هفتمین نور روز بیست و پنج ماه رجب، مصادف شده است با داغ امامی که حیاتش، تیری بود بر قلب آن‌هایی که نخل تناور امامت را ایستاده نمی‌خواستند. امامی که خشم در برابر مهربانی و گذشت او به زانو درآمده بود و دریای گذشت و مهربانیِ او در دل‌های شیعیان جاری بود. سرو تنومندی که خواب را از چشمان هارون ربوده بود و ستون‌های حکومت سراسر ظلم او را به لرزه درآورده بود و هارون از ترس اینکه مبادا وجود او پایه‌های حکومت جورَش را سست کند، امام را مسموم کرده و به شهادت رساند. اما درباره‌ی نحوه‌ی شهادت امام کاظم(علیه‌السلام) سه روایت مختلف در منابع نقل شده است: روایت اول این روایت می‌گوید: شهادت آن حضرت در پى مسموم کردن امام صورت گرفته است که در روایتى از امام رضا(علیه‌السلام) نیز ذکر شده است. همچنین در روایت دیگرى که یحیى بن خالد را به قتل امام متهم مى‌کند نیز این نکته آمده است. روایت دوم در این روایت آمده است، که آن حضرت را در فرشى پیچانده و آنچنان فشار داده‌اند که حضرت به شهادت رسیده است. روایت سوم در این روایت که از مستوفى نقل شده است، آمده، شیعه معتقد است به دستور هارون‌الرشید سُرب گداخته در حلق ایشان ریخته‌اند. اما آن روایتى که بیش از تمام این روایت‌ها شهرت دارد، مسموم کردن امام است. پس از شهادت امام، پیکر مطهر ایشان را به دو دلیل در معرض دید خواص اهل بغداد و عموم مردم قرار دادند: ۱) بنا بر نقل اربلى، سِندى بن شاهک، فقها و وجوه اهل بغداد را که هیثم بن عدى نیز در میان آن‌ها دیده مى‌شد، بر بالای پیکر مطهر امام آوردند تا ببینند زخم و جراحت و یا آثار خفگى در بدن آن حضرت وجود ندارد و به مرگ طبیعى از دنیا رفته است. ۲)از آنجایی که عده‌ای از شیعیان معتقد به مهدویت آن حضرت بودند و یا احتمال داشت اعتقاد به مهدویت او پیدا کنند، پیکر امام را روى پل بغداد بر زمین گذاشتند و یحیى بن خالد دستور داد تا فریاد بزنند، این موسى بن جعفر است که رافضه معتقد هستند او نمرده است. جسم مطهر امام را در «باب‌التین» بغداد در مقبره‌ی قریشى‌ها دفن کردند. تاریخ شهادت امام موسی کاظم(علیه‌السلام) بنا بر نقل شیخ صدوق، بیست و پنجمین رو از ماه رجبِ سال ۱۸۳ قمری و بنا بر نقل شیخ مفید بیست و چهارمین روز از ماه رجبِ سال ۱۸۳ قمری بوده است‌. _الإرشاد فی معرفة حجج الله على العباد، شیخ مفید، ترجمه محمدباقر ساعدى خراسانى‌، انتشارات اسلامیة، ج۲، ص۲۱۵؛ _اربلی، علی بن عیسی، کشف الغمة فی معرفة الائمة، تهران، انتشارات اسلامیه، ۱۳۸۲ش، ج۲، ص۲۳۴؛ سلام بر تو یا اباالمعصومه(سلام‌الله علیها) و سلام بر کاظمین، که چنین گوهری را در آغوش دارد!  ✍🏻 زهرا کبیری پور #امام_موسی_کاظم #شهادت #زندان @Delneveshteeee

تو میگی رفیقمی تو از اون رفیق صمیمیا من میگم غلامتم من از اون غلام قدیمیا #موسی_بن_جعفر #شهادت @Delneveshteeee

