📚سرگذشت واقعی وآموزنده تحت عنوان من_ازقعردوزخ_می_آیم...! 💕 #قسمت_ششم این همه معتاد، مگه من و تو مجبورشون کردیم معتاد بشن؟ مگه زورشون می کنیم مواد بخرن؟ اگه ما نباشیم می رن سراغ کس دیگه! تازه تو مستقیم مواد فروشی نمی کنی که، با ماشینی که رئیس تشکیلات در اختیارت گذاشته مواد قابل تجهی رو جابه جا می کنی و هر جا که بهت دستور بدن می بری. اصلا هم نگران گیر افتادن نباش چون خود رئیس اگه کارت رو خوب انجام بدی هوات رو داره و پول خوبی بهت می ده. اون موقع ست که جنابعالی با خیال راحت میری سراغ درمون مادرت و دیگه نیازی به اینکه به نامردی مثل عموت التماس کنی نداری!» همانطور که گفتم اوایل عذاب وجدان داشتم اما این عذاب وجدان با پول قلنبه ایی که در ازای چند بار جابه جا کردن مواد به دست آوردم و توانستم مادر را در بیمارستانی خصوصی بستری کنم، از بین رفت و تبدیل به خوشحالی شد. مادر مدام می پرسید: «پسرم تو که درست تموم نشده و تو یه شرکت پاره وقت کار می کنی این همه پول رو از کجا میاری؟» دروغ گفتن به مادر برایم سخت بود. بی آنکه به چشمانش نگاه کنم می گفتم: «رئیس شرکتی که اونجا کار می کنم مرد خوبیه. وقتی جریان بیماری شما رو بهش گفتم قبول کرد بهم وام بده و قسطش رو هر ماه از حقوقم کم کنه. در ضمن شما نگران این جور چیزا نباش و تلاش کن زودتر خوب بشی!» به لطف خدا عمل جراحی مادر با موفقیت انجام شد و تومور سرطانی را طی دو مرحله از بدنش خارج کردند و با چند جلسه شیمی درمانی سلول های سرطانی ریشه کن شد. هر چند مادر دوران سختی را گذارند اما توانست پیروز میدان باشد. او که به خاطر شیمی درمانی خیلی ضعیف شده بود می گفت: «خدا خیرت بده پسرم، به عشق تو من زنده موندم. همه زحماتی که برات کشیده بودم رو تو این مدت جبران کردی. من رو شرمنده خودت کردی و من در قبال محبت های تو فقط می تونم برات دعا کنم؛ الهی عاقبت بخیر بشی پسرم!» و من صورت مادر را می بوسیدم و می گفتم: «همین دعا برای من کافیه مادر. تو باش، فقط باش مادر!» با خودم عهد کرده بودم بعد از خوب شدن مادر قید آن کار را بزنم اما نتوانستم. پول حرام به دهانم مزه کرده بود..... ادامه دارد......

#رمان_مسافر_عاشق❤️ #قسمت_ششم با شوخی هایت حسابی حالم را جا می آوری...حالا دیگر من هم مثل تو با اشتیاق و نشاط حرف میزنم ، لا بہ لاے صحبت هایت همیشہ دلبرے هایت را هم داری...! این خصوصیتت را دوست دارم...یعنی تمام خصوصیاتت را دوست دارم اما این یکے مرا وابستہ تر میکند...گاهے با خودم می گویم #کاش_اینقدر_خوب_نباشی... مشغول دیدن تلوزیون بودیم...دستت را دور گردنم انداختہ اے...تو مشغول تماشاے تلوزیون!من هم از این فرصت ها براے اینکہ بیشتر بودنت را حس کنم استفاده میکنم...!! بہ حلقه ی ازدواجمان در دستت خیره میشوم...در همان حال دستم آرام کنار دستت نزدیک میکنم و بہ حلقہ هایمان نگاه میکنم... دقیقا عین هم...اما براے تو کمی بزرگتر...! یکباره با صدایت بہ خودم می آیم با شیطنت بہ چشم هایم نگاه میکنے و میگویی: بہ چی فکر میکنی؟ خنده ام میگیرد...دارم بہ #دیوونہ_بازے هایت فکر میکنم! با همان حالت چهره ات بہ چشمانت زل میزنم و با لحن بچگانہ اے میگویم : بہ آقامون! می خندی و در لا بہ لاے خنده هایت می گویی : با وجود تو دیگہ نیازے بہ بچہ نداریم...!

