قرنِ مادر! ✍️یاسر عرب ✅بسیاری از اندیشمندان ایرانی جنبش تحول‌خواهانه‌ای که امروز زیر و روی پوست کشور شاهدش هستیم را «انقلابی زنانه» می‌دانند. آنها معتقدند در نتیجه‌ی رشد جریان‌های افراطی، دست راستی، و اقتدار گرا، تمامیت خواهی ساختاری به فرمی مردانه / نرینه ظهور کرده است. رهبرانی چون ترامپ، بن سلمان، هبت‌الله آخندزاده، ...، و پوتین، نمونه‌هایی از این سرکردگان هستند. ایشان معتقدند ساختارهای «ضد جمهوری» (دیکتاتوری، مافیای اقتصادی، مافیای ایدئولوژیک، مافیای ترکیبی) که اداره کشورها را به دست گرفته اند همچنان، فرایندهای زندگی بشر را هر چه بیشتر متصلب می‌نمایند. نتیجه‌ی این اقتدارگرایی مردانه (و حتی عبور از پدرسالاری به نر سالاری) غریزی شدن بیش از پیش سیاستمدارن و سیاستگذارن است و رشد قتل‌های زنجیره‌ای داخلی (قتل 81 شهروند عربستان همین دیروز) و یا جنگهای خونین خارجی (اوکراین) است... اینجاست که ایشان از «جنبش زنان» دعوت می‌نمایند تا خود را هر چه بیش از پیش به ظهور اجتماعی رسانده و با طرح مطالباتِ به حق خود، جریان اقتدار گرایی مردانه را کند یا تلطیف نمایند. ✅به باور حقیر اما این فراخوان که نمونه‌ی دیگری از «زیست واکنشی» است، نه تنها راه به جایی نمی‌برد بلکه از دل این مقاومت/ جنبش زنانه می تواند نوع دیگری از تمامیت خواهی در ورژن زنانه‌ی آن ایجاد کند. قبل از پرداخت به ادامه متن بهتر است یادآوری شود، وضعیت کنونی توسعه نیافتگی ما در ایران نیز دقیقا در همین زمین (توسعه واکنشی) رقم خورد. جامعه‌ی ایرانی (به مثابه اقلیت شیعی) که قبل از مشروطه خود را در آیینه اهل سنت برانداز کرده و از ایشان «دیگری» ساخته بود، پس از مشروطه ناگهان آیینه را چرخاند و غرب را دیگری خود برساخت کرد و با سرعت نور رسید به این پرسش که «چرا عقب مانده‌ایم؟» حالا جامعه‌ای که در زیر ساختهای معرفتی، در بنیان‌های اجتماعی، در خلقیات اجتماعی، تمرین راه رفتن در زمین توسعه را نیز نداشت به شکل «واکنشی» و «شتابان» سعی کرد تا به سرعت دوی صد متر فرایند «مدرنیزم» را طی کند و ره چهارصد ساله غرب را چهل ساله طی نماید. این احساس عقب ماندگی و توسعه‌ی واکنشی به چنان شتابی دامن زد که تاکنون با هزینه‌های بسیار، سه حکومت و ده‌‌ها دولت عوض کرده اما متاسفانه به رضایت‌مندی نسبی نیز دست پیدا نکرده و اینک حتی در فکر «ترک زمین توسعه» (مهاجرت) است. ✅به میدان آوردن امر زنانه در تقابل با اقتدارگرایی مردانه دقیقا تکرار همین روند واکنشی و افتادن درون لوپ تاریخی خطای روش شناختی است. به باور حقیر در روزهای پایانی قرن گذشته و در آستانه‌ی ورود به قرن تازه، مفهومی که «ایرانِ صد سال آینده» نیازمند توجه خاص و دست یابی به آن است کلان پروسه‌ی «توسعه‌ی مادرانه» است. و مادر در اینجا نه شانی بیولوژیک یا ژنتیکی و نه زایشی زیستی بلکه «مقام معنوی» و «توسعه روانی» است که پدر نیز با تحمل سختی و رنج و تربیت کودک خویش و رسیدن به مقامِ حلم، پرورش دهندگی و ربوبیت به آن دست پیدا می‌کند. ✅پاسخ اقتدارگرایی مردانه تبرج و فریاد «سهم خواهی» زنانه نیست، چه، این هر دو جریانی هایی هستند برخاسته از منیت افسار گسیخته که نه به عدالتخواهی رسیده (حداکثر فساد ستیز میمانند) نه فضیلت خواه می شوند و نه رهایی بخشی از این واکنش‌ها حاصل میآید. پس تا درون وضعیت و زیست واکنشی مانده‌ایم بعید است افق گشایی، درون معرفتِ جمعیِ جامعه‌ی ما رخ دهد! ✅روح کلی حاکم بر سه کلمه‌ی «ام»، «امام» و «امت» روحِ پرورش دهندگی مادرانه است و در این خوانش امام «مادر جامعه» است نه پدر آن! علی (ع) که مردم را چون «پاره‌های جگر خویش» تصور می‌کند، چون مادر در نیمه شب نیز از خواب راحت زده و دغدغه‌مند فقرای جامعه‌ی خود است. و «امت» به مثابه کلان جامعه‌ی توحیدی «بستر رشدی مهربانانه و دلسوزانه» برای فرد باید باشد. ✅ما ایرانیان برای عبور از «پدر سالاری آمرانه» و «نر‌سالاری تمامیت خواهانه» نیازمند «فهم مادرانه»، «روایت مادرانه»، «کلام مادرانه»، «زیست مادرانه»، «سیاست‌گذاری مادرانه» و «توسعه‌ی عشق ورزانه» هستیم. اینچنین جامعه‌ای عاشقانه چقدر شبیه «بهشت» می‌شود و حالا می‌توان درک کرد چرا گفته‌اند «بهشت زیر پای مادران است!» @yaser_arab57 #بانو_نگار_رسانه_گفتمان_انقلاب_اسلامی https://eitaa.com/Banou_negar

حسین نژاد استاندار خراسان شمالی در جلسه صبح امروز: به این زن‌ها رو بدیم کل کشور رو هم تصرف می‌کنند!

