امام حسین(ع)در مسیر مدینه تا کربلا به کدام آیات استناد کردند؟ آیات دسته اول: الف) هنگام خروج از مدینه و ورود به مکه پس از پیمودن فاصلة مدینه تا مکه در پنج روز، در شب جمعه سوم ماه شعبان به مکه معظمه وارد شد و به هنگام ورود، این آیه را تلاوت فرمود: «وَ لَمَّا تَوَجَّهَ تِلْقاءَ مَدْيَنَ قالَ عَسى‏ رَبِّي أَنْ يَهْدِيَني‏ سَواءَ السَّبيلِ»؛[2] و هنگامی که متوجه جانب مدین شد، گفت: امیدوارم پروردگارم مرا به راه راست هدایت کند.[3] [2]. همان /22. [3]. الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، شیخ مفید، مؤسسه آل البیت، قم، چاپ اول، 1413ق، ج‏2، ص35؛ موسوعة کلمات الامام الحسین(علیه السلام)، معهد تحقیقات باقر العلوم(علیه السلام)، دار المعروف، قم، چاپ اول، 1415ق، ص‏299 و 305. 📚خبرگزاری رسمی حوزه #امام_حسین کانال معجزه‌ی پیامبر در ایتا👇 https://eitaa.com/moejezeyepeyambar داستان‌های قرآنی و مذهبی در ایتا👇 https://eitaa.com/Dastanqm

در آيه 21 سوره قصص حضرت موسي مي فرمايند:«پروردگار من ! مرا از قوم ستمگر رهايي بخش» علت ستمگر بودن آن قوم چيست در حالي كه حضرت موسي يك نفر را كشته است؟ اگر به آيات قبل توجه شود ،ماجرا از اين قرار است وقتي حضرت مخفيانه وارد شهر شد ، متوجه مي شود كه دعوا و نزاعي ميان دو نفر از بني اسراييل و قبطيان (افراد مربوط به دستگاه فرعون) رخ داده ، شخصي كه مربوط به فرعونيان و از دشمنان حضرت بود ، قصد داشت نسبت به فرد بني اسراييلي كه از پيروان حضرت بود، ظلم كند حتي در مقام قتل او بر آمد، آن شخص از حضرت كمك طلبيد،حضرت قصد كشتن او را نداشت . مي خواست ظالم را از مظلوم دور كند، با اين حال حضرت براي جدا كردن اين دو نفر، مشتي را به شخص قبطي مي‌زند . آن شخص ازبين‌مي‌رود. توجه داشته باشيد كه اين شخص از فرعونياني بود كه خدا مي‌داند چقدر از انسان هاي بي‌گناه را كشته‌بودند . در اين ميان موضوع قتل به سرعت در شهر منتشر مي‌شود . جمعيتي از اطراف فرعون به مشورت نشسته و به تقاص قتلي كه موساي پيامبر مرتكب شد، نقشه قتل حضرت را مي‌كشند. شخصي از درون دستگاه فرعون كه نفوذي حضرت بود ،به او خبر داد كه جماعتي توطئه كرده ،قصد كشتن تو را دارند، به‌همين‌جهت حضرت درحالي‌كه ترسان بود و انتظار وقوع حادثه‌اي را مي‌كشيد،از شهر خارج شد . از خدا خواست او را از شر اين قوم ستم‌گر نجات دهد. قومي كه حضرت از آنان فرارمي‌كرد، قوم فرعون بودند . قاتل هم از جمع آنان بود . معلوم است كه قوم فرعون قوم ظالم و ستم‌گري بودند ،زيرا كه اولا خود و فراعنه كه حاكمان آن روزگار بودند، به ستيز با خداي متعال برخاسته‌بودند . دوم: خداي متعال پيامبرش را براي دعوت به حق و نيز مبارزه با اين قوم مبعوث كرده‌بود . سوم: اين قوم با با بردگان بني اسرائيل برخورد ظالمانه‌اي داشتند . فرار حضرت از اين قوم به دستور خداي متعال و براي نجات جان پيامبرش بوده‌است.(1) 1. قصص(28) آيات 14 تا 21 . 📚مرکز ملی پاسخگویی به سؤالات دینی داستان‌های قرآنی و مذهبی در ایتا👇 https://eitaa.com/Dastanqm