🍃🌹۰۰۰﷽۰۰۰🍃🌹 #قسمت_ششم #داستانِ_واقعی 🌕#سه_دقیقه_تاقیامت🌕 ✍رفتم صفحه بعد، روز بعد هم کلی اعمال خوب داشتم اما کارهای خوب من پاک نشد. با اینکه آن روز هم شوخی کرده بودم اما در این شوخی ها با رفقا گفتیم و خندیدیم اما به کسی اهانت نکردیم. ☘ غیبت نکرده بودم،هیچ گناهی همراه با شوخی های من نبود. برای همین #شوخی ها و #خنده ها به عنوان کار #خوب ثبت شده بود. ☘با خودم گفتم: خدا را شکر. یاد حدیثی افتادم که امام #حسین علیه السلام می فرماید: برترین اعمال بعد از اقامه نماز #شاد_کردن_دل_مومن است. البته از طریقی که گناه در آن نباشد.. ☘خوشحال شدم و رفتم صفحه بعد با تعجب دیدم ثواب حج در نامه عمل من ثبت شده! به آقایی که پشت میز نشسته بود با تعجب و لبخند گفتم: من که در سنین نوجوانی مکه نرفتم. گفت:ثواب #حج ثبت شده، برخی اعمال باعث می شود که ثواب چندین حج در نامه عمل شما ثبت شود، مثل اینکه از سر #مهربانی به پدر و مادر نگاه کنید، یا مثلاً زیارت با #معرفت امام رضا علیه السلام و... ☘ اما دوباره مشاهده کردم که یکی یکی از اعمال خوب من در حال پاک شدن است دیگر نیاز به سوال نبود خودم مشاهده کردم که آخرش با #رفقا جمع شده بودیم و مشغول اذیت کردن یکی از دوستان بودیم. ☘یاد آیه ۶۵ سوره زمر افتادم که میفرمود #برخی_اعمال_باعث_حبط و نابودی اعمال خوب انسان میشود... به دو نفری که در کنارم بودند گفتم: شما یک کاری بکنید! همینطور اعمال خوب من دارد #نابود می شود!! ☘سری به نشانه ناامیدی و این که نمی‌توانند کاری انجام دهند برایم تکان دادند. همینطور #ورق می‌زدم و اعمال خوبی را می‌دیدم که خیلی برایش زحمت کشیده بودم اما یکی یکی #محو می‌شد... ❌فشار روحی شدیدی داشتم،کم مانده بود دِق کنم... #نابودی_همه_ثروت_معنوی ام را به چشم می دیدم اما نمی دانستم چه کار کنم... ✍ادامه دارد۰۰۰۰۰

🕊🥀••♧۰۰﷽۰۰♧••🥀🕊 🍀شرح زیارت جامعه ی کبیره #قسمت_ششم اَلسَّلامُ عَلَیکُم یا اَهلَ بَیتِ النُّبُوَّةِ ✍وقتی که شما یک چشمه ی آب زلال، شفاف، پاک و صاف رو ببینید تحسین نمی‌کنید؟ اهل بیت(ع) مثل چشمه زلال بودن، مثل چشمه پاک بودن، مثل چشمه شفاف و صاف بودن، مردمان باصفایی بودن. 🔸🔸 به خاطر همین هم هست که ما اون ها را تحسین می کنیم، اون ها را آفرین میگیم، السلام علیکم، یعنی درود بر شما، آفرین بر شما، مرحبا بر شما، که مردمان زلالی بودید، مردمان صاف و با صفا و بی غل و غشی بودید و چون مردمان صافی بودند البته به خاطر همون صفا بود که این ها بالا رفتن و اوج گرفتن. 🔸◾️شما یک استکان چای رو ببین بالاش رو ببین پاییناشم رو هم ببین، هر چی تفاله هست اون پایینه، هرچی خالص و زلاله اون بالاست. 🔸یک شیشه‌ی گلاب را ببین، هرچی دُردآمیزه اون پایینه هرچی خالصه اون بالاست. 🔸هندسه ى عالم اینه هرکی خالص باشه بالاخره یه روزی میره بالا، هر که ناخالص باشه بالاخره یک روزی میاد پایین 🔸◾️ بله در اوضاع آشفتگان این ماجرا برعکسه. اون بطری گلاب را شما هم بزن هرچی دُرده میاد بالا، هر چیز زلاله میره پایین؛ اما همون بطری را بزار یه گوشه ای تماشا کن آرام آرام اون دُردها, اون تفاله ها میان پایین و اون خالص ها و زلال ها میرن بالا. ✍اگر اهل بیت(ع) امروز اینقدر بالا هستند سِرّش و رازش همینه. مردمان صافی بودند، مردمان خالصی بودند، مردمان با صفایی بودند، هر کس هم که به اینها بپیونده مثل اینها صفا پیدا میکنه شما یک لیوان آب تیره، کدر، نجس، آلوده، لجن آلود رو بریز توی یک استخر زلال درجا به محض اتصال زلال میشه و پاک میشه و صاف میشه. 📚استاد رنجبر @Emam_kh

