#ندای_وظیفه #شروع_دوباره احساس میکنم همه همینجور باشیم که انجام یک کاری که مدتی ترک شده باشه برامون سخته خب منم طبیعتا از این قاعده مستثنی نیستم خصوصا با این وضعی که شهی و استاد برام درست کردن عقل بیچاره هم که.... از آخرین قسمت خیلی وقت گذشته و منم با اینکه دوست داشتم ادامه بدم شلوغی برنامه‌ها نمیذاشت دیگه اصرار برادرا منو به سمت نوشتن دوباره تحریک میکرد. تا حرف تحریک شد شهی شروع کرد: هاااا چیه تحریک مال ما که باشه بده برا شما که باشه خوبه؟؟تا کی انقد تبعیض آخه؟؟ما انقلاب کردیم که این تبعیضا نباشه.... عقل:ما؟؟؟چی میگی برا خودت؟ وایسا وایسا چی شده انقدر پر‌حرف شدی؟ قبلا به اندک حرفی که منظورت رو‌ برسونه اکتفا میکردی ولی حالا مفصل حرف میزنی؟؟ شهی:ا ا راس میگیا...میدونی چون خیلی وقته این صاحب ما ننوشته دیگه همه رو با هم قاطی میکنه عقل:یعنی چی؟ شهی:موهوم... عقل:دوباره اینجور شد...درست بگو ببینم شهی:ینی بجا اون باید مینوشت حرف من که یه کلمس:ولش... عقل:خب کاری که مفیده چرا ولش؟؟ شهی:حسش... عقل:چطوره برای غذا خوردن حسش هست ولی برای نوشتن حسش نیست؟ شهی:قیاس مع الفارق... عقل:باریکلا میدونی چیه این؟ شهی:برا ساکت کردن تو کافیه...ما با غرض پیش میریم.... عقل به استاد:چیزی بهش نمیگی خیلی بی ادب شده‌ها...ولش کنم میاد سراغ تو... استاد:شهی فلان فلان شده خیلی چیز یاد گرفتی در این مدت...بزرگ شدی... شهی:بزرگ بودم از اولش....یادت نیس پدر عقل رو درآوردم....نگا کن چه حالیه بدبخت... روحش شاد...بغض گلومو گرفت...اون جَوون مرگ شد.... استاد:خب بسه با مزه...خیلی وقته فحش نخوردی لوس شدی... عقل:استاد ولش کن همین قدر براش کافیه .... میدونم مثل قبلیا نیست ولی قول میدم بهتر بشه😉 @CALL_OF_DUTY_1