عجب سکانسی مناسب حال و هوای این روزهاست... برای سلامتی امام زمان و نائبش صلوات @Dastanyapand 📚⃟✍჻ᭂ࿐☆🌺

پزشکیان باید وزراشو ازینا انتخاب کنه پشتکار و تخصص به اینا میگن!! 😉

میدونید کاربرد این سوراخ روی در قابلمه‌ها برای چیه؟ #خونه_دار

نوشيدنى پسته داغ🫖 #خونه_داری

بستنی قیفی بدون نیاز به قالب درست کنید🍦 #خونه_داری

🔅ایران موشکی و هسته ای را تعطیل کند، قابل بلعیدن است👊 خیلی مهم» دیدن این کلیپ به کلیه کسانی که مسائل سیاسی را دنبال میکنن توصیه میشه

ترک: نمازصبح، نورصورت را ازبین می‌برد. ترک: نمازظهر، برکت رزق را ازبین می‌برد. ترک: نمازعصر، طاقت بدن را ازبین می‌برد. ترک: نمازمغرب، فایدهِ فرزند را ازبین می‌برد. ترک:  نمازعشا، آرامش‌خواب را ازبین می‌برد. ... شاید اگرجوک می‌بودخیلی خوب پخش‌می شد. امابه نیت دعوت به نماز به چند نفر بفرستید. پخش این پیام صدقه جاریه است. از عزرائیل پرسیدند： تا بحال  گریه نکردی  زمانیکه  جان بنی آدمکی را  میگرفتی؟ عزرائیل  جواب داد: یک بار خندیدم، یک بار گریه کردم و یک بار ترسیدم. ."خنده ام" زمانی بود که  به من فرمان داده شد  جان مردی را بگیرم،اورا درکنار کفاشی یافتم که  به کفاش میگفت: کفشم را طوری بدوز که یک سال  دوام بیاورد! به حالش خندیدم و جانش را گرفتم.. "گریه ام" زمانی بود که  به من دستور داده شد جان زنی را بگیرم، او را در بیابانی گرم و بی درخت وآب یافتم  که  درحال زایمان بود.. منتظرماندم  تا نوزادش  به دنیا آمد سپس جانش را گرفتم.. دلم به حال آن نوزاد بی سرپناه  درآن بیابان گرم  سوخت و گریه کردم.. "ترسم" زمانی بود که  خداوند به من  امر کرد  جان فقیهی را بگیرم، نوری از اتاقش  می آمد  هرچه  نزدیکتر میشدم  نور بیشتر میشد و زمانیکه جانش را می گرفتم  از درخشش چهره اش  وحشت زده شدم.. دراین هنگام  خداوندتت فرمود : میدانی  آن  عالم نورانی  کیست؟.. او همان نوزادی ست که  جان مادرش را گرفتی. من  مسئولیت حمایتش را  عهده دار بودم، هرگز  گمان مکن  که با وجود من، موجودی  درجهان  بی سرپناه  خواهد بود..  ًحتما بخونید.: دیدی تا یه جوک باحال  میبینی  درجا  کپی میکنی و بعدش  پخش میکنی !!! حالا ببینم  سوره ای از قرآن  که معادل یک سوم قرآن  هست را  چکارش میکنی.. فکرش را بکن.. روزقیامت  با خودت  میگی  کاش بیشتر میفرستادم..! سُبحانَ الله يا فارِجَ الهَمّ وَ يا کاشِفَ الغَم ّ فَرِّج هَـمّی وَ يَسّر اَمری وَ ارحِم ضَعفی وَ قِلَـّةَ حيلَتی وَ ارزُقنی حَيثَ لا اَحتَسِب يا رَبَّ العالَمين  حضرت محمد(ص) فرمودند : هر کسی این دعا را بین مردم  پخش کند  گرفتاریهایش  حل شود. ولى  شيطان به بيشتر مردم  اجازه ى پخش اين آيه را  نميدهد . ��دوست داری  حافظه ات  زیاد بشه؟؟ ۱-مسواک بزن ,۲-روزه بگیر, ۳-قرآن بخون. ��دوست داری  گوش درد و دندون درد  نگیری؟؟ بعد از هر عطسه ای  که می کنی بگو : الحَمدُ لِلّهِ رَبِّ العالَمین ��می دونی  خداوند  از چه چیز هایی  بیزاره؟ ۱-خوابیدن بدون نیاز ۲-خوردن در حال سیری ۳-خندیدن بی جا ��می دونی  چه کسی  ثواب شب زنده داران و عبادت کنندگان رو  میبره؟ کسی که  با وضو  میخوابه ��دوست داری  رزق و روزی ات  زیاد بشه؟ ناخن هات رو  روز جمعه  بگیر . ��میدونی  خوابگاه شیطان  کجاست؟  زیر ناخن بلند ��می دونی  روز قیامت  چه کسی رو  دست بسته  میارن و  جاش  توی دوزخه؟ هر مردی که  با  زن نامحرم  دست بده.) ��می دونی  چه کسی  راه بهشت رو  گم میکنه؟؟ کسی که  وقتی  نام پیامبر (ص)رو میشنوه، صلوات فرستادن رو  فراموش می کنه. پیامبر اکرم (ص) ��دوست داری  گناههای چهل ساله ت  محو بشه؟ هر صبح ۱۰بار  بر  پیامبر  صلوات بفرست ��اللهم صل علی محمد و آل محمد .لااله الاالله  محمدرسول الله آیا میدونی  اگه  این نکات را  برای  سه گروه  بفرستی ، هرکه  انجام داد  شما هم  در ثواب آن  شریک هستی.. و اعمالی که  موجب بی برکتی و فقر می شوند : 1. غذا خوردن  بدون شستن دست. 2. غذا خوردن  بدون گفتن بسم الله. 3. غذا خوردن  در تاریکی 4. غذا خوردن  درحالت تکیه 5. نوشیدن  درحالت ایستاده 6. خوردن  نوشیدن  درحالت جنابت 7. استفاده از ظروف شکسته. 9. قطع کردن نان  با دندان 10 .خوابیدن  بعد نماز صبح  تا طلوع خورشید. 11 .خوابیدن  بین مغرب و عشاء 12. ادرارنمودن  زیردرخت 13. ادرار نمودن  درحالت ایستاده 14. ادرار نمودن  درحمام 15. جارو زدن منزل  موقع شب 16 .شانه کردن زنان  سر خود را  درحالت ایستاده 17 .دعا نکردن  برای پدر مادر 18 .کوتاه کردن ناخن  با دندان 19. صدا زدن پدر مادر  با اسم آنها 20. گذاشتن تار عنکبوت در خانه توجه: هرکس  درموقع اذان  به موسیقی و ترانه  گوش دهد... نمیتواند  هنگام مرگ  شهادتین بگوید... اگر  منتشر نکنی  بدان که شیطان  مانع این کارت  شده...✅

