#سانسور_علمی در کتاب های درسی #حوزه قسمت هشتم نمونه هایی از سانسور #اصول #روش_شناسی نمونه دوم: در دانش #اصول مباحثی #کاربردی یافت می شود که علت ورود آنها به علم اصول بر بسیاری از طلاب و اصول پوشیده است، و لذا آنها را از #زوائد_علم_اصول می شمارند. مروری بر نمونه های آن: 3_حجیت خبر واحد برخی کتاب های اصولی متذکر شده اند که عنوان دقیقش #حجیة_السنة_المحکیة_بخبر_الواحد است. زیرا آنچه حجتش بررسی می شود حجیت سنتی است که به وسیله خبر واحد به ما رسیده است. #اشکال اگر کسی در حجیت اخبار، وثوق صدوری شد یا بر مبنای #اعتبار_کتاب_محور به سراغ اعتبار سنجی روایات رفت، آیا حجیت خبر واحد به سبک رایج پاسخگو خواهد بود؟ این از مسائلی است که در اصول بر مبنای اصول اهل سنت بررسی می شود @DUROUS_ALSHABAB

#لغت #لغت_قرآن #سَبت (شنبه) #یهود «سبت» در لغت: قطع. بريدن (مفردات راغب) «سَبَتَ الشَّيْ‏ءَ: قَطَعَهُ» وَ جَعَلْنا نَوْمَكُمْ‏ سُباتاً (نباء: 9) راغب گويد: يعنى خواب را بريدن عمل قرار داديم. معلوم است که #سبات به معنای #آرامش و استراحت به کار رفته است که نوعى قطع عمل به شمار می آید. يعنى خوابتان را براى شما آرامش قرار داديم. در صحاح از جمله معانى سبت گفته «السَّبْتُ‏ الرَّاحَةُ ... و السُّبَاتُ‏ النَّوْمُ وَ أَصْلُهُ الرَّاحَةُ» #نهج_البلاغه خطبه 219 آمده‏ «فَكَأَنَّهُمْ فِي ارْتِجَالِ الصِّفَةِ صَرْعَى‏ سُبَاتٍ‏». و خطبه 222 فرموده‏: «نَعُوذُ بِاللَّهِ مِنْ سُبَاتِ الْعَقْلِ». مراد از سبات در دو جملۀ فوق: خواب است زیرا خواب قطع فعّاليت ظاهرى است. #سبت_يهود سبت يهود عبارت است از: قطع عمل در شريعت موسى که از نظر زمانی مطابق روز شنبه است، در قاموس كتاب مقدس نوشته: سبت اسم آنروزى است كه قوم يهود از تمامى اعمال خود دست كشيده استراحت ميكردند و اين لفظ از عبرانى معرّب گشته و معنى استراحت ميدهد. در تورات فعلى سفر خروج باب 20 بند 8 گويد: روز سبت را ياد كن تا آنرا تقديس نمائى «شش روز مشغول باش و همه كارهاى خود را بجا آور، اما روز هفتمين سبت يهود خداى تو است در آن هيچ كار مكن. ..... شش بار در قرآن كريم از سبت یهود (السبت) یاد شده است. که يك بار به صورت فعل‏ «يَسْبِتُونَ» آمده است. گویا روز سبت در يهود روز محترمى بوده است‏ که قرآن می فرماید: قُلْنا لَهُمْ لا تَعْدُوا فِي‏ السَّبْتِ‏ ... نساء: 154. اما در آیه زیر سبت به معنای مصدری به کار رفته است (مفردات راغب) إِنَّما جُعِلَ‏ السَّبْتُ‏ عَلَى الَّذِينَ اخْتَلَفُوا فِيهِ وَ إِنَّ رَبَّكَ لَيَحْكُمُ بَيْنَهُمْ يَوْمَ الْقِيامَةِ فِيما كانُوا فِيهِ يَخْتَلِفُونَ‏ نحل: 124. @DUROUS_ALSHABAB

#شعر #ملک_الشعراء_بهار (محمد تقی بهار) ملک الشعرای بهار در مجلسی بود .قرار شد از طبعش امتحان به عمل آید . چهار اسم را تعیین کردند که بهار در دو بیت هر چهار را بیاورد. (تسبیح – چراغ – نمک – چنار) ملک الشعرا سرود: با خرقه و تسبیح مرا دید چو یار * گفتا ز چراغ زهد ناید انوار کس شهد ندیده است در کان نمک * کس میوه نچیده است از شاخ چنار بعد اسامی: ( خروس – انگور – درفش – سنگ ) را مطرح کردند . پس بهار چنین سرود: برخاست خروس صبح برخیز ای دوست * خون دل انگور فکن در رگ و پوست عشق من و تو قصه ی مشت است و درفش * جور من و دل صحبت سنگ است و سبوست دیگری گفت: اگر استاد کلمات ( گل رازقی – سیگار – لاله – کشک ) را که خیلی دور از مفهوم یکدیگرند در شعر بگنجاند همه به برتری وی اذعان خواهیم کرد ملک الشعرا پس از لحظه ای چنین سرود: ای برده گل رازقی از روی تو رشک * در دیده مه زدود سیگار تو اشک گفتم که چو لاله داغدار است دلم * گفتی که دهم کام دلت یعنی کشک جوانی حاضر بود گفت: شاید استاد ابیات خوانده شده را قبلا سروده باشند. اگر ( آیینه – اره – کفش – غوره) را در یک رباعی آورند دیگر کسی را جای تردید باقی نخواهد ماند. و بهار چنین سرود: چون آینه نور خیز کشتی احسنت * چون اره به خلق تیز گشتی احسنت در کفش ادیبان جهان کردی پای * غوره نشده مویز گشتی احسنت @DUROUS_ALSHABAB