📛😳📃😢📛 🌹آقانجفی_قوچانی 🌸سیاحت_غرب #قسمت_ششم ....و تقلید در گفتار بدون اعتقاد قلبی، مفید فایده نخواهد بود، چنانچه تو خود می‌دانی که در اخبار (احادیث) معصومین(ع) همین تفضیل وارد شده است. گفتم: حالا یادم آمد که همین تفصیل را در اخبار وارد است، ولی دِهشت (حیرت) و وحشت هنگام سؤال، آن را از یادم برده بود و تو به یادم آوردی. خدا مرا بی‌تو نگذارد. حالا بگو تو از کجا با من آشنا شدی؟ و حال آن‌که من با تو سابقه‌ای ندارم و با این همه عشق مُفرطی که به تو دارم، فِراق تو را مساوی با هلاک خود می‌دانم. گفت: من از اول با تو بوده‌ام و مهربانی داشته‌ام و لیکن برای تو محسوس نبوده‌ام، چون دیده‌ی تو در جهان مادّی چندان بینایی نداشته. من همان رشته‌ی محبت و ارتباط تو به علی بن ابی‌طالب و اهل بیت پیغمبر (علیهم السلام) و سوره‌‎ی «هُدی» تو هستم که از او به قدر قابلیت تو، در تو ظهور دارد، و از این رو اسم من «هادی» است، ولی نسبت به تو؛ و او (امیرالمؤمنین علیه‌السلام) هادیِ همه‌ی پرهیزگاران است؛ «ذَٰلِكَ الْكِتَابُ لَا رَيْبَ ۛ فِيهِ ۛ هُدًى لِلْمُتَّقِينَ؛ این کتاب که هیچ شک در آن نیست، راهنمای پرهیزگاران است. / سوره بقره،2». و من همان تمسّک و وابستگیِ تو به آن عروة الوثقی هستم که «فَمَن یَکفُر بِالطّاغوتِ وَ یُؤمِن بِاللهِ فَقَدِ استَمسَکَ بِالعُروَةِ الوُثقی‌ لَا انفِصامَ لَها؛ هر که از راه کفر و سرکشی برگردد و به راه ایمان به خدا گراید، بی‌گمان به رشته محکم و استواری چنگ زده که هرگز نخواهد گسستن و تَرکی در آن نیست. / سوره بقره، 256» و از تو هیچ جدایی ندارم مگر اینکه تو خود را به هوس‌هایی از من دور داری. و وجه این‌که کُنیه‌ی من ابوالوفا و ابوتراب شده، آن است که تو غالباً و حتی الامکان بر طبق اقوال و وعده‌هایت رفتار می‌کنی، و نسبت به مؤمنین تواضع داری. و سخن کوتاه، من متولّد از علی(ع) هستم در گهواره‌ی دل تو، به اندازه قوه و استعداد تو. و سازگاری و ناسازگاری بود و نبود من با تو، به دست و اختیار تو بوده؛ در صورت معصیت از تو گریخته‌ام و پس از توبه با تو همنشین بوده‌ام. از این جهت گفتم در مسافرتِ این جهان از تو جدایی ندارم، مگر هنگام تقصیر و یا قصوری که از ناحیه‌ی روزنامه بوده، «وَأَنَّ اللَّهَ لَيْسَ بِظَلَّامٍ لِلْعَبِيدِ ؛ همانا خدا هرگز کمترین ستم در حق بندگان نخواهد کرد. / سوره حج،10»، «وَلَٰكِنْ كَانُوا أَنْفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ؛ لیکن آنها خود بر نفس خویش ستم می‌کردند. سوره نحل، 118» و من الآن می‌روم و تو باید فی الجمله (قدری) استراحت کنی و من همان امانت الهی‌ام