربی) ؛ با استفاده از یافتههای تجربی، چه در بُعد دیرینهشناسی و چه در بُعد زیستشناسی مطالعه و تحقیق انجام میپذیرد.
🔻۵. انسانشناسی عرفانی؛ این رویکرد، با بهرهگیری از سیر و سلوک عرفانی در پی کشف معارفی راجع به انسان و جایگاه و مقام و منزلت او در نظام هستی است.
لینک کانال #علوم_انسانی_اسلامی ↙️↙️
🆔 @olum_ensani_eslami