در حال مناجات است تنها امیدش را صدا میزند! دیگر کسی را ندارد هیچ کس را ولی بیانش کلاس درسی است برای همهٔ ابناء بشر! با او همصدا شویم: یارب! یارب! یارب! وسیعلم الذین ظلمو ای منقلب ینقلبون ضمنافراموش نکنیم که حداقل وظیفه ما رساندن صدایش به جهانیان است (به هر وسیله ممکن) خدایا به حق یارب یارب این طفل معصوم اسرائیل وامریکا را نابود بفرما 🤲 💔🏴🖤😭 💔🏴🖤😭 محو کامل اسرائیل غاصب اخراج آمریکا از منطقه اللهم عجل لولیک فرج #یا_لثارات_الحسین

✨قرار شبانه ✨ بخوان دعای فرج به امید فرج #در_ثواب_نشر_سهیم_باشیم #اللهم_عجل_لولیک_الفرج ╭┅ঊঈ🌹🍃🌸🍃🌹ঊঈ┅╮ ╰┅ঊঈ🌹🍃🌸🍃🌹ঊঈ┅╯

دیدار تو گر صبح ابد هم دهدم دست... من سرخوشم از لذت این چشم به راهی #امام_زمان

حکمت خدا . . .❤️ گر نگهدار من آنست که من می دانم شیشه را در بغل سنگ نگه می دارد 🌟

پزشکیان باید وزراشو ازینا انتخاب کنه پشتکار و تخصص به اینا میگن!! 😉

💢نه در کشورهای غربی چیزی به نام انسانیت وجود داره، نه کشورهای عربی #اختصاصی #نشر_حداکثری_با_شما

در حال مناجات است تنها امیدش را صدا میزند! دیگر کسی را ندارد هیچ کس را ولی بیانش کلاس درسی است برای همهٔ ابناء بشر! با او همصدا شویم: یارب! یارب! یارب! وسیعلم الذین ظلمو ای منقلب ینقلبون ضمنافراموش نکنیم که حداقل وظیفه ما رساندن صدایش به جهانیان است (به هر وسیله ممکن) خدایا به حق یارب یارب این طفل معصوم اسرائیل وامریکا را نابود بفرما 🤲 💔🏴🖤😭 💔🏴🖤😭 محو کامل اسرائیل غاصب اخراج آمریکا از منطقه اللهم عجل لولیک فرج #یا_لثارات_الحسین

