eitaa logo
دیباج
89 دنبال‌کننده
360 عکس
51 ویدیو
4 فایل
دیباجِ (حریرِ) سخن از تار و پود واژگان پذیرای نظرات خوانندگان ارجمند هستم. ارتباط با مدیر: @Armaktab 💠
مشاهده در ایتا
دانلود
چقد جنگلا خوسی؛ ملت واسی●♪♫ خستا نبوسی؟●♪♫ می جان جانانا●♪♫ ترا گوما؛ میرزا کوچیک خانا●♪♫ خدا دانه؛ که من نتانم خفتن از ترسِ دشمن●♪♫ می دیل آویزانا●♪♫ ترا گوما؛ میرزا کوچیک خانا●♪♫ چرا زودتر نایی؟●♪♫ تندتر نایی؟●♪♫ تنها بنایی؛ گیلان، ویرانا…●♪♫ ترا گوما؛ میرزا کوچیک خانا●♪♫ بیا ای روح و روان●♪♫ تی ریش قربان؛ به هم نوانان●♪♫ تی کاس، چومانا●♪♫ ترا گوما؛ میرزا کوچیک خانا●♪♫ اما رشت جغلان●♪♫ ایسیم؛ تی قربان کنیم امی جانا●♪♫ تی پا جیر؛ قربانا●♪♫ _______________________________ چقدر در جنگل برای مردم می خوابی●♪♫ خسته نشدی؟●♪♫ جانِ جانانم…●♪♫ با توأم ای میرزا کوچک خان●♪♫ خدا می داند؛ که من نمی توانم از ترسِ دشمن بخوابم●♪♫ دلم آویزان است!●♪♫ با توأم ای میرزا کوچک خان●♪♫ چرا زودتر نمی آیی؟●♪♫ تندتر نمی آیی؟●♪♫ تنها گذاشتی؛ گیلانِ ویران را…●♪♫ با توأم ای میرزا کوچک خان●♪♫ بیا؛ ای روح روان●♪♫ قربانِ ریشت●♪♫ به قربان چشمانِ آبی تو شوم●♪♫ چشمانت را روی هم نگذار●♪♫ ای میرزا کوچک خان●♪♫ ما بچه های رشت؛ قربانت می رویم●♪♫ جانمان را؛ زیر پایتِ قربانی می کنیم●♪♫ @Deebaj
✅دیباج هشتادم 🔶نگاههایی از جنس الماس ‌ 🖊علی‌رضا مکتب‌دار 📌در میان کانی‌ها و سنگ‌های با ارزش وقتی جست‌وجو می‌کنیم، الماس را از همه باارزش‌تر می‌یابیم. در میان اعضای بدن انسان نیز چشم جایگاهی ویژه دارد، تا جایی که اگر کسی از جایگاه ارزشمندی نزد ما برخوردار باشد، او را چشم خود دانسته یا روی چشم خود می‌نشانیم و... 📌همین چشم با این ارزشمندی و منزلت چنانچه به چیز ارزشمندی دوخته شود، ارزش الماس نیز به آن افزوده شده و ارزشی صد چندان خواهد یافت(همان گونه که اگر آنچه بدان نگریسته می‌شود ناشایست یا مورد خشنودی خداوند نباشد، بی ارزش بلکه ضد ارزش خواهد شد. آن وقت است که خاک ارزشش از چنین نگاهی بیشتر است. در این نوشتار به موضوع نگاه از زاویه نخست خواهیم پرداخت؛ یعنی نگاهی که می‌تواند بسیار ارزشمند باشد.) 📌در منطق دین برخی نگاه‌ها از جنس الماس هستند؛ یعنی ارزشی مافوق تصور انسان‌ها دارند. این نگاه‌ها در خود معرفت و شناختی نهفته دارند یا مستلزم و نتیجه بخش نوعی شناخت و معرفت برای شخص صاحب نگاه هستند. این نگاه‌ها هم برخاسته از نوعی معرفت و شناخت متعالی است، هم خود زمینه ساز شناختی برتر. البته جنبه معرفت زایی این نوع نگاه‌ها فعلاً مورد نظر نگارنده نیست که در جای خود بحثی مفصل طلب می‌کند. آنچه در این مجال، پرداختن به آن فراهم است آنکه از نگاه روایات وارده از معصومان(علیهم السلام) برخی از نگاه ها، نگاه‌های ویژه هستند و انسان با همین چشمی که می‌تواند نگاه هایی ضد ارزشی و مضر داشته باشد، می‌تواند نگاه هایی ارزشمند و از جنس الماس داشته باشد. 👇👇👇ادامه در: @Deebaj
