‌ عقلی بر مدار توحید عقلی که بر مدار توحید شکل گرفته باشد به تمام ابعاد زندگی انسان رنگ و معنا می‌بخشد. این عقل توحید محور در نهاد انسان‌ها، افق‌های بلندی را به وجود می‌آورد و فقط به ظواهر مادی انسان توجه نمی‌کند. آزادی‌ای که در تفکر اُمانیستی یا عقلی که محورش انسان است، شکل گرفته باشد، در تقابل و تضاد با آزادی‌ای است که در عقل توحید محور شکل می‌گیرد، زیرا از نظر روانی این آزادی، انسان‌ها را از انجام بسیاری از مسائل برحذر داشته و افق دید آن‌ها را کوتاه می‌کند. به عنوان مثال یک انسان می‌تواند به حدی رشد و تعالی داشته باشد که در عالم ماده تأثیرات متافیزیکی بگذارد، اما عقل انسان محور نهایت پیشرفت انسان را تنها در پرورش جسم او محدود می‌کند و به‌قدری حواس او را به این دنیای مادی پرت می‌کند که او از عالم بالا غافل شود. این انسانی که در غفلت به سر می‌برد، مسائل فرعی را به جای مسائل اصلی در نظر می‌گیرد و از تمام تمرکز خود برای پیشبرد آن‌ها استفاده می‌کند. در عقلی که خدا محور است هر موضوع و مسئله‌ای امتیاز مخصوص به خودش را دارد؛ مثلا در اسلام بر رعایت بهداشت فردی و جمعی تأکید شده است اما این مسئله یک مسئله‌‌‌ی فرعی به‌شمار می‌رود و اگر شخصی به همین مسئله‌ اهمیتی بیش از حد معمول بدهد و دائما مشغول آن شود و بسیاری از اوقاتِ زندگی‌ خود را صرف آن کند (وسواس) از پرداختن به مسائل اصلی که ارزش بسیار بیشتری دارند دور خواهد ماند؛ اما در همین عقل توحید محور، موضوعات بسیار مهم‌تری قرار دارد از جمله اهمیت به اقامه‌ی نماز، پرهیز از دروغ، غیبت، توجه به حلال‌خواری و بسیاری از مسائلی از این قبیل. در بین این مسائل، حلال‌خواری و توجه به آن مسئله‌ای است که بسیاری از شئونات زندگی فردیِ شخص را تحت‌تأثیر خود قرار می‌دهد و در نتیجه بر تمام جامعه نیز تأثیر می‌گذارد. حال باید دید این حلال‌خواری اهمیت خود را در چه جایی نشان می‌دهد؟ مسلما در آنجایی که حرف حق زده می‌شود و پذیرفته می‌شود؛ به دلیل اینکه حرام‌خواران حرف حق را می‌شنوند اما نمی‌پذیرند؛ که این همان اتفاقی بود که در واقعه‌ی عاشورا نیز رخ داد. در این واقعه حرام‌خواران مقابل امام حسین(ع) ایستادند و هرچقدر امام از حق حرف زد و حرف حق زد آن‌ها نپذیرفتند و با وجود همین حرام‌خواران و حرام‌زادگان بود که امام حسین(ع)* شهید شد. کلام آخر اینکه در ساحت همین آزادی و عقل انسان محور و امانیستی بود که حسین بن علی‌ها بی‌سر، شیخ فضل‌الله‌ها اعدام، نواب صفوی‌ها ترور، خمینی‌ها، خامنه‌ای‌ها و زکزاکی‌ها تبعید، حبس و شکنجه شدند. ✍🏻 زهرا کبیری پور ‌*«لمّا عَبَّأَ عُمَرُبنُ سَعدٍ أصحابَهُ لِمُحارَبَتِهِ علیه السلام و أحاطُوا بهِ مِن کُلِّ جانِبٍ حتّى جَعَلُوهُ فی مِثلِ الحَلْقَةِ فَخَرَجَ علیه السلام حتّى أتى الناسَ فَاستَنصَتَهُم فَأبَوا أن یُنصِتُوا حتّى قالَ لَهُم ـ : وَیلَکُم! ما علَیکُم أن تُنصِتوا إلَیَّ فَتَسمَعوا قَولی؟! و إنّما أدعُوکُم إلى سَبیلِ الرَّشادِ ... و کُلُّکُم عاصٍ لِأمری غیرُ مُستَمِعٍ قَولی فقد مُلِئَت بُطونُکُم مِن الحَرامِ و طُبِعَ على قُلوبِکُم. (بحارالأنوار، ج۴۵) @Delneveshteeee

