آیت الله جاودان : روز مباهله از نظر عظمت، اگر بگوییم از روز غدیر بیشتر است، باکی نیست. در غدیر، امیرالمؤمنین حضرت علی (علیه السلام) به عنوان ولی امر و جانشین پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) معرفی شد، اما در روز مباهله پیغمبر فرمودند که امیرالمؤمنین علی، خودِ پیامبر است! امیرالمؤمنین مثل پیغمبر است. پیامبر در عمل به دستور «خودتان را بخوانید»، دست امیرالمؤمنین را گرفته‌است. «خودتان را بخوانید» یعنی چه؟ ایشان حضرت علی را خوانده‌است؛ او خود من است. . . www.javedan.ir

#کتاب1(خون دلی که لعل شد ۳۱) #فصل_سوم (ساحل دجله) #فراگیری_ادبیات_عرب پیش تر گفتم که ادبیات عرب را در بالاترین سطوح آموختم. من شیفته‌ی این علوم بودم و از آن لذت میبردم؛ بویژه بیشتر شیفته ی کتاب مغنی در نحو و مطول در بلاغت بودم. بخش بدیع در مطول از شیرین ترین درسهای من بود. من باموضوعات این بخش، زندگی میکردم و روحم از آن مالامال میشد. بسیاری از شواهد شعری آن را از بر کردم. علم بیان هم به همین گونه بود. تا الان هم گاهی برخی از آن ابیات را باخود زمزمه میکنم؛ مانند این نمونه: و کأَنَّ مُحمَرّ الشقیـ/ قِ إذا تصوّب أو تصعّد أعلام یاقوتٍ نُشـــر/ نَ علی رماحٍ من زَبَرجَد یا: و کأَنّ النجوم بین دجاها/ سنن لاح بینهنّ ابتداع که از شاهکار های تشبیه است. و از دیگرشاهکار های تشبیه در بلاغت نیز این گفته ی شاعر است: کانّ مثار النقع فوق رئوسنا/ و اسیافنا لیل تهاوی کواکبه شگفت آوراینکه چنین تشبیه جالب و دقیقی، کار یک فرد نابینا است که نه جنگ را میتواند ببیند، و نه گرد و خاک آن را، و نه شمشیر های آن را! همچنین از شاهد مثالهای بسیار جالب در بدیع، سخن ابو تمّام است که میگوید: یقول فی«قومس»قومی و قد اخذت/ منا السَّری و خطی المهریه القودِ/ امطـــلع الشمس تبغی ان تــــؤمّ بنـــا/ فقلت کــلّا، ولــکن مطــلع الجودِ هیچ شاعری _حتی منبتی_ به پای ابو تمّام نرسیدت، بلکه منبتی از ابوتمّام خیلی اخذ کرده است. من تمام کتاب اغانی را خوانده ام. از جمله عواملی که مرا به ادامه ی خواندن این کتاب تشویق میکرد، لذتی بود که از اشعار میبردم. چند جزوه دارم که حاوی مطالبی است که از اغانی گلچین کرده ام. البته از خواندن این کتاب هدف دیگری هم داشتم که به جای خود گفته شده است. دانشنامه های بزرگ عربی را در زمینه های تاریخی و تاریخ ادبیات خوانده ام و حاشیه ها و ملاحظات خود را پشت جلد هرکتاب نوشته ام. 📚 کانال پژوهش های اصولی https://eitaa.com/joinchat/1772093454C44c5b95945

📺 #ببینید | «رَوضَةٌ مِنْ رِيَاضِ الجَنَّة» ✅ بازدید آیت الله مصباح یزدی از نمایشگاه ملیتا در جنوب #لبنان ۱۳۹۶/۱/۲۶ ❗انتشار برای اولین بار 🔺به مناسبت سالروز پیروزی #حزب_الله لبنان در جنگ ۳۳ روزه 📽جهت مشاهده با کیفیت بالا تر: https://www.aparat.com/v/EVqrW 🌐 @mesbahyazdi_ir