که به تو سپرده شده است، قرآن پر است از قصه‌های من. هر حدیثی که بوی درد کند - شرح احوال تو به تویِ من است ولی افسوس که این همه قرآن خواندید و با من اظهار ناشناسایی می‌نمایید، خداحافظ! تنها که ماندم، به فکر احوال خود و بیانات هادی فرو رفتم، دیدم حقیقتاً حالات و رفتارهای آدمی در جهانِ مادی، خوابی است که دیده شده و حالا که بیدار و هوشیار شده‌ایم، تعبیر آن خواب است که ظاهر و مرئی (قابل دیدن) می‌شود (اشاره به حدیثی است که: مردم در خوابند، وقتی می‌میرند از خواب بیدار می‌شوند)، و کلام ذوالقرنین در ظلمات که هر که از این ریگ بردارد، به روشنایی که رسید پشیمان است و هر کس که برنداشت نیز پشیمان خواهد بود، کنایه از همین دو حال انسان در دنیا و آخرت خواهد بود که هر کس به اندازه‌ای افسوس دارد. «يَا حَسْرَتَا عَلَىٰ مَا فَرَّطْتُ فِي جَنْبِ اللَّهِ؛ ای وای بر من که جانب امر خدا را فرو گذاشتم. / سوره زمر، 56» و لکن پشیمانی حالا سودی ندارد. درِ توبه بسته شده .. و در این اندیشه و غم و اندوه، خُمارِ خواب مرا گرفت. 🍁🍂🍁🍂🍁🍂🍁

☘🍁☘🍁☘🍁☘🍁☘ ‌ 🍒 سرگذشت آموزنده و واقعی با نام 👈 تاخدافاصله‌ای‌نیست...🍒 👈 #قسمت_ششم گریه می‌کرد و می‌گفت پدرت میگه این براش بهتره‌‌‌... گفتم مادر چی براش بهتره... ؟ شکستن غرورش نمیبینی؟همه دارن مسخرش میکنن.... رفتم بیرون پدرم داشت داغون می‌شد ولی چیزی نمیگفت برادرم داشت کشتی 5 میگرفت که عمو کوچکم از عقب پاشو گرفت خورد زمین ولی هر طوری بود نذاشت پشتش به زمین برسه بلند شد گفت جوانمردی خوب چیزیه... هر طوری بود به لطف خدا پنجمین نفر رو هم زمین زد دیگه زوری نداشت رفت یه گوشه نشست همه بهش میخندیدن شادی گفت بسه دیگه مثل حیوان افتادید به جونش برادرم به زور داشت نفس میکشید شادی براش آب برد تا آب برد تو دهنش عموم گفت بخوریش باختی، هر چی آب تو دهنش بود تف کرد تو لیوان صداش در نمیومد با اشاره گفت نمیخورم... عموم گفت تو باید یه تنه با دونفر همزمان کشتی بگیری وگرنه بگو باختم... برادرم سرشو تکون داد به همه نگاه میکرد ولی جز ناامیدی چیزی نمیدید ، بلند شد ولی پاهاش طاقت ایستادن رو نداشتن دوباره نشست و. گریه کردم گفتم بسه تورخدا بسه عموم کفر میگفت میگفت ترسوی بی غیرت ، برادرم به عموم و پدرم نگاه کرد ولی اونا چیزی نگفتن بعد نا امیدی از همه سجده کرد تو سجده که بود همه داشتن بهش تیکه می‌انداختند بلند شد گفت به امید تو خدایا ولی من با چشمام دیدم که خدا پشتش رو خالی نکرد طوری هم زمان با دونفر کشتی میگرفت که انگار از غیب دارن کمکش میکنن عموی کوچکم عصبانی شد از پشت با عصاش زد به مچ پاش که از شدت درد فریاد زد که مادرم آمد بیرون عموم بهش اشاره کرد که ولش کنه چیزی نیست ، ولی درجا مچ پاش در آمد شادی بلند شد هرچی از دهنش در اومد به عموم گفت عمو بزرگم گفت بسه دیگه بی ادب گفت من بی ادبم یا شما تا دیروز از بی خدایی براتون میگفت چیزی نمی‌گفتید حالا از خدا براتون میگه هار شدید... با شادی زیر بغلشو گرفتیم بردیمش تو اتاق تا صبح بالا سرش بودیم از شدت درد مثل مار به دور خودش می‌پیچد... وقتی