‌ انتشار یادداشت «عقلی بر مدار توحید» در روزنامه‌ی سراسری سراج https://serajonline.com/News/OnlineNewsItem/18456 ‌ #یادداشت #سراج @Delneveshteeee ‌

🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸 ‌ همیشه نوشتن حالم را خوب کرده است بی‌آنکه حواسم باشد. امیدوارم خواندن نوشته‌هایم حال شما را هم خوب کند بی‌آنکه حواستان باشد. ✍🏻 زهراکبیری‌پور @z_kabiri 💠برای عضویت در کانال بر روی یکی از لینک‌های زیر کلیک کنید👇🏻 🌐https://eitaa.com/Delneveshteeee 🌐@Delneveshteeee

جاودانه خواهد شد جانی که موطن یاد و نفس‌های نامیرای توست 🌱 ✍🏻 دکتر محمد طاهری و حقیقتا همین‌گونه است وقتی که جان‌ها موطن یاد تو باشند ای کشته‌ی دشت بلا اظهار محبت یکی از اساتید بزرگوار نسبت به پروفایل حقیر ‌@Delneveshteeee ‌

إنا لله و إنا إلیه راجعون ▪️«یا أیها الذین آمنوا اصبروا و صابروا و رابطوا و اتقوا الله لعلکم تفلحون» ▫️متأسفانه یک بار دیگر در حمله‌ی تروریستی به حرم مطهر حضرت احمد بن موسی الکاظم(علیه‌السلام)_ شاهچراغ، چند نفر از هموطنانمان شهید و مجروح شده‌اند. دشمن برای برهم زدن آرامش کشور دست از توطئه برنمی‌دارد. اقدامات کور تروریستی از ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی تاکنون به عنوان یک راهبرد خصمانه شیطانی بوده است. ملت شهادت‌طلب و بصیر ایران در برخورد با این اقدامات تجربه‌ها دارد. انجمن تاریخ اسلام و تشیع دانشکده‌ی تاریخ دانشگاه ادیان و مذاهب ضمن محکوم کردن این عملیات تروریستی، برای خانواده‌های محترم شهید یا شهدای این حادثه‌ی تلخ تقاضای صبر و آرامش و برای مجروحین آن طلب شفای عاجل دارد. #تسلیت #شاهچراغ #دانشکده‌ی_تاریخ ‌💠@facultyofhistort 💠انجمن‌علمی‌پژوهشی‌تاریخ‌اسلام‌و‌تشیع -----------❀❀✿❀❀--------- 💠@HistorySociety ‌

وطن‌پرست باشید با هر عقیده و مسلکی که هستید ترور را محکوم کنید. تروریست اسلحه‌اش را فقط به سمت موافق‌های نظام نمی‌گیرد. او مذهبی و غیرمذهبی را از هم جدا نمی‌کند. برای تروریستی که اسلحه به دست گرفته است حزب‌اللهی با غیرحزب‌اللهی‌ تفاوتی ندارد. او آمده است تا آرامش وطن را از چشمان مردم شریفی که حتی با فشار اقتصادی این روزها و با ناکارآمدی برخی از مسئولین کنار آمده‌اند، بر هم بزند. عليه ترور و تروریست موضع بگیرید. اگر مسلمان هستید و یا حتی دنباله‌رو مذهب و دینی که به انسانیت اعتقاد دارد، بنابر انسانیت و بنابر اخلاق انسانی ترور را محکوم کنید. وقت برای متلک‌پرانی، تمسخر و نقد سیستم امنیتی و امنیتی‌ها بسیار است. در همین صفحات مجازی‌تان یا با پروفایل‌هایتان ترور را محکوم کنید و به تمام آن‌هایی که به دنبال بر هم زدند آرامش این کشور هستند بگویید من وطنم را دوست دارم با تمام آلام‌هایش. ✍🏻زهرا کبیری‌پور ‌#شاهچراغ #تروریست #شیراز @Delneveshteeee ‌ ‌