📌نگاه به ولی خدا، نگاه به کعبه، نگاه به قرآن، نگاه به عالم، نگاه به والدین، نگاه به مؤمن و نگاه به همسر و فرزند و دوست، هرکدام ارزش نگاه انسان را بالا و بالاتر برده و او را به مقام قرب الهی نزدیک‌تر می‌سازد. 📌راز ارزشمندی برخی نگاه‌ها اما براستی راز این ارزشمندی در چه چیزی نهفته است؟ اگر خوب دقت کنیم، درمی‌یابیم که ارزش نگاه، گذشته از آنکه به ارزشمندی موجودی است که بدان نگریسته می‌شود، در گرو نتیجه و ثمره‌ای است که از آن نگاه، نصیب و بهره نگرنده می‌گردد. مثلاً چنانچه انسان به موجوداتی بنگرد که او را از توجه به خود غافل ساخته و ذکر و فکر او را به خود مشغول سازد، مانع رشد و کمال و توسعه شخصیت او خواهد شد. به عنوان مثال، نگاه به ثروت و مکنت ثروتمندان و دنیاداران سبب ایجاد حسرت و اندوه در قلب نگرنده خواهد شد و اسباب تشتت فکری او را فراهم ساخته، چه بسا او را به فکر و اندیشه گردآوری مال و ثروت وا دارد. یا اینکه نگاه به نامحرم همچون تیری که از جانب شیطان رها شود، قلب انسان مؤمن را نشانه گرفته و آن را پیوسته مورد آماج خود قرار دهد. بدین وسیله راه دستیابی شیطان به مملکت وجود نگرنده را فراهم سازد تا جایی که دیگر نقطه و مکانی برای محبوب حقیقی در دل و قلب او باقی نگذارد. از آنجا که به فرموده علی (علیه‌السلام)، چشم‌ها پیشقراولان دل‌هایند، پس به هر سو که چشم‌ها رهسپار شوند، دل‌ها نیز روانه خواهند شد، باید سمت و سویی به نگاه داد که موجب روشنای دل و جان و نه تیرگی آن گردد. 📌در احادیث شریف به برخی از این نوع نگاه‌های الماس‌گون اشاره شده که در ادامه درباره آن سخن خواهیم گفت. 🟡۱.نگاه به چهره عالم عالمان راستین به جهت نقش هدایتگرنه‌ای که در زندگی بشر و راهیابی او به سعادت و نیکبختی ایفا می‌کنند، از نگاه دین مبین اسلام همواره از جایگاهی شایسته برخوردارند. انس و الفت و همنشینی با این قبیل عالمان، زمینه ساز آشنایی افراد با معارف حقیقی دین شده و آنان را به سرچشمه حقایق دین راهبر می‌شود، از این رو، نگاه محبت آمیز به چهره ملکوتی آنان عبادت به شمار می‌رود. امام صادق (علیه‌السلام) فرمود: نگاه با محبت به چهره عالم، عبادت است. چنین عالمانی به فرموده امام صادق(علیه‌السلام) روز بازپسین را به خاطر نگرنده می‌آورند و اگر جز این باشد، نگاه به آنان جز فتنه در پی نخواهد داشت.👇👇👇 @Deebaj