برادرم رو بردیم بالا گفت برام یخ بیارید روی پاش گذاشتیم همش میگفت خدایا من در مقابل تو خیلی کفر کردم تو ببخش من به خودم رحم نکردم تو بهم رحم کن خدایا از گذشتم درگذر خدایا توبه... صبح پدر اومد پیشش گفت بسه دیگه نمی‌خواهم نماز بخونی من پسر کومونیست میخوام... برادرم خندید گفت چی میگی پدر نه بخدا ترکش نمیکنم ( پدرم نماز میخونه روزه میگیره ولی نمیدونستم چرا اینار و داره میگه) گفت آبروم رو بردی تو طایفه همه بهت میگن......... نمیخوام این طوری باشی پسرم نیستی اگه مثل سابق نشی گفت نه هرگز برنمیگردم هرچی میگن بزار بگن... بعد یه هفته یه روز پدرم اومد خونه عصبانی بود به برادرم گیر داد گفت لباسات رو در بیار همشونو... برادرم گفت عیبه نمیشه بزور درش آورد فقط یک شرت داشت برادرم داشت از خجالت آب میشد ، بعدش پدرم همه لباسها و پتو و چیزای گرم رو از اتاقش آورد بیرون گفت اینجا بمیری از سرما کسی حق نداره باهات حرف بزنه روزی یک وعده غذا ویک دفعه دست شویی... 👈 ادامه دارد..... 🍁☘🍁☘🍁☘🍁

این ‍ داستان واقعی است : #آخرین_بازدید #قسمت_ششم داغ فرزند رشیدم واینکه چه کسی اینگونه بیرحمانه فرزندم را کشته یک طرف،و اینکه به چه جرمی کشته شده هم از طرفی امانم را بریده بود پسرم که آزارش به مورچه هم نمی رسید. در این روزگاری که والدین اکثرا از گستاخی و پرخاشگری فرزندانشان می نالند،پسر من هر روز به مادر بزرگ پدری و مادریش سر میزد،و بیشتر وقتها پیش مادر شوهرم میخوابید تا احساس تنهایی و دلتنگی نکند.پسرم دانشگاه سراسری یاسوج قبول شدولی دلمون نیومد اونجا بفرستیم مبادا در رفت و آمد دانشگاه بلایی سرش بیاید،اخه عزیز دردونه چندین خانواده بود.دردونه بود اما لوس و ناز پرورده نبود،مطیع بود،احترام سرش میشد،بزرگتر و کوچکتری سرش میشد،وقتی جایی میخواست بره به ده هزار تومن توجیبی اکتفا میکرد و هزار باردستمو میبوسید و تشکر میکرد و میگفت :خدا بخواد و دانشگاهم تموم بشه،سرکار میرم و دیگه نمیذارم تو و باباعلی کار کنید،الهی بمیرم اون روز لعنتی که میخواست بره با حجب و حیای خاص خودش اومد و گفت:مادرجانم،دعوت دوستمم،گودبای پارتی ترتیب داده،اخه میخواد بره خارج،برای همین کدورتها رو کنار گذاشتیم و بعد از سه ماه قهر،اشتی کردیم همه دوستام اونجا دعوتن.میگم اونجا شاید یهو بچه ها خواستن خوراکی چیزی بخرن اگه ده هزار تومنی بدی بهم، لطف میکنی. چشمان زیبای عسلی شو نگاه کردم و بیست هزار تومنی که ته جیبم جاخوش کرده بود رو بهش دادم.پیشانیم رو بوسید و گفت :بزار دانشگاهم تموم شه و سر کار برم،دیگه نمیذارم چشای خوشکلت با خیاطی ضعیف شه.پسرم همچین بچه دلسوز و مهربانی بود،اخه این فرشته مهربون من به چه جرمی کشته شده ؟انهم با این قسااااوت؟؟؟دادمیزدم،جیغ میکشیدم،خونه ما چون کوچک بود،در منزل پدرشوهرم مراسم داشتیم،از در و دیوار آدم میبارید،همه بودن!دوست و اشنا،همسایه و غریبه،تمام دوستان پسرم همه مشکی پوش و داغدار😭 شیون میکردند!پویا،علیرضا،رضا،کامیار،کمال اصغری ،سید دانیال. ز و همه و همه ... کامیارو پویا را که لابلای جمعیت دیدم اشکها و فریادم بیشتر و بیشتر شد.