eitaa logo
دروس الشباب
398 دنبال‌کننده
122 عکس
25 ویدیو
53 فایل
محور مباحث این کانال، علوم اسلامی و دروس حوزوی است. باز ارسال مطالب با ذکر آدرس کانال، مجاز است. ارتباط با ادمین: @Ebn_Ahmad
مشاهده در ایتا
دانلود
هدایت شده از ایرانی و اسلامی
برخی دوستان خواستند دربارۀ متن فوق توضیح بدهم. 1- جلد 52 بحار الأنوار دربارۀ امام زمان باشد. بلکه احادیث مربوط به امام زمان در جلد 13 بحار الأنوار جمع آوری شده است و در چاپ های جدید هم در 51 قرار دارد. پس کسی که این عکس ها را برای دوستان عزیز ارسال می کند هرگز به این کتاب مراجعه نکرده است. 2- چاپ جدید کتاب بحار الأنوار این است: نام كتاب: مهدى موعود( ترجمه جلد 51 بحار الأنوار) نويسنده: مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى‏ تاريخ وفات مؤلف: 1110 ق‏ مترجم: دوانى، على‏ محقق / مصحح: ندارد موضوع: كلام‏ زبان: فارسى‏ تعداد جلد: 1 ناشر: اسلاميه‏ مكان چاپ: تهران‏ 3- فوق جعلی است. و حتی در جلد 51 هم وجود ندارد. 4- امام زمان پروژۀ مخالفین برای بیزاری مردم از امام زمان است تا دیگر طالب ظهور او نباشند و برای فرجش دعا نکنند و در نتیجه به فکر اصلاح خود و جامعه و مهیا سازی شرایط برای ظهور ایشان نباشند. 5- اول مربوط به و برای جلوگیری از ولادت موسی است. (مهدى موعود ( ترجمه جلد 51 بحار الأنوار) ؛ متن ؛ ص486) 6- دوم: چنین چیزی به عنوان حدیث ندارد. بلکه عبارتی از سؤال و جواب مکتوب در کتاب إعلام الوری است که نویسندۀ کتاب (علامه طبرسی در قرن ششم) به نقل از سنیان زمان خویش و به عنوان اشکال بر شیعیان، نقل نموده و می گوید: چنین چیزی در هیچ حدیثی نیامده است. (مهدى موعود ( ترجمه جلد 51 بحار الأنوار)، متن، ص: 1137) 7- سوم هم دروغ است. بلکه حدیث چنین است: یا جزیه بدهند (مالیات ویژه برای حمایت حکومت از آنان) یا کشته می شوند.
هدایت شده از ایرانی و اسلامی
متن کامل حدیث سوم: مهدى موعود ( ترجمه جلد 51 بحار الأنوار)، متن، ص: 1134 كلينى در كافى روايت ميكند كه سالم بن مستنير گفت: از حضرت باقر (ع) شنيدم ميفرمود: هنگامى كه قائم قيام كرد، ايمان را بهمه ناصبى‏ها پيشنهاد ميكند كه پذيرفته و ايمان بياورند. اگر واقعا داخل در ايمان شدند فبها و گر نه يا گردن آنها را مى‏زند و يا بايد جزيه بدهند چنان كه امروز كافران ذمى بدولت اسلام جزيه ميدهند. 8- از دروغگویان، عامل انحراف از حق است: صفحات و شماره جلد تصویر فوق و متنی که مراجعه کرده ام را ببینید و نویسندۀ تصویر فوق را دریابید.
