بسم الله الرحمن الرحیم #Call_ of_ duty #ندای_وظیفه #قسمت_اول _من:این تو همش دعواست. کلافه کردن منو. آسایش برام نذاشتن. این یکیو ساکت میکنی صدای اون در میاد. تا چشمم به چیزی میفته به تناسب یکیشون شروع میکنه. بهتره برای اینکه از این سردرگمی درتون بیارم طرفین دعوا رو براتون معرفی کنم. کاش طرفین بودن نامردا چهارتایی باهم دعوا میکنن. یکیشون این شهیه. خودش دوست داره اینجور صداش کنم. اه اه همش دنبال خوردن و خوابیدنه البته این خوباشه. اون یکی استاد غاضبه. بهش از استاد پایین تر بگی قاطی میکنه. تا یه چیزی میشه صداشو برا من بالا میبره. یکی دیگه‌شون موهومه. چیز عجیبه یکم از شهی داره یکم از استاد غاضب، برا همه هم کار میکنه. شاید بگید چقد خوب!! ولی مشکل من همینه!!! آره خودِ خودش. اصلا براش مهم نیست کی میگه چیکار بکن، اون فقط انجام میده چه کار شهی باشه چه کار استاد یا حتی عقل. گفتم عقل. آخرین عضو دعوا! البته از این یکی راضیم حتی دعواهایی که راه میندازه، راستش دعواهای اون برام لازمه. اگه نبود تا حالا این سه تا منو به فنا داده بودن. خودش شروع میکنه و آخرشم خودش جمع و جور میکنه. خدایی قابل احترامه اینو همه قبول دارن حتی شهی که اغلب باهاش ساز مخالف میزنه. انصافاً ظلم نیست؟؟ این همه فاعل(لغوی) و‌ یه مفعول(لغوی) که من باشم؟؟ ولی چه میشه کرد همینه دیگه ما اینجورییم. نمیدونم از کجا بگم از کدوم دعواهاشون. همین چند ساعت پیش بود که..... @CALL_OF_DUTY_1