eitaa logo
مجله میدان آزادی
138 دنبال‌کننده
829 عکس
59 ویدیو
2 فایل
هنر، میدان آزادی است. www.azadisq.com ارتباط با ادمین 👤 @Azadi_sqart www.AzadiSq.com
مشاهده در ایتا
دانلود
اگر این گفته را قبول داشته باشیم که راز موفقیت ساخت یک فیلم خوب تنها و تنها و تنها فیلم‌نامه‌ی خوب آن است، پس ابتدا باید به‌سراغ نویسنده‌ی سریال «طوبی» برویم؛ سیدحسین امیرجهانی. امیرجهانی بعد از چند سال تحصیلات حوزوی، ارشد ادبیات نمایشی را در دانشکده‌ی دین و رسانه‌ی قم که مخصوص طلاب است، خواند و در رزومه‌اش در تمام سایت‌ها چنین آمده که در نگارش فیلم‌نامه‌ی سریال‌ «پدر» همکاری داشته است و حتی اسم او به‌عنوان نویسنده در صفحه‌ی ویکیپدیای سریال «پدر» اضافه شده است اما در تیتراژ آغازین و پایانی این سریال خبری از اسم او نیست و به نظر می‌رسد اعلام نام او در سایت‌ها به‌عنوان نویسنده، نوعی رزومه‌سازی برای امیرجهانی باشد. «نجلا» (به‌صورت گروهی) و «سرجوخه» هم از دیگر فیلم‌نامه‌های امیرجهانی هستند. چون در «نجلا» و «طوبی» عناصر مشترک بسیار بیشتر از تفاوت‌ها و نوآوری‌هاست بد نیست در اینجا این اشتراک‌ها را مختصر بازگو ‌کنیم. استفاده از اسم زنانه یا معشوقه برای عنوان فیلم، کشاندن داستان به عراق، حضور دختری به‌اصطلاح جسور به‌عنوان قهرمان داستان با دلباخته‌های فراوان، نگاه سطحی‌نگر به مسائل اجتماعی و سیاسی روز، ریتم کند، دیالوگ‌های خسته، نمایش روابط عاشقانه و خانوادگی دهه‌ی پنجاه به‌شیوه‌ی روابط امروزی، شخصیت‌پردازی دم‌دستی، طراحی صحنه‌ی بسیار مصنوعی، بازی با مضمون پیاده‌روی اربعین و تحمیق مخاطب، از اشتراکات «نجلا» و «طوبی» است. متن کامل نقد و بررسی سریال طوبی را بخوانید. 3⃣3⃣9⃣ @azadisqart
سریال طوبی که پخش آن از ۱۳ مرداد ماه آغاز شده بود، بالاخره شب گذشته پس از ۵۴ قسمت به انتهای خود رسید. سریالی که چندان هم بی‌حاشیه نبود و انتقادات شدید مخاطبان را به همراه داشت. پیش از این در مجله میدان آزادی مطلبی با موضوع نقد و بررسی سریال طوبی منتشر کرده بودیم که با استقبال خوانندگان مواجه شد و بازدید فراوانی پیدا کرد. به بهانه اتمام سریال طوبی شما را به مطالعه‌ی دوباره‌ی این مطلب و مشاهده‌ی نظرهای گسترده‌ی مخاطبان این سریال (در قسمت نظرات مطلب) دعوت می‌کنیم. علاوه بر این، به بهانه اتمام پخش سریال صفحه اختصاصی سریال طوبی را در بخش تعاملی سایت فراهم کردیم و از امروز شما می‌توانید در صفحه‌ی سریال طوبی به این اثر امتیاز دهید و دیدگاه‌تان را درباره این سریال در قالب ریویو با سایر دنبال‌کنندگان این سریال درمیان بگذارید. 3⃣8⃣2⃣ @azadisqart
▫️ سوجان؛ موتیف‌های سریال‌سازی گیلانی 🎬 سریال پربیننده‌ی این شب‌های تلویزیون، سریال «» است. داستان سوجان از این قرار است: «سوجان» که شیرینی خورده‌ی پسرعمویش قربان است و مقدمات ازدواج با او را می‌چیند، ناگهان با بی‌وفایی و ازدواج مصلحتی قربان با دختری شهری و پولدار و از خانواده‌ای پرنفوذ مواجه می‌شود. این ازدواج شرایط دشواری را در محیط کوچک روستا برای سوجان رقم می‌زند. داستان سوجان در دهه‌های اول