«إنسانیات» نشریه ای نوشتاری، شنیداری و دیداری درباره حکمت عملی است. این نشریه مجازی بخش های مختلفی دارد که به تدریج با آنها آشنا می شوید. در یکی از این بخش ها به مناسب ها و وقایع روز از دریچه علم مدنی خواهیم پرداخت. این بخش با عنوان «وقایع اتفاقیه» منتشر می شود. اولین بخش از وقایع اتفاقیه به مناسبت انتخابات ریاست جمهوری پیش رو تقدیم می شود. #انسانیات #معرفی_بخشهای_مختلف 🔰🔰🔰🔰🔰🔰🔰🔰🔰🔰 🔍 نشانی ما: https://eitaa.com/Ensaniyaat 🖌 ارتباط با مدیر: https://eitaa.com/m_khayatzadeh

وقایع انتخاباتیه (قسمت اول) در آستانه برگزاری انتخابات ریاست جمهوری در ایران، حکیم ابونصر فارابی طی یک مصاحبه مطبوعاتی به برخی از ويژگی های ضروری رییس جمهور پرداختند. ایشان در ابتدا خاطر نشان کردند: ما قبلا به کسی که شما آن را «رییس جمهور» می نامید، «رییس مدینه» می گفتیم. البته زمان ما خبری از انتخابات و صندوق رأی هم نبود و اعتقادی هم به این حرف ها نداشتیم ...!!! ایشان در جمع خبرنگاران چنین اظهار داشتند: فضیلت مندی مدینه وابسته به این است که رییس مدینه فاضل باشد و اهداف و مأموریت های کارگزاران مدینه را به درستی در راستای هدف کلان مدینه تعیین کند و بتواند از ظرفیت ها و شایستگی هریک از کارگزاران متناسب با نهاد مربوطه و در جهت تحقق هدف اصلی مدینه بهره ببرد. ایشان در ادامه افزودند: برای این منظور لازم است رییس جمهور شما دارای شایستگی هایی باشد که در ادامه به برخی از آنها اشاره می کنم: 1. رییس جمهور باید دوستدار راستی و صداقت باشد و از دروغ بیزار باشد؛ 2. ذاتا به عدل علاقمند باشد و ظالمان و اهل جور را دشمن بدارد؛ 3. اگر کاری را درست یافت، بدون ترس و واهمه ای جسارت انجام آن را داشته باشد؛ 4. مال و امور زودگذر دنیوی نزد او پست و کم ارزش باشد. جناب فارابی در پایان اشاره کردند که علاقمندان می توانند برای آشنایی بیشتر با دیدگاه های وی درباره شرایط و ويژگی های رییس، به کتاب «آراء اهل المدينة الفاضلة» صص123-124 مراجعه نمایند. #إنسانیات #وقایع_اتفاقیه #فارابی #رئیس_جمهور 🔍 نشانی ما: https://eitaa.com/Ensaniyaat 🖌 ارتباط با مدیر: https://eitaa.com/m_khayatzadeh

#پی_نوشت فارابی در «آراء مدینه فاضله» دوازده ویژگی برای رییس مدینه می شمرد که به برخی از آنها مستند به عبارات زیر در مصاحبه خیالی فوق اشاره شده است: 1. أن يكون محبا للصدق و أهله، مبغضا للكذب و أهله؛ ۲. أن يكون الدرهم و الدينار و سائر أعراض الدنيا هيّنة عنده؛ ۳. أن يكون بالطبع محبا للعدل و أهله، و مبغضا للجور و الظلم و أهلهما؛ ۴. أن يكون قويّ‌ العزيمة على الشيء الذي يرى أنه ينبغي أن يفعل، جسورا عليه، مقداما غير خائف، و لا ضعيف النفس. 📚 آراء أهل المدینة الفاضلة و مضاداتها، صص۱۲۳-۱۲۴ #إنسانیات #وقایع_اتفاقیه #فارابی #رئیس_جمهور 🔍 نشانی ما: https://eitaa.com/Ensaniyaat 🖌 ارتباط با مدیر: https://eitaa.com/m_khayatzadeh

#انسانیات #بریده_کتاب #شهید_مطهری 🔍 آدرس ما: https://eitaa.com/Ensaniyaat 🖌 ارتباط با مدیر: https://eitaa.com/m_khayatzadeh