فریاد زدم دیدی کامیار جان؟دیدی چه خاکی بسرم شد؟عروسی هفته قبل یادته کامیار با صادقم دست گرفته بودین و چقدر رقصیدین؟؟؟ توضیح نویسنده👈_رقص محلی کوردهاهلپرکه نام دارد و درآن زن و مرد به نشانه برابری حقوق بین زن و مرد،دست هم را میگیرند و در صفی طویل میرقصندو تمام حرکات در آن نشانه ونماد خصوصیتی زیباست و معنی خاصی دارد.کردهاانواع مختلفی هلپرکه دارند که هرکدام معنی خاصی دارد.در قدیم الایام برای مراسمهای عزا و جنگ و شادی و همه چی هلپرکه خاص ان مراسم را بکار میگرفتند👉 .وای کامیار جان چقدر صادقم خوشحال بود،چقدر رقصید،پویا،کامیار بگید که دروغه و صادقم زنده س!بگید که کابوس میبینم...آنقدر داد زدم که از هوش رفتم.. ادامه این قسمت ماجرا از زبان دایی کاظم: وقتی که جنازه صادق شناسایی شد،به سرعت به فرهاد، شوهر خواهرم شیرین زنگ زدم، +الو،فرهاد جان خوبی،کجایین؟ -سلام داداش کاظم،الان ما اربیل هستیم،نمیدونه قیامتیه اینجا،باورت نمیشه همه کردهای ایران هم ریختن اینجا،همه جا شادی و رقصه،میگن رفراندوم میشه! +فرهاد جان ول کن این حرفا رو،بدرک که چکار میکنن،برو یه جای خلوت کسی نباشه کارمهمی باهات دارم. _جانم داداش کاظم بگو،تنهام الان. +ببین فرهاد،نذار مادرم و شیرین بفهمن،هیچکس نفهمه هااا،صادق از جمعه گم شده بود و دنبالش میگشتیم،بعد از چهار روز جنازه شو که کاملا سوزانده شده رو پیدا کردن،اب دستتونه بزارین و برگردین ایران،اگر هم مادر و شیرین پرسیدن الکی بگو صادق تصادف کرده و رفته کما،یه چیزی سرهم کن تا برگردین اینجا..... فکر کنم که فرهاد اخر حرفهامو اصلا متوجه نشد چرا که با صدای بلند میگریست و میگفت اخه چراصادق،بچه ای به اون نازنینی😔 با زنگ من بلافاصله راه افتاده بودند وغروب روز اول مراسم رسیدند.. وقتی که مادرم و خانواده فرهاد رسیدند،با دیدن جمعیت و ناله و شیون جمعیت شوکه شدند و تازه فهمیدند که چه بلایی سرمون اومده😭 انروز چند بار فریبا از هوش رفت ودر بیمارستان بستری شد.مادرو شیرین با ناله و شیون سراغ فریبا رو میگرفتند،فریبا در بیمارستان که بهوش اومد با داد و فریاد برادرم رو مجبور کرده بود که بیارتش خونه.به محض اینکه فریبا اومد مادرم و شیرین به سمتش دویدند و با گریه و شیون تمام سر و صورت خود را زخمی و خونی کردند....از آنروز و قیامتی که در آن روز بود نگم که نمونه ش تا به حال ندیده بودم😔 در لابلای جمعیت یکدفعه چشمم به علی اقا افتاد.دور از همه جمعیت گوشه ای نشسته بود و عکس صادق در دستش نوازشش میکرد.نزدیکتر شدم دقت که کردم به آرامی به عکس صادق میگفت:به بابا نمیگی کی باهات اینکارو کرده؟ قلبم آتیش گرفت😔 ادامه دارد.... 🍃🍁🍃🍁🍃

