📝 عدالت یا مصلحت؟ (و اللازم لکم لاحق) ✍️ میلاد کیانی 🔸عدالت اجتماعی از مفاهیمی است که از دیرباز در شرق و غرب، در ممالک اسلامی و غیر اسلامی بسیار مورد بحث و رد و اثبات قرار گرفته و مناقشه پیرامون آن بین موافقان و مخالفان به حدی شدید بود که درمورد علی علیه السلام گفته شده «قتل لشدة عدله». 🔸سوال اساسی اینجاست که هرچند عدالت اجتماعی، مفهومی مقدس و از سلسله مفاهیم مهم در نظامات اجتماعی اسلامی است، اما آیا منافی مفهومی چون مصلحت و مصلحت سنجی است؟! و به عبارت دیگر آیا بزرگ مرد تاریخ و اول شهید عدالت، مصلحت سنجی نمی‌کرد؟! یقینا چنین است که علی هم مصلحت سنجی می‌کرد. مولای متقیان، قبل از خلافت، تحقق عدالت را فدای مصالح اهم کرده و ۲۵ سال به ظاهر خانه نشین شد و پس از نشستن بر کسی امارت هم به فرموده خود، دهها حکم مسلم الهی را به جهت مصالح اجتماعی و به دست تدبیر خود تعطیل نمود. چه عدالتی بالاتر از اجرای دین؟! پس چرا علی علیه السلام آن مرد دین، حکم خدا را تعطیل نمود؟ به جهت مصلحتی که او تشخیص داد. مصلحتی که زمینه ساز زیست موحدانه جامعه بود. اساسا عدالت اجتماعی لازم است، اما نه به عنوان غایت اصلی که اگر چنین بود بسیار شبیه شرک می‌نمود! آن عدالت اجتماعی‌ای عدل و حسن است که بستر ساز توحید باشد و غایت اصلی، چیزی جز توحید و جامعه توحیدی نیست. تأکید می‌شود که هرچند غالبا تحقق عدالت اجتماعی، مصداق «العدل حسن» است ولی گاهی مصالح دیگری مصداق عدل حسن، و مصداق «وضع الشیء فی موضعه» هستند. در این یک کلام، هزار نکته باریک تر از مو نهفته است. 🔸جان کلام: آنکه چوب عدالت بر سر مصلحت می‌کوبد ، و آنکه هر روز به مصلحتی نو تکه ای از تن نیمه جان عدالت را در جامعه برمی‌کند؛ هر دو بعض اسلام را مومن و بعض دیگر را کافر شده اند! آری، اسلام معجونی است عقلانی که هرچند از ولی تحقق عدالت را در بستر اجتماع خواسته، اما نگاه نافذی هم برای تشخیص مصلحت به او داده و تبعیت از او را بر جامعه ایمانی همچون تبعیت از خدای متعال واجب نموده تا با این تبعیت و این آمیختن عدالت و مصلحت و عقل و تدبیر، امام و امت، شتابان به سوی تمدن اسلامی و توحید حرکت کنند. 🔸مراقب باشیم؛ عدالت خواه هرگز مقابل ولی نخواهد ایستاد. نه در جایی که به تشخیص ولی، عدالت اجتماعی برای تحقق یک مصلحت اهم کنار گذاشته شود و نه در جایی که تیغ عدالت علوی، انگشتان خودش را ببرد. مصلحت‌بین هم هرگز راضی به مماشات و تساهل و تسامح نخواهد شد. بلکه مصلحت سنجی را ابزاری برای تحقق دین در بستر جامعه می‌بیند؛ آنچنانی که عدالت ابزار همین آرمان است. ✅ تنها کسانی به مقصد می‌رسند که تابع محض باشند نه آنانکه تندتر یا کندتر بروند. #عدالت #مصلحت #عدالت_اجتماعی #نویسندگان_حوزوی @HOWZAVIAN

⭕️ شاعری علیه اشرافیت! 🔹قطعنامه ۵۹۸ که پذیرفته شد، بعضی‌ها باورشان آمد که جنگ تمام شده! می‌خواستند برای خودشان زندگیِ بدون درد و دغدغه‌ای را تجربه کنند. با عافیت، در اشرافیت. برخی هم از راهِ آمده پشیمان شده بودند. 🔸برای توجیه عافیت و اشرافیت‌شان لازم بود که دین را از سیاست جدا کنند، #مردم را به حاشیه برانند، خودشان را ستون انقلاب و یار امام بنامند، #حزب‌الله را سرگرم روضه و دعا و مستحبات کنند، و خلاصه آنکه اسلام مردم را آمریکایی کنند! 🔹اما شاعری پرشور، با شعرهایش به جنگ این ریا و تزویر آمد. نوار کاست‌هایش دست‌به‌دست می‌چرخید، خودش هم شهر به شهر می‌گشت تا از اسلامی دیگر بگوید. #اسلام_ناب_محمدی. 🔸شعرهایش تجسم جنگی تاریخی بود که بار دیگر آغاز شده بود. #جنگ_فقر_و_غنا، استضعاف و استکبار، #عدالت و #تبعیض، #ساده‌زیستی و اشرافی‌گری، مبارزه و عافیت‌طلبی و... 🔺۱۹ سال از درگذشت #محمدرضا_آقاسی می‌گذرد، اما شعرهایش تنها وضعیت آن روزها را بازنمایی نمی‌کند، بلکه بسیاری‌شان هنوز تازه و حرف روز است! برای شادی روحش فاتحه‌ وصلواتی ایثارکنیم. @mabavi 🆔@Dailynotes20