داستانهای اسلامی از اصول کافی جلد اول محمد محمدی اشتهاردی👇 پنج: 📕پیرامون قرآن مجید📕 توجه امام سجاد (علیه السلام) به قرآن زهری می‌گوید: وقتی که امام سجاد(علیه السلام) سوره حمد را می‌خواند و به آیه مالک یوم الدین می‌رسید، به‌اندازه‌ای این آیه را تکرار می‌کرد که نزدیک بود بمیرد، و می‌فرمود: اگر همه مردم بین شرق و مغرب بمیرند، من از تنهائی، هراس ندارم، پس از آن‌که قرآن با من باشد. #امام_سجاد https://eitaa.com/Dastanqm https://eitaa.com/moejezeyepeyambar

بیماری #امام_سجاد (علیه السلام) در کربلا در حادثه جانسوز کربلا، وجود نازنین امام چهارم(علیه السلام)، به شدت دچار بیماری گشت، و در اثر آن ضعف و سستی فراوانی بر بدن مبارک آن حضرت چیره شد، بگونه ای که حتی توانایی حمل شمشیر را نداشت. همین امر موجب شده که بسیاری از مردم از سر ناآگاهی، امام چهارم را به عنوان امام بیمار شناخته و همواره در صفحه‌ی ذهنشان این پندار غلط نقش بسته شده که امام سجاد(علیه السلام) شخصی بیمار و ناتوان و ضعیف بوده که چهره ای زرد و رنگ پریده داشته و دارای روحی افسرده و پژمرده بوده است و این بیماری مهلک از ابتدا عمر تا پایان عمر شریف حضرت، با ایشان همراه و عجین بوده است، درحالی‌که این پندار کاملاً غلط و به دور از واقعیّت است، زیرا امام چهارم تنها در حادثه کربلا به مدّت کوتاهی بیمار شدند و بعد از آن بهبود یافته و در حدود ۳۵ سال چون سایر پیشوایان معصوم (صلوات الله علیهم اجمعین) از سلامت کامل جسمی و روحی برخوردار بود. 📚تبیان https://eitaa.com/Dastanqm

هنگامی که امام حسین (علیه السلام) تنها ماند و به هر سو نگاه کرد، برای خود یار و یاوری ندید، صدا زد: (هل من ذاب یذب عن حرم رسول الله). آیا کسی هست که از حرم رسول خدا(صلی الله علیه و آله) حمایت و دفاع کند؟!... این سخن آن‌چنان جگر سوز بود که وقتی بانوان حرم، آن را شنیدند، صدای گریه ی آنها بلند شد، در این هنگام امام سجاد(علیه السلام) که سخت بیمار و در بستر بود برخاست و به زحمت از خیمه ‌ش بیرون آمد، به قدری ناتوان بود که نمی‌توانست شمشیر خود را حمل کند. امام حسین(علیه السلام) متوجه شد و فریاد زد: ای ام کلثوم، او را نگه‌دار، تا زمین از نسل آل محمد(صلی الله علیه و آله) خالی نماند. #محرم 📚تبیان https://eitaa.com/Dastanqm

✔️ پس از کشته شدن حسین بن علی(علیه السلام)، شمر به‌سوی علی‌بن‌الحسین(علیه السلام) آمد و او بیمار بود و در بستر خوابیده‌بود. شمر گفت: او را بکشید. یکی از هم‌راهان وی گفت: سبحان الله! آیا جوانی را که بیمار است و در جنگ هم شرکت نداشته، بکشیم؟ در این هنگام عمربن‌سعد سررسید و گفت: با این زنان و این بیمار کاری نداشته‌باشید. 📚تبیان #شهادت_امام_سجاد @Dastanqm

