#انواع_روحیه_ها 👤: روحیه‌ی لیز و دنیازده 🔹درباره دنیازدگی: هنگامى كه بينوايان رنج ديده از شب فقر و ذلت، به سپيده دم ثروت و صبحگاه عزت‏ها و اعتبارها مى‏رسند، برق ثروت چشم‏هاشان را مى‏گيرد و دل‏هاشان را مى‏بندد... خوشحالى در آن‏ها موج مى‏زند... حتى پايكوبى در آن‏ها نمودار مى‏شود و حالت دنيا زدگى و ليزى به آن‏ها دست مى‏دهد. اين‏ها مغرور نيستند؛ كه خود باخته‏اند... بحث‏هاى جدى را نمى‏توانند تحمل كنند. هر چه آن‏ها را به خويشتن نزديك كند و آن‏ها را از لحظه بيرون بياورد، آن‏ها را رنج مى‏دهد و مى‏رماند. اين‏ها فرارى از خويشتن هستند و زندانى لحظه‏هاى ثروت و عزت‏. 🔹عوامل دنیازدگی: 1⃣ بچه هايى كه توقع و اميدِ چيزى را نداشته‏اند و ناگهان پيش از انتظار خويش سوغاتى گرفته‏اند ... چنان شلوغ مى‏كنند و چنان جست و خيز برمى‏دارند و خوشحال مى‏شوند كه در اين‏ حال هيچ نمى‏فهمند. آن‏ها كه كم مى‏خواسته‏اند و زياد بدست آورده‏اند و ظرفيت دارايى‏شان را ندارند، اين‏ها به تعبير قرآن «فَرِحْ» مى‏شوند 2⃣ اين بى‏ظرفيتى و پريافتن، هنگامى كه با اعجاب چشم‏ها و بزرگداشت ديگران همراه مى‏شود خطرناك‏تر مى‏گردد و اين حالت فرار و ليزى و دنيا زدگى را به اوج مى‏رساند 3⃣ انسانى كه از گذشته‏ى خود بريده و از آينده چشم پوشيده و خود را زندانى لحظه‏ها و مدفون دارايى‏ها گردانده، اين چشم پوشى از گذشته و آينده و از حركت‏ها و تحول‏ها و اين چشم دوختن به حال و به لحظه، او را فريب مى‏دهند و او را گول مى‏زنند 🔹روش سازندگی و درگیری: 1⃣ اين روحيه‏ها، همانند بچه‏هاى شلوغ و بى‏آرام، تاب شنيدن مستمر و مستقيم را ندارند. خود ما وقتى كوچك‏تر بوديم، هر چه نصيحتمان مى‏كردند مى‏خنديديم؛ مخصوصا اگر چند نفر بوديم، به يكديگر نگاه مى‏كرديم و طرف را دست مى‏انداختيم، يا فرار مى‏كرديم و مى‏رفتيم‏ غرور يك دسته و ليزى و سر به هوايى دسته‏ى ديگر، آن‏ها را از شنيدن مستقيم و خطاب رو به رو مى‏رماند؛ اما هنگامى كه براى در بگويى، ديوارها هم گوش مى‏شوند و هنگامى كه داستان بگويى و از ناخود آگاهشان شروع كنى، سخت متأثر مى‏گردند و آهسته آهسته نزديك مى‏آيند و مى‏شنوند. 📚 #مسئولیت_و_سازندگی | ص ۲۸۵ الی ۲۸۷ #مدرسه_اندیشه_ورزی_فارا #راستین_قلم_یکتا @fara_motahari

#انواع_روحیه_ها 👤: سرد و سر در لاک 🔹درباره درونگرایی: درون گرا و سر در لاك، كسى است كه فقط با خودش زندگى مى‏كند و با خيال خودش خوش است و از خيال خودش رنج مى‏برد؛ به بيرون كار ندارد. حادثه‏هاى بيرون او را گرم نمى‏كنند و او را حركت نمى‏دهند كه در او مسخ مى‏شوند و رنگ مى‏بازند. 🔹عوامل درونگرایی: 1⃣ ...اين شكست‏ها و ضربه‏هاى بيرون يكى از عوامل درون‏گرايى و عرفان شرق حساب مى‏شود، كه در كنار عوامل ديگر جايگاه خود را دارد. نياز امنيت و آرامش هنگامى كه در بيرون تأمين نشود بايد از خود انسان و از درون او تأمين گردد. همان‏طور كه بدن هنگام كمبود غذاها از خود مايه مى‏گذارد و آب‏ مى‏شود، اين درون‏گرايى هم، آب شدن انسان براى تأمين يك كمبود و يك نياز درونى است. 2⃣ در درون انسان ديدگاه‏ها و صحنه‏ها و جريان‏هايى است زيباتر از ديدگاه‏هاى طبيعت و عميق‏تر از صحنه‏هاى بيرون. آن‏ها كه كليد اين نهان‏خانه را بدست مى‏آورند و با اين زبان آشنا مى‏شوند و به اين دنيا راه مى‏يابند، مشكل مى‏توانند از اين گنج‏ها چشم بپوشند و مشكل مى‏توانند از زبان ديگرى بشنوند و مشكل مى‏توانند دوباره به دنيا بيايند. 