📖⃟﷽჻ᭂ࿐📚💖 💖📚💖📚💖📚 📚رمان نرگسی دیگر قسمت 21 توی سرش پر از افکار گوناگون بود و اصلاً خوابش نمیبرد: اَه! خدایا! وقتی آدم بی کاره خوابش نمیبره ولی وقتی کار داره از خواب دیگه چشماش باز نمیمونه! به فرداشب و عروسی ایمان و سودابه و ساق دوش شدن خودش فکر میکرد. مطمئن بود اتفاقاتی قرار است رخ دهد ولی هر چه سعی میکرد تا از آن اتفاقات سردربیاورد کمتر به نتیجه میرسید. ایمان اصرار داشت قبل از ماه رمضان عروسی اش برگزار شود؛ مدتی بود که در یک فروشگاه مشغول به کار شده بود و قرار بود بعد از عروسی، ایمان و سودابه، تا دو سال در طبقه ی بالایی خانه ی عمو ساکن شوند تا ایمان بتواند خانه اجاره کند. فرداشب هم عروسیشان بود. مراسم عروسی هم مثل عروسی امین در خانه ی بابا عبدالحسین برگزار می شد. کل فامیل در تکاپوی عروسی بودند. و نرگس نمیدانست که همین عروسی آغاز سرنوشت شیرین و تلخ جدید اوست... از حمام که بیرون آمد به اتاقش رفت تا حاضر شود. ساعت سه بود و باید تا یک ساعت دیگر به آرایشگاه می رفت. اول جوراب شلواری نسبتاً کلفت و سفیدی پوشید تا بتواند وبال را روی آن ببندد! وبال را بست و دامن شلواری سفیدش را پوشید: اوووف! شانس آوردم که حداقل میشه روش دامن شلواری پوشید! یک بلوز آستین بلند و سفید و ساده ی ساتن به تن کرد و سارافون آبی کمرنگش را پوشید. دامن سارافونش تا روی زانو هایش میرسید و در عین سادگی بسیار شیک و مرتب بود. مو هایش را بست و شالش را مثل همیشه با مدل تازه ای روی سرش گذاشت. کیف کوچک سفید رنگش را روی دوشش گذاشت و چادر حریر گلداری سر کرد. گوشی و هندزفری اش را هم برداشت. به خودش عطر زد. معمولا رایحه ی عطر هایش را طوری انتخاب می کرد که هم دوام بیشتری داشته باشند و هم آن قدر تند و جذاب نباشند که مرد های غریبه جذبش شوند. می خواست با همین لباس ها به آرایشگاه برود چون آن جا دیگر باید همه ی حواسش به سودابه می بود و در ضمن نمیتوانست مدام وبال را باز و بسته کند. از اتاق که بیرون آمد، نیما سوتی زد و گفت: خواهر گلم امشب باید حسابی مواظبت باشم چشت نزنن! نرگس خندید و گفت: ینی انقدر خوشکل شدم؟! عیسی خان: شدی عین مامانت توو روز عروسیمون! یادته عفت جان؟! عفت خانوم خنده ای کرد و گفت: بله! نیما جلو آمد و سرش را نزدیک گوش نرگس برد و گفت: امشب چه کنم من با فردین و فرزین! نرگس هم خندید و هم دلشوره گرفت! روز های عادی از دست آن ها آسایش نداشت چه رسد به حالا که نیما میگوید خیلی زیباتر هم شده! میخواست به آرایشگاه که رفت کمی آرایش کند ولی با فکر کردن به فردین و فرزین پشیمان شد. -خب بریم؟! صدای نیما او را از افکارش بیرون آورد. -بریم نیما او را تا آرایشگاه میبرد و خودش برمیگشت تا با عفت خانوم و عیسی خان به خانه ی بابا عبدالحسین برود. طبق معمول از سمت چپ سوار ماشین شد. از نیما خواست تا کولر ماشین را روشن کند. دلش نمی خواست از همین اول کار با وبال به مشکل بربخورد. فاصله ی خانه ی آن ها تا آرایشگاه نیم ساعت بود. در تمام این مدت نرگس یا به بیرون نگاه میکرد یا با نیما حرف میزد. -ساق دوش عروس بودن چه حسی داره خواهر گلم؟! -چه میدونم...هنوز که ساق دوش عروس نشدم...)با شیطنت ادامه داد( فعلاً که ساق دوش دومادم! و با ابرویش به او اشاره کرد. -دومادی که عروس نداره که دوماد نیست! نرگس با لحن مشکوکی پرسید: ببینم نکنه میخوای دوماد شی! ها؟! نیما خندید و گفت: نه بابا...فعلا دلمون دست خودمونه و به جایی گیر نکرده! -اون گلوئه که گیر میکنه داداش گلم! -نه من گلوم گیر نمیکنه! -اِ؟! جدی؟! پس گونه ی نادری هستی! -بله پس چی فکر کردی؟! -باید بری توو موزه پس!(خندید و شکلکی برایش درآورد) -حیف که دستم بنده! -آها...مثلاً اگه بند نبود چی کار می کردی؟ -یا نیشگون میگرفتم یا دستاتو می پیچوندم یا مو هاتو میکشیدم نرگس در میان خنده گفت: این همه خشونت تو به کی رفته من نمیدونم! نیما با غرور خاصی گفت: به هیشکی نرفته...من منحصر به فردم...مثل هیچکس! نرگس هم با تحسین تصنعی گفت: واااااو! براوو سِر! -پارسی را پاس بدار خواهر گلم! یادت که نرفته همیشه همینو میگی به همه! -وای وای! ببخشید حواسم نبود...وااااو! آفرین آقا!...خوبه؟! -بله! -حواست باشه آرایشگاهو رد نکنیا! -حواسم هست این را گفت و از درون آینه به نرگس خیره شد. #ادامه_دارد.... برای سلامتی امام زمان و نائبش صلوات @Dastanyapand 📚⃟✍჻ᭂ࿐☆💖🍃