🥀 با یک دل و هفتاد و دو سر می‌آید مرد است که در دل خطر می‌آید این‌ جان به کفی و غیرت و شیردلی از خادم اهلِ بیت بر می‌آید #مهتا_صانعی #روایت_شاهچراغ @shaeranehowzavi

در ستایش دست‌ها دست‌ها عضو جالبی هستند. دستی که دعا می‌کند، می‌نویسد، می‌نوازد، می‌آفریند، مداوا می‌کند، غذا درست می‌کند و... اما در کنار تمام کارهایی که دست در مشاغل و مناسک گوناگون انجام می‌دهد، لذت جسمانی نوشتن با دست چیزی است که تنها یک نویسنده آن را درک می‌کند. دست برای یک نویسنده تنها یک دست نیست، دست نویسنده حافظه‌ی اوست همان‌طور که «ربکا وست» داستان‌نویس انگلیسی، معتقد است حافظه‌ی نویسندگی‌اش در دست‌های اوست. دست یک نویسنده تمام مهارت‌هایی است که او با توانایی‌های بصری و سمعی‌اش آموخته است. نویسنده‌ای می‌گفت: کوفتگی دست‌هایش به هنگام نوشتن به او نشاط می‌بخشد. ارتعاش صدایی که از کیبورد فضا را پُر می‌کند زمانی‌که دست‌های یک نویسنده بر روی کیبورد ضربه می‌زند و بدون وقفه می‌نویسد، می‌تواند گوش‌نوازترین آهنگ باشد. در طول تاریخ اما نویسندگانی نیز بوده‌اند که از لذت نوشتن و نعمتی که دست‌ها جاری می‌کنند محروم ماندند و ناگزیر برای نوشتن به سراغ کاتب یا منشی رفتند، مثل «بورخس» که از نیمه‌ی دوم عمرش نابینا شد و برای نوشتن سراغ منشی رفت. اگرچه نویسندگانی محروم از این نعمت هم در طول تاریخ بوده‌اند اما دست‌های یک نویسنده یکی از مهمترین ابزارهای کار او و بهترین رفیق اوست. بهترین رفیقی که می‌تواند جوش و خروش افکار او را به بند کلمات بکشاند. به عقیده‌ی من یک نویسنده بعد از خلق هر کدام از آثارش بعد از کش و قوسی که به دستانش می‌دهد باید از خالق آن‌ها تشکر کند. پ.ن: مقاله‌ی دست‌های نویسنده‌ی آقای اخوت را خواندم، احساس کردم باید برای دستانم چیزی بنویسم. متعالم من از تمام نعمت‌ها و توانایی‌هایی که دادی فقط دست‌هایم را خوب دیدم... ✍🏻زهرا کبیری‌پور ‌@Delneveshteeee ‌

‌ ‌دلتنگم و دیدار تو درمان منست بی‌رنگِ رُخت زمانه زندانِ منست بر هیچ دلی مباد و بر هیچ تنی آنچ از غمِ هجران تو بر جان منست ‌

‌ پای عشق تو من سر میدم خانم سه ساله پای تو خون حنجر میدم خانم سه ساله دلم و تا حرم پر میدم خانم سه ساله به باباییت بگو کارم و خانم سه ساله بگو خیلی دوست دارم و خانم سه ساله تو می‌دونی فقط چاره‌ام و خانم سه ساله 🥀🥀🥀 @Delneveshteeee ‌