eitaa logo
پژوهش های اصولی
303 دنبال‌کننده
1.5هزار عکس
851 ویدیو
121 فایل
﷽ 📌نکات اخلاقی واعتقادی 📌تحلیل های سیاسی وبصیرت افزا در راستای آشنایی با مقتضیات زمان 📌آرشیوی از اهم علوم مقدماتی اجتهاد 📌آموزش اصول وفنون پژوهش از طریق ارائه سلسله مباحث علمی از اینکه بدلیل مشغله، توفیق پاسخگویی ندارم، عذر خواهم @HosseinMehrali
مشاهده در ایتا
دانلود
پژوهش های اصولی
#کتاب1 (خون دلی که لعل شد ۱۳۲) #فصل_یازدهم (دادگاه نظامی ۱۵) #رفتار_عجیب_یک_‌دوست_نزدیک فراموش نمی
(خون دلی که لعل شد ۱۳۳) (دادگاه نظامی ۱۶) در اینجا باید اشاره ی مختصری بکنم به برخورد روحانیون با فعالان عرصه مبارزه ایران. امام راحل جهاد اسلاف خود را با رهبری بزرگترین انقلاب تاریخ معاصر به ثمر رساند و طی آن، سرکش ترین جبار منطقه را که متکی بر بزرگترین قدرت جهانی بود، سرنگون ساخت و برپایی نظام اسلامی را در ایران اعلام کرد. جای شگفتی نیست اگر علمای دین این چنین باشند، زیرا آنها وارثان پیامبران و مصلحین تاریخند. اما کسانی که دست اندر کار امور علوم دینی بودند، همگی در ایران در چنین سطحی از احساس مسئولیت قرار نداشتند؛ و این هم دلایلی دارد که اینجا مجال بیان آن نیست. برخی از آنها تنها در حمایت و تایید فعالان اسلامی موضع میگرفتند، ولی خود وارد میدان نمیشدند. برخی ازآنها هم کاملا بی طرف بودند! از جنبش اسلامی، نه بد میگفتند و نه خوب. البته کسانی هم بودند که در قبال فعالان جنبش اسلامی، موضع منفی داشتند. این موضوع منفی هم شدت و ضعف داشت. برخی از اینها وقتی صحبت از این میشد، جنبش اسلامی را زیر سوال میبردند. برخی دیگر، با مناسبت یا بی مناسبت، چنین میکردند. بد نیست از حادثه ای که بخاطرم آمد، یاد کنم. به یاد می آورم که در سال۱۳۵۵ سیل عظیمی در قوچان آمد و من در عملیات امداد و نجات شهر مشارکت داشتم. طی جریانی -که اکنون جای شرح جزئیات آن نیست- مقامات قوچان به من دستور دادند فورا شهر را ترک کنم! وقتی افسر پلیس حکم را به من ابلاغ کرد، من در یکی از رواق های بزرگ مسجد جامع شهر بودم که آن را به انبار بزرگی از کالاها و اجناس اهدا شده برای کمک به آسیب دیدگان تبدیل کرده بودیم. کالا ها به شکل دقیق و با نظمی جالب چیده شده بود که غیر متخصصین امداد از قبیل ما، کمتر میتوانند این کار را انجام دهند. من به حجره ای در کنار آن رواق رفتم که شیخ ذبیح الله و شماری از دوستان و یارانش آنجا نشسته بودند. بالحنی حاکی از رنج و تلخی گفتم: به من دستور داده اند شهر را ترک کنم. در چهره همگی علامت ناراحتی آشکار شد. اما یکی از آنها -که یکی از دونفری بود که پس از زندان، اورا در صحن حضرت رضا [علیه السلام] دیده بودم- همین که همدردی حاضران را با من دید، فورا گفت: اینها برای امداد و نجات نیامده اند؛ اینها مفسد و خرابکارند! برخی از آنها تا این درجه نسبت به همه فعالان عرصه اسلامی کینه می ورزیدند. 📚 کانال پژوهش های اصولی https://eitaa.com/joinchat/1772093454C44c5b95945