🟡۲.نگاه به مصحف شریف قرآن کتاب هدایت است و آخرین میراثی است که از نسل پیامبران الهی برای بشر به یادگار مانده و هیچ گاه دستخوش تحریف نگردیده است که این مصون ماندن از تحریف– صرف نظر از اعجاز الهی- محصول اهتمام پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) به انس و الفت با قرآن کریم است تا جایی که نگریستن به قرآن هر چند بدون قرائت و تلاوت آن را نیز عبادت به شمار آورده‌اند. النظر فی المصحف من غیر قرائه عباده. از همین رو، آن حضرت فرمود: تلاوت قرآن از روی مصحف و با نگاه به سطور آن، سبب دو برابر شدن ترفیع درجه قاری معرفی فرموده‌اند. آنجا که شخصی از امام صادق(علیه‌السلام) می‌پرسد: من قرآن را حفظم؛ از حفظ بخوانم بهتر است یا نظر در مصحف کنم و بخوانم؟ امام پاسخ می‌دهند: «از مصحف بخوانی بهتر است. مگر نمی‌دانی که نظرکردن در قرآن عبادت است.» 🟡۳.نگاه به چهره پدر و مادر قرآن کریم پدر و مادر را در جایگاه ممتازی نشانده و به ضرورت پاسداشت آن جایگاه توجه داده است تا جایی که پس از منع از شرک ورزی، به نیکی به آنان فرمان داده است. این جایگاه ارزشمند به خاطر نقشی است که آن دو در تربیت انسان‌های مؤمن و خداجو ایفا می‌نمایند. از این رو به فرموده پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) نگاه مهرآمیز به چهره آنان عبادت به شمار می‌رود. حضرت در این باره فرمودند: هر فرزند نیکوکاری که با مهربانی به پدر و مادرش نگاه کند، در مقابل هر نگاه، ثواب یک حج کامل مقبول به او داده می‌شود، سؤال کردند، حتی اگر روزی صد مرتبه به آن‌ها نگاه کند؟ فرمود: آری خداوند بزرگ‌تر و پاک‌تر است. 📌به همان میزان که نگاه محبت آمیز به پدر و مادر ثواب دارد، به فرموده امام صادق (علیه‌السلام)، نگاه تند و قهرآمیز معصیت به شمار رفته و سبب عاق شدن انسان و همچنین سبب می‌شود که نماز شخص مورد قبول درگاه الهی واقع نگردد، هر چند این نگاه خشم آلود معلول ستم والدین در حق فرزند باشد. 🟡 ۴.نگاه محبت آمیز پدر و مادر به فرزند تربیت صحیح در پیوندهای مستحکم عاطفی میان پدر و مادر و فرزندان ریشه دارد و این پیوند با رشته نگاه محبت آمیز پدر و مادر به فرزند بیش از پیش استحکام و استواری می‌یابد، از این رو پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) نگاه از روی مهر پدر به چهره فرزندش را عبادت شمرده است.👇👇👇 @Deebaj
🟡۵.نگاه به چهره مؤمن مؤمنان را ایمان به خداوند به یکدیگر پیوند می‌دهد. هر چه رشته مودت و محبت میان مؤمنان مستحکم‌تر گردد، ایمان در جان و دل آنان و نیز در جامعه‌ای که در آن زندگی می‌کنند رسوخ می‌یابد. از این رو، در اسلام بر نگاه محبت آمیز مؤمنان به یکدیگر تأکید شده و چنین نگاهی عبادت شمرده شده است. امام زین العابدین(علیه‌السلام) فرمود: نگاه کردن مؤمن به چهره برادر مؤمن خود، به واسطه دوست داشتن و محبت به او، عبادت است. 🗞روزنامه قدس، ۱۹ مرداد ۱۳۹۶ @Deebaj