قرن چهاردهم خورشیدی و در خطه‌ی گیلان می‌گذرد و مانند بیشتر سریال‌های این چنینی مشخصاتی از ژانر عاشقانه، اجتماعی و احتمالا سیاسی دارد. سوجان به ادعای اهالی جام‌جم یکی از سریال‌های موج نو و سند تحول سیما است. از این نظر این سریال چیزی به نسخه‌های مشابه پیش از خود اضافه نکرده اما این را هم نباید فراموش کنیم که سوجان کاری از مرکز استان است و از این جهت یک قدم روبه‌جلوست و نمره‌ی خوبی در کارنامه می‌گیرد. در کل سوجان با وجود مشکلات فیلمنامه موفق می‌شود با مخاطب ارتباط بگیرد و به خصوص از میانه‌ی سریال او را به مشتری ثابت خود تبدیل کند. 🔗 متن کامل نقد و نظری بر سریال سوجان را در پرونده روزی روزگاری تلویزیون بخوانید. 5⃣0⃣9⃣ @azadisqart
▫️ مهیارعیار؛ قابل قبول، در زمانه‌ی بحران‌ سریال‌سازی 📺 «» تازه‌ترین سریال صداوسیما است که از سوم آذرماه تا ۱۵ دی ماه ۱۴۰۳ بر روی آنتن شبکه‌ی سه سیما رفت. این سریال که به کارگردانی «سیدجمال سیدحاتمی» است، در سی‌و‌سه قسمت ساخته شد که در زمان صفویه و در شهرهای یزد و اصفهان رخ می‌دهد. این سریال، سریالی است نسبتاً جذاب، آموزنده و البته با اشتباهات غیرقابل چشم‌پوشی. 🔍 «مهیار عیار» داستان راهزنی را روایت می‌کند که دچار تحول روحی شده است. داستان از جایی شروع می‌شود که مهیار که اصالتی اصفهانی دارد، در شهر یزد پای چوبه‌ی اعدام می‌رود. او به‌عنوان آخرین درخواست، از داروغه‌ی شهر می‌خواهد به او اجازه دهد برای آخرین ملاقات مادرش را در اصفهان ببیند. داروغه این کار را به حساب حقه‌ی او برای فرار می‌گذارد، اما وساطت یک تاجر یزدی داستان را عوض می‌کند و اعدام تاجر به‌جای راهزن، مسیر زندگی مهیار را تغییر می‌دهد. 🎞 در کل سریال «مهیار عیار» یک تجربه‌‌ی موفق برای تلویزیون در دوران بحران سریا‌ل‌سازی به حساب می‌آید. سریالی با کشش خوب که مخاطب را به شوق تماشای قسمت بعد پای تلویزیون نگه می‌دارد. شاید با اغماض بتوان گفت کارگردان سریال توانسته است یک شخصیت جدید را در تلویزیون خلق کند؛ عیاری که گره از زندگی مردم باز می‌کند. 🔗 متن کامل نقد و نظری بر سریال مهیارعیار را در پرونده روزی روزگاری تلویزیون بخوانید. 5⃣1⃣9⃣ @azadisqart
نه نوجوان، نه ورزشی، نه مذهبی، نه اجتماعی 📺 فصل یک سریال در بیست‌ و یک قسمت پخش شد و به اتمام رسید ولی بازخوردی نگرفت و نتوانست بینندگان را با خود همراه کند و پای بنشاند. اگرچه علاوه‌بر بی‌نظمی در پخش سریال, با اعتراض به زمان و نوع پخش این سریال، معتقد بود سریالش «قربانی بی‌تدبیری مدیران تلویزیون در پخش» شده است، چرا که در هفته‌ی دوم مناظرات انتخابات ریاست جمهوری و دهه‌ی اول محرم شروع شد. با این حال فصل دوم سریال هم که در زمانی مناسب پخش شد، همچنان مخاطب را جذب نکرد. 🔍 البته داسارگر این اعتقاد را نیز دارد که چون در رسانه‌ها گفته شده فیلم او درباره مدافعان حرم است باعث ریزش مخاطبان شده است! سوال اینجاست که اگر آقای داسارگر طبق این گفته‌شان در مصاحبه، کار کردن برای شهدای حرم را عامل ریزش مخاطب می‌دانند چرا هم در فیلم‌های کوتاه، هم سینمایی و هم دو فصل سریال به سراغ این سوژه رفته است؟ 🔗 متن کامل ریویوی سریال فراری ۲ را در پرونده روزی روزگاری تلویزیون بخوانید. 6⃣1⃣0⃣ @azadisqart
