#دیباج_بیست_و_دوم
در امتداد نگاه خدا
https://eitaa.com/Deebaj/33
میان دوست داشتن و رضایت داشتن فرق است، یا بهتر بگویم: میان دوست نداشتن و ناخشنودبودن تفاوت است. گاه فرد یا افرادی بیگانه را اصلا دوست نداریم، چون بیگانه اند. پس قهر و آشتی با آنان برای ما مفهومی ندارد. اما گاهی کسی را دوست داریم، لذا از او خشنود شده و یا میرنجیم و این نشان می دهد که واکنش و احساس او نسبت به ما برایمان اهمیت دارد. گاهی خاکستر قهر، چهره دوستی مان با او را می پوشاند و گاه وزیدن نسیم یک پوزش از سوی او، چهره زیبای دوستی را دوباره به رخ می کشد. پس دوستی همچنان زنده است اما در زیر خاکستر دلخوری و قهر، نفسهایش به شماره افتاده است.
لذت نبردن از زندگی و اضطراب و ناآرآمی ما نیز نتیجه روی هم انباشته شدن خاکستر نافرمانی های ما از خواسته های محبوب است، اما دوستی او با ما هنوز زیر تلی از خاکستر، زنده است و نفس می کشد. او هنوز ما را دوست دارد فقط از ما ناخشنود است. ناخشنود است چون برای او مهم هستیم نه اینکه چون بیگانه ای باشیم رهگذر که می آید و می رود و از نگاه پنهان می شود و از یاد می رود.
ما همیشه در امتداد نگاه خداوندیم.
#دوستی
#خداوند
@Deebaj
✅دیباج هشتاد و چهارم
🔶آشتی دو تمدن
🖊علیرضا مکتبدار
📌دو کشور با پیشینه تمدنی قابل توجه و اشتراکات فرهنگی گوناگون را در نظر آورید که مدتهاست بهخاطر دسیسههای بدخواهان، به یکدیگر پشت کرده و درهای گفتگو را به روی یکدیگر بستهاند.
📌با گذشت سالیان متمادی از قهر و قطع ارتباط، اکنون پنجرهای رو به آسمان گفتگو گشوده شده و دو کشوری که میراثدار تمدنی فاخر و ریشهدار هستند، خود را در معرض نسیم دلانگیز آشتی قرار دادهاند.
📌امروز در خبرها خواندم که رایزن فرهنگی ایران در مصر تعیین شده است که این خود نوید گشودن درهای بسته را میدهد. درهایی که اگر گشوده شود، میتواند راه را برای وزش نسیم دوستی باز کرده و خار و خاشاک دشمنی و بدگمانی را از فضای روابط فیمابین به دور افکند.
📌ایرانیان و مصریان، محور دوستی مشترک دیگری نیز دارند که امید گرمشدن روابط میان آنها را دوچندان میکند و آن محبت و ارادت مردمان این دو کشور به خاندان گرامی پیامبر اکرم (ص) است. باشد که به برکت وجود مراقد مطهر خاندان پیامبر (ص) در مصر و علاقه زائدالوصف مصریان به این خاندان، زمینه حضور ایرانیان در مصر و مصریها در ایران، فراهم شود.
#مصر
#ایران
#اهل_بیت_ع
#رابطه
#دوستی
@Deebaj
✅دیباج ۱۴۱
🔶فریــادِ سکـــوت
🖊ع.ر.م
📌او و برادرش همچون میوه یک درخت بودند، پس طبیعی بود که از عمق جان دوستش داشته باشد، خواهرش را هم. فرزندش که دیگر تکهای از وجودش بود و هرگاه از او دور میافتاد، گویی نظام حیاتش بههم میریخت و شبح سرگردانی بر آسمان شب و روزش سایه میانداخت و گردباد تشویش بساط زندگیاش را درهم میپیچید.
📌همه اینها بود و سکوتی که فریاد میکشید!
📌هروقت از برادر، خواهر و فرزندش و یا دیگرانی که آلبوم زندگیاش پر بود از تصویر خاطرات تلخ و شیرینی که با آنان داشت، دلگیر میشد، به دخمه سکوت پناه میبرد و آنجا بود که دوستداشتن آنان را با تمام وجود فریاد میکشید.
📌سکوت او فریادی بود که البته هیچ گوشی شنوای آن نبود. گویی ارتعاش فریاد سکوتش بسیار فراتر از آستانه شنوایی آنان بود؛ اما چه سود؟
📌آیا بهتر نبود آنگاه که صحفه قلبش از تیزی سخنی نیشدار و یا تلخی نگاهی زهردار و یا آتش زبانی شرربار، زخم برمیداشت، مهر سکوت بر لب نمیزد و گلایه خود را همچون گُلی که خار جزئی از طبیعت آن است، در گلدانی بلورین از جنس عشق به آنان پیشکش میکرد تا بدانند از چه شِکوِه دارد؟
📌اگر از روشنای سخن به تاریکی سکوت نمیخزید، آیا هیچگاه در دستان سیاه دیو وحشت اسیر میشد تا ناگزیر به سردادن فریادی بیحاصل شود؟
📌اگر یکدیگر را دوست داریم، بیاییم نغمه دوستی را با دوتار عشق و تنبور صمیمیت و کمانچه محبت و نِی اشتیاق همراه کنیم تا نعره جانخراش سکوت، روحمان را نیازارد.
#دوستی
#سکوت
#فریاد
#قهر
#موسیقی
#دوتار
#کمانچه
#تنبور
#نی
@Deebaj
📣پادکست صوتی این متن را اینجا بشنوید.