مردساختگی وضعیت روزگاری است که مردان تدارک دهنده‌های ساختارها، نهادها، ایجادکننده‌ی ارزش‌ها و به‌طورکلی فرهنگ‌ها هستند. جنسیت آنان در پیکره‌ی این وضعیت نمایان و قابل موشکافی است. به عبارتی مردساختگی از سرریز اوصاف جنسیتی در قامت یک جامعه صحبت می‌کند. مردساختگی زیربنای جامعه و تعیین‌کننده شکل و شمایل روبنایی آن است. تا زیربنای مردساخته با خالقیت و عاملیت انتقادی و فعالانه زنان تعدیل نشود، در روبنای زندگی روزمره، همواره زندگی زنان با دردسر و چالش‌های ساختاری و فرهنگی مواجه است. در تجربه‌ی تاریخی، مردساختگی زیربنایی دو سنخ از روبنای جامعه را پدید آورده است: پدرسالاری و مردسالاری. هر دو به‌واسطه خاستگاه مردساخته‌شان، مرد را اصل و زن را طفیلی در نظر می‌گیرند. در هر دو هرچند به شکلی متفاوت زن انسانی ثانوی و جنس دوم است. در ساخت جامعه پدرسالار شخص مردان دارای اقتدارند و در جامعه مردسالار این مردانگی است که پیشران و منبع تغذیه سلطه است. جامعه پدرسالار استبدادی است و شاه در سرزمین، کدخدا در ده و پدر در خانواده حاکم است و در جامعه مردسالار علی‌رغم ظاهر دموکراتیکش، مردانگی تعیین‌کننده است. زنان در جامعه پدرسالار فاقد هرگونه فاعلیت اجتماعی و تاریخی هستند اما در سنخ مردسالار، فقط عاملیت زنان به رسمیت شمرده می‌شود و نه خالقیت آنان. زن پدرسالاری فاقد اراده و استقلال است اما زن مردسالاری اراده دارد اما از استقلال بی‌بهره است؛ به هر ترتیب جوامع مردساخته با خالقیت زنان میانه‌ی خوبی ندارند. در جامعه پدرسالار زن و در جامعه مردسالار زنانگی غایب است. «کنش و میدان» در این جوامع این‌گونه توزیع می‌شود: زنان جامعه پدرسالار بی نقش هستند و زنان جامعه مردسالار تنها در دیالوگ‌های از پیش‌نوشته‌شده، بازیگرند درحالی‌که در هر دو کارگردان و خالق میدان عنصر دیگری است. در هر دوی این جوامع مردان صاحبان قدرت‌اند اما نحوه اعمال قدرت آنان متفاوت است. اعمال قدرت در جامعه پدرسالار عیان، استبدادی و سیاسی است اما در جامعه مردسالار، قدرت به نحو مزوّرانه و منافقانه‌ای به‌صورت پنهانی و از طریق دستگاه فرهنگ جاری می‌گردد. درحالی‌که زن در جامعه متعادل، به‌اندازه‌ی مرد دارای هویت و کاراکتر اول‌شخص متکلم است، زن پدرسالار نقش سوم‌شخص غایب و زن مردسالار نقش دوم شخص مخاطب را به عهده می‌گیرد. جامعه پدرسالاری با انگاره‌ی ناقص‌العقلی برای زن، عقلانیت را در مردان منحصر کرده و احساساتی بودن را برای زن به‌مثابه یک نقطه‌ضعف برجسته می‌کند. جامعه مردسالار قدرت عقلی زن را به رسمیت می‌شناسد، اما قدرت عاطفی و روحی او را به هیچ می‌انگارد. برداشت من این است که به نحو ناخودآگاهی جوامع پدرسالار و مردسالار در پشت پرده بده‌بستان دارند - چرا که از یک آبشخور تغذیه می‌کنند - هرچند که در روی صحنه جامعه مردسالار در مدیریت تأثیرگذاری بسیار قوی‌تر عمل می‌کند. جامعه پدرسالار خیلی رک و بی خجالت زن را تحقیر می‌کند (رک نظر محمدرضا پهلوی در مورد زنان)، اما جامعه مردسالار همین تحقیر را با اغوا و فریب (مدگرایی و پورنوگرافی) انجام می‌دهد؛ بنابراین سنخ نمونه جامعه پدرسالار، شیران ماکیاولی و جامعه مردسالار، روباهان اوست. بدن زنان نیز از میدان نظارت جوامع مردساخته مصون نیست. فیزیک زنانه در جامعه پدرسالار مایه شرم پدر و فساد جامعه است و این تصور در نگاه آنها ذات زن مربوط است؛ لذا زن باید مستور و پرده‌نشین باشد. در مقابل جامعه مردسالار اتفاقاً زن را به‌واسطه همین ویژگی ذاتی به منتهی‌الیه نمایش و تماشا کشانده و او را زینت‌المجالس قرار می‌دهد (رسانه، هنر و حتی سیاست). به هر صورت در جامعه‌ای که ارزش‌های مردساخته، یک‌جانبه و غیر متعادل بر آن حاکم است، زن در حاشیه‌ی مرد است، چه پنهانش کند و چه او را در ویترین بگذارد. در هر دو، زن موجودی ذاتاً جنسی است، با این تفاوت که بدن او در جامعه پدرسالار مایه عقب‌ماندگی و دردسر (برخلاف بدن مرد که مایه ترقی خانواده و کشور است) و در جامعه مردسالار سودآورترین سرمایه و مرغوب‌ترین کالای بازار است؛ لذا اجازه بدهید به وضعیت تعادل اجتماعی جنسیت به چشم یک آرمان دلچسب نگاه کنم ... مهدی تکلّو @Mahdi_Takallou بانو نگار رسانه بانوان انقلاب اسلامی https://eitaa.com/Banou_negar https://t.me/Banou_negar

بسم الله ______________ روی این سخن اول خودم، که هیچ مسئولیت رسمی در جمهوری اسلامی ندارم ولی انبوهی از مسئولیت غیر رسمی در قبال جمهوری اسلامی بر دوشم سنگینی می کند ... و سپس تک تک مسئولینی که ولو یک صندلی کوچک اداری را در عرصه حاکمیتی تصاحب کردند و تک تک شما عزیزان... ان شاالله این یادآوری باری را از شانه مردم کم کند، سرمایه اعتماد مردم را لگد نکند و یادمان بیاندازد معنای حقیقی جایگاه مسئولیت پذیری در این انقلاب یعنی چه؟!!! نکته: هر بار که به حاشیه شهر می روم، میبینم فشار اقتصادی چه با باورهای مردم کرده است... بدتر از آن را وقتی میبینم که مسئولی فسادش بر ملا شده یا سبک زندگی خانواده اش نفاق‌‌حرف و عملش را عریان کرده.. پناه بر خدا از دزدیده شدن اعتماد و همدلی این مردم با انقلاب مستضعفین... #انقلاب_اسلامی_انقلاب_مستضعفین_سبک_زندگی_مسئولین_ژن_خوب_سفرترکیه_ساده_زیستی_صداقت_مسئولین_بترسید_از_مردم ✍زهرا عباس پور #بانو_نگار_رسانه_گفتمان_انقلاب_اسلامی