📖⃟﷽჻ᭂ࿐📚💖 💖📚💖📚💖📚 📚رمان نرگسی دیگر قسمت 22 نرگس که متوجه نگاه خیره ی او شده بود پرسید: چی شده داداش گلم؟! قصد داری با خیره نگا کردن به من، ما رو بکشی؟! نیما چشم از او برداشت و با لحن کاملاً جدی گفت: نه من حواسم به هم جا و همه چی هست نرگس ابرویش را بالا انداخت و دیگر چیزی نگفت. این که نیما جدی شده بود یعنی دارد به چیزی فکر میکند؛ پس نخواست با حرف زدن فکر او را بهم بریزد. به بیرون خیره شد. بعد از ظهر بود اما هنوز نور و گرمای خورشید شدت داشت! مردم صورتشان را از شدت گرما و نور آفتاب جمع کرده بودند! و تقریباً همه شان اخم به ابرو داشتند! این اخم از بد اخلاقی نبود، از نور زیاد آفتاب بود! گویا میخواستند به خورشید بفهمانند که از این همه گرمایی که به وجود آورده ناراضی اند! ولی بیشتر از همه ماشین ها و صدای بوقشان آدم را آزار میداد! نور آفتاب که به شیشه ی ماشین ها میخورد منعکس میشد و شدتش آن قدر زیاد میشد که گاهی آدم حس میکرد که چشمانش زیر بار عظیمی در حالی خم شدن هستند! دود و بوق ماشین ها را هم که به این مورد اضافه میکردی فقط به کلافگی و سردرد میرسیدی! بعد از سه ربع رانندگی در ترافیک و زیر نگاه دقیق آفتاب به آرایشگاه رسیدند. نرگس که پیاده شد، نیما خداحافظی کرد و رفت. نرگس با عجله وارد آرایشگاه شد و قبل از هر کاری با عجله گفت: سلام سلام...ببخشید یه خرده تأخیر داشتم...ترافیک بود! با این حرف نگاه ها به سمت او برگشت. همه ی کسانی که آن جا بودند جواب سلامش را به گرمی دادند. سمانه-سلام نرگسی! سودابه-بَه! سلام ساق دوش عزیزم! نرگس خندید و گفت: ساکت باش بابا...حواس خانومو پرت میکنی! و به آرایشگر که مشغول کشیدن خط چشم بود اشاره کرد. آرایشگر خندید و گفت: سلام خانوم...نه من حواسم هست اگه این عروس خانوم هِی سرشو برنگردونه! همگی خندیدند و نرگس کنار سمانه روی صندلی ای نشست و به دقت به همه جا نگاه کرد. در ورودی آرایشگاه شیشه ای بود، اما جلویش پرده ای بود تا از بیرون چیزی دیده نشود. میز آرایش و چند صندلی کنارش درست روبه روی نرگس و در سمت چپ آرایشگاه قرار داشتند و آینه ی بزرگ و درازی هم روی دیوار نصب بود. از داخل آینه میشد تصویر سودابه و سه نفر دیگر که آرایشگر ها مشغول آرایششان بودند را دید. یکی از آن ها خواهر سودابه، سونیا بود و دیگری دوستش هستی. هستی و سودابه دوست صمیمی بودند و نرگس چند بار آن ها را در دانشگاه با هم دیده بود. نفر چهارم را هم نرگس نمیشناخت و فقط حدس میزد از فامیل های سودابه باشد. #ادامه_دارد.... برای سلامتی امام زمان و نائبش صلوات @Dastanyapand 📚⃟✍჻ᭂ࿐☆💖🍃

📖⃟﷽჻ᭂ࿐📚💖 💖📚💖📚💖📚 📚رمان نرگسی دیگر قسمت 23 نرگس سرش را کنار گوش سمانه برد و گفت: فقط همین چن تاییم؟! -بقیه توو اون یکی اتاقن! و به در اتاقی اشاره کرد. -آها و بعد از چند ثانیه سکوت به شکم برآمده ی سمانه اشاره کرد و لبخندی زد و گفت: دخترات خوبن؟! سمانه خندید و گفت: عالین! -وای! داره سرم دو تا هووی کوچولو میاد! سمانه خنده ی ریزی کرد و گفت: بله! تازه سر منم اومده! نمیدونی امین از وقتی فهمیده این وروجکا دخترن تازه دو تا هم هستن چقدر خوشحاله! -الهی! خب حق داره! از بس دور و برش پسر بوده حق داره از دختر بودن بچه هاش خوشحال شه! حالا این گیس گلابتوناتون کِی به دنیا میان؟! -دکتر گفته احتمال زیاد تا بیست روز دیگه دردم شروع میشه! نرگس با لحن سرزنش آمیزی گفت: بیست روز دیگه؟! پس چرا اومدی آرایشگاه؟! میرفتی خونه ی بابا عبدالحسین میموندی دیگه! سمانه با لحن کلافه ای گفت: وای نرگس تو دیگه اینو نگو! بابا دو ساعت خواهش و التماس کردم تا امین اجازه داد بیام! دلم پوسید بس که توو خونه بودم! -آخِی عزیز دلم! خب واسه خودت میگیم دیگه! حالا بگو ببینم واسشون اسم گذاشتین؟! سمانه خندید و گفت: قرعه کشی کردیم " ماهرخ و گلرخ" دراومدن! نرگس خندید و سمانه را در آغوش گرفت و گفت: به به! چه اسمای ناز و قشنگی! کار آرایش و پوشیدن لباس عروس و همراهانش یک ساعت و نیم طول کشید. در تمام این مدت نرگس و سمانه با هم حرف می زدند. ساعت حدود پنج و نیم بود که گوشی سمانه زنگ خورد: الو...سلام...جانم؟! امین-سلام...سمانه ما داریم میرسیم -باشه باشه گوشی را قطع کرد و با حالت دستپاچه ای گفت: خانوما بدوئین که دوماد داره میرسه! با این حرف سمانه همگی دست زدند و شادی کردند و سودابه را به درون اتاق دیگری بردند. نرگس و سمانه همان جا در سالن اصلی آرایشگاه منتظر ماندند. -برو پیش سودابه...ناسلامتی ساق دوششیا! -بابا الان دوماد که بیاد شلوغ پلوغ میشه فیلمبردار همه رو بیرون میکنه دیگه!...همین جا باشم... هنوز حرفش تمام نشده بود که صدای بوق پی در پی ماشین داماد آمد. سمانه مانند بچه ها ذوق و هیجان داشت. نرگس دست او را گرفته بود و میخندید و سعی میکرد آرام نگهش دارد: خوب شد نرفتم پیش سودابه ها...بابا یه کم آروم بگیر! -نرگس یاد عروسیه خودمون افتادم! و این باعث شد خنده ی نرگس شدت بگیرد. با وارد شدن داماد و همراهانش نرگس با سمانه به کناری رفتند. بقیه آن قدر کف میزدند و همهمه میکردند که نرگس کاملاً گیج شده بود و اصلا متوجه نشد کِی ایمان را به اتاق سودابه برده اند. امین کنار آن ها آمد و گفت: سلام نرگس...سلام سمانه جان...خوبی؟ -سلام -سلام...آره بابا خوبه خوبم...خیالت راحت! نرگس از نگرانی امین و کلافگی سمانه خنده اش گرفته بود. عروس و داماد از اتاق بیرون آمدند و صدای دست و همهمه شدیدتر شد. سمانه در حالی که نرگس را هل میداد گفت: برو دیگه!...الان دیگه باید پیش عروس باشی! نرگس سری به علامت موافقت تکان داد و خودش را به پشت سر سودابه رساند. کم کم همه در حالی که مو به مو دستورات فیلمبردار را انجام میدادند، از آرایشگاه خارج شدند. به جز ماشین عروس پنج ماشین دیگر هم بودند که یکی ماشین فیلمبردار بود. نرگس گیج شده بود و نمیدانست که باید سوار کدام ماشین بشود. امین و سمانه به سمت ماشین خود میرفتند و نرگس هم تصمیم گرفت با آن ها برود که سمانه جلویش را گرفت و گفت: کجا؟؟؟!!!...بابا تو مثلاً ساق دوشیا! بعد به ماشین عروس اشاره کرد و ادامه داد: با این ماشین باید بیای! این را گفت و خودش رفت تا سوار ماشین امین بشود. نرگس که اصلاً فکر این جایش را نکرده بود به ناچار به سمت ماشین عروس رفت تا سوار شود. سودابه نشسته بود و ایمان هم داشت میرفت که پشت فرمان بنشیند. نرگس اصلاً متوجه ساق دوش ایمان نشده بود. یک لحظه بیشتر طول نکشید تا مانند برق گرفته ها خشکش بزند و از خجالت و حرص گر بگیرد! #ادامه_دارد.... برای سلامتی امام زمان و نائبش صلوات @Dastanyapand 📚⃟✍჻ᭂ࿐☆💖🍃