#ادیب_نیشابوری #لذت_درس گاهي اديب نيشابوري شعر زير را در كلاس درس مي خواند: لذات دنيوي همه پوچ است نزد من در خاطر، از تغيّر آن، هيچ ترس نيست روزِ تنعّم و شبِ عيش و طرب، مرا غير از شبِ مطالعه و روزِ درس نيست @DUROUS_ALSHABAB

#أل #أل_تعریف #اقسام_أل_تعریف #شرح_لمعه (#شهید_ثانی) #أل عوض از #مضاف_إلیه یکی از کاربردهای أل تعریف، #اختصار است. بدین معنا که متکلم، مضاف الیه را حذف نموده و به جای آن #أل حرف تعریف را بر مضاف داخل می کند. مثال: #شهید ثانی در الروضة البهیه فی شرح اللمعة الدمشقیة (المحشى - كلانتر)، ج‌5، ص: 30 می فرماید: (و للموالي) أي #موالي_الموصي، و #اللام عوض عن المضاف إليه یعنی: منظور شهید اول از «للموالی»، همان «موالی الموصی» است، پس #ال در #للموالی عوض از مضاف الیه محذوف است. @DUROUS_ALSHABAB

#آرزوی_محال #آسایش_دنیوی #مؤمن علامه مجلسی به نقل از اعلام الدین دیلمی از امام صادق علیه السلام نقل می کند: چهار چیز است که هیچ یک از انبیاء و اوصیاء و تابعان آنان از آن به دور نبوده اند: فقر مالی؛ بیماری جسمی؛ کافری که به دنبال کشتن آنهاست؛ و منافقی که در پی عیبجویی از آنان است. نیز حضرتش به اصحاب خویش فرمود: آرزوی محال نکنید. پس اصحابش (با تعجب) فرمودند: و چه کسی آرزوی محال می کند؟! پی ایشان فرمود: شما! آیا تمنّای آسایش دنیوی ندارید؟! گفتند: بله داریم. پس حضرت فرمودند: آسایش دنیوی برای مؤمن محال است. بحار الأنوار (ط - بيروت) ؛ ج‏78 ؛ ص195 وَ قَالَ الصَّادِقُ ع‏ أَرْبَعَةٌ لَمْ تَخْلُ مِنْهَا الْأَنْبِيَاءُ وَ لَا الْأَوْصِيَاءُ وَ لَا أَتْبَاعُهُمْ الْفَقْرُ فِي الْمَالِ وَ الْمَرَضُ فِي الْجِسْمِ وَ كَافِرٌ يَطْلُبُ قَتْلَهُمْ وَ مُنَافِقٌ يَقْفُو أَثَرَهُمْ. وَ قَالَ ع لِأَصْحَابِهِ لَا تَتَمَنَّوُا الْمُسْتَحِيلَ قَالُوا وَ مَنْ يَتَمَنَّى الْمُسْتَحِيلَ فَقَالَ أَنْتُمْ أَ لَسْتُمْ تَمَنَّوْنَ الرَّاحَةَ فِي الدُّنْيَا قَالُوا بَلَى فَقَالَ الرَّاحَةُ لِلْمُؤْمِنِ فِي الدُّنْيَا مُسْتَحِيلَةٌ. @DUROUS_ALSHABAB

🔹 بیانات استاد حجت‌الاسلام والمسلمین ربانی بیرجندی در درس خارج فقه در مورد تاریخ غزه و پاسخ به شبهه ناصبی بودن فلسطینی ها آبان ۱۴۰۲ ............................................. آثار و اسناد علما و اساتید حوزه علمیه خراسان را در کانال میراث فقاهت خراسان دنبال کنید: https://eitaa.com/joinchat/2033975358C93349617f8