#کتاب1(خون دلی که لعل شد ۳۲) #فصل_سوم (ساحل دجله ۶) #ابوذیه در سال 1342 در زندان قزل قلعه به گروهی از زندانیان عرب خوزستانی برخوردم. تفصیل ارتباطم با آن برادران را هنگام صحبت از بازداشتهایم خواهم گفت. فعلا به همین مقدار بسنده میکنم که درباره شدت علاقه ام به پیشترفت در مکالمه عربی هنگام دیدار باآن زندانیان عرب سخن بگویم. همه ی آنها چون ایرانی بودند، فارسی میدانستند؛ اما من بخاطر علاقه ی ویژه ای که به زبان عربی دارم، با آنها به این زبان صحبت می کردم. در میان آنها مردی علاقه مند به ادبیات بود، با شعر آشنایی داشت و اشعاربسیاری را حفظ بود؛ که من ابیات بسیاری از اشعاری را که از او شنیدم، به خاطر سپردم. او عاشق شعر"السید الحبوبی" بود و دائما شعر اورا تکرار میکرد. این مرد "سید باقر نزاری" نام داشت. او این بیت را خیلی بر زبان جاری میکرد: اتت و حیاض الموت بینی و بینها/ و جادت بوصل حین لا ینفع الوصل ونیز این بیت: ساصبر حتّی یعلم الصّبر انَّنی/ صبرت علی شیء امرّ من الصّبر همچنین برادران عرب در زندان، گونه ای شعر عامیانه را _که ابوذیه مینامند_ میخواندند. از جمله ی این نوع شعرها که در حافظه ام مانده، یکی هم این است: البدر شعّ بجبینک و الله لِیلِه/ و البَرَد بشفاک یا ادعج و الله لیله مضیت لیله بوصالک و الله لیله/ عثربیها الدهرو حواک لیَّ در میانشان جوانی روشن فکر و با سواد، با لقب «آل ناصر الکعبی» بود. من با او خیلی به عربی صحبت میکردم. به او مقداری قواعد عربی می آموختم؛ زیرا با آنکه عرب بود، قواعد زبان را نمیدانست. همچنین از من خواست تا زبان ترکی به او بیاموزم. من هم از او قدری زبان انگلیسی آموختم. 📚 کانال پژوهش های اصولی https://eitaa.com/joinchat/1772093454C44c5b95945

🔰 لوح | در سایه تحریف 🔻به موازات تحریم یک جریان تحریف هم هست. هدف ضربه به روحیه مردم و آدرس غلط دادن برای رفع مشکل تحریم است. اگر جریان تحریف شکست بخورد، جریان تحریم قطعاً شکست خواهد خورد. زیرا عرصه جنگ اراده‌ها است. ۹۹/۵/۱۰ 💻 @khamenei_ir

#کتاب1(خون دلی که لعل شد ۳۳) #فصل_سوم (ساحل دجله ۷) #جواهری_شاعر (بخش اول) ادبیات معاصر عرب در مجموع نتوانسته علاقه ام را جلب کند؛ چون در قسمتهایی از آن چیزهایی یافته ام که منافی ذائقه ی عربی و زبان عربی است. بویژه باید از سبک متاثر از سبک و محتوای ادبیات اروپایی یاد کنم، که نه ادبیات عربی است و نه ادبیات اروپایی بلکه چهره ی مسخ شده ای است که هر طبع سالم و ذوق سلیمی آن را پس میزند. لذا در جست جوی آن ابیاتی برآمدم که با زبان عربی لذتبخشی که با آن خو گرفته ام، سازگار بوده و از زبان و سبک آن، از اصالت برخوردار باشد. من آثار نویسندگان و شعرای بزرگ معاصر مصری، شامی و عراقی را خوانده ام؛ اما گمشده ی خود را _از جمله_ در سروده های محمد مهدی جواهری، شاعر عراقی، یافتم. جواهری به دلیل پرورش ادبی و دینی اصیل خود در خانواده ی معروف جواهری و محیط دینی و ادبی نجف، زبان و بیان عربی اصیلی دارد؛ کمااینکه توجه به رنج ها و ارزوهای مردم و تاثیرپذیری آن، از ویژگی های برجسته ی شعر او است. ویژگی دیگرش، مواضع شجاعانه ی او در مقابله با حاکمان ستمگر است، که بخاطر آن بارها بازداشت و زندانی شد. 📚 کانال پژوهش های اصولی https://eitaa.com/joinchat/1772093454C44c5b95945

#خاطرات همیشه با دو سه نفر می رفت گلزار شهدا قدم به قدم که می رفت جلو، دلتنگ تر از قبل می شد، دلتنگ شهادت،🕊 دلتنگ رفقای شهیدش...💔 کنار قبور می ایستاد و رازهای مگویش را به یارانش می گفت. جنس نجواهای فرمانده را نشنیده هم می شد فهمید.😢 نجواهایی از جنس دلتنگی، جاماندگی و دلواپسی .حاجی بین قبر ها راه می رفت می نشست و خلوت می کرد بعد رو می کرد به ما و می گفت:《قرآن همراهتون هست؟》😊 اگر بود که سوره حشر را می خواند و اگر هم نبود از توی موبایل📱 برایش می آوردیم این عادت حاجی بود باید سوره حشر را سر مزار شهدا حتما می خواند...🌹 @soleymani_ir