‍ #آخرین_عروس #قسمت_ششم #دردعشق‌رادرمانی‌نیست! ملیکا اعتقاد دارد که مسیح، پسر خداست، برای همین او خدا را به حق پسر می خواند تا شاید خدا به او نگاهی کند و مشکلی را حل کند. امشب دل ملیکا خیلی گرفته است. هجران محبوب برای محبوب سخت شده است. نیمه شب فرا می رسد همه اهل قصر خواب هستند. او از جایی بر میخیزد و به کنار پنجره می رود و نگاه به ستاره ها می کند. با محبوبش حسن(علیه السلام) سخن می گوید:(توکیستی که این چنین مرا شیفته خود کردی و رفتی! تو کجا هستی، چرا به سراغم نمی آیی؟ آیا درست که مرا فراموش کنی.) بعد به یاد مریم مقدس می افتد اشک در چشمان حلقه می زند،از صمیم دل او را به یاری می خواند. ملیکا به سوی تخت خود می رود. هنوز صورتش خیس اشک است. او نمی داند گره کار کجاست آنقدر گریه می کند ‌ تا به خواب می رود او خواب می بیند: تمام قصر نورانی شده. نگاه میکند هزاران فرشته به دیدارش آمده اند گویا قرار است برای او مهمانان عزیزی بیایند . او از جای خود بلند میشود و با احترام می ایستد ناگهان دو بانو از آسمان می آیند بوی گل یاس به مشام ملیکا می رسد. ملیکا نمی داند راز این بوی یاس چیست؟ ملیکا یکی از آنها را می شناسد، او مریم مقدس است، سلام می کند و جواب می شنود؛ اما دیگری را نمی شناسد. ملیکا نگاه میکند. خدای من! او چقدر مهربان است. چهره اش بسیار آشناست. مریم «علیه السلام» رو به او می کند و می گوید : « دخترم! آیا بانو را می شناسی؟ او فاطمه «سلام الله علیها» دختر محمد «صلی الله علیه و آله» است. مادر همان کسی است که تو را با عقد او در آوردند.» ملیکا تا این سخن را می شنود از خود بی خود می شود. بر روی زمین می نشیند و دامن فاطمه «علیه السلام» را می گیرد و شروع به گریه می کند. باید شکایت پسر را پیش مادر برد. مادر! چرا حسن به دیدارم نمی آید؟ او چرا مرا فراموش کرده است؟ چرا مرا تنها گذاشته است؟ اگر قرار بود که فراموش کند چرا مرا چنین شیفته خود کرده است؟ مگر من چه گناهی کرده ام که باید این چنین درد هجران بکشم؟ ملیکا همان طور گریه میکند و اشک میریزد. فاطمه «سلام الله علیها» در کنار او نشسته است و با مهربانی به سخنان گوش می دهد. فاطمه اشک چشمان ملیکا را پاک میکند و می گوید : _ آرام باش دخترم! آرام باش! _چگونه آرام باشم. #درد_عشق_را_درمانی_نیست، مادر! _دخترم! آیا می دانی چرا فرزندم حسن به دیدارت نمی آید؟ _نه _تو بر دین مسیحیت هستی. ابن دین تحریف شده است. این دین عیسی را پسر خدا میداند. این کفر است. خدا هیچ پسری ندارد. خود عیسی «علیه السلام» هم از این سخن بیزار است. اگر دوست داری که خدا و عیسی «علیه السلام» از تو راضی باشند باید مسلمان بشوی. آن وقت فرزندم حسن به دیدار تو خواهد آمد. _باشد من چگونه باید مسلمان بشوم. _با تمام وجودت بگو «اَشْهَدُ ان لا اله الا الله، واشهد ان محمدا رسول‌الله» یعنی شهادت می دهم که خدایی جز الله نیست ومحمد بنده او و فرستاده اوست. آری، حالا ملیکا این کلمات را تکرار می کند ناگهان آرامشی بس بزرگ را در وجود خویش احساس می کند. آری حالا ملیکا مسلمان شده و پیرو آخرین دین آسمانی گشته است. اکنون فاطمه سلام الله علیها او را در آغوش می گیرد، ملیکا احساس می کند گویی در آغوش بهشت است، فاطمه سلام الله علیها در حالی که لبخند می زند رو به او می کند و می گوید : «منتظر فرزندم باش، من به او می گویم به دیدارت بیاید». ملیکا از شدت شوق از خواب بیدار می شود. اشک در چشمانش حلقه می زند. کجا رفتند آن عزیزان خدا؟!

