▫️تک‌نگاری: نگاهی به زندگی و آثار مصطفی عقاد 👤 #مصطفی_عقاد، سال ۱۹۶۲ یعنی در ۳۲ سالگی که فعالیتش در سینما را شروع کرده بود به تماشای «لورنس عربستان» نشست. او وقتی «عمر شریف» را دید که با لباس عربی و سوار بر اسب از دل یک صحرا به سمت دوربین می‌تازاند، احساساتش به شدت برانگیخته شد. چه بسا که در این طغیان احساسات، عقاد به این اندیشید که اگر آن صحراهای خشک و خالی این ظرفیت هنری و بصری را داشته‌اند که از کسی مانند توماس ادوارد لورنس که جاسوسی انگلیسی بود یک قهرمان بسازند، پس چرا جای قهرمانی با شمایل خود مسلمانان و ساکنان این صحرا بر پرده سینما خالی است؟ 🔍 از طرفی او یک میراث پدری داشت که برایش بسیار مهم و تاثیرگذار بود. خاستگاه عقاد از یک خانواده‌ی مذهبی و درس‌خوانده در حلب سوریه بود. روزی که او خاک سوریه را به مقصد آمریکا ترک می‌کرد، پدرش به همراه ۲۰۰ دلار پول، یک قرآن به او داد و گفت این تنها کاری است که می‌تواند برای مصطفی بکند. فکر ادای دین به این میراث پدر همیشه با عقاد بود. حالا عقاد خود فرزندانی داشت از مادری آمریکایی که در دل جامعه‌ی آمریکا زندگی می‌کردند. جامعه‌ای به شدت متکی بر تماشا و تصویر و حس بینایی. عقاد دوست داشت برای فرزندانش میراثی تصویری از حقیقت بدون تحریف دین اسلام باقی بگذارد. و تمام چیزهایی که گفته شد بستر این شد که مصطفی عقاد اولین فیلم بلندش را بسازد «الرسالة» یا «محمد رسول‌الله». 🔗 متن کامل تک‌نگاری مصطفی عقاد را در سالروز ترور این هنرمند بخوانید. #مجله_میدان_آزادی #سینما 4⃣2⃣7⃣ @azadisqart