📖⃟﷽჻ᭂ࿐📚💖 💖📚💖📚💖📚 📚رمان نرگسی دیگر قسمت 24 ایمان و سودابه و ساق دوش داماد نشسته بودند ولی هر چه ماندند نرگس سوار نشد. ایمان-سوار شو دیگه! نرگس در حالی که از حرص به سختی نفس میکشید گفت: دقیقاً چه جوری سوار شم پروفسور؟! ایمان اول متوجه منظور او نشد اما کمی که دقت کرد فهمید یک جای کار میلنگد! نرگس نمیتوانست از سمت راست وارد ماشین شود و سمت چپ هم که ساق دوش داماد نشسته بود! همه ی همراهان آن ها که در ماشین ها سوار شده بودند و منتظر حرکت کردن ماشین عروس بودند از این تعلل متعجب و گیج شده بودند. بالاخره ساق دوش ایمان که متوجه دلیل سوار نشدن نرگس شده بود پیاده شد و کنار ایستاد و در حالی که سرش از خجالت پائین بود گفت: بفرمائید! نرگس هم آن قدر خجالت زده بود که اصلاً سرش را بلند نکرد و آرام سوار ماشین شد و به زحمت خود را به سمت راست و پشت سودابه کشید. نشستن در سمت راست برایش سخت بود. ساق دوش داماد هم سوار شد و بالاخره پس از چند دقیقه التهاب ماشین حرکت کرد. نرگس با چند نفس عمیق دوباره آرامشش را به دست آورد و مثل همیشه لبخند را به لبش مهمان کرد. سرش را چرخاند تا ببیند ساق دوش ایمان کیست... نرگس عادت کرده بود به هر مردی فقط یک نگاه چند ثانیه ای بیندازد. ساق دوش ایمان، مردی هم هیکل نیما بود که البته کمی چاقتر از نیما می نمود. چشمان قهوه ای روشن، موهای صاف و کوتاه که آن ها را به سمت راست مایل کرده بود و ته ریش هم داشت؛ و البته نرگس او را میشناخت! او را در دانشگاه دیده بود و یکی از دوستان ایمان بود. با لبخندی عمیقتر و تقریباً زیر لب سلامی به او کرد و جوابی مانند خودش شنید. فاصله ی بین آن دو آن قدری بود که یک نفر دیگر هم می توانست وسطشان بنشیند! هر دو خودشان را به در ماشین چسبانده بودند و معلوم بود که هر دو معذب هستند. نرگس تمام تلاشش این بود که لبخند روی لبش را حفظ کند اما با شرایطی که داشت این کار خیلی سخت بود. کمر و گردنش درد گرفته بودند! اگر در سمت چپ مینشست میتوانست پای راستش را بین دو صندلی جلویی بگذارد و راحت بنشیند. حالا اما پای راستش را به زور در فاصله ی کم بین بدنه ی ماشین و صندلی جلو جا کرده بود و خدا خدا میکرد که پایش آن جا گیر نکرده باشد! با همه ی این ها هنوز هم لبخند را به زور روی لبش حفظ کرده بود. هر چهار سرنشین ماشین ساکت بودند. سودابه و ایمان هر از گاهی نگاهی بهت زده و منتظر به یکدیگر میکردند! و ساق دوش ها هم به بیرون خیره شده بودند! #ادامه_دارد.... برای سلامتی امام زمان و نائبش صلوات @Dastanyapand 📚⃟✍჻ᭂ࿐☆💖🍃

