eitaa logo
دروس الشباب
393 دنبال‌کننده
122 عکس
25 ویدیو
53 فایل
محور مباحث این کانال، علوم اسلامی و دروس حوزوی است. باز ارسال مطالب با ذکر آدرس کانال، مجاز است. ارتباط با ادمین: @Ebn_Ahmad
مشاهده در ایتا
دانلود
علامه مجلسی به نقل از اعلام الدین دیلمی از امام صادق علیه السلام نقل می کند: چهار چیز است که هیچ یک از انبیاء و اوصیاء و تابعان آنان از آن به دور نبوده اند: فقر مالی؛ بیماری جسمی؛ کافری که به دنبال کشتن آنهاست؛ و منافقی که در پی عیبجویی از آنان است. نیز حضرتش به اصحاب خویش فرمود: آرزوی محال نکنید. پس اصحابش (با تعجب) فرمودند: و چه کسی آرزوی محال می کند؟! پی ایشان فرمود: شما! آیا تمنّای آسایش دنیوی ندارید؟! گفتند: بله داریم. پس حضرت فرمودند: آسایش دنیوی برای مؤمن محال است. بحار الأنوار (ط - بيروت) ؛ ج‏78 ؛ ص195 وَ قَالَ الصَّادِقُ ع‏ أَرْبَعَةٌ لَمْ تَخْلُ مِنْهَا الْأَنْبِيَاءُ وَ لَا الْأَوْصِيَاءُ وَ لَا أَتْبَاعُهُمْ الْفَقْرُ فِي الْمَالِ وَ الْمَرَضُ فِي الْجِسْمِ وَ كَافِرٌ يَطْلُبُ قَتْلَهُمْ وَ مُنَافِقٌ يَقْفُو أَثَرَهُمْ. وَ قَالَ ع لِأَصْحَابِهِ لَا تَتَمَنَّوُا الْمُسْتَحِيلَ قَالُوا وَ مَنْ يَتَمَنَّى الْمُسْتَحِيلَ فَقَالَ أَنْتُمْ أَ لَسْتُمْ تَمَنَّوْنَ الرَّاحَةَ فِي الدُّنْيَا قَالُوا بَلَى فَقَالَ الرَّاحَةُ لِلْمُؤْمِنِ فِي الدُّنْيَا مُسْتَحِيلَةٌ. @DUROUS_ALSHABAB
هدایت شده از میراث فقاهت خراسان
حاج آقای ربانی (غزه).mp3
2.23M
🔹 بیانات استاد حجت‌الاسلام والمسلمین ربانی بیرجندی در درس خارج فقه در مورد تاریخ غزه و پاسخ به شبهه ناصبی بودن فلسطینی ها آبان ۱۴۰۲ ............................................. آثار و اسناد علما و اساتید حوزه علمیه خراسان را در کانال میراث فقاهت خراسان دنبال کنید: https://eitaa.com/joinchat/2033975358C93349617f8
و در قرآن و فقه1 خدای تعالی در 6 آیه از قرآن دربارۀ سخن گفته است که همگی آنها در سورۀ مائده است. (آیات: 1 و 2 و 4 و 94 و 95 و 96) واژۀ در آیات: 1 و 94 و 95 و 96 و واژۀ در آیه: 2 واژۀ موصوله در آیۀ: 4 صید در و واژۀ «صيد» در لغت به دو معنا به کار رفته است: 1. معنای مصدری؛ یعنی: (شكار كردن) «صاده صيدا: قنصه و اخذه بحيلة» 2. صفت مشبهه به معنای اسم مفعول؛ يعنى (شكار شده) مثل آیۀ 95 سوره مائده: «يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تَقْتُلُوا الصَّيْدَ وَ أَنْتُمْ حُرُمٌ» صید در : صيد در فقه دو دارد: 1. (ممنوع)، و آن در صورتی است که برای تفریح و خوشگذرانی باشد. 2. (جایز)، و آن در صورتى است كه شخص براى تأمين مخارج خويش و عائله‏اش شكار كند. : فقهاء سفر كسانى را كه براى تفريح به شكار می روند سفر معصيت دانسته و می گویند باید نمازش را تمام (کامل) بخواند و اگر در ماه رمضان است باید روزه هم بگیرد اگر چه در سفر است. گویا حرمت شكار تفريحى بدین خاطر است که روا نيست انسان براى ارضاء تمايل نفسانى خويش حيوانات و پرندگانى را كه در اين زمين پهناور بى آنكه به كسى آزار برسانند مي چرند و ميپرند و خداى خويش را تسبيح مي كنند، از نردبان هستى پياده كند. ولى اگر احتياج داشته باشد آن مطلب ديگرى است. @DUROUS_ALSHABAB
در قرآن و فقه2 صید در برخی استعمال واژۀ در آیه 96 سورۀ مائده را از باب دانسته اند: أُحِلَّ لَكُمْ صَيْدُ الْبَحْرِ وَ طَعٰامُهُ مَتٰاعاً لَكُمْ وَ لِلسَّيّٰارَةِ وَ حُرِّمَ عَلَيْكُمْ صَيْدُ الْبَرِّ مٰا دُمْتُمْ حُرُماً (مائدة؛ 96) آیت الله سیفی مازندرانی در دليل تحرير الوسيلة - الصيد و الذباحة؛ ص: 2 می گوید: بدیهی است که منظور از واژۀ اعم معنای مصدری و اسم مفعولی آن است یعنی حلال و حرام بودن هم دربارۀ عمل شکار است و هم دربارۀ خوردن حیوان شکار شده است. @DUROUS_ALSHABAB
كتاب الاستغناء.pdf
9.51M
الاستغناء فی احکام الاستثناءنوشته شهاب‌الدین ادريس بن عبد الرحمن ابن عبد اللّه صنهاجى قرافی(626-682، 684 ق) از عالمان اصول، فقه و علوم عقلی و از بزرگان و مشایخ مذهب مالکی است این اثر توسط محمد عبدالقادر عطا تحقیق شده است. هرچند که بنیان کتاب بر موضوعی نحوی استوار است با این وجود مسائل متعدد غیر نحوی مرتبط با لغت، صرف، بلاغت، فقه، اصول، کلام، و معانی و بیان و مسائل مختلف آن از جمله مجاز، استعاره، حصر، تقدیم و تاخیر و دیگرمسائل را نیز شامل شده است. کتاب در یک تمهید و پنجاه و یک باب تنظیم شده است. نویسنده در ارائه موضوعات مختلف کتاب آنها را به مسائل و فوائد تقسیم کرده است و عناوین کوچک بسیاری اعم از فوائد، سؤالات، و تنبیهات را در این اثر گردآوده است. قرافی ضمن اشاره به آرای اصولیان در خصوص استثنا تلاش کرده با تکیه بر کتب و مصادر نحوی مهم، میان نظرات آنان و نحویان در مباحث نحوی هماهنگی ایجاد نماید. مؤلف به نظرات فقها پیرامون اسثتثنا در آیاتی که متضمن احکام شرعی است توجه کرده و بخش‌های پایانی کتاب را به استثنای مورد توجه فقها که در برخی از مباحث فقهی مطرح است، اختصاص داده است. اثر یاد شده سرشار از آیات قرآنی است که نویسنده به‌عنوان شاهد آورده و در اغلب موارد به شیوه پرسش به توضیح مطالبی پیرامون لفظ، حکم، اعراب آیه و نوع استثایی که آیه متضمن آن است با تکیه بر منابع تفسیری، پرداخته است @DUROUS_ALSHABAB
دربارۀ علوم غریبه؟! پیام بعدی ان شاء الله
چیستی ثبوت و حدوث ج 1.mp3
30.46M
چیستی و 1 استاد حجة الإسلام مهدی رضایی حوزه علمیه مشهد مدرسه نواب
چیستی ثبوت و حدوث ج 2.mp3
21.89M
چیستی و 2 استاد حجة الإسلام مهدی رضایی حوزه علمیه مشهد مدرسه نواب
1 در جمعی از دوستان نشسته بودیم، گفتند فلانی علوم غریبه خوانده است. گفتم فلانی، علوم غریبه چیست؟ چه درسی یا کتابی از این علوم را خوانده ای؟ گفت: یکی از آن کتاب ها، کتابی است که اگر بخوانی شب از ترس خوابت نمی برد. نمی دانی اول که آن را می خواندم چقدر می ترسیدم؟! شب ها قبل از خواب چقدر دعا و اوراد می خواندم؟!! گفتم نامش چه بود؟ گفت: «کَلّه سر» (به فتح کاف و تشدید لام و بدون تشدید راء). مرا می گویی، بی اختیار خندیدم، گفت چرا می خندی؟ گفتم داداش اسم آن کتاب که خوانده ای «کُلُّهُ سِرّ» است و هر حرفش اشاره به علمی دارد: ک: کیمیا (همان شیمیا یعنی شیمی امروز است که در گذشته با آرزوی کشف روش تبدیل مس به طلا بدان می پرداختند. و در آخر با دست حسرت به سر می کوبیدند.) ل: لیمیا هـ: هیمیا س: سیمیا ر: ریمیا و آن کتاب که خوانده ای نام رسمی اش «اسرار قاسمی» است و اما اعتبار این کتاب بماند. (البته کتاب دیگری هم توسط شخص دیگری با نام کلّه سر چاپ شده است.) نا گفته نماند علوم غریبه منحصر در این 5 تا نیست. أعداد (أوفاق)؛ و رمل؛ و حروف؛ و تکسیر؛ و جفر؛ طلسمات از شاخه های دیگر این علوم هستند. : برخی از طلاب به جای اشتغال به علوم رسمی که برای فهم قرآن و روایات معصومین به آنها نیاز است، دنبال چیزهای دیگری هستند و گاه گرفتار می شوند. @DUROUS_ALSHABAB
2 اسطرلاب نجومی علوم غریبه بی خبری از برخی علوم رایج بین مردمان قدیم به حدی رسیده که برخی اسطرلاب را از علوم غریبه و ابزاری برای یا ابزرای نامشروع برای می پندارند. ابوریحان بیرونی در کتاب التفهیم لأوائل صناعة التنجیم ص285 می گوید: باب چهارم - در اسطرلاب اسطرلاب چیست؟ این آلتی است یونانیان را، نامش اسطرلابون، أی: آیینۀ نجوم. ..... و بدین آلت دانسته آید وقتها و آنچه از روز و شب گذشته بود، به آسانی و غایت درستی. و نیز دیگر کارها که از بسیاری نتوان شمردن. : تا حدود 200 کاربرد برای این ابزار شمرده اند. ابوریحان در این کتاب به برخی از کاربردهای اسطرلاب اشاره نموده است، که فهرست آن از این قرار است: 1.اندازه گیری ارتفاع خورشید (چشمۀ آفتاب) 2.اندازه گیری طول سایۀ اشیاء در ساعت های مختلف روز. 3.دانستن طالع (منظور از طالع، مقدار ساعت برآمده از خورسید است نه طالع بینی به معنایی که در عرف ما رایج است ) مثلا الآن چند ساعت از طلوع می گذرد؟ 4.تعیین مقدار ساعات یک روز (اندازۀ طول هر روز) 5.تخمین فاصلۀ سیارات 6.تعیین ساعت های شب 7. تعیین ساعت طلوع و غروب ستارگان 8.اندازه گیری مسافتها و مقدار فاصلۀ بین دو شیء 9.اندازه گیری عمق چاه 10.اندازه گیری ارتفاع مناره و کوه و ساختمان و ... : اسطرلاب هیچ کارآیی در احکام شرعی ندارد. بله برای تعیین جهت قبله هم به کار می رود. (موضوع خارجی) : احکام نجومی با اسطرلاب کشف نمی شود. @DUROUS_ALSHABAB
کتاب التفهیم ابوریحان بیرونی با تصحیح استاد جلال الدین همایی @DUROUS_ALSHABAB
3 شش روز قبل یکی از دوستان یکی از دفترهای یادداشت بنده را برداشت و قسمتی را که مربوط به رونویسی مثلثات ابوعلی قطرب بود، ورق زد و گفت: الآن این چیزها برای طلاب و دانشجویان عصر ما علوم غریبه است. گفتم چون کتابش یافت نمی شد و حجمش کم بود، رونویسی کردم. چند صفحه قبل را دید، گفتم در منطق است که منطق کبری را به شعر پارسی سروده است، این را هم رونویسی کرده بودم. بعدش گفتم: آن روزها و نبود. بله به حدی در کتابخانه مطالعه می کردیم که هر روز بعد از خاموش کردن لامپ کتابخانه ما را بیرون می کردند. شَکل (به فتح شین) : مثل و شبه شِکل (به کسر شین) : قبح و ذلت شُکل (به ضم شین) : تمثال حیوانات شَرب: جماعتی که بر غذایی گِرد آمده باشند. شِرب: مکانی که آب دارد. (موضع الماء) شُرب: نوشیدن @DUROUS_ALSHABAB