#فقه #لغت و #صرف #آیات_الأحکام #صید در قرآن و فقه1 خدای تعالی در 6 آیه از قرآن دربارۀ #صید سخن گفته است که همگی آنها در سورۀ مائده است. (آیات: 1 و 2 و 4 و 94 و 95 و 96) واژۀ #الصید در آیات: 1 و 94 و 95 و 96 و واژۀ #إصطادوا در آیه: 2 واژۀ #ما موصوله در آیۀ: 4 صید در #لغت و #صرف واژۀ «صيد» در لغت به دو معنا به کار رفته است: 1. معنای مصدری؛ یعنی: (شكار كردن) «صاده صيدا: قنصه و اخذه بحيلة» 2. صفت مشبهه به معنای اسم مفعول؛ يعنى (شكار شده) مثل آیۀ 95 سوره مائده: «يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تَقْتُلُوا الصَّيْدَ وَ أَنْتُمْ حُرُمٌ» صید در #فقه: صيد در فقه دو #حکم_تکلیفی دارد: 1. #حرام (ممنوع)، و آن در صورتی است که برای تفریح و خوشگذرانی باشد. 2. #مباح (جایز)، و آن در صورتى است كه شخص براى تأمين مخارج خويش و عائله‏اش شكار كند. #سفر_و_نماز_شکارچی: فقهاء سفر كسانى را كه براى تفريح به شكار می روند سفر معصيت دانسته و می گویند باید نمازش را تمام (کامل) بخواند و اگر در ماه رمضان است باید روزه هم بگیرد اگر چه در سفر است. گویا حرمت شكار تفريحى بدین خاطر است که روا نيست انسان براى ارضاء تمايل نفسانى خويش حيوانات و پرندگانى را كه در اين زمين پهناور بى آنكه به كسى آزار برسانند مي چرند و ميپرند و خداى خويش را تسبيح مي كنند، از نردبان هستى پياده كند. ولى اگر احتياج داشته باشد آن مطلب ديگرى است. @DUROUS_ALSHABAB

#فقه #اصول_فقه #آیات_الأحکام #صید در قرآن و فقه2 صید در #اصول_فقه برخی استعمال واژۀ #صید در آیه 96 سورۀ مائده را از باب #استعمال_لفظ_در_دو_معنا دانسته اند: أُحِلَّ لَكُمْ صَيْدُ الْبَحْرِ وَ طَعٰامُهُ مَتٰاعاً لَكُمْ وَ لِلسَّيّٰارَةِ وَ حُرِّمَ عَلَيْكُمْ صَيْدُ الْبَرِّ مٰا دُمْتُمْ حُرُماً (مائدة؛ 96) آیت الله سیفی مازندرانی در دليل تحرير الوسيلة - الصيد و الذباحة؛ ص: 2 می گوید: بدیهی است که منظور از واژۀ #صید اعم معنای مصدری و اسم مفعولی آن است یعنی حلال و حرام بودن هم دربارۀ عمل شکار است و هم دربارۀ خوردن حیوان شکار شده است. @DUROUS_ALSHABAB

#نحو #استثناء #کتاب الاستغناء فی احکام الاستثناءنوشته شهاب‌الدین ادريس بن عبد الرحمن ابن عبد اللّه صنهاجى قرافی(626-682، 684 ق) از عالمان اصول، فقه و علوم عقلی و از بزرگان و مشایخ مذهب مالکی است این اثر توسط محمد عبدالقادر عطا تحقیق شده است. هرچند که بنیان کتاب بر موضوعی نحوی استوار است با این وجود مسائل متعدد غیر نحوی مرتبط با لغت، صرف، بلاغت، فقه، اصول، کلام، و معانی و بیان و مسائل مختلف آن از جمله مجاز، استعاره، حصر، تقدیم و تاخیر و دیگرمسائل را نیز شامل شده است. کتاب در یک تمهید و پنجاه و یک باب تنظیم شده است. نویسنده در ارائه موضوعات مختلف کتاب آنها را به مسائل و فوائد تقسیم کرده است و عناوین کوچک بسیاری اعم از فوائد، سؤالات، و تنبیهات را در این اثر گردآوده است. قرافی ضمن اشاره به آرای اصولیان در خصوص استثنا تلاش کرده با تکیه بر کتب و مصادر نحوی مهم، میان نظرات آنان و نحویان در مباحث نحوی هماهنگی ایجاد نماید. مؤلف به نظرات فقها پیرامون اسثتثنا در آیاتی که متضمن احکام شرعی است توجه کرده و بخش‌های پایانی کتاب را به استثنای مورد توجه فقها که در برخی از مباحث فقهی مطرح است، اختصاص داده است. اثر یاد شده سرشار از آیات قرآنی است که نویسنده به‌عنوان شاهد آورده و در اغلب موارد به شیوه پرسش به توضیح مطالبی پیرامون لفظ، حکم، اعراب آیه و نوع استثایی که آیه متضمن آن است با تکیه بر منابع تفسیری، پرداخته است @DUROUS_ALSHABAB

دربارۀ علوم غریبه؟! پیام بعدی ان شاء الله

#بلاغت چیستی #ثبوت و #حدوث 1 استاد حجة الإسلام مهدی رضایی حوزه علمیه مشهد مدرسه نواب