📖⃟﷽჻ᭂ࿐📚💖 💖📚💖📚💖📚 📚رمان نرگسی دیگر قسمت 25 بالاخره ایمان سکوت را شکست:ساکتی دختر عمو؟! قبل از اینکه نرگس جوابی بدهد دوست ایمان گفت: معذبن! -آره دختر عمو؟! نرگس با لحن کلافه ای گفت: پام اذیتم میکنه البته معذب هم بود ولی دوست نداشت با گفتن این موضوع باعث رنجش و ناراحتی شود. ایمان زیر لب گفت: فکر اینجاشو اصلاً نکرده بودم و بلند گفت: میخواین شما دو تا جاتونو عوض کنین با هم؟! دوست ایمان به زور خنده اش را در یک لبخند خلاصه کرد و نرگس کلافه گفت: این نبوغ پنهانتو بذار پنهان بمونن پسر عمو! با بیرون آمدن این حرف از دهان نرگس، دوست ایمان سرش را بیشتر به سمت پنجره ی ماشین برگرداند و دستش را جلوی دهانش گرفت تا معلوم نشود که خنده اش گرفته است. نرگس اما نای خندیدن نداشت. باید حواسش را مثل همیشه پرت میکرد تا بتواند این شرایط را تحمل کند. هندزفری اش را درون گوشش گذاشت و یکی از آهنگ های مورد علاقه اش را گذاشت. آهنگ تمام شد و نرگس داشت درون محتویات حافظه ی گوشی اش دنبال آهنگ دیگری میگشت که صدای کلافه ی سودابه نظرش را جلب کرد. -بابا ماشین عروس اینقدر سوت و کور ندیده بودم به عمرم! ایمان-از بس که این ساق دوشامون بی بخارن! نرگس-ساق دوش با بخار چه جوریه پسر عمو؟! ایمان با لحنی که انگار مچ نرگس را گرفته است گفت: آی آی! تو مگه آهنگ گوش نمیکردی نرگس خانوم؟! نرگس کلافه گفت: سؤالمو جواب ندادی! سودابه-ساق دوش با بخار مثلا سوتی، کفی، جیغی میزنه! نرگس کیفش را زیر و رو کرد و فلشی درآورد. خواست تا آن را به سودابه بدهد اما همین که خم شد، درد در کمر و گردنش پیچید و آخی زیر لب گفت. فلش را به سمت دوست ایمان گرفت و گفت: لطفاً اینو بدین بهش تا بذاره! او فلش را گرفت و به ایمان داد. ایمان-این چیه؟! -بخار! این حرف باعث شد تا دوست ایمان دوباره به خنده بیوفتد! صدای آهنگ در ماشین بلند شد. نرگس سرش را به تکیه گاه صندلی چسباند و سعی کرد همه افکار مزاحم را از مغزش بیرون کند! #ادامه_دارد.... برای سلامتی امام زمان و نائبش صلوات @Dastanyapand 📚⃟✍჻ᭂ࿐☆💖🍃