▫️فریبا: سوژه نو، پرداخت کهنه 📱اگر قرار باشد دنیای بلاگری سوژه اصلی کاری باشد باید بیشتر از یک وجه آن را نشان داد. مشکل اینجاست که از ظرفیت بلاگری به عنوان مجاری ارائه محتوا و ایده‌های مثبت چیزی نشان نداده است. ایده‌های مثبت مانند بلاگرهای محیط زیست، کتاب، تسهیل‌گران کودک و... 🔍 حالا فرض می‌کنیم قصد سازندگان سریال فریبا، نشان‌دادن ویرانگری‌های دنیای بلاگری یا جنبه منفی آن است که خب باید گفت در آن هم موفق نبوده‌اند! فریبا از نوزادی و در همان بیمارستان، فرزندش را رها کرده و سراغ زندگی خودش رفته و حالا مخاطب می‌بیند اتفاقا زندگی سطح بالا و راحتی دارد. موفق و خوشبخت است و پول پارو می‌کند. گیرم که چالش‌هایی هم داشته باشد که خب همه دارند! حالا اینکه بعد از ده سال به طور اتفاقی مهر مادری‌اش گل می‌کند اصلا تحول شخصیتی قابل باوری نیست و داستان پارسا می‌توانست کلا از زندگی فریبا حذف شود. ❗ضعف نمایش روانشناسی شهرت، پول و مصرف‌گرایی در سریال فریبا بیداد می‌کند. شخصیت فریبا اتفاقا با رها کردن فرزندش توانسته بلاگر بسیار موفقی باشد ولو اینکه در امضای بندهای حقوقی قراردادهایش با شرکت تبلیغاتی دقت نکرده باشد که آن ربطی به بلاگری یا اینفلوئنسری ندارد و مال بی‌سوادی حقوقی است. 🔗 متن کامل ریویوی سریال فریبا را در پرونده روزی روزگاری تلویزیون بخوانید. 6⃣1⃣3⃣ @azadisqart
بهترین سریال‌های خانوادگی تلویزیون 🎞️ بی‌شک یکی از درخشان‌ترین ژانرهای سریال‌سازی ایرانی، ژانر خانوادگی است. ژانر خانوادگی که می‌تواند راجع به مسائل مربوط به خانواده باشد و برای تمام رده‌های سنی، مناسب. شاید به خاطر همین خصیصه است که همه‌ی ما از کودکی تا همین چند سال پیش، خاطره‌های فراوانی از شب‌های دورهمی خانوادگی به بهانه‌ی پخش قسمت جدید تلویزیونی مورد علاقه‌مان داریم. 📺 همین موضوع باعث شد تا در پرونده یک فهرست از بهترین سریال‌های خانوادگی تدارک ببینیم. در فهرست زیر طی یک نظرسنجی و از بین انبوه سریال‌های خانوادگی تلویزیونی بعد از انقلاب، ده تا از بهترین سریال‌های خانوادگی ایران را برای شما انتخاب کردیم. 🔗 متن کامل فهرست ۱۰ سریال تلویزیونی برتر از بهترین سریال‌های خانوادگی ایرانی را در پرونده روزی روزگاری تلویزیون بخوانید. 6⃣4⃣2⃣ @azadisqart
ریویو: نقد و نظری به سریال «پایتخت ۷» ساخته «سیروس مقدم» ❗️ما حواسمان هست به شوخی‌های توئیتری فصل هفت سریال «پایتخت». ما حواسمان هست به انرژی پایین بازیگران فصل هفت «پایتخت». حواسمان هست به برداشت‌های طولانی و بدون کات. حواسمان هست به ریتم زیادی کند و خمیازه‌آور. حواسمان هست به کش‌دادن قصه. حواسمان هست به کمرنگ شدن لهجه‌ی مازنی. حواسمان هست به حذف تمام خرده‌داستان‌های موازی آدم‌های علی‌آباد که را در فصل‌های قبل صمیمی‌تر و دیدنی‌‌تر می‌کرد. حواسمان هست به تناقض شخصیت‌پردازی‌ها با نسخه‌های قبلی. ❕اما خب راستش ما حواسمان به خیلی چیزهای دیگر هم هست. حواسمان هست مدت‌ها بود برای دیدن یک سریال خانوادگی دور هم جمع نشده بودیم. حواسمان هست به آن شادی دسته‌جمعی که با تماشای یک سریال در جمع خانوادگی رخ می‌نمایاند. حواسمان هست یک سریال طنز چه پناه خوبی است برای شب‌های نوروز و رمضان و بهار. حواسمان هست سال‌ها برنامه‌های عالی کاشت و آدم معرفی کرد و فصل درو که شد همه را دودستی تقدیم کرد به شبکه‌ی نمایش خانگی و دست مخاطبانش را خالی گذاشت. 