#کتاب1(خون دلی که لعل شد ۳۴) #فصل_سوم (ساحل دجله ۸) #جواهری_شاعر(بخش دوم) وقتی دوست لبنانی ادیب و فاضلم، مرحوم سید جواد فضل الله از انقلابیگری و مواضع باصلابت جواهری برایم گفت، به این شاعر بیشتر علاقه مند شدم. او همچنین از قصیده ای که جواهری در برابر مرحوم محمد حسین کاشف الغطا انشاد کرده بود، برایم گفت؛ که این قصیده کاشف الغطا را عمیقا تکان داد و از بس از آن خوشش آمد، زمام اختیار از دست داد و فریاد کشید: بخدا قسم تو متنبی این عصری! و جواهری بلافاصله جواب داد: شیخنا! متنبی شاعر سیف الدوله بود و من شاعر سیف الاسلام! مقصودش از سیف الاسلام(شمشیر اسلام) همان خود کاشف الغطا بود. از شما چه پنهان، من هنگامی که برخی قصاید جواهری را خواندم، گریسستم. قصیده«لالایی گرسنگان» (تنویمه الجیاع) از آن جمله است: نامی جیاع الشعب نامی/ حرستک آلهه الطعام نامی، فان لم تشبعی/ من یقظه فمن المنام اما وقتی در این قصیده ابیاتی را خواندم که حاکی از برداشت نادرست از دین و وظیفه ی علمای دین است، متاثر شدم. وی میگوید: نامی علی تلک العظات / الغر من ذاک الامام یوصیک ان تَدَعی المباهج/ واللذایذ للیام و تعوضی عن کل ذلک/ بالسجود و بالقیام من در همان وقت در حاشیه ی صفحه ی کتاب ملاحظه ام را نوشتم و از اینکه حقیقت رسالت انقلابی اسلام از فکر شاعر دور مانده، تعجب خود را ابراز داشتم. ولی به راستی آیا این سخن شاعر درباره ی وعاظ السلاطین است که ماموریت تخدیر مردمان را به نام دین دارند؟! اگر مقصود او این واعظان بوده، شایسته میبود که آنها را در سخن خود مشخص میکرد. همچنین از جمله قصاید جواهری که مرا عمیقا تکان داد، "روز شهید" (یوم الشهید) است که در آن میگوید: تبّاً لدوله عاجزین توهّموا/ انّ «الحکومه» بالسیاط تُدامُ و اذا تفجّرت الصدور بغیظها/ حَنَقاً، کما تتفجّر الالغامُ فاذا بهم عصفا اکیلاً یرتمی/ و اذا بما رکنوا الیه رکامُ خواندن ابیات قصیده ی «ای سیاهی! همه جارا فراگیر!» (اطبق دُجی) در من طوفانی به پا کرد: اطبق دجی، اطبق ضباب/ اطبق جهامّا یا سحاب اطبق علی متلبدیـ/ نَ شکا خمولهم الذباب اطبق علی المعزی یُرا/ دُ بها علی الجوع احتلاب اطبق علی هذی الکرو/ شِ یمطّها شحم مذاب اطبق: فانت لهذه السوءات/ _عاریه_ حجاب کن سترها لاینبلج صبــ/ ــحٌ و لایخفق شهاب هرگاه شوق ادبیات معاصر عرب در دلم می افتد، دیوان جواهری را میگشایم و خود به تنهایی، یا به همراه کسانی که علاقه به ادبیات عرب در آنها سراغ دارم، به خواندن اشعار او می پردازم. شاعر و غربت او را به یاد می آورم و آرزو میکنم تا به میهن خود بازگردد و ببیند _چنان که خواسته است_ سیاهی شب دراز دامن از میهن رخت بربسته است. در سال ۱۳۷۱ کتابی از جواهری به دستم رسید با عنوان ذکریاتی (خاطرات من) که آن را با شوق بسیار خواندم و با وجود تراکم کار ها و اشتغالات، آن را ظرف چند روز تموم کردم. بسیاری از صفحات آن را حاشیه نویسی کردم. 📚 کانال پژوهش های اصولی https://eitaa.com/joinchat/1772093454C44c5b95945

#راه_و_رسم_طلبگی #نشریه_مبانی_طلبگی #نسخه_فضای_مجازی حاوی #فهرست_هوشمند @hhaghshenas 📚 کانال پژوهش های اصولی https://eitaa.com/joinchat/1772093454C44c5b95945