😔

مُجاهد مُخلص وقتی حرف از جهاد می‌شود، اولین واژه‌ای که به ذهن می‌رسد اخلاص است. امروزه از واژه‌ی جهاد بسیار استفاده می‌شود، اما در همان کارهای جهادی اسم شخص و سازمان حتما باید در پایان کار امضا شود؟! اما در روزگار صدر اسلام، در هنگامی که نهال اسلام نوپا بود و ریشه ندوانده بود و در روزگاری که هجوم دشمنان همچون بادهای سهمگین این نهال نوپا را به این سو و آن‌سو می‌کشاند. افرادی همچو ابوطالب(علیه‌السلام) عموی پیامبر با تمام هستی خود از جان، مال، فرزندان و حتی موقعیت اجتماعی‌سیاسیِ خود استفاده کرده و تکیه‌گاهی قدرتمند برای این نهال جوان شدند. افراد مخلص و مجاهدی که جزئیات دقیقِ ایثار و جهاد آن‌ها به طور کامل در هیچ کتابی روایت نشده است! افراد گمنامی که در راه جهاد برای اسلام دنبال کسب نام و نشان نبودند و هرجا که به آن‌ها نیاز بود سراسیمه حاضر می‌شدند و از هیچ تلاشی فروگذار نمی‌کردند. عموی پیامبر یکی از معروفترین مجاهدان خاموش صدر اسلام بود که در اخلاص و گمنامیِ او همین بس که در طول تاریخ حتی نسبت به ایمان او نیز از طرف دشمنان خدشه‌وار شده است. زندگیِ نورانی حضرت ابوطالب(علیه‌السلام) در تسلیم بر اوامر خداوند خلاصه شده بود و تاریخ گواهی می‌دهد که او با از خودگذشتگیِ خود در کسوت یک حامی در حمایت از مأموریت پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌و‌سلم) از هیچ کوششی کوتاهی نکرد. اگر نهال نوپای اسلام امروز به یک درخت تنومند، مبدل شده و در تمام دنیا سایه افکنده است، نتیجه‌ی حمایت مجاهدان مخلصی مانند حضرت ابوطالب(علیه‌السلام) است که با تمام هستیِ خود از آن محافظت کردند. و تلاش این مجاهدان خاموش و مظلوم صدر اسلام به زودی با ظهور آخرین سلاله‌ی پیامبر و گسترش عدالت او در تمام جهان به ثمر خواهد نشست. ▪️۲۶ رجب سال‌روز رحلت حضرت ابوطالب(علیه‌السلام) تسلیت باد▪️ ✍🏻 زهرا کبیری پور #حضرت_ابوطالب #رجب @Delneveshteeee

چهل سالگی صدا آمد بخوان... بخوان به نام پروردگارت و تو خواندی... تا کمال انسان تجلی پیدا کند. تو خواندی تا بستر رویش بشر را رقم بزنی. خواندی تا روشنایی بر ظلمات زمین بتابد. بعثت تو نقطه‌ی عطفی شد بر خلقت ما انسان‌ها ما نمی‌دانیم در آن خلوت چهل روزه‌ات با خدا چه نجوا کردی... چه گفتی که خداوند فرشته را نازل کرد و إقرأ بسم ربک الذی خلق را بر تو خواند... ای رسول آب و آینه ای چراغ هدایت بشر در ظلمات جهلِ دنیا به داد ما مسافران گمگشته در جاده‌های زندگیِ دنیا بشتاب به حرمت چهل‌سالگی مقدسَت که چهل سالگی انسان را نقطه‌ی کمال و رشد قرار داد. سلام بر تو و خاندان مطهرت سلام بر آن نور هدایتی که از دل غار حراء برای ما به ارمغان آوردی سلام از دلِ سوره‌ی علق، همانی که خواندی تا ما رستگار شویم. #مبعث #عید_مبعث ✍🏻 زهرا کبیری پور @Delneveshteeee

عید شما مبارک🌷 #مبعث #عید_مبعث @Delneveshteeee

https://virasty.com/z_kabiripour/1676669627270241770

#قرار_شنبه‌ها #حرم @Delneveshteeee

🔹انتشار مطالب اعضای هیأت تحریریه مجتهده امین در روزنامه‌ی سراسری سراج 🔰انتشار یادداشت خانم کبیری‌پور 🔰انتشار یادداشت خانم طیبه فرید @Delneveshteeee

🏴 ۲۸ رجب سالروز خروج کاروان سیدالشهدا(علیه‌السلام) از مدینه @Delneveshteeee

سفرت بی‌خطر عزیز مادر اکثر افراد معمولا وقتی قصد سفر می‌کنند، قبل از هر چیز کنار مادر رفته و دعای خیر او را برای سفر طلب می‌کنند، مخصوصا پسرها که مادری‌تر هستند. امام قصد خروج از وطن کرده بود، چون دیگر آنجا برای او و خانواده‌‌اش امنیت نداشت. شبِ قبل از خروج به قصد وداع به بقیع رفت، لابد سرش را بر روی مزار پدربزرگ و برادر گذاشته و گریه کرده بود از نامردیِ روزگار. رفته بود تا مادر برایش «و إن یکاد...» بخواند.. رفته بود تا مادر آغوشش را باز کند و بگوید سفرت بی‌خطر عزیز مادر... خدا پشت و پناهت باشد... بعضی‌ها گفته‌اند دو شبانه روز در آنجا مانده بود. وداع سخت بود آن هم از شهری که تمام کودکی و جوانی‌اش در آنجا گذشته بود. وداع از شهری پر از خاطرات شیرین روزهای با مادر بودن و پر از خاطرات تلخ روزهای بی‌مادری... قدم در راهی می‌گذاشت که پایانش را بارها از زبان پدربزرگ، پدر و برادر خود شنیده بود... آنجایی که می‌گفتند: لایوم کیومک یا اباعبدالله این‌بار «و إن‌ یکاد...» را از زبان ما پذیرا باش عزیز مادر از زبان ما شیعیان ۱۴٠٠ سال بعد سفرت بی‌خطر یا اباعبدالله(علیه‌السلام) با اشك چشمام، آب می‌ریزم پشت سرت منبع: ابن‌اعثم کوفی، مقتل‌الحسین، ص۱۹_۲٠ ✍🏻 زهرا کبیری پور #رجب #وداع #امام_حسین @Delneveshteeee