📺 حواسمان هست که دست‌اندرکاران سازمان، بعد از چندین سال خود را به «آن کوچه» زدن، بالاخره فقط کمی فهمیدند که تلویزیون برای همه‌ی مخاطبان است. 🔗 متن کامل ریویوی سریال پایتخت ۷ را در پرونده روزی روزگاری تلویزیون بخوانید. 6⃣7⃣7⃣ @azadisqart
ذهن زیبا، بیوگرافی موفق اقتباسی 🧬 در تیتراژ شروع سریال این جملات تایپ می‌شود: «این داستان برداشتی آزاد از کتاب سلول‌های بهاری و فعالیت‌های علمی‌پژوهشی دکتر حسین بهاروند، مؤسس و رئیس پژوهشکده‌ی زیست‌شناسی و فناوری سلول‌های بنیادی رویان می‌باشد.» همین جملات تکلیف ما را مشخص می‌کند که قرار است سریالی زندگی‌نامه‌ای ببینیم. 📺 تمام تلاشش را می‌کند تا برچسب شعاری بودن نگیرد. مثلاً در قسمت یازده، سربازی رفتن بهاروند و امتناع او از تیراندازی روی لبه‌ی تیز شعاری شدن حرکت می‌کند ولی به‌طرز خوبی به سلامت از این لبه عبور می‌کند و موفق می‌شود حرفِ شعاری‌اش را استعاری بیان کند. نقطه‌ی طلایی سریال به تصویر کشیدن رابطه‌ی خواهربرادری به‌طرز دوست‌داشتنی‌، زیبا و باورپذیر است. رابطه‌ای که در آثار هنری ایران تا حد زیادی مهجور مانده بود. 🎥 از طرف دیگر باید گفت دوربین از روی حسین بهاروند تکان نمی‌خورد، گویی هیچ داستان فرعی‌ای را برنمی‌تابد. اگر ما با یک فیلم سینمایی طرف بودیم این کار چندان ضعف محسوب نمی‌شد ولی وقتی با سریال طرفیم پرداخت، به یک یا چند داستان فرعی می‌تواند به جذابیت قصه اضافه کند. 🔗 متن کامل ریویوی سریال ذهن زیبا را در پرونده روزی روزگاری تلویزیون بخوانید. 6⃣7⃣2⃣ @azadisqart
ریویو: نقد و نظری به سریال «ناریا» ساخته «جواد افشار» 📺 سریال قصد داشته چالش‌های زندگی یک زن نخبه‌ی ایرانی را نشان دهد که در عرصه‌ی اختراع و تولید قطعات خاص الکترونیکی هم دستی بر آتش دارد. تا امروز که ۳۱ قسمت از این سریال پنجاه‌دقیقه‌ای را دیده‌ایم، داستان سریال داستان سریال درباره‌ی زندگی یک پسر تبهکار به نام سامان با بازی «سامان صفاری» است که تمام زورش را می‌زند تا نشان دهد خودِ خود شیطان است! در حاشیه‌اش کمی هم «هوژان» را می‌بینیم؛ همان دختر دانشمند که «زهرا نادری‌فر» نقشش را بازی می‌کند. 🎞 میزان خشونت عریان سریال «ناریا» حتی از سریال‌های شبکه‌ی خانگی هم بالاتر است و ظاهر شدن ناگهانی علامت ۱۴- وسط پخش سریال هم از زشتی‌اش نمی‌کاهد. تماشای قتل‌های مختلف، زیر گرفتن عمدی آدم‌ها، خودکشی، چاقوکشی، انداختن انسان‌ها جلوی سگ‌های وحشی، پرخاشگری، زد و خورد وحشیانه، تیراندازی واقعی و تهدیدآمیز و انواع دیگر خشونت‌های جاری در این سریال برای بزرگسال هم مناسب نیست. 🔍 سؤال این است که چرا دست‌اندرکاران سازمان و سریال «ناریا» از جیب مردمی که هزار و یک گرفتاری و استرس دارند خرج می‌کنند تا فیلم‌هایی بسازند که استرس و اعصاب‌خردی آن‌ها را هزار برابر کنند؟ آیا دلیل نمایش این همه خشونت عریان در «ناریا» این نیست که نویسنده هیچ ابزاری برای خلق جذابیت نداشته و سعی کرده با توسل به انواع خشونت‌ها، سریالش را دیدنی کند؟ 🔗 متن کامل ریویوی سریال ناریا را در پرونده روزی روزگاری تلویزیون بخوانید. 7⃣3⃣2⃣ @azadisqart