#کتاب1(خون دلی که لعل شد ۳۵) #فصل_سوم (ساحل دجله ۹) #جواهری_شاعر(بخش سوم) گاه که میدیدم به رخدادی اشاره دارد، به دیوان مراجعه میکردم تا ببینم آن رخداد را در شعر خود چگونه بیان کرده است. بعدا شنیدم علاقه مند است به اتفاق همسرش به زیارت امام رضا (علیه السلام) مشرف شود. من از دوستان خواستم تسهیلات لازم را برای زیارت آنها فراهم کنند. اما همسرش پیش از آنکه به آرزوی خود برای زیارت ثامن الائمه برسد، درگذشت. البته دستور دادم به احترام خاندان جواهری و شاعر این خانواده، مجلس فاتحه ای برای آن مرحومه در حرم رضوی برگزار شود. سپش فردی از دفترم برای تسلیت گویی به جواهری، و دعوت از او برای سفر به ایران اعزام شد. وی بلافاصله دعوت را پذیرفت و رهسپار ایران شد. ما دوست داشتیم شاعر، روزهایی را در سایه اسلام و انقلاب اسلامی به سر برد تا وجود امتی سربلند و باعزت و عصیانگر علیه ستم و ستمگران و تلاش برای تحقق پیروزی در عرصه های مختلف سازندگی را _که آرزوی قلبی اش بوده_ به چشم ببیندد؛ دوست داشتیم او اسلام را _همچنان که آرزو میکرد_زنده، پویا، انقلابی و پر تحرک ببیند، تا خاطرش بدان بیاساید و دلش در کنار آن آرام گیرد؛ و بدین سان، مسیر طولانی زندگی خود را با خوشی به پایان برساند. اما روح متلاطم و نا آرام و ملتهب شاعر _که بیش از هشتاد سال با یک زندگی پر خروش سرشار از کشاکش و دگیری و دشمنی و خصومت خو گرفته_ کجا میتواند آرام و قرار یابد و چگونه میتواند به آرامش برسد؟ او مدتی اینجا ماند، با من دیدار کرد، و نسبت به من و جمهوری اسلامی ایران احساسات خوبی را ابراز داشت. نسخه ای از کتاب ذکریاتی را نیز به من هدیه کرد، به همراه ابیاتی با مطلع زیر: سیدی ایها الاعزل الاجل/ انت ذو منه و انت المدل سپس در روز عید غدیر قصیده ای برایم فرستاد با مطلع زیر: ابا الحسین تحیات معطره/ فی یوم عید(غدیر) رُحت ترعاء کان الاولی (امیرالمومنین)به/ والیوم انت"ولی الامر" مولاه همچنین قصیده دیگری فرستاد با این مطلع: ایران، عاد الصبح من افراح/ حذر الفوات فاذنی بصباح در این قصیده، در جواب برخی از برادران که ظاهرا اورا بخاطر سکوتش سرزنش کرده اند، میگوید: قالوا سکت و انت افظع ملهب/ وعی الجموع لزندها لقداح اما او سکوت کرده، چون دیده یارانش سکوت کرده اند: لکن وجدت سلاحهم فی عطله/ فرمیت فی قعر الجحیم سلاحی مقصودم از یاد‌آوری کوتاه از جواهری این بود که گوشه ای از عشق و علاقه ام را نسبت به نوع خوب شعر معاصرعربی بیان کنم. امیدوارم این نوع شعر، مسئولیت خود را در بیان صادقانه ی آرمانهای توده های امت در جهت زندگی بهتر ادا کند. 📚 کانال پژوهش های اصولی https://eitaa.com/joinchat/1772093454C44c5b95945

#بصیرت 💠 شخصیت شناسی رهبر معظم انقلاب ✅ حجت الاسلام و المسلمین گرامی پور ۹۹/۵/۲۵ (دوره‌ی تربیت مدرّس کتاب طرح کلی اندیشه‌ی اسلامی در قرآن) 🔆 دفتر حفظ و نشر آثار رهبر معظّم انقلاب (دفتر قم) 📚 کانال پژوهش های اصولی https://eitaa.com/joinchat/1772093454C44c5b95945

#کتاب1(خون دلی که لعل شد ۳۶) #فصل_چهارم (شراره نخستین ۱) #پیشاهنگ_جهاد از خردسالی، یکی از دورانهای مهم بیداری اسلامی را شاهد بوده ام، که از آغاز حرکت نواب صفوی (رحمته الله علیه) تا نهضت امام خمینی(قدس سره) و انقلاب اسلامی و برپایی نظام مبارک اسلامی امتداد داشت. مرحوم شهید نواب صفوی نخستین جرقه ای بود که راه اسلام را به معنای فراگیری انقلابی و پویای آن در برابرم روشن ساخت. این مرد در جامعه ی ایرانی آنچنان جنبشی برانگیخت که وجدان مسلمانان را از خواب غفلت بیدار کرد، عزم ها را جزم کرد و در دلها غیرت و حمیتی نسبت به اسلام و مقدسات اسلامی ایجاد نمود. اثرگزاری او محدود به ایران نبود، بلکه به برخی نقاط جهان عرب سفر کرد و آتش شور و حماسه را در دل مجاهدان برافروخت. به برخی زمامداران عرب نیز نصیحت میکرد که در دام فریب استعمارگران نیفتند. 📚 کانال پژوهش های اصولی https://eitaa.com/joinchat/1772093454C44c5b95945