😈دام شیطانی😈 #قسمت_ششم 🎬 رسیدم جلو ساختمان,سلمانی منتظرم بود ,امد جلو دستش رادرازکرد سمتم,منی که این کارها راحرام میدونستم,بی اختیار دست دادم,وااای دوباره تنم داغ شد... سلمانی اشاره کردبه ماشینش وگفت میخوام یک جای جالب ببرمت ,حاضری باهام بیای.. تو دلم گفتم：توبگو جهنم ,معلومه میام. بایک لبخندی نگاهم کردوگفت فرض کن جهنم..😊 وای من که چیزی نگفتم,باز ذهنم راخوند,داشتم متقاعد میشدم ,بیژن از عالم دیگه ای هست... شدم سوار,سلمانی نشست وشروع کرد به توضیح دادن：ببین هماجان,اینجایی که میبرمت یه جورکلاسه ,یه جورآموزشه,اما مثل این کلاسای مادی وطبیعی نیست,خیلیا برای درمان دردهاشون میان اونجا,انواع دردها با فرادرمانی ,درمان میشه,خیلیا برای کنجکاوی میان وبرخی هم برای پیوند خوردن به عرفان وجهان ماورای طبیعی,جهان کیهانی میایند ,هرکس که ظرفیت روحی بالایی داشته باشه به مدارج عالی دست پیدامیکنه,به طوریکه میتواند بیماریها را شفا بدهد ,اصلایه جور خارق العاده میشه... بیژن هی گفت وگفت,من تابه حال راجب اینجورکلاسها چیزی نشنیده بودم,اما برام جالب بود,بیژن یک جوری حرف میزد که دوست داشتم زودتر برسیم خیلی دوست داشتم بتونم این مدارج راطی کنم....... واین اولین برخورد حضوری من با گروه به قول خودشون عرفان حلقه,یا بهتره بگم حلقه ی شیطان بود..... رسیدیم به محل مورد نظر,داخل ساختمان شدیم. کلاس شروع شده بود,اوه اوه کلی جمعیت نشسته بود,یه خانم محجبه هم داشت درس میداد,به استادهاشون میگفتن (مستر),ماکه وارد شدیم ,خانمه اومد جلو مثل اینکه بیژن درجه اش از این خانمه بالاتربود. مستر：سلام مسترسلمانی,خوبی استاد,به به میبینم شاگردجدید آوردین بیژن：سلام مستر ,ایشون شاگردنیست ,هما جان ,عزیز منه,سرش را برد پایین تر واهسته گفت ,قبلا هم اسکن شده.. چیزی ازحرفهاش دستگیرم نشد مستره گفت：ان شاالله خوشبخت بشید بااون قبلیه که نشدید ان شاالله باهما جان خوشبختی رابچشی... این چی میگفت ,یعنی بیژن قبلا ازدواج کرده وجداشده بود؟؟ رفتم نشستم,جو جلسه معنوی بود از کمال روح ورسیدن به خدا صحبت میکردند.... #ادامه_دارد ..