#آیه ۹۶ سوره اسرا
🌟أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ
💟بسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
📖قُلْ كَفى بِاللَّهِ شَهِيداً بَيْنِي وَ بَيْنَكُمْ إِنَّهُ كانَ بِعِبادِهِ خَبِيراً بَصِيراً «96»
◀️بگو: ميان من و شما خدا براى گواهى كافى است، همانا او نسبت به بندگانش آگاه و بيناست.
#پیام ها
1- خداوند با بيان گواه بودن و علم خود به برخوردهاى بىمنطق كفّار، پيامبر را دلدارى مىدهد. «قُلْ كَفى بِاللَّهِ»
2- تكيهگاه پيامبران خداست، لذا قاطعيّت دارند وعقبنشينى ندارند. «كَفى بِاللَّهِ»
3- خداوند با مشركان اتمام حجّت كرده است، بنابراين به مجادلات بايد پايان داد. «كَفى بِاللَّهِ شَهِيداً»
4- ايمان به علم و آگاهى خداوند، سبب دورى از انحراف وبهانهجويى است. «كَفى بِاللَّهِ شَهِيداً»
5- شاهد بايد عالم، دقيق و بصير باشد. شَهِيداً ... خَبِيراً بَصِيراً
6- خداوند، هم شاهد آن است كه پيامبر به وظيفهاش عمل كرده است، هم از لجاجت و سرسختى يا ايمان و تسليم بندگانش آگاه است. كَفى بِاللَّهِ شَهِيداً ... إِنَّهُ كانَ بِعِبادِهِ خَبِيراً بَصِيراً
#آیه ۵۳ زمر
📖قُلْ يَا عِبَادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلَىٰ أَنْفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ ۚ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعًا ۚ إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ
◀️(ای رسول رحمت) بدان بندگانم که (به عصیان) اسراف بر نفس خود کردند بگو: هرگز از رحمت (نامنتهای) خدا نا امید مباشید، البته خدا همه گناهان را (چون #توبه کنید) خواهد بخشید، که او خدایی بسیار آمرزنده و مهربان است.
#آیه ۱۵۳ سوره بقره
أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ
بسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
اى كسانى كه ايمان آوردهايد! (در برابر حوادث سخت زندگى،) از صبر و نماز كمك بگيريد، همانا خداوند با صابران است.
#نکته ها
مشابه اين كلام الهى را در همين سوره خوانديم كه خداوند به بنىاسرائيل مىفرمود: در برابر ناملايمات و سختىها، از صبر و نماز كمك بگيريد. در اين آيه نيز به مسلمانان دستور داده مىشود تا در برابر حوادث سخت زندگى، از صبر و نماز يارى بجويند. آرى، دردهاى يكسان، داروى يكسان لازم دارد.
اصولًا انسانِ محدود، در ميان مشكلات متعدّد و حوادث ناگوار، اگر متصل به قدرت نامحدود الهى نباشد، متلاشى ومنكوب مىشود. و انسانِ مرتبط با خداوند، در حوادث و سختىها، خود را نمىبازد و براى او حوادث، بزرگ نمىنمايد. كسى كه نماز را با حضور قلب و با توجّه مىخواند، به معراج مىرود. هرچه پرواز معنوى او بيشتر باشد و بالاتر رود، دنيا و مشكلات آن و حتّى خوشىهاى آن كوچكتر مىشود.
انسان، يا در نعمت بسر مىبرد كه بايد به آيه قبل عمل كند؛ «فَاذْكُرُونِي، اشْكُرُوا لِي» و يا در سختى بسر مىبرد كه بايد به اين آيه عمل كند؛ «اسْتَعِينُوا بِالصَّبْرِ»
خداوند مىفرمايد: خدا با صابران است و نمىفرمايد: با نمازگزاران است. زيرا نماز نيز نياز
به صبر و پايدارى دارد.
در روايات مىخوانيم: هرگاه كار سختى براى حضرت على عليه السلام پيش مىآمد حضرت دو ركعت نماز مىخواند. اين سيره را بوعلى سينا نيز عمل مىكرد.
#صبر، مادر همه كمالات است؛
صبر در جنگ، مايه شجاعت است.
صبر در برابر گناه، وسيله تقواست.
صبر از دنيا، نشانه زهد است.
صبر در شهوت، سبب عفّت است.
صبر در عبادت، موجب طاعت، و صبر در شبهات، مايهى وَرع است.
#پیام ها
1- ايمان اگر همراه با عمل و توكّل وصبر و عبادت باشد، كاربرد بيشترى خواهد داشت. «الَّذِينَ آمَنُوا اسْتَعِينُوا بِالصَّبْرِ وَ ...»
2- نماز اهرم است، بار نيست. «اسْتَعِينُوا بِالصَّبْرِ وَ الصَّلاةِ»
3- صبر ونماز، وسيله جلب حمايتهاى الهى هستند. «اسْتَعِينُوا بِالصَّبْرِ وَ الصَّلاةِ إِنَّ اللَّهَ مَعَ الصَّابِرِينَ»
4- اگرچه خداوند با هركس ودر هر جايى حضور دارد؛ «هُوَ مَعَكُمْ أَيْنَ ما كُنْتُمْ» و لكن همراهى خدا با صابران، معناى خاصّى دارد و آن لطف، محبّت و يارى رسانى خداوند به صابران است. «إِنَّ اللَّهَ مَعَ الصَّابِرِينَ»
#آیه ۱۸۶ سوره بقره
🌟أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ
💟بسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
◀️و هرگاه بندگانم از تو درباره من پرسند (بگو:) همانا من نزديكم؛ دعاى نيايشگر را آنگاه كه مرا مىخواند پاسخ مىگويم. پس بايد دعوت مرا بپذيرند و به من ايمان آورند، باشد كه به رشد رسند.
#آیه ۲۱۸ سوره بقره
أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ
بسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
◀️همانا