✅دیباج هشتاد و یکم 🔶«غُصّه» با «قاف»! 📌حتما شما هم تجربه کرده‌اید در بعضی سفرها که مجبورید ساعت‌ها در کویری ممتد و یکدست، رانندگی کنید، حوصله همسفرانتان سر رود و خود شما هم کلافه شوید. اما بر عکس، در مسیری کوهستانی و پر از دار و درخت، هیجان روبروشدن با منظره‌های طبیعی، شوری وصف‌ناشدنی را بر فضای سفر حاکم کند. 📌زندگی هم همین است. زندگی را هم فراز و نشیب آن است که زیبا می‌کند، چنانکه پستی و بلندی و پیچ خم، طبیعت را زیبا و چشم نواز می‌سازد. زندگی بدون فراز و فرود، آدم را در بستر کسالت حاصل از روزمرگی می‌اندازد و سکوت خفه‌کننده‌ای را بر سرتاسر وجود او حاکم می‌کند. 📌تلخیِ رنجی گذرا، شیرینی به‌یادماندنی زندگی را به یاد می‌آورد، عبوسی چهره‌ای نامهربان، مهربانی صورت محبوب را یادآور می‌شود و اندوه حاصل از یک گرفتاری، آسایش و شادمانیِ در نعمت زیستن را. 📌رنج، خشم، اندوه و ... و در یک کلمه: «غصه‌ها» همچون قطاری از مقابل دیدگان ما می‌گذرند و به خاطرات و «قصه‌ها» می‌پپوندند. پس خوب است «غصه‌ها» را با«قاف» بنویسیم و آنها را سوار بر قطار زمان، راهی سرزمین «گذشته» کنیم و خود با شادی‌هایمان در بهشت «اکنون» به‌سر بریم. @Deebaj
✅دیباج هشتاد و دوم 🔶پیچیدن به «پروپا»ی «پروپا»گاندا 🖊علی‌رضا مکتب‌دار 📌«پروپاگاندا» را می‌توان به‌معنای انتقال نقطه‌نظری با هدف نهایی پذیرش داوطلبانه دریافت‌کننده دانست؛ به‌طوری که شخص آن نظر را از آن خود تلقی نماید. (پراتکانیس، عصر تبلیغات، ص 18) 📌در واقع، پروپاگاندا نوعی مداخله در فرایند ادراک فرد است، به‌نحوی که ذهن و ادراک او به همان سمتی که پروپاگانداکنندگان می‌خواهند، حرکت کند. و به عبارت دیگر، پروپاگاندا نوعی جنگ ادراکی و نرم است که تلاش می‌کند بدون دست‌یازیدن به ابزارهای خشن و زور و قلدری، ذهن فرد را به سمت اهداف مورد نظر خود به‌گونه‌ای سمت و سو بخشد که خودِ فرد به تحقق آن اهداف مدد رساند. 📌در نقطه مقابل پروپاگاندا، «تبلیغ» ایستاده است. تبلیغ یعنی رساندن یک پیام و سخن درست به مخاطب، در کمال صداقت و صمیمیت، همراه با امانت‌داری و آزادگذاردن او در پذیرش و یا ردّ آن. آنچه انبیاء و راهبران الهی در طول تاریخ انجام می‌دادند، تبلیغ نام دارد و آنچه زراندوزان و زورمداران برای دستیابی به منافع بیشتر و استثمار مردم به آن دست می یازیدند، پروپاگاندا. 📌مستکبران، در درازنای تاریخ، همواره تلاش کرده‌ و می‌کنند با پروپاگاندا، آینه‌ی ذهن و قلب افراد جامعه را به‌گونه‌ای جهت‌دهی کنند که به هیچ وجه قابلیت انعکاس تعالیم رهایی‌بخش پیامبران الهی را نداشته باشد. 📌و اینک در عصر رسانه، استفاده از پروپاگاندا توسط استثمارکنندگان ملت‌ها، قدرت و تنوع بیشتری یافته است اما شوربختانه در جبهه حق، تبلیغات آن‌گونه که باید و شاید، نیرومندی و گوناگونی نیافته است. 👇
📌امروزه باید با ابزارهای خودِ استثمارگران به مصاف با آنان رفت و با تبلیغ درست و هنرمندانه و جذاب، به «پروپا»ی «پروپا»گاندای آنان پیچید. باید به «تنویر افکار» و «تبین واقعیت‌ها» و «ترسیم اهداف متعالی» پرداخت و اذهان را به سمت مقصدی متعالی و والا سمت و سو داد تا هر کس به انتخاب خود، یا راه درست را برگزیند و یا تحت تأثیر جذابیتهای کاذب، آن را فروگذارد. 📌باید با تبلیغ و تبیین، گنجینه‌های خرد را آشکار ساخت و آگاهی افراد را معماری و نه مهندسی، نمود. @Deebaj