آسیب شناسی الگوی سوم زن نزدیک به ده سال از پیام رهبر انقلاب که به مفهوم «الگوی سوم زن» اشاره داشته اند می گذرد. مفهومی که بیشتر در حد یک ویترین تشریفاتی جهت سند نویسی و زینت المجالس همایش ها و کنفرانس ها و.. کاربرد داشت و کمتر اثرات مدل برنامه ای این مفهوم ،به طبقه میانی زنان و مردان جامعه رسیده است. حتی فراتر از آن، این مفهوم در میان طیف دینی، مخصوصا عالمان دین مدار کمتر محل بحث و نظر بوده است. یکی از عمده آسیب های پیرامون این مفهوم آن است که بدون آسیب شناسی الگوهای دیگر تمرکز را بر الگوی سوم بگذاریم و آنقدر کلی گویی کنیم که نه سیخ بسوزد و نه کباب! آسیب بعدی آن است که فارغ از پاسخ به این سئوال؛ که چرا این الگو صرفا برای زنان مطرح شده است؟ باز به تبیین این مفهوم بپردازیم! سوال دیگری که در آسیب شناسی الگوی سوم مطرح می شود آن است که چرا رهبر انقلاب، انقلاب اسلامی را مبدع ایده الگوی سوم می دانند؟ اگر الگوی سوم یک الگوی صرفا دینی و اسلامی است می بایست نشانه های آن را در کشوری که بیش از هزار سال از اسلام آوردنش می گذرد در میان علما و زعمای آن دید. اما وقتی برخی متون دینی و گفتار و منش برخی علما را بررسی می کنیم نشانه هایی خلاف الگوی سوم را هم میبینم. به زعم نگارنده و با تفقه تاریخی می توان گفت پس از رحلت پیامبر(ص) و وقوع سقیفه و تصمیمات نابخردانه حاکمان اسلامی تا وقوع انقلاب اسلامی متاثر از فهم جلوتر از زمان امام خمینی از زن، شاهد آن هستیم عمده نگاه به زن در میان بسیاری از عالمان دینی و برخی متون تفسیری و روایی به زن متاثر از الگوی اول زن(زن شرقی) است. در کنار نگاه کاملا کرامت بخش قران نسبت به زن و سیره و گفتار منطبق ائمه معصومین که معتقدم الگوی سوم نشات گرفته از این نگاه عمیق به منظومه دین است، نمی توان از خیل زیادی از روایات شیعه و سنی مذمت زنان که زنان را ؛ کم خرد، ناقص در عقل، ناقص در ایمان، اهل فتنه و شر بودن، عدم قابلیت رشد معنوی ، توصیه به خانه نشینی و منع زنان از رفتن به مساجد و ... معرفی می نماید، چشم پوشی نمود و اثرات این روایات که بدون توجه به سند و وقایع تاریخی خاصی که منجر به رواج این روایات گردیده را بر روی مردم خصوصا عالمان دینی نادیده گرفت. این نگرش نزدیک به 1400 سال نگرش سنتی و حاکم بر زنان در جهان اسلام تاقبل از وقوع انقلاب اسلامی بود. نگرشی که غزالی را این گونه متاثر ساخته که ویژگی های جنسی زن را عقوبت الهی می نامد و ملا هادی سبزواری را مجبور می کند شرحی بر چگونگی قرار گرفتن زنان در گروه حیوانات بنویسد. نگرشی که شهید مدرس را هم در انقیاد خود در آورده تا زنان را در زمره دیوانگان و سفها بداند از این روی معتقد باشد که خداوند قابلیت انتخاب در زنان قرار نداده است. نگرشی که علمایی را مجبور می کند پیش حضرت امام بیایند و در خواست کنند زنان در راهپیمایی هایی های اول انقلاب حضور نداشته باشند. نگرشی که حتی تا بعد از انقلاب اسلامی هم در بخش زیادی از مراکز مطالعاتی و دینی مربوط به زنان حضور دارد. ساده اندیشی است اگر فکر کنیم این نگرش سنتی هزار و چهارصد ساله نسبت به زن که من آن را در دسته «الگوی زن شرقی» در نسبت با «الگوی سوم »تعریف می کنم به راحتی از اذهان جامعه دینی رخت بر بسته و میشود به راحتی به تعریف مورد اجماع در خصوص الگوی سوم رسید. الگویی که معتقد است قرآن انسان ساز است و زن نیز انسان ساز. ادامه دارد... ✍ زهرا عباس پور https://www.instagram.com/p/Ccpr2jqIddk/?igshid=YmMyMTA2M2Y=

پیج بانو نگار را دنبال کنید👇 https://instagram.com/banou_negar?igshid=YmMyMTA2M2Y=

♦️پدیده تجرد انتخابی تجرد انتخابی متاثر از متغیرهای بی شماری است، پژوهش ها از مهم بودن مقولاتی همچون «آزادی» و «استقلال» به عنوان عناصر لذت بخش مجردی در دختران دارای تحصیلات بالا و شاغل نام برده اند(۱) و عامل «ترس از ازدواج» به دلیل از دست دادن آزادی و استقلال دوران مجردی را به عنوان «یکی» از عوامل تاخیر در ازدواج دانسته اند . در این یادداشت دلایل این هراس از منظر حقوقی بررسی می شود. به زعم نگارنده، حقوق حداقلی و تکالیف حداکثری زنان در خانواده و خروج تعهدات طرفین از حالت تعادل و توازن حقوقی موجب هراس دختران از ورود به این نهاد شده است. آنچه از نظام حقوق زن در خانواده در قوانین ما بازنمایی می¬شود این است که، او مکلف به تمکین بی قید و شرط است، حتی اگر مرد انفاق نکند، و چنانچه بدون مانع مشروع از تمکین امتناع کند، مستحق نفقه نخواهد بود. او مکلف به تبعیت از ریاست مرد است و اگر زوج اشتغال و تحصیل زن و خروج او از منزل را خلاف مصلحت بداند، زن باید کناره گیری کند. در قبال این مِثل تکالیف حداکثری در زندگی زناشویی، او تنها دارای حق نفقه(۲) است که آن هم امروزه با بالارفتن سطح سواد و توانمندی دختران و استقلال اقتصادی حاصل از اشتغال و کسب درآمد، ورود به نهاد نکاح را به لحاظ احتمال از دست دادن آزادی و استقلال فردی با چالش مواجه می¬کند. حال در صورت شکست این نهاد، تنها راهی هم که پیش پای زوجه برای مطالبه حقوقش قرار می دهیم، دادگاه است که سرانجامی جز طلاق برای آن متصور نیست. درخواست طلاق از سمت زن و طلاق توافقی، «اغلب» مستلزم بذل حقوق مالی او است و در دشواری طلاق عسروحرج و صعوبت اثبات آن نیز سخن بسیار گفته شده است. با اینحال علی رغم سنگینی مناسک عرفی و قانونی نکاح، درج شروط ضمن عقد با توافق زوجین و تلاش برای متناسب سازی حقوق و تکالیف زن در نهاد خانواده، به مثابه نهادی بر محور اخلاق و نه صرفا بر مدار حقوق، اقبال جوانان را به ازدواج بیشتر خواهد کرد. به هر میزان که تعادل و توازن حقوق و تکالیف طرفین در خانواده حفظ شود، تمایل به آن بیش‌تر گشته و خانواده نیز به سمت پایداری پیش‌ خواهد رفت. تجربه‌ی تاریخی بشر نشان می‌دهد نهادهای مبتنی بر اصول اخلاق و عدالت و برابری، پایدارتر و اثرگذارتر هستند. خانواده نیز از این قاعده مستثنی نیست. ✍زهرا بابا زاده دانش پژوه دکتری مطالعات زنان ___ ♦️پی نوشت۱_ جهت مطالعه بیشتر نک؛ زارعان، منصوره (1397)، بررسی اکتشافی دلایل تاخیر در سن ازدواج از دیدگاه دختران دانشجوی شهر تهران، مطالعات زن و خانواده پژوهشکده زنان دانشگاه الزهرا، دوره 6، ش 2؛ چابکی، ام البنین (1395)، روایت دختران 45سال به بالای شهر تهران از علل تجرد قطعی، مطالعات اجتماعی ایران، ش 2و3 ♦️پی نوشت ۲: و برخی حقوق مالی دیگرکه «اغلب» در زمان طلاق مطرح می¬شوند مانند مهریه، اجرت المثل، انتقال تا نصف دارایی. بانو نگار رسانه تخصصی اندیشه ورزی بانوان #حقوق_خانواده#حقوق_زنان#تناسب_حق_و_تکلیف#برابری_حق_با_تکلیف#تساوی_حقوقی#عدم_تشابه_حقوقی#جنسیت#مطالعات_زنان #بانو_نگار_رسانه_گفتمان_انقلاب_اسلامی @Banou_negar