📖⃟﷽჻ᭂ࿐📚💖 💖📚💖📚💖📚 📚رمان نرگسی دیگر قسمت 26 خدای او مهربان و بزرگ بود و نمیگذاشت که نرگس بیش از حد توانش درد بکشد! این فکر که ممکن است پایش بین صندلی و بدنه ی ماشین گیر کرده باشد را با به یاد آوردن بزرگی و قابل اعتماد بودن خدا از ذهنش دور کرد! این بهانه های کوچک هم برای اعتماد دوباره به مهربانی و بزرگی خدا خوب بود! همه اش که نباید از مرگ نجات بیابیم و یا در مرداب دست و پا بزنیم تا به یاد رحمت و مهربانی خدا بیوفتیم و به او اعتماد کنیم! بدون بهانه باید یاد خدا بود! و با بهانه های کوچک باید خود را انداخت در آغوش خدا! این فکر ها او را آرام و لبخندش را پررنگتر از قبل میکرد! صدای آهنگ های عاشقانه ای که خودش گلچین کرده بود و بوق های گاه گاه و پی در پی ماشینی که در آن نشسته بود را میشنید، اما حواسش جای دیگری بود! حواسش به قلبش بود که خدا آرامش کرده بود! و چه خدای بزرگی...! و چه آرامش عجیبی...! به خانه ی بابا عبدالحسین که رسیدند، نرگس تقریباً دیگر دردی حس نمیکرد! کل بدنش بی حس شده بود! البته خدا را شکر توانست با زحمت زیاد پیاده شود: هوووف! خدا جونم ممنونم! اگه گیر میکرد حسابی آبروم میرفتا! دود اسپند و سر و صدای دست و شادمانی میهمانان حسابی گیجش کرده بود، اما طبق وظیفه ی ساق دوشی اش پشت سودابه حرکت میکرد. سودابه و ایمان تقریباً به همه ی میهمانان سلام کردند و بعضی را هم در آغوش گرفتند. سودابه وقتی مادرش را در آغوش میگرفت به گریه افتاد و چند قطره اشک میهمان چشم این مادر و دختر شد. نرگس دیگر واقعاً از این همه شلوغی و همهمه و آغوش و گریه و تبریک کلافه شده بود! بالاخره بعد از چند دقیقه عروس و داماد به محلی که برایشان آماده شده بود رفتند و دوست ایمان و نرگس هم روی صندلی هایی که کنار عروس و داماد بود نشستند. جایی که آن ها نشسته بودند روی ایوان بود؛ آن جا یک مبل دو نفره که جایگاه عروس و داماد بود و در دو طرف مبل هم دو صندلی که جایگاه ساق دوش ها بود، گذاشته بودند و میزی هم جلوی مبل بود که رویش یک ظرف شیرینی و دسته گلی قرار داشت. خانه ی بابا عبدالحسین ویلایی و دو طبقه بود و حیاط بزرگی داشت. قسمت خانوم ها درون خانه بود و آقایان هم درون حیاط! تنها خانوم هایی که بیرون از خانه بودند، نرگس و سودابه و مادر و خواهر های عروس و مادر داماد بود. البته نرگس از اینکه لازم نبود درون خانه برود خوشحال بود، چون تقریباً غروب شده بود و هوای بیرون خنک بود و این یعنی که با وبال مشکلی نخواهد داشت! صدای آهنگ های شاد و عاشقانه بلند بود و تقریباً به جز خنده های بلند و گاه به گاه بعضی مرد ها چیز دیگری شنیده نمیشد. در سر تا سر حیاط میز های سه و یا چهار نفره ای چیده شده بود و مرد های پیر و جوانی روی آن ها نشسته بودند و با هم به گفت و خند مشغول بودند. نرگس یک دور چشمش را در حیاط چرخاند و توانست تمام عمو ها و پسر عموهایش و برادر بزرگتر سودابه و چند تا از دوستان ایمان را از میان جمعیت تشخیص دهد. چشمش به نیما افتاد که کنار سعید و عماد دور میز سه نفره ای نشسته است و عیسی خان را هم دید که کنار عمو عبدالرضا و عمو عبدالله نشسته. بابا عبدالحسین و عمو علی هم روی مبل دو نفره ی دیگری که طرف دیگر ایوان بود نشسته بودند و عمو علی چشمانش خیس بود. چقدر این مرد مهربان بود! شب عروسی امین و سمانه هم هر وقت چشمش به عمو علی می افتاد میدید که چشمانش خیس است اما گریه نمیکند! چقدر این مرد، مرد بود! حدود نیم ساعتی گذشت و نرگس حدس زد که باید اذان زده باشد. دست در کیفش کرد و از روی صفحه ی گوشی نگاهی به ساعت انداخت. درست حدس زده بود. خم شد و آرام کنار گوش سودابه که مشغول پچ پچ با ایمان بود، گفت: میرم نماز! سودابه برگشت و به او نگاهی کرد و گفت: ساق دوش که از کنار عروس جایی نمیره! -بخوای جانمازمو همینجا پهن میکنم ولی نمازمو حتما باید بخونم! سودابه با بی میلی گفت: خیلی خب برو...ولی سعی کن زود بخونی! نرگس سری تکان داد و بلند شد و به درون خانه رفت. سالن بزرگ خانه پر از جمعیت بود و مطمئناً نمیشد آن جا نماز خواند. خودش را با زحمت از میان جمعیت به سرویس بهداشتی رساند و وضو گرفت. تصمیم گرفت به طبقه ی بالا برود تا شاید اتاق خالی ای برای خواندن نماز پیدا کند. به طبقه ی بالا که رسید آن جا هم تعدادی از خانوم ها را دید اما جمعیت از طبقه ی پائین کمتر بود. طبقه ی بالا چهار اتاق داشت. نرگس به یکی از اتاق ها رفت. درون اتاق یک کمد دیواری بزرگ بود و چند تابلوی نقاشی کوچک هم روی دیوار نصب شده بودند. آن جا صندلی ای نبود و نرگس مجبور شد برای خواندن نماز از چهار پایه ی چوبی ای که رویش یک گلدان حسن یوسف بود استفاده کند. گلدان را به زحمت روی زمین گذاشت و روی چهار پایه نشست. مهر کوچکش که همیشه همراهش بود را از درون کیفش بیرون آورد و همانطور نشسته نمازش را خواند. بعد از

تمام شدن نمازش به طبقه ی پائین رفت و وقتی به ایوان رسید ناگهان گوشی اش زنگ خورد. آن جا شلوغ بود و نمیتوانست به گوشی اش جواب دهد. رفتن به طبقه ی بالا هم خیلی طول میکشید، پس تصمیم گرفت به حیاط خلوت برود. گوشی را برداشت و گفت: سلام نگاری...یه دقیقه گوشی! با حداکثر سرعتی که میتوانست از پله ها پائین رفت و به سمت حیاط خلوت که پشت ساختمان بود حرکت کرد. برای رفتن به حیاط خلوت باید از کنار ساختمان میرفت. وقتی به حیاط خلوت رسید گوشی را دوباره روی گوشش گذاشت و گفت: جانم بگو نگار؟! -سلام نرگسی...خوبی؟! عروسی هستی؟! -خوبم ممنون...تو خوبی؟!...آره! -منم خوبم ممنون عزیز...خوش بگذره!...نرگسی زنگ زدم بگم من پس فردا دارم میرم مشهد...احتمالا فردا یه سر بیام پیشت ولی اگه نتونستم حلالم کن عزیزم! -وای نگار! خوش به سعادتت! -ممنونم عزیزم...نگفتی حلالم میکنی یا نه؟! -من که جز خوبی چیزی ندیدم ازت که بخوام حلالت کنم...تو منو حلال کن! -منم جز خوبی چیزی از تو ندیدم نرگسی!...کاری با امام رضا نداری؟! -نه فقط سلام منو بهش برسون! نگار خندید و گفت: باشه!...خب دیگه مزاحمت نمیشم!...خداحافظ عزیزم! #ادامه_دارد.... برای سلامتی امام زمان و نائبش صلوات @Dastanyapand 📚⃟✍჻ᭂ࿐☆💖🍃