🔹روش سازندگی و درگیری: 1⃣ آن‏ها كه س۷وار حادثه‏ها مى‏شوند و به جاى فرار و بى‏تفاوتى و درگيرى، اين راه چهارم و اين بهره‏بردارى را مى‏شناسند، برداشت‏هاى زيادترى خواهند داشت و در خود به ذلت نخواهند نشست. كه اين پايگاه درونى، تاب تازيانه‏هاى بيرون را ندارد و آخرسر خودش هم فرو خواهد ريخت و در هم خواهد شكست و انسان را به جنون و مرگ خواهد سپرد. 2⃣ زيبايى و وسعت و عمق درون، براى آن‏ها كه با آن كارى را شروع نمى‏كنند و از آن‏جا سكوى پرشى نمى‏سازند، فقط مى‏شود وسيله‏ى سرگرمى‏... آن‏ها كه مى‏خواهند دريچه‏هاى بيشترى از وجود بسته‏ى خويش را بگشايند... بايد پس از فرار به خويش، از خويش هم فرار كنند. درون ما، سكويى براى پرش، بالى براى پرواز و توشه‏اى براى سفرهاى دراز دارد؛ و نمى‏تواند زندان سيار و قبرستان نزديك و همراه ما باشد. 📚 #مسئولیت_و_سازندگی | ص ۲۹۳ الی ۲۹۹ #مدرسه_اندیشه_ورزی_فارا #راستین_قلم_یکتا @fara_motahari

#انواع_روحیه_ها 👤: روحیه‌ی خونسرد و بی‌رگ و بی‌تفاوت 🔹درباره بی تفاوتی: شايد در لحظه‏‌هاى شتاب و عجله، گرفتار خونسردهايى شده باشى كه خيلى آرام، لميده‏‌اند و هيچ باكشان نيست كه چه مى‏‌گذرد و چه پيش مى‏‌آيد. در آن لحظه كه تو، خون، خونت را مى‏‌خورد و هر سلولت فرياد است و دهان است، او تمام وجودش همچون كوه آرام، فريادهايت را به تو باز مى‏‌گرداند. 🔹عوامل بی تفاوتی: اين فكر كه سوختن و آرام بودن، خوبى و بدى، زندگى و مرگ، همه‏‌اش يک پا مى‏‌رود و تفاوتى نمى‏‌كند، بى‏‌تفاوتى را بارور مى‏‌نمايد و اهميت‏‌ها را نفى مى‏‌كند و حساسيت‏‌ها را مى‏‌برد؛ و هر چه باداباد و هر چه پيش آمد خوش آمد را شعار مى‏‌سازد. بعضى‏‌ها در تنهايى مى‏‌جوشند و كارهاى خود را كاملا انجام مى‏‌دهند، اما همين كه چشمشان به ديگران مى‏‌افتد و كاركن‏‌هايى را مى‏‌بينند، آرام مى‏‌گيرند و بى‏‌تفاوت مى‏‌نشينند. 🔹روش سازندگی و درگیری: در اين هستى، بر فرض خدا را نفى كرديم، با پذيرش قانونمندى و نظم هستى و علمى بودن هستى، ديگر نمى‏‌توانيم بى‏‌تفاوت و لوطى‏‌وار و عشقى حركت كنيم. در هستى قانونمند، درگيرى با قانون‏‌ها، با بهره‏‌بردارى از آن‏‌ها برابر نيست. كسى كه با آتش، با برق، با ميكروب‏‌ها يا ... درگير مى‏‌شود و دل به دريا مى‏‌زند، با آن كس كه از اين‏‌ها بهره مى‏‌گيرد و با آن‏ها هماهنگ‏ مى‏‌شود و آن‏‌ها را اسير مى‏‌كند يكسان نيست. در هستى مقدر و هماهنگ، در هستى مرتبط و وابسته، بدى محبوس نمى‏‌شود و در يک جا نمى‏‌ماند؛ كه جدا شدن يک نگاه از جايگاه خود بر تمام هستى اثر مى‏‌گذارد و تمام نسل‏‌ها را در برمى‏‌گيرد. و در اين هستى وابسته نمى‏‌توان فسادها و لوطى‏‌گرى‏‌ها را نديده گرفت و نمى‏‌توان با مزاحم‏‌ها و سنگ‏‌هاى راه، صلح كلى شد. نمى‏‌توان همه را خوب دانست و با همه دست داد. 📚 #مسئولیت_و_سازندگی | ص ۳۰۵ الی ۳۰۹ #مدرسه_اندیشه_ورزی_فارا #راستین_قلم_یکتا @fara_motahari