تناسب حقوقی زوجین یا برتری حقوقی مرد در حقوق خانواده در قرآن ؟ آیه 228 سوره بقره به عنوان یکی از صریح ترین آیات مربوط به اصل «معاشرت به معروف» می باشد که ذیل آن به برخی حقوق زن در خانواده پرداخته است. از میان عبارات این آیه آن چه در این یادداشت نگارنده بدان می پردازد عبارات انتهایی این آیه است که می فرماید: «وَلَهُنَّ مِثْلُ الَّذِي عَلَيْهِنَّ بِالْمَعْرُوفِ وَلِلرِّجَالِ عَلَيْهِنَّ دَرَجَةٌ وَاللَّهُ عَزِيزٌ حَكِيمٌ». در بخش اول این آیه: « وَلَهُنَّ مِثْلُ الَّذِي عَلَيْهِنَّ بِالْمَعْرُوفِ ». خداوند بیان می دارد زنان حقوقی دارند متناسب با تکالیفشان. از آنجا که رابطه «حق» و «تکلیف» دوطرفه است؛ اگر حقوق زنان به اندازه تکلیف آنان باشد و چون در برابر زنان، مردان قرار دارند؛ بالاجبار حقوق و تکالیف مردان نیز "برابر" خواهد بود. از سوی دیگر در این آیه نمی توان «معروف» را صرفا قیدی برای «زنان» در نظر گرفت چرا که «برابری» نقض می شود. واژه «معروف» مکرراً در قرآن آمده است که ۱۹ مورد آن به موضوع «معاشرت مردان با زنان» در محیط «خانواده» پرداخته شده است. آیت الله جوادی آملی معتقدند: «معروف يعني با زنان با روشي مشروع رفتار كنيد كه "عقل" و "نقل" آن را مي‌پسندد و به رسميت مي‌شناسد.» از این رو این آیه به صراحت حقوق و وظایف "متساوی" هر یک از زن و مرد را در دایره "روابط خانوادگی"، بیان می دارد. کلمات «له»، «علیه» ،«مثل» و «معروف» که در آیه شریفه آمده اند جای هر گونه شک و تردید را بر مدعای مورد بحث از بین برده اند. اما در قسمت دوم آیه: «وَلِلرِّجَالِ عَلَيْهِنَّ دَرَجَةٌ وَاللَّهُ عَزِيزٌ حَكِيمٌ»؛ غالب مفسران قسمت دوم این آیه را بدون توجه به «معروف» که در ابتدای آیه قبل و سیاق دیگر آیات، که مردان را خطاب قرار داده است، تفسیر نموده اند از این رو معتقدند؛ حقوق مردان، بیش از زنان است لذا برخی برداشت ها از این آیه منبعث از انگاره "برتری مردان" که آنان را در؛ «خَلق و خُلق»، «کرامت»، «شرافت»، «حق و فضیلت»، برتر از زنان دانسته و حمایت از حقوق مردان را در تفاسیرشان به کار برده اند. این گونه تفاسیر اثرات قابل تاملی نیز در «فقه خانواده» بر جای گذاشته است به طوری که شهید مطهری با ذکر برخی متون فقهی تصریح می کند: «فقهای از قدیم معاشرت به معروف را به عنوان یک اصل پذیرفته بودند هر چند کاملا در فقه وارد نشده و گاه خلاف آن فتوا داده اند». همچنین این تفاسیر پاسخی به این ابهام که «برتری حقوقی مرد در خانواده» چگونه با «تساوی و برابری حقوقی زن در خانواده» قابل جمع است نمی دهند؟! این تفاسیر در ابتدا از برابری حق و تکلیف زنان و مردان صحبت می کنند سپس می گویند حقوق مردان در خانواده بیشتر است. در نتیجه این تفاسیر مبتلا به نوعی «ناسازگاری» در ابتدا و انتهای تفسیر این آیه می گردند. گروهی دیگر از مفسرین رویکرد دوم و متفاوتی اتخاذ نمودند و معتقدند؛ با توجه به واژه «معروف»، امتیاز مردان را نه حقوق بیشتر مردان در خانواده، بلکه تاکید پروردگار حکیم بر «توانایی گذشت مردان» از برخی حقوق خود تفسیر نموده اند که می تواند ریشه در تفاوت های فیزیولوژی زنان و مردان داشته باشد. دوران عادت ماهانه، دوران بارداری، دوران شیردهی و ...در زنان آنان در احوالات «جسمی» و «روحی» آسیب پذیر تر از مردان نموده است. لحاظ این مهم در «حقوق خانواده» بسیار قابل تامل است. از این روجهت رغبت مردان به «گذشت»، خداوند این گذشت را «درجه» و «رتبه ای» برای «مردان» قلمداد می نمایند. آنچه مسلم است امروزه «فقه خانواده» و به تبع آن قوانین خانواده در کشور ما متاثر از رویکرد اول در تفاسیر است از این رو شاهد عدم توازن در حق و تکلیف در فقه وحقوق خانواده هستیم. ✍زهرا عباس پور #بانو_نگار_رسانه_گفتمان_انقلاب_اسلامی @Banou_negar

تفاوت حقوق زن از منظر قرآن، روایان، فقه و عرف اجتماعی در اندیشه شهید مطهری #شهیدمطهری #حقوق_زن #زن_در_قرآن #مطالعات_زنان #فقه_زنان #بانونگار_رسانه_تخصصی_اندیشه_ورزی_بانوان @Banou_negar