تـکـنــوکــرات‌ها کـیـسـتـنـد؟! ✍ میلاد حسن زاده هیتلر در کتاب خود «نبرد من» در مورد #پروپاگاندا می‌گوید: «وقتی می‌خواهید جامعه‌ای را به سوی چیزی بکشید، حیوانی‌ترین و پَست‌ترین غرایض او را آماج و نشانهٔ "پروپاگاندا" یا تبلیغات خود قرار دهید. غدهٔ آبِ دهانِ او را برای آگهی یک کنسرو و غریزهٔ جنسیِ او را برای آگهی یک جوراب یا یک اتومبیل آخرین سیستم، تحریک کنید.» تطبیق متن بالا، با تبلیغات و صحبت‌های طیف غرب‌گرا در زمان انتخابات نتایج جالبی را به همراه دارد. اساساً اینکه این طیف، خواسته یا ناخواسته در زمان انتخابات بر روی پست‌ترین غرائض آدمی دست می‌گذارند و کرامت انسان، ارتقاء فرهنگی، تمدن‌سازی و مباحث بینشی برای آن‌ها مطرح نیست، ریشه در اعتقاد به #سکولاریسم دارد. سکولاریسم که به دنیاگرایی تعریف شده، در تعدیل‌یافته‌ترین حالت، دعای قبل از شام را تنها شأن دین می‌داند. #لذت‌گرایی به هر قیمتی از نتایج ناگزیر سکولاریسم است. در نتیجه‌ی این لذت‌گرایی تمام وجوه زندگی بشر از جمله #فرهنگ، ذیل اقتصاد و برای آن تعریف شده است. #توسعه غربی و اصالت #اقتصاد یا بهتر بگویم دیکتاتوری اقتصاد از نتایج ناگزیر سکولاریسم است. روژه گارودی در کتاب «هشدار به زندگان» نوشته است: «اقتصاد آزاد به شیوهٔ #غربی برای رفع احتیاج بازار نیست، برای ایجاد بازار احتیاج است!» مصرف بیشتر برای تولید بیشتر ضرورت حتمی اقتصاد بر مبنای توسعه است، بنابراین برای تولید بیشتر که ضرورت توسعه است باید مردم را به مصرف هرچه بیشتر ترغیب کرد. در نتیجه مردم به چنان مصرف‌زدگی دچار می‌شوند که روز و شب در پی کار بیشتر برای کسب لذت و خرید بیشتر هستند. در الگوی توسعه مفهوم #عدالت معنا ندارد و همه چیز فدای کسب سود بیشتر است، حتی انسان‌ها. فروپاشی خانواده، رنگ‌باختن ارزش‌های اخلاقی، کسب سود به هر قیمت، اهمیت ندادن به فقرا و مستضعفین، فخرفروشی و شکاف طبقاتی عمیق از نتایج اجرای الگوی توسعه است. لحظه‌ای فرض کنید کسب سود متوقف بر جنگ، فروش اسلحه یا ایجاد بیماری برای فروش بیشتر دارو باشد. مکتبی که به دنبال اجرای الگوی توسعه است، #تکنوکراسی نامیده می‌شود. مفهوم تکنوکراسی در «عقلانیت ابزاری» ریشه دارد. بنابراین درباره اهداف به لحاظ ارزشی و اخلاقی داوری ندارد و اساساً برایش موضوعیت ندارد و فقط تحقق هدف مهم است. در تکنوکراسی هدف نهایی توسعه است. توسعه‌ای که از طریق اعداد ریاضی بدست می‌آید و در آن ارزش‌های انسانی و اخلاقی و دین جایگاهی ندارند. این همان منجلاب اخلاقی است که انسان غربی در نتیجه اجرای این سیاست‌ها به آن دچار شده است. معروف‌ترین تکنوکرات‌ #ایران دولت سازندگی و هاشمی رفسنجانی است که دقیقا همان شیوه را پیاده کرد و باعث شکاف عمیق طبقانی در کشور شد. اکنون دنباله‌رو او در انتخابات آتی جزو یکی از ۲ گزینه است. اگر به ادبیات او دقت کنید زیاد از کارشناسان سخن می‌گوید اما کارشناسان اطراف او همان فن‌سالاران یا تکنوکرات‌هایی هستند که قریب به ۳۰ سال، نسخه توسعه غربی را برای کشور پیچیدند. روز جمعه مواجهیم در انتخاب بین تکنوکراسی و #اسلام_انقلابی. #فرزند_انقلاب #نویسندگان_حوزوی @HOWZAVIAN