◽️ ریویو: نقد و نظری به سریال «یزدان» ساخته «منوچهر هادی» 🔎 این شعار است: «تو این شهر قصه‌های زیادی گم شده.» در گوشه‌ گوشه‌ی این شهر قصه‌ای نهفته است که در انتظار روایت شدن، خاک می‌خورد. «»، کارگردان سریال «یزدان»، به سراغ این قصه‌ها می‌رود تا این بار روزنامه‌ی وقایع تهران را از زاویه‌ دید مأموران شهرداری به تصویر بکشد. 👤 یزدان دومین اثر سریالی منوچهر هادی محسوب می‌شود که به خدمات یکی از گروه‌های شغلی می‌پردازد. پیش از این منوچهر هادی به سفارش موسسه‌ی «ناجی هنر»، سریال آمین را در فاز اول تولید، کارگردانی کرد که با هدف پرداخت تخصصی به عملکرد پلیس و کاهش جرائم ساخته شد. حالا او پس از چند سال به سفارش شهرداری، سريال یزدان را که به خدمات مأمورین شهرداری از پاکبان گرفته تا آتش‌نشان می‌پردازد، کلید زده است.  🖌 فیلم‌نامه‌ی یزدان قوت کافی را ندارد. درست است که روایت اپیزودیک که در هر قسمت به یک موضوع اجتماعی می‌پردازد، ایده‌ای در خور توجه است؛ اما در عمل اغلب داستان‌ها در سطح کلیشه‌ و شعار باقی می‌مانند. گذشته از اینها تکه‌های پازل روایت ، کنار هم جور نمی‌شوند. 🔗 متن کامل نقد و بررسی سریال یزدان را بخوانید. 7⃣4⃣5⃣ @azadisqart
◽️ نقد و نظری به سریال «آلا» ساخته «شکیل مظفری» 👤 «آلا» نخستین ساخته‌ی است که پیش از این در مقام دستیار کارگردان و برنامه‌ریز در سریال‌هایی مانند «سه دنگ سه دنگ» و «راستش را بگو» حضور داشته. فیلمنامه‌ی این اثر را «امیرعباس پیام» و «سمانه نامدار» نوشته‌اند که در کارنامه‌شان آثار متنوعی در حوزه‌های اجتماعی دارند. 📈 سریال «آلا» در دوره‌ای ساخته شده که بحث کاهش نرخ جمعیت و بحران فرزندآوری یکی از مهم‌ترین دغدغه‌های مسئولان کشور است. 🎥 این سریال اجتماعی‌خانوادگی که به سفارش سیمافیلم و پژوهشکده‌ی رویان ساخته شده، حول محور یک مرکز درمان ناباروری به نام «آلا» می‌چرخد؛ مرکزی که در آن پژوهشگران و پزشکان مشغول کارند و زوج‌هایی نیز برای درمان و حل مشکل به این مرکز مراجعه می‌کنند. برخی از زوج‌ها علاقه‌ای به بچه‌دار شدن ندارند و «آلا» نشان می‌دهد که چگونه تشویق و حمایت باعث تغییر نظر زوج‌ها برای بچه‌دار شدن می‌شود. در عین حال زوج‌هایی را نشان می‌دهد که با وجود مشکلات فراوان به‌دنبال بچه‌دار شدن هستند. 🩺 به عبارتی، صرفاً به دردها و امیدهای زوج‌هایی که درگیر مشکل فرزندآوری هستند، نمی‌پردازد، بلکه سعی کرده نیم‌نگاهی هم به دغدغه‌های تیم پزشکی و پژوهشی این حوزه داشته باشد؛ از مشکلات حرفه‌ای گرفته تا مسائل خانوادگی و عاطفی‌شان. 🔗 متن کامل نقد و بررسی سریال آلا را در سایت مجله بخوانید. 8⃣3⃣6⃣ @azadisqart