همچنان الگوی سوم مردانگی اصرار بر حصر جنسیت در جنس ناظر به الگوی ساخته شده تاریخی قطعا رهیافتی برای برون رفت از وضع موجود پدید نخواهد آورد.پس نه زنانگی مطلق ناظر به زن غایت ماست و نه مردانگی مطلق ناظر به مرد! جهان بسط یافته در ذیل سلطه وانقیاد تاریخی مردان شرقی همان قدر روح بشر را آزرد که انقلاب زنانه ی AFTER THE PILL در غرب. قفس گشایی از جنسیت های نظم یافته حول ایستایی تاریخی چندهزارساله بنفع یک جنسیت، می تواند عامل پرگشایی و پرواز دو جنس قرار گیرد. تعدیل ذات مردانه در تعاطی با زن و حتی تعدیل ذات مردانه در تعاطی با مرد مطلوب و مراد ما از پارگراف های فوق است.نفی الگوی برساختی از جنسیت بمعنای نفی مطلق جنسیت نیست که از دل آن سیالیت زاده شود،بلکه مراد تغییر و تعدیل جنسیتیست.منظور کاربست شاخصه های الگوی جایگزین یعنی مادرانگی در جنسیت مردانه است که علی الظاهر زنانه فهم می شوند و در تضاد با الگوی تاریخی مرد اما در باطن نسبت دارند با انسان کامل که او هم مادری می کرد برای امت خویش! پژوهشگر اگر جای متغیر مستقل و وابسته را اشتباه بگیرد، کلیت پژوهش بخطا خواهد رفت. مسئله اصلی و امروز جامعه ایرانی عدالت است، ناعدالتی در ابعاد مختلف عمدتا مردانه بسط یافته و این توسعه، حق حیات را از #زن_دگی هر دو جنس ربوده است! "مالکیت حداکثری" ارث به یادگار رسیده ی ناعادلانه و البته عمدتا مردانه،همواره خود را دال محوری همه چیز قرار می دهد. و همگان در نسبت با او معنا پیدا می کنند(طبقه قلیل مردان قدرت طلب که علاوه بر زنان حتی آحاد مردان کارگر و کارمند و مستضعف را بخشی از مایملک خویش می پندارند و همواره جهت توسعه این مایملک بشر را به بند می کشند، طبیعت را ویران می کنند، اقتصاد را چپاول می کنند، شهر را به اسم آبادانی ویران می کنند، سیاست را از ریشه تاریخی تربیت به ضد تربیت بدل می کنند،جنگ به راه می اندازند و قس علی هذا). آنچه پایان بخش این نظم و سبقه تاریخی مذموم است، مادرانگی ست که ورای زنانگی ست. ما برای وضع نظم عادلانه و پیش برنده نیازمند مفهومی هستیم که بسبب آن فرد خود را وسط بگذارد، اما اینبار این خود او باشد که از دیگران معنا می گیرد و البته همزمان معنا می بخشد. نه آنکه همه معنای دیگران تابعی از او پنداشته شود. محل بحث و نزاع را نیز می بایست شفاف نمود.مخاطب ما در مفهوم پردازی فوق نه عوام و نیروی جنبشی_نهضتی زاده شده از آنان، بلکه طبقه ی قلیل ساختار و نهادساز است. " آقای ساختار،آقای دین، طبقه قلیل مردان تصمیم گیر، طبقه قلیل مردان برنده، طبقه قلیل مردان پر قدرت، طبقه قلیل مردان امنیتی، طبقه قلیل مردان دلال" بصورت کلی کلیت اجتماع متشکل از زن و مرد به موازات و بصورت تساوی محل تجاوز و ربایش معنای زندگی بوده اند. آقای ساختار با همه ی ابعادش تغییر کند حول مادرانگی: آموزش ما، شهر ما، اقتصاد ما، سیاست ما، فهم ما از دین و...تغییر پیدا خواهد نمود و سپس گفتمان مادرانگی در دل اجتماع دائما خود را بازتولید خواهد نمود. اما چرا مسئله ما عموم نیست؟ عده ای از دوستان با بازی زبانی دائما توپ را در زمین عموم می اندازند که این خطایی راهبردیست. ما در فضای عموم شاهد دینامیسم و تعادل نسبی در بین دو جنس می باشیم. نه مردانگی مطلق مذموم موج می زند و نه زنانگی مطلق تقبیح شده.جامعه خود دست به تغییر خویش زده است،بلاشک.از بیان اماره های حضوری و بدیهی آن عبور می کنم. رویکرد مدنی کلان گفتمان غالب اجتماع در تعالی جنسیتی درون خانواده است. اما همین اجتماع در بیرون از خانه همچنان مردانگی وجه غالب اوست.چرا که متولی بیرون ساختار است.اوست که می بایست دست به تغییر و تعدیل در تمامی نظام های اجتماعی حاکم ببرد که نمی ببرد. در نهایت باید عرض داشت، حجم بالای واکنش مثبت جامعه زنان به طرح الگوی سوم مردان را می بایست به چشم یک فرصت نظاره کرد و نه تهدید. انشاءالله در مورد الگوی سوم مردانگی بیشتر خواهم نوشت. ✍سید هاشم فیروزی #بانو_نگار_رسانه_گفتمان_انقلاب_اسلامی #الگوی_سوم_مردانگی #حقوق_خانواده #جنسیت https://t.me/Banou_negar

🔹آسیب شناسی تجرد دختران دهه 60 مسأله تجرد دختران دهه 60 پدیده ای چند بعدی است که تحلیل آن نیاز به توجه به همه ابعاد دارد. دختران متولد دهه 60 که از اواخر دهه 70 و اوایل دهه 80 به سن ازدواج رسیدند، با تغییراتی در سبک زندگی و ازدواج مواجه شدند که ورود آنها را به دنیای تأهل با اما و اگرهایی همراه می ساخت. - شرایط پس از دفاع مقدس و شهید، جانباز و اسیر شدن برخی از پسران متولد دهه 50 که خواستگاران بالقوه این گروه از دختران بودند؛ - مادرانی که در دهه های قبل زودهنگام ازدواج کرده بودند و اکنون از آنچه داشتند راضی نبودند؛ توصیه اکید این گروه از مادران به دختران خود، ادامه تحصیل و استقلال اقتصادی پیش از ازدواج بود. اضافه کنید پدرانی که با ازدواج دختران خود به طور کلی یا حداقل زیر 30 سال و قبل از پایان تحصیلات تکمیلی دانشگاهی مخالف بودند؛ - عرف غالب مبنی بر ازدواج دختران یک خانواده به ترتیب سن و تبعاتی که بر هم زدن این عرف غلط برای دختر اول و در مجموع خانواده به همراه داشت. نتیجه این فرهنگ نادرست از دست رفتن فرصت ازدواج برای دختران کوچکتری بود که باید تا ازدواج خواهران بزرگتر خود صبر می کردند؛ - شرایط اقتصادی و فرهنگی جامعه در دهه هشتاد به سمتی پیش رفته بود که پسران دیگر مثل قبل به دنبال آموختن حرفه و ایجاد کسب و کار نبودند. اتمام تحصیلات دانشگاهی، حداقل در کلان شهرها، و پس از آن گذراندن دوران سربازی که جملگی به معنای تاخیر در ورود به بازار اشتغال و صدالبته ایجاد توقع برای شغل بهتر به سبب تحصیلات بالاتر نسبت به نسل قبل بود، میانگین سن ازدواج در پسران را بالا برده بود؛ - از سوی دیگر برخی دختران نیز خواهان زندگی مستقل، و فعال کردن ابعاد بیشتری از ظرفیت ها و استعدادهای خود بودند و ازدواج دیگر اولویت اول شان نبود؛ افزایش میانگین سن ازدواج پسرانی که قرار بود به طور بالقوه با دختران دهه 60 ازدواج کنند، طبیعتا باعث افزایش میانگین سن ازدواج این دختران نیز شد. از سوی دیگر با تلاش های بی وقفه برای کنترل جمعیت در دهه 70، این گذاره که سن باروری زنان 20 تا 35 سال است قویا در اذهان جامعه رسوخ کرده بود؛ این دو عامل در کنار یکدیگر سبب شد فاصله سنی زوجین دستخوش تغییراتی شود؛ دختران به محض ورود به سن 30 و نزدیک شدن به سنین 35 سالگی، دیگر گزینه مناسبی برای ازدواج نبودند، حال آنکه سن پسران هم بالا رفته بود ولی اهمیتی نداشت؛ در مجموع اتفاقی که برای این دختران افتاد چنین بود: جامعه و خود دختران، از آنها انتظار داشتند شخصیتی چند بعدی داشته باشند و هماهنگ با تغییرات رو به جلوی جهانی، پله های پیشرفت (با تعریف و مختصات جدید) را بپیمایند. از طرف دیگر برخی پسرها امکان تحصیلات عالیه را پیدا نکردند و نتوانستند گزینه مناسبی برای دختران تحصیل کرده باشند و برخی دیگر که به سمت طی مدارج علمی و تکمیل تحصیلات رفتند و ازدواج را به تاخیر انداختند، دیگر مایل نبودند با دختران گروه سنی خود ازدواج کنند و به گروه سنی بعدی متمایل شدند. در این میان، با دو گروه از خانواده های دختران مواجه بودیم. یک گروه که از تاخیر ازدواج دختران دهه 60 نگران بودند و نمی خواستند چنین اتفاقی برای دختران آنها بیفتد فلذا در ازدواج دختران خود با هر شرایطی تعجیل داشته، مشکلی با فاصله سنی دختر و دامادشان نداشتند، و گروه دیگر که اقتصاد اولویت اولشان برای خوشبختی دخترانشان بود و طبیعی بود که پسران دهه قبل که حالا در دهه 30 به ثبات اقتصادی رسیده اند، گزینه های بهتری نسبت به خواستگاران بالقوه دختران آنها بودند هرچند به قیمت فاصله سنی زیاد بین آنها و محروم شدن دختران دهه بالاتر از ازدواج تمام شود. در حالی که اگر فرهنگ ازدواج همسن، یا حداقل با یک یا دو سال تفاوت سن در همان دهه 80 همه گیر می شد، و الزاما همه با نگاه های صرفا تک بعدی ناظر به جسم زن، به دنبال دختران 5 تا 7 سال کوچکتر از خود برای ازدواج نبودند، بسیاری از دختران مجرد کنونی دهه 60 هم امکان ازدواج با گروه سنی خود را پیدا می کردند. ✍دکتر مرضیه شعربافچی دکتری مطالعات زنان #بانو_نگار_رسانه_گفتمان_انقلاب_اسلامی #تجردقطعی #دختران_دهه_شصت @Banou_negar https://t.me/Banou_negar

علی‌رغم تلاش‌های مهمی که در پژوهش‌ها و متون فقهی اسلام در پاسخ به مسائل و نیازمندی‌های بشر تاکنون صورت گرفته اما هنوز فاصله زیادی تا تحقّق آرمان‌های دینی در عرصه‌های مختلف حیات بشری من جمله زیست جنسیتی و جنسی انسان وجود دارد و همین مسئله به یکی از دغدغه‌های اصلی موسسۀ سجا (رصد، مطالعات و سیاستگذاری اجتماعی سلامت جنسی اسلامی) تبدیل شده است. بدین منظور با هدف تولید علم دینی در مبحث جنسیّت و غریزه جنسی، پس از برگزاری جلسات هم‌اندیشی و تبیین مسائل جنسیّتی و جنسی که در فقه موجود کمتر به آنها پرداخته شده است، پیشنهاد شد تا با همکاری موسسه مطالعات راهبردی علوم و معارف اسلام به منظور روشن شدن زوایای مغفول‌عنه مباحث جنسی و جنسیّتی درس خارج فقه حضرت استاد حاج شیخ محمد حسن وکیلی به موضوع جنسیّت و تربیت جنسی اختصاص یابد. پیرو این تصمیم، صدها ساعت بحث و درس و تحقیق به انجام رسید تا بحمدلله هم اینک سلسه مباحثی که ذیل عنوان کلی «فقه جنسیّت، تربیت و سلامت جنسی» مطرح شده است، شامل 10 محور موضوعی انسجام یافته و اینک پس از انجام پژوهش‌های مربوطه هر محور در یک مجلّد به زیور طبع آراسته می‌گردد انشاء الله. #بانو_نگار_رسانه_گفتمان_انقلاب_اسلامی @Banou_negar

♦️واکاوی ابعاد مغفول مساله جمعیت در ایران 🍃 با حضور: جناب اقای محمد سلیمی (دانشجوی دکتری جمعیت شناسی دانشگاه تهران) @mohammad_salimi_t سرکار خانم الهام غفاری( دانشجوی دکتری مطالعات زنان) @elghafari88 🍃 کارشناس مجری لایو: سرکار خانم زهرا بابا زاده (دانشجوی دکتری مطالعات زنان) @_zahra.babazadeh_ زمان: یکشنبه ۱ خرداد ساعت: ۲۱🕘 https://www.instagram.com/p/Cd0E9tZoq-c/?igshid=MDJmNzVkMjY=

. به نقل از ایسنا، رییس فراکسیون زنان و خانواده مجلس گفت: در این طرح آورده شده که در شرایطی که زن حداقل یک سال متوالی یا 18 ماه متناوب در طول سه سال منتهی به دادگاه جدا از مرد زندگی کرده و حاضر به بذل کل مهریه خود شود، کراهت شدید زوجه برای دادگاه محرز و حکم ماده 1130 جاری شود. سرکار خانم دکتر قاسم پور، ما ز یاران چشم یاری داشتیم ... معیار عسر وحرج بیش و پیش از آنکه نوعی باشد، شخصی است. شما بر مبنای چه اصلی مشخص می کنید هر زنی می تواند سه سال کراهت از زوج را تحمل کند، بعلاوه مهریه خود را هم به طور کامل بذل کند، تا دادگاه عسر و حرج او را احراز کند. این دست موارد نه تنها کمک به حل بحران طلاق نیست، بلکه رویه جدیدی در بررسی سخت تر پرونده های طلاق عسر و حرجی در دادگاههای خانواده مستقر می کند. چنین فضاحتی را از کجای فقه بیرون کشیدید؟ چرا یک زن باید کراهت از زوج را سه سال تحمل کند؟ در شرایطی که برای زوج او هیچ محدودیتی جهت طلاق و رهاکردن زوجه، چندهمسری دائم و موقت هم زمان ووو وجود ندارد. او چرا برای رها کردن خود از شرایط حرجی باید کل مهریه خود را ببخشد؟ این ظلم و بی عدالتی را از کجای دین مبین اسلام خارج می کنید؟ چرا نهاد ازدواج را در نگاه زنان جوان، زندانی معرفی می کنید که در صورت کراهت و شکست، رهایی از آن ممکن نیست؟ شما این زن را از فرصت ازدواج مجدد، مادری در زمان مناسب، سلامت جسم و روان محروم می کنید به جرم این که نمی تواند با همسرش (به هزار دلیل شخصی) زندگی کند؟ شما چگونه پاسخگوی ترسیم این چهره کریه از کرامت و منزلت زن در نظام قانونگذاری اسلامی خواهید بود؟ ما هر چقدر فریاد می زنیم فرایند ازدواج و طلاق را سخت تر نکنید، این مسئله آسیب های جبران ناپذیری برای سلامت جنسی جامعه دارد، اما صد افسوس که کسی نمی شنود. امیدواریم طرح اصلاح قانون محکومیتهای مالی که شامل این مورد هم بوده، پیش از تصویب مورد بازنگری عاقلانه قرار گیرد. @ghasempour_ir https://www.instagram.com/p/Cd79YzYIf0z/?igshid=MDJmNzVkMjY=

*بانو نگار برگزار می کند* 📌گفت و گو پیرامون *طرح جدید مهریه در کمیسیون قضایی مجلس شورای اسلامی* 🔆با حضور 🍃خانم سکینه السادات پاد(وکیل پایه یک دادگستری و دانشجوی دکتری حقوق عمومی) @sara.sadat1395 🔆 دبیر نشست 🍃خانم منیره افشین پور(فعال حوزه زن و خانواده، دانشجوی دکتری فقه و مبانی حقوق) @Monire.Afshinpour ⏰جمعه ۶خردادماه ساعت22🕙 #بانونگار #مهریه #عسروحرج https://www.instagram.com/p/Cd_KgSjovV7/?igshid=MDJmNzVkMjY=

یاد و نام امام خمینی (قدس ره) در عالم تا ابد ثبت و ضبط است. #بانو_نگار_رسانه_گفتمان_انقلاب_اسلامی