وداعی با طعم شیرین وصال یک أين الرجبیونِ دیگر آمد و رفت... فرصت سی روز مهمان بودن در ماهی که مولود کعبه را در دل داشت افتخاری بود که خداوند یک بار دیگر نصیب‌ ما بندگان عاصیِ خود کرد... و در پس وداع این ماه عظیم و عزیز، صدای قدم‌های ماه شعبان ماه رسول خدا(ص) می‌آید و تلخیِ وداع با ماه رجب با شیرینیِ وصال با ماه شعبان ممزوج می‌شود.  آسمان، باران مغفرت خداوند را، به سوی اهل زمین می‌فرستد و این یعنی رجب تمام نشده و درهای مغفرت خداوند به روی دروازه‌ی شعبان باز می‌شود. و دوباره این خداوند است که مثل همیشه فرصت استغفار و توبه را تمدید می‌کند. این بار در ماهی که مولودش حسین(علیه‌السلام) است... و دوباره این بندگان هستند که العفو می‌گویند و خداوند اجابت می‌کند... ..... بار الها ندای العفوهای ما را از اعماق جان‌مان بشنو... یاریمان کن تا العفوهای‌مان شانه‌های شیطان را به زمین بکوبد... معبودا یاریمان کن تا این‌بار بر سر عهدی که با تو بستیم در ماهی که توأمان است با شادیِ اهل‌بیت(علیهم‌السلام) بایستیم. ✍🏻 زهرا کبیری پور #رجبی_که_می‌رود #شعبان #وداع @Delneveshteeee

🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸 مگر یک نفر چطور عزیز کرده می‌شود؟! مثلا در ماهی که به دنیا آمده است، هیچ غمی و اندوهی راه نیابد... و در ماهی که شهید شده است هیچ شادی و نشاطی وارد نشود... سلام نورِ چشم خدا سلام آقایِ عزیز ما ✍🏻 زهرا کبیری پور #عزیزم_حسین #شعبان @Delneveshteeee

بر هم زدن عادت‌ها من به شیرینی خیلی علاقه داشتم و این علاقه‌ی بیش از حد را دوست نداشتم، از طرفی کنترل آن هم برای من خیلی سخت شده بود. برای رهایی از این وابستگی و عادت مُضر تصمیم گرفتم به مدت بیست و یک روز شیرینی نخورم، از هر نوعش هر آنچه که قند و شکر داشت و تنها چیزی که برای خوردن مجاز دانستم، خرما بود. بخش کوچکی از این تصمیم به سلامتی مربوط می‌شد اما بخش اعظم آن در واقع برای تقویت اراده بود. دوست داشتم به خودم ثابت کنم که اگر بخواهم می‌توانم... و خواستم و شد... در تمام این مدت که مصادف می‌شد با ایام جشن و شادی، من شیرینی نخوردم، جدای از مزایایِ فراوانی که این تصمیم داشت، حس سبکیِ جسمی و روحیِ آن بود. حالا شما فرض کنید همین روش را بر روی عادات ناپسند روحیِ‌مان اجرا کنیم، مثلا تصمیم‌ بگیریم مدتی حسادت نکنیم، مغرور نشویم، غیبت نکنیم و... اما این تصمیم با تصمیم بالا کمی تفاوت دارد برای عملی شدن این تصمیم باید روح‌مان را از محیط‌های آلوده دور کنیم. تصمیم بگیریم و با عملی کردن آن‌ها اراده‌ی خود را تقویت کنیم و نتیجه‌ی فراوانی که ترک عادات زشت و ناپسند دارند را ببنیم. همان‌طور که امیرالمومنین(علیه‌السلام) می‌فرماید: «غیروا العادات تسهل علیکم الطاعات» عادات [زشت] را تغییر دهید پیروی از [فرمان‏های] خدا بر شما آسان می‏شود»۱ و در جای دیگر می‌فرمایند: «بغلبه العادات الوصول الی شرف المقامات» با غلبه و چیره شدن بر عادت‏های [زشت] رسیدن به مقامات بلند آسان می‏شود»۲ ✍🏻 زهرا کبیری پور ۱) شرح غررالحکم، ج۴، ص۳۸۱ ۲)شرح غررالحکم، ج۳، ص۲۲۹ #ترک_عادت #تقویت_اراده @Delneveshteeee