✅دیباج هشتاد و سوم 🔶شکفتن از دل سنگ! 🖊علی‌رضا مکتب‌دار آن‌که میل و اراده به روییدن داشته باشد، خواهد رویید؛ از دل سخت سنگ‌ها، از قعر تاریک دریاها، در انتهای خشک کویرها، بر فراز سرد کوه‌ها! آری! پُتک اراده، پیکر صخره‌های ستبر سختی را درهم می‌شکند. غواص اراده، تا اعماق دریاها و اقیانوس‌های طلب، فرو می‌رود. توسن اراده تا انتهای کویرهای ناامیدی، می‌تازد. و سیمرغ اراده تا فراز کوه‌های سرد و پوشیده از برف یأس پر می‌کشد و آرمان و هدف خویش را در آغوش می‌گیرد. @Deebaj
✅دیباج هشتاد و چهارم 🔶آشتی دو تمدن 🖊علی‌رضا مکتب‌دار 📌دو کشور با پیشینه تمدنی قابل توجه و اشتراکات فرهنگی گوناگون را در نظر آورید که ‏مدتهاست به‌خاطر دسیسه‌های بدخواهان، به یکدیگر پشت کرده و درهای گفتگو را به روی ‏یکدیگر بسته‌اند. ‏ 📌با گذشت سالیان متمادی از قهر و قطع ارتباط، اکنون پنجره‌ای رو به آسمان گفتگو گشوده ‏شده و دو کشوری که میراث‌دار تمدنی فاخر و ریشه‌دار هستند، خود را در معرض نسیم دل‌انگیز آشتی قرار داده‌اند.‏ 📌امروز در خبرها خواندم که رایزن فرهنگی ایران در مصر تعیین شده است که این خود نوید ‏گشودن درهای بسته را می‌دهد. درهایی که اگر گشوده شود، می‌تواند راه را برای وزش نسیم ‏دوستی باز کرده و خار و خاشاک دشمنی و بدگمانی را از فضای روابط فیمابین به دور ‏افکند.‏ 📌ایرانیان و مصریان، محور دوستی مشترک دیگری نیز دارند که امید گرم‌شدن روابط میان ‏آن‌ها را دوچندان می‌کند و آن محبت و ارادت مردمان این دو کشور به خاندان گرامی پیامبر ‏اکرم (ص) است. باشد که به برکت وجود مراقد مطهر خاندان پیامبر (ص) در مصر و علاقه ‏زائدالوصف مصریان به این خاندان، زمینه حضور ایرانیان در مصر و مصریها در ایران، ‏فراهم شود.‏ @Deebaj
✅دیباج هشتاد و پنجم 🔶موازنه عرضه و تقاضا در «ابتذال» 🖊علی‌رضا مکتب‌دار 📌پس از مدتها، همه دور هم در یک مهمانی جمع شده بودیم. چهره ها تغییر کرده بود، بچه ها قد کشیده بودند، دیوار خجالت و رودربایستی قطورتر شده بود. 📌بعد از اینکه چند دقیقه، به اندازه صرف یک چایی، به خوش آمدگویی و ابراز خرسندی از دیدار دوباره گذشت، کم کم صدای گامهای سکوت به گوش میرسید. سکوت که پشت در بود، در را گشود و رفت و در صدر مجلس نشست. هیبتش بر تمام مجلس سایه انداخت. 📌دیگر کسی حرف نمیزد، نگاهها از چهره ها گرفته شد و به سمت و سویی دیگر رفت. 📌کم کم چهره سکوت خوفناک میشد. سکوت همچون نمایشگری بزرگ، نشان میداد که هر یک از حاضران در مهمانی، سرگرم چه کاری است. 📌مردها آن سوتر، جوکهای بی مزه و مسخره تعریف میکردند و زور خنده را با بردن دستها به سمت دهان، میگرفتند. 📌آن طرفتر، زنها صفحه زندگی دیگران را ورق میزدند و میخندیدند و یا آه حسرت میکشیدند.👇👇