🌹﷽✨ نویسنده: #سارا_سادات_پاد مدیر گروه تلگرامی #اندیشکده_انقلاب_اسلامی جمعه ۳ تیر ماه ۱۴۰۱ ✍ شرایط فرهنگی و رفتارهای خلاف هنجار چند نوجوان رگ غیرت خیلی ها را بیرون زد. اما حقیر به عنوان یک دانش آموخته حقوق عمومی تمرکزم بر نکرده های حاکمیت وترک فعل های بی کیفر بیشتر است. به سیاق جمعه ها گشت و گذار و گل چینی در گلستان نهج‌البلاغه، حقیر خوشه چین را تا بوستان حکمت ها برد. تا به کجا کشد مرا مستی بی امان تو 🔰 حکمت های ۱۴و۱۵ نهج‌البلاغه قلّ ودلّ👌 کسی را که نزدیکانش واگذارند، بیگانه او را پذیرا می گردد. حکمت۱۴ نهج‌البلاغه هر فریب خورده ای را نمی شود سرزنش کرد. حکمت ۱۵ نهج البلاغه 🔻 اهل تحقیق خوب است برای فهم و درک دقیقتر از مبانی این دو حکمت به غایت دقیق و راهبردی به نامه ۳۱ نهج‌البلاغه هم مراجعه داشته باشند. ۱_حضرت پس از هجوم مردم و پذیرش خلافت، برای اینکه گزینش ها و انتخاب ها بر معیارهای طاغوتی و قبیله گرایی نباشد کار فرهنگی و اصلاح امور را پیوست همه اقدامات خود می کند، و به شدت نگران بودند بی خردان تصدی امور رابه دست گیرند، حقوق فرهنگی و احترام به آن را به شدت مراقبت داشتند چون شعور، فرزانگی و بالندگی یک جامعه را از فرهنگ و هویت فرهنگی آن جامعه می توان سنجید. یقینا نزدیکان در مباحث فرهنگی ساحت ها وطیف های مختلف دارد، اما امام ابتدا آن را و اعلی ساحت آن را وظیفه حاکم اسلامی و کارگزاران می دانند. ۲_وقتی که رهبر جامعه از تهاجم فرهنگی تا شبیخون فرهنگی را هشدار دادند در همه این سال ها متولیان امور به جز اسنادی با مفاهیم قلمبه و دالهای خالی چه استراتژی وراهبردی تعریف کردند؟ ۳_امام کوتاه وساده می فرمایند شما واگذارید بیگانه از او پذیرایی میکند اما #پذیرایی عبارتی دقیق است، یعنی با سیاست و هدفمند او را جذب می‌کند. اجتماع خلاف هنجار دختران و پسران نوجوان شیرازی نتیجه ترک فعل های متولیان امور فرهنگی است. ما بچه هایمان را رها کردیم و دیگران شکار کردند. تا زمانیکه معلول را مجازات کنیم، علت با اعتماد به نفس کامل و تکیه دادن راحت به منصبی که چون تخصص نداشته غصبی است به غلط کاری خود ادامه می دهد. ۴_ در مواجهه با این پدیده ها که نتیجه طبیعی بی سیاستی و حکمرانی غیرتخصصی است، عاقلانه رفتار کردن بخشی از عقلانیت در حکمرانی است. در حکمت ۱۵ حضرت تنبه دقیقی می دهند. ۵_این نوجوانان وجوانان بی گناه هستند و حضرت در مواجهه با این گونه افراد میفرمایند نمی شود آن ها را سرزنش کرد. ۶_بپذیریم هیچ وقت برای فرهنگ و هویت و اصالت فرهنگی اولویت قائل نبودیم. امام جامعه فرمود سبک زندگی ایرانی اسلامی، پول بیت المال را تلف کردیم و سالهاست در تعریف مفاهیم گیر کرده ایم. 🔸 به قول قیصر امین‌پور: ما هیچ نیستیم جز سایه ای ز خویش آیینِ آینه خود را ندیدن است. در اندیشکده می توانیم پیرامون این فراز گفتگو کنیم. علی یارتون✋ 🇮🇷 لینک گروه در تلگرام Join 👉 https://t.me/joinchat/QpFu4dFOj9LICEP4 🇮🇷 ما باید پرچم اسلام را در انتهای افق بر زمین بکوبیم: حاج احمد متوسلیان🌷 @Banou_negar

🛑 مصاحبه با حجت الاسلام محمد ابراهیم نکونام مشا‌ور دادستان کل کشور در خصوص نامه معاون دادستان مشهد در خصوص حجاب #حقوق_انسانی #کرامت_انسانی #عفاف_و_حجاب #بانونگار_رسانه_بانوان_انقلاب_اسلامی https://t.me/Banou_negar

📍زنان سرپرست خانوار و تصمیماتی که همچنان راهگشا نیست! ⭕وجود حدود پنج میلیون زن سرپرست خانوار بر اساس آمار غیر رسمی و سه و نیم میلیون بر اساس آمار رسمی و نیز رشد تصاعدی این قشر از زنان؛زنان همسرفوت کرده ، زنان مطلقه ، زنان دارای همسر که به هر دلیل مسئولیت تامین معاش خانواده آنها به عهده خودشان می باشد. ( دلایلی نظیر زندانی بودن همسر ، ازکار افتادگی ، معلولیت و ...)و دختران مجردی که به سن تجرد قطعی رسیده اند، با وجود تورم بالای اقتصادی، نشان از ضرورت همتی عالی و نگاهی عمیق جهت حل مسائل این قشر دارد و قطعا کارهای مقطعی نمی تواند دردی از انبوه مسائل این زنان بکاهد. ⭕آنچه در روز های اخیر در خبر های معاونت امور زنان دولت سیزدهم با عنوان؛ امضای تفاهم نامه همکاری با بانک رفاه و صندوق ضمانت سرمایه گذاری تعاون ، در موضوع زنان سرپرست خانوار شاهدیم و از آن به عنوان فتح الفتوحی در حوزه حل مسائل اشتغال بانوان سرپرست خانواده یاد می شود ، همان راه اشتباه معاونت دولت دوازدهم و خانم ابتکار است! ⭕اساسا حل مسئله زنان سرپرست خانوار که از برنامه سوم توسعه در برنامه های توسعه لحاظ گردیده با کارهای موقتی و بستن تفاهم نامه های مقطعی آن هم صرفا در بعد اشتغال قابل حل نمی باشد. برای حل ریشه ای مصائب این زنان می بایست تلاش های معاونت امور زنان به سوی تدوین «قانون»، به عنوان راهکاری دائمی معطوف گردد. ⭕بر این اساس بند ت ماده 80 قانون ششم برنامه توسعه بیان می دارد: «حمايت از زنان سرپرست خانوار تهيه و اجراي كامل طرح جامع توانمندسازي زنان سرپرست خانوار طبق قوانين و مصوبات شوراي اجتماعي تا پايان اجراي قانون برنامه توسط رياست جمهوري (معاونت امور زنان) با همكاري وزارت تعاون، كار و رفاه اجتماعي و ساير نهادهاي ذيربط و تأييد برنامه مذكوردرهيأت وزيران و تصويب در مجلس شوراي اسلامي و نظارت براجرائي شدن آن». ⭕ بر این اساس معاونت زنان دولت دوازدهم موظف به تدوین برنامه جامع توانمند سازی زنان سرپرست خانوار با همکاری ساختارهای متولی ذکر شده در قانون و با تایید در هیئت دولت بود که می بایست برنامه جامع توانمد سازی زنان سرپرست خانواده را به مجلس جهت تصویب نهایی و تدوین قانون ارائه نماید. امری که خانم ابتکار در دولت قبل در این لایحه پیشنهاد حذف عنوان "به تصویب مجلس برسد" را ارائه کرده بود که با مخالفت مجلس هیچ گاه نتوانست به شکل قانون مدون به حل دائمی مسائل این زنان بیانجامد! ⭕ با توجه به تمدید یک ساله برنامه ششم توسعه در دولت سیزدهم و مطالبه جناب آقای قالیباف از دولت سیزدهم و مکلف نمودن دولت به ارائه لایحه «توانمند سازی زنان سرپرست خانوار»، معاونت دولت سیزدهم نیز پا در جای خانم ابتکار گذاشته و عملا لایحه ای در این خصوص به مجلس جهت قانونی شدن راهکارهای حل مسائل زنان سرپرست خانوار ارائه نداده و صرفا به بستن تفاهم نامه همکاری با بانک ها دلخوش نموده است و تا کنون مجلس نیز بر این سهل انگاری معاونت زنان روزه سکوت گرفته و شان نظارتی خود را به فراموشی سپرده است. ‼️ امیدواریم با رعایت شان نظارتی مجلس و توجه معاونت امور زنان و خانواده دولت سیزدهم به وظایف قانونی خود بیش از این شاهد فرصت سوزی در این موضوع نباشیم. ✍🏻 زهرا عباس پور https://t.me/Banou_negar @Banou_negar

♦️سلسله نشست های تخصصی؛ واکاوی اقدامات ساختارها و نهادهای متولی زنان ♦️موضوع این لایو: بررسی مسئله حجاب کارشناسان: سکینه سادات پاد وکیل پایه یک دادگستری، دانشجوی دکتری حقوق عمومی، فعال حوزه زن و خانواده @sara.sadat1395 الهام غفاری ارشد روان شناسی و دانشجوی دکتری مطالعات زنان، مدیر موسسه مهتدی @elghafari88 زهرا عباس پور ارشد تاریخ تشیع، دانشجوی ارشد مطالعات زنان، مدیر موسسه مهربانو @zahraa_abaspoor ♦️چهارشنبه: ۱۲ مرداد 🕘 ساعت:۲۱ 🔴 🟢 آدرس پیج بانونگار در اینستاگرام👇 https://instagram.com/banou_negar?igshid=YmMyMTA2M2Y= @banou_negar

♦️«هیئات مذهبی» محروم از «عدالت جنسیت» ⭕«برابری جنسیتی» (gender equality) در گفتمان جهانی به معنای؛ "برابری حق و تکلیف" است که با انکار «جنسیت» به عنوان یک «برساخت اجتماعی»، در صدر برنامه ریزی های توسعه غرب قرار گرفت. « برابری جنسیتی» به عنوان شاخص جهانی «توسعه انسانی» (HDI)، نسخه جهانی کدخدای" نظام سرمایه داری" برای" دهکده جهانی" بر ساخته خویش است. ⭕« انقلاب اسلامی ایران» بر خلاف موج جهانی، با رد «برابری جنسیتی» و با به رسمیت شناختن« جنسیت» توجه به نیازمندی های جنسیتی را موجب عدم ظلم به دو جنس دانسته و بر اساس آن در سیاست گذاری های کلان خود «جنسیت» را مورد توجه قرار داد. ⭕«عدالت جنسیتی» در تعریف اسلامی خود؛ « تناسب حق و تکلیف» را معنا می دهد که با وجود گنجانده شدن در برنامه ریزی های توسعه جمهوری اسلامی ایران غالبا در درگیری دو گفتمان «متجدد» و «متحجر» تا کنون حتی نتوانسته به تعریف اسلامی خود نزدیک شود، لذا عموما زنان کشور ما "مزیت های" «برابری جنسیتی» در غرب را شنیده اند اما از چشیدن طعم واقعی عدالت جنسیتی محروم مانده اند، لذا آرمان شهر خود را در برابری جنسیتی میبینند که کمتر از ظلم های جنسیتی آن آگاهند. ⭕آنچه این روزها در بستر فضای اینستاگرام در خصوص مطالبه بسیاری از "خانم های مذهبی" از لزوم توجه به نیازمندی های جنسیتی زنان در "هیات مذهبی" شاهدیم بیشتر از اینکه ناظر به عدم "برابری جنسیتی" باشد، ناظر به فقدان "عدالت جنسیتی" در فضای فرهنگی، اجتماعی کشور ماست. چرا که بر اساس "برابری جنسیتی" نهایت یک آرمان هیئت مذهبی دادن امکانات یکسان به زن و مرد است، بر این اساس زنان و مردان می بایست سهم fifty-fifty از همه امکانات هیئت مذهبی داشته باشند، لذا کودک شیرخوار و خردسال همراه مادر، زنان باردار، سبک پوشش، نیازمندی های تهویه ای بیشتر و ... هیچ کدام محل توجه نیستند . ⭕ اما در انگاره «عدالت جنسیتی»؛ توجه به تناسب نیازمندی های دو جنس با حق اختصاص داده شده، مهم است. بنابراین در این طرح واره، در یک هیئت مذهبی ناظر به نیازمندی های جنسیتی زنان و مردان سهم اختصاص فضا به زنان ناظر به تعداد، همراهی فرزندان، حضور دختران نوجوان، زنان باردار، زنانی که کودک شیرخوار یا خردسال دارند، امکان تخصیص فضای بیشتر را دارد همچنین الویت در نورپردازی مناسب، سیستم تهویه مطبوع، اختصاص فضای مهدکودک، سهولت در ورودی ها به هیئت، الویت در پذیرایی مراسم، تعریف سبک جدید عزاداری با توجه به مخاطب و... مورد توجه قرارمی گیرد و این توجه ابتدایی در طراحی فضا، قطعا منجر به "کنشگری فعال تر زنان"، در هیئات مذهبی خواهد شد. ⭕اینکه هیئات ما عموما بدور از چنین طراحی هایی هستند نشان می دهد؛ ساختارهای تماما دینی نیز توجه دقیقی به «جنسیت» از منظر نگاه اصیل اسلامی ندارند. ⭕این مثال ساده نشان می دهد با وجود گذشت چهار دهه از انقلاب اسلامی توجه به «جنسیت» آنچنان که باید و شاید در صدر توجهات ساختارهای متولی و تصمیم ساز قرار نداشته است. با پایان برنامه ششم توسعه دولت دوازدهم و سیزدهم نشان دادند نتوانسته اند، به تعریف دقیقی از «عدالت جنسیتی» و متعاقبا شاخص های برآمده از آن بپردازند. سکوت کنشگران عرصه زن و خانواده بر وخامت این مسئله بیش از پیش خواهد افزود. ⭕نمی توان متهم اول مسائل زنان در کشور را «فمنیسم» دانست وقتی اراده ای جهت تبین نگاه دقیق انقلاب اسلامی به« جنسیت» در ساحت برنامه ریزی ها، وجود ندارد. ✍️زهرا عباس پور عکس از: https://www.isna.ir/news/95072012332/ https://www.instagram.com/p/Cg6g_PpoDKB/?igshid=MDJmNzVkMjY=