در بخش «فیلسوف الدوله» به معرفی اندیشوران حوزۀ حکمت عملی می پردازیم. در ادامه، اولین مطلب از این بخش تقدیم حضورتان می شود. #انسانیات 🔍 آدرس ما: https://eitaa.com/Ensaniyaat 🖌 ارتباط با مدیر: https://eitaa.com/m_khayatzadeh

عبدالله بن مقفع #فيلسوف_الدوله #إنسانيات

عبد الله بن مقفع (قسمت نخست) نام حکمت عملی معمولا با بزرگانی چون فارابی و خواجه طوسی عجین شده است لکن بی‌تردید در انتقال، حفظ و توسعه میراث حکمت عملی اندیشمندان زیادی نقش داشته‌اند که امروزه کمتر از آنها می‌شنویم. از جمله این دانشمندان می‌توان به ابن مقفع اشاره کرد که شاید بتوان وی را قدیمی‌ترین اندیشمندی دانست که آثار قابل توجهی در حکمت عملی، چه اخلاق و چه سیاست، از وی باقیمانده است. عبدالله بن مقفع (با نام پیشین روزبه پورِ دادويه) بنابر برخی اقوال، در حوالی سال 106 هـ.ق. در فیروزآباد فارس زاده شد. وی که ظاهرا به دین مانویان بود، پس از مدتی به اسلام گروید؛ هرچند پذیرش واقعی اسلام توسط وی همچنان موضع گفتگو و جدل تاریخ‌پژوهان است لکن از آثار وی نشانه‌ واضحی بر خلاف این مدعا به دست نمی ‌آید گرچه در آثار وی نشانه‌های مستقیم از مسلمانی نیز به ندرت به چشم می‌آید. عمده اشتغال وی دبیری دربار والیان و حاکمان مناطق مختلف در حوزه خلافت اموی و عباسی بوده است و از همین راه نیز ثروت انبوهی اندوخته بود. وی عمدتا به عنوان مترجم آثار مهمی از زبان‌های هندی، فارسی میانه و یونانی به عربی شناخته ‌می‌شود. شاید بتوان ترجمه کلیله و دمنه از پهلوی به عربی را مهم‌ترین اثر وی به شمار آورد. برخی از رساله‌های منطقی یونانی چونان باری‌ارمیناس و ایساغوجی نیز برای نخستین بار به قلم وی به زینت ترجمه آراسته شده است. از جمله آثار باقیمانده وی در اخلاق و سیاست می‌توان به الأدب الکبير، الأدب الصغير، الدرة الیتيمة، رسالة في الصحابة اشاره کرد. در فرسته دیگری به معرفی مختصر آثار وی خواهیم پرداخت. سرانجام ابن مقفع در سال 142 هـ.ق. توسط یکی از والیان منسوب به بنی عباس در بصره و در زمان منصور دوانیقی به قتل رسید. گفته می‌شود همکاری‌های وی در مقام مشاوره والیان و حاکمان یا زبان گزنده و هجوآمیز وی در بسته شدن طومار زندگی کوتاهش نقش داشته است. نقل شده است که كسى‌ او را به‌ «نان‌ و نمكى‌» مهمان‌ كرد. ابن‌ مقفع‌ هنگام‌ طعام‌ ديد كه‌ مهماندار چيزی جز آن‌ نان‌ و نمك‌ بر خوان‌ ننهاده‌. سپس‌ چون‌ درويشى‌ به‌ طلب‌ خوراك‌ آمد، صاحبخانه‌ او را به‌ شكستن‌ ساق‌های پا تهديد كرد. ابن‌ مقفع‌ وی را اندرز داد كه‌ برود، زيرا اين‌ صاحبخانه‌ هر چه‌ گويد، همان‌ كند!!! ادامه دارد ... برای مطالعه بیشتر: مقاله ابن مقفع در دایره المعارف بزرگ اسلامی پی نوشت: تصویر پیوست به این فرسته، نقاشی خیالی هنرمند برجسته لبنانی جبران خلیل جبران از ابن مقفع است. #انسانیات #معرفی_شخصیت #ابن_مقفع 🔍 نشانی ما: https://eitaa.com/Ensaniyaat 🖌 ارتباط با مدیر: https://eitaa.com/m_khayatzadeh