📖⃟﷽჻ᭂ࿐📚💖 💖📚💖📚💖📚 📚رمان نرگسی دیگر قسمت 27 گوشی را قطع کرد و خواست به ایوان برگردد که دید مردی جلویش ایستاده... همان نگاه چند ثانیه ای همیشگی میگفت که آن جوان بد نگاه میکرد! نگاهش آزار دهنده بود! نرگس چادرش را محکمتر گرفت و با لحنی جدی گفت: مشکلی پیش اومده؟! -نه...دیدم که اومدین این طرف اومدم دنبالتون! حال نرگس داشت از لحن صحبت کردن او بهم میخورد. سرش را پائین آورده بود و لبش را از خشم به دندان گرفته بود و بریده بریده نفس میکشید! سعی کرد آرامشش را حفظ کند و فقط از کنار او رد بشود. از نظر او جواب ابلهان خاموشی بود! پس ساکت ماند و از کنارش رد شد. اما آن جوان گویی خودش را به نفهمی زده بود دوباره جلوی راه نرگس را گرفت. این دفعه نرگس محکم و عصبی گفت: امری داشتین آقای محترم؟! -حالا چرا اینقدر عصبی میشی؟! خواستم یه کم با هم حرف بزنیم...حرفای دوستانه! نرگس دیگر به وضوح از خشم میلرزید و با صدای دورگه ای که تمام تلاشش این بود که تبدیل به فریاد نشود گفت: شما در مورد من چی فکر کردین آقا؟! فکر کردین منم مثه بعضی دخترای توو خیابون دم دستیَم؟! )پوزخند زد(حرف دوستانه بزنیم! برید حرف دوستانه تونو با دخترای دم دستتر بزنید! جوانک که گویا اصلاً چیزی نشنیده است داشت نزدیکتر می آمد و فاصله اش را با نرگس کمتر میکرد. خشم نرگس تبدیل به ترس شده بود! نفس نفس میزد و عقب میرفت. ناگهان دستی بازوی جوانک را از پشت گرفت و به عقب کشید. سعید بود! جوانک را به سمت خود کشید و سینه به سینه ی او ایستاد و همان طور که با دست چپش بازوی او را گرفته بود، انگشت اشاره ی دست راستش را به نشانه ی اخطار جلوی صورت مرد جوان برد و گفت: هِی هِی هِی! گم میشی یا خودم گم و گورت کنم؟! تهدیدش خیلی جدی به نظر می آمد! مرد جوان بازویش را از دست سعید بیرون کشید و با چشم غره ای که به او میرفت از آن جا دور شد. -خوبی دخترم؟! نرگس که با رفتن جوان نفس راحتی کشیده بود، نگاهی قدردان به سعید کرد و گفت: بله! ممنونم سعید! تو کلاً به دنیا اومدی که آدما رو نجات بدی! سعید خندید و گفت: چه کنیم دیگه! وظیفه مون نجات دادنه! -بله آقای آتش نشان! -دخترم، نیما توو خونه داره نماز میخونه...اومد بیرون بهش چیزی نگیا! اگه بگی جوونه مردمو جلوی پای عروس و دوماد...)دستش را به نشانه ی سربریدن روی گلویش کشید!( نرگس خندید و گفت: باشه آقای ناجی! سعید که رفت، نرگس چند نفس عمیق کشید تا آرامشش را به دست آورد. سپس به ایوان برگشت و سر جایش نشست. ساق دوش ایمان سر جایش نبود. کمی متعجب شد، اما چیزی نگفت. سودابه سرش را به طرف او برگرداند و زیر گوشش گفت: قبول باشه! اون پشت رفته بودی چرا؟! نرگس زمزمه کنان گفت: سلامت باشی عزیزم! گوشیم زنگ خورده بود اینجام شلوغ بود نمیشد جواب داد سودابه سری تکان داد و دوباره مشغول پچ پچ کردن با ایمان شد! آن دو آن قدر زیر گوش هم پچ پچ میکردند که هر کس آن ها را میدید فکر میکرد تا به حال با هم حرف نزده اند! -ساق دوش شدی به پشت سرتم یه نگا بکن! نرگس ترسید و به سمت صدا برگشت. وقتی نیما را دید که خم شده و سرش را به او نزدیک کرده است، نفس راحتی کشید و گفت: وای! ترسوندیم داداش گلم! نیما در حالی که صاف می ایستاد و میخندید، چشمکی به او زد و به حیاط برگشت. پنج دقیقه بعد ساق دوش ایمان برگشت! از "قبول باشه" ای که ایمان به او گفت معلوم شد که برای نماز خواندن رفته بود. #ادامه_دارد.... برای سلامتی امام زمان و نائبش صلوات @Dastanyapand 📚⃟✍჻ᭂ࿐☆💖🍃