امام حسین(ع)در مسیر مدینه تا کربلا به کدام آیات استناد کردند؟ آیات دسته اول: ب) خطاب به مسلمانان جنّ: در روایتی از امام صادق(علیه السلام) آمده است: هنگامی که امام حسین(علیه السلام) از مدینه خارج شد، گروه ‌هایی از فرشتگان سلاح به دست آمدند؛ سلام دادند و عرض کردند: ای حجت الهی! در موارد بسیاری خدا به وسیلة ما جدّ تو را یاری کرده و اکنون ما را به یاری تو فرستاده است. امام فرمود: وعده ‌گاه ما با شما همان مکانی است که در آنجا شهید خواهم شد و آن «کربلا» است. وقتی که به آنجا وارد شدم، بیایید. گفتند: ای حجت خدا! ما امر تو را اطاعت می ‌کنیم، آیا ترس از دشمن هست که در این سفر همراه تو باشیم؟. فرمود: هیچ خطری مرا تهدید نمی ‌کند تا به آن مکان (کربلا) برسیم. پس از آن، گروه‌ هایی از مسلمانان جنّ آمدند و گفتند: ای مولای ما! ما شیعیان و یاوران تو هستیم. هر دستوری بدهی، اطاعت خواهیم کرد، اگر دستور بدهی، تمام دشمنانت را خواهیم کشت، و تو در اینجا بمان. امام(علیه السلام) برای آنان دعا کرد و فرمود: آیا کتاب خدا را که بر جدّم پیامبر(صلی الله علیه و آله) نازل شده، نخوانده ‌اید؟ آن جا که می ‌فرماید: «أَيْنَما تَكُونُوا يُدْرِكْكُمُ الْمَوْتُ وَ لَوْ كُنْتُمْ في‏ بُرُوجٍ مُشَيَّدَةٍ»؛[5] هر جا باشید، مرگ شما را درمی‌ یابد، هر چند در برج های محکم باشید. و در آیة دیگر فرموده است: «لَبَرَزَ الَّذينَ كُتِبَ عَلَيْهِمُ الْقَتْلُ إِلى‏ مَضاجِعِهِم»[6] آن هایی که کشته شدن بر آنان مقرّر شده، قطعاً به سوی آرامگاه‌ های خود خواهند آمد. اگر من اینجا بمانم، این مردم به چه وسیله‌ ای امتحان بشوند؟ و چه کسی در جایگاه من در کربلا بخوابد؟ در حالی که خدا آنجا را در روز «دحو الارض» برای من انتخاب کرده و آن مکان را پناهگاه شیعیان ما قرار داده است؛ و قبر من در دنیا و آخرت برای شیعیان، مایة امنیت خواهد بود: «وَ یَکُونُ لَهُمْ اَمَاناً فِی الدُّنیَا وَ الْآخِرَة»؛ امّا شما روز شنبه که عاشورا است، حاضر شوید، در آخر آن روز کشته می ‌شوم و سرم برای یزید ـ لَعَنَهُ اللهُ ـ برده می ‌شود. جنّ ها گفتند: ای حبیب خدا و فرزند حبیبش! به خدا سوگند! اگر نبود که اطاعت امر تو واجب است و مخالفت با دستور تو جایز نیست، تمام دشمنان تو را پیش از آن که به تو برسند، می ‌کشتیم!. امام(علیه السلام) فرمود: «نَحْنُ وَ اللهِ اَقْدَرُ عَلَیْهِمْ مِنْکُمْ وَلَکِنْ «لِيَهْلِكَ مَنْ هَلَكَ عَنْ بَيِّنَةٍ وَ يَحْيى‏ مَنْ حَيَّ عَنْ بَيِّنَةٍ وَ إِنَّ اللَّهَ لَسَميعٌ عَليمٌ» [7]؛ به خدا سوگند! ما بر کشتن آنها تواناتر از شما هستیم؛ ولی [به فرمودة خداوند]: "باید کسانی که هلاک (و گمراه) می ‌شوند، از روی اتمام حجت باشد و کسانی که زنده می ‌شوند (و هدایت می ‌یابند)، از روی دلیل روشن باشد".[8] [5]. نساء/ 78. [6]. آل عمران/ 154. [7]. انفال/ 42. [8]. بحار الانوار، محمدباقر مجلسی، دار احیاء التراث العربی، بیروت، چاپ دوم، 1403ق، ج‏44، ص‏300 ـ 301؛ موسوعة کلمات الامام الحسین(علیه السلام)، ص‏300 ـ 301؛ ‌اللهوف علی قتلی الطفوف، سید بن طاووس، (علی بن موسی)، انتشارات جهان، تهران، چاپ اول، 1348ش، ص‏66 ـ 69. البته لهوف این قضیه را مربوط به هنگام خروج از مکه دانسته است. 📚خبرگزاری رسمی حوزه #امام_حسین کانال معجزه‌ی پیامبر در ایتا👇 https://eitaa.com/moejezeyepeyambar داستان‌های قرآنی و مذهبی در ایتا👇 https://eitaa.com/Dastanqm