16.71M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
نماد استقامت و دفاع از تشیع در محضر رهبر معظم انقلاب حفظه الله تعالی و أدام الله عزه
هدایت شده از علی نصیری
17.62M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
سخنرانی خالد میقاتی مدیر دبیرستان اسلامی در لبنان در باره جایگاه قرآن و لزوم تمسک پیوسته به آن شنیدنی است. http://eitaa.com/alinasirigilani
حسین جان! از شوق، دو صد بوسه زنم بر دهن خویش هرگاه که نام تو برآید بزبانم
با سلام با تسلت به مناسبت فرا رسیدن ایام محرم الحرام وشهادت امام حسین علیه السلام ویاران باوفای ایشان.. نسخه pdf کتاب 24 جلدی الامام الحسین علیه السلام فی الحدیث والتاریخ / تآلیف علامه محقق سید جعفر مرتضی عاملی قدس‌سره را خدمت عزیران گرامی تقدیم می شود. این نسخه فقط برای استفاده شخصی می‌باشد وهرگونه استفاده تجاری وغیره از آن شرعاٌ وقانوناٌ مجاز نمی‌باشد. التماس دعا https://eitaa.com/alameli
تمارین قرآنی علم بیان از الجدول فی اعراب القرآن.doc
122.4K
برای کسانی که می خواهند کار عملی در بلاغت انجام دهند. فایل ارزشمندی است. برشی از جلد آخر کتاب الجدول فی اعراب القرآن https://eitaa.com/DUROUS_ALSHABAB
هدایت شده از مجله حوزه
9.31M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🎥 دروازه توهین 🔰 شاید برایتان سؤال باشد، باب اهانت به قرآن کریم ریشه در کجا دارد؟! ✅همه چیز بر می‌گردد به سال 1376🧐 📣رصد اخبار تحلیلی، مذهبی، سیاسی، اقتصادی و... ╭ ✍️ 🇮🇷l بامن‌بيا ╰┈➤ @MajalleHozeh
قالَ رَبِّ إِنِّي لا أَمْلِكُ إِلاَّ نَفْسي‏ وَ أَخي‏ (سورة المائدة/ الآیة: 25) در اعراب واژۀ سه احتمال است: ، بنابر: 1. عطف بر ضمیر مستتر در (ترکیب زمخشری که ابن هشام در أوضح المسالک بر آن اشکال کرده است. و خالد در التصریح به آن جواب داده است.) 2. عطف بر محل و اسمش (عطف بر محل بعید) در اصطلاح به آن می گویند. (کسانی که حروف مشبهه به فعل و لا نفی جنس را از شرح ابن عقیل خوانده اند بهتر این نظریه را درک می کنند.) 3. أخی مبتداست و خبرش به قرینۀ خبر إنّ حذف شده است و تقدیر چنین است: (وأخي لا يملك إلا نفسه) پس آیه از باب عطف جمله بر جمله می باشد. در حالی که در ترکیب های قبل از باب عطف مفرد بود. ، بنابر: 1. عطف بر اسم إنَّ 2. عطف بر (نفس) که مستثنای مفرغ و مفعول به و منصوب به (أملک) است. ، بنابر: 1.عطف بر یاء متکلم در (نفسی) البته از دیدگاه جمهور بصریین عطف بر ضمیر مجرور فقط در صورت اعادۀ عامل جرّ، جایز است. ولی مشهور متأخرین این شرط را لازم نمی دانند، مانند: صلّی الله علیه و آله. https://eitaa.com/DUROUS_ALSHABAB
استعمال لفظ در بیشتر از یک معنا ( ) در آیا یک واژه می تواند به طور همزمان و در یک جمله بر دو معنا دلالت کند؟ برخی اصولیین مثل شهید صدر در حلقات و سایر بزرگان نجف این استعمال را ممتنع می دانند. ولی سید محمد فشارکی (شاگرد میرزای شیرازی) و نیز شاگرد ایشان شیخ محمد رضا اصفهانی در و نیز (شاگرد اصفهانی) و مشهور متأخرین مدرسه قم و نیز برخی متأخرین مدرسه نجف مثل آیت الله سیستانی،و شهید صدر در تقریرات خاج اصول، این استعمال را ممکن دانسته اند. می توان ترجمه آیت الله مشکینی (رحمة الله علیه) در آیه 1 سوره نجم را یکی از مثال های این بحث، دانست: وَ النَّجْمِ إِذا هَوى‏ یعنی: قسم به ستاره هنگامی که طلوع و غروب می کند (ترجمه مشکینی) ایشان واژۀ را در این آیه به دو معنای و دانسته است. https://eitaa.com/DUROUS_ALSHABAB
💠آیین رونمایی کتب الفوائد الصمدیه الهدایه فی النحو ✅با حضور حجت الاسلام و المسلمین نقشه چی (مسئول آموزش مدارس سطح ۱ حوزه علمیه قم) 🌀سه شنبه۳۱مرداد۱۴۰۲، بعد از نماز ظهر و عصر 🌀نماز خانه مدرسه علمیه حاج ملاصادق مجتهد قمی (ره) 🔰 مدرسه علمیه حاج ملا صادق مجتهد قمی(ره) 🍃 مدرسه زندگی🌱 🆔 @mojtahedeqomi 🌐 mojtahedeqomi.com
احكامى كه در عبادت به طور مشترك جريان دارند عبارتند از: اول- اسلام و ايمان: و اعتقاد به معتقدات مذهب اهل بيت عصمت و طهارت (عليهم السلام) دوم- قصد قربت سوم- خُلُوّ از رياء: رياء يعنى انجام دادن كارى به خاطر كسب ثناء و طلب بزرگى در دل مردم. چهارم- خُلوّ از عُجْب: عُجب آن است كه كسى در عبادت فخر و طلب بزرگى براى خويش كند، و بر خداى تعالى منّت گذارد كه حق او را كاملًا اداء كرده است. پنجم- خُلوّ از إدلال: إدلال آن است كه شخص علاوه بر داشتن عُجب از خداى تعالى نترسد، و خود را نزد او عزيز بداند، يعنى به جهت عبادات و اعمال خويش معتقد باشد كه بر خدا حق دارد، و استبعاد كند كه خدا او را به مكروه مبتلاء كند. ششم- خلوّ از سَمعه (شنواندن): اگر مكلّف عبادتى- مثلًا نماز- را به قصد شنواندن به مردم بجا آورد، و اين قصد تمام انگيزه يا جزء انگيزه‏اش باشد، مبطل عبادت است. هفتم- متّحد نبودن عبادت با ضمائم محرّمه: عبادت نبايد با ضمائم محرّمه متّحد باشد، پس اگر چيز حرامى- مانند دست بسته نماز خواندن، يا آمين گفتن بعد از قرائت حمد- متّحد با نيّت عبادت و يا متّحد با جزئى از اجزاء عبادت شود، عبادت را باطل مى‏كند؛ ولى اگر چيز حرامى با عبادت به نحو اجتماع امر و نهى باشد، يعنى چيز حرام خارج از عبادت و مقارن با آن باشد- مانند خواندن نماز در وقت وجوب إزاله نجاست از مسجد- عبادت را باطل نمى‏كند. هشتم- ضمائم راجحه يا مباحه محرّك انجام عبادت نباشند: اگر ضميمه مباحه يا راجحه در عبادت باشد- مثلًا مكلف وضوء بگيرد به قصد قربت و خنك شدن، يا به قصد قربت و تعليم غير- چنانچه قصد قربت سبب‏ اصلى عبادت باشد، عبادت صحيح است؛ و اگر ضميمه سبب اصلى باشد، عبادت باطل مى‏باشد؛ و اگر هر كدام جداگانه يا با هم سبب و محرّك براى انجام عمل باشند، أحوط اعاده آن عمل است. نهم- وجوب مقدّمه واجب دهم- حرمت مقدّمه حرام يازدهم- انجام واجب موقّت مشكوك در وقتش دوازدهم- جائز نبودن عبادت به نيابت از زنده https://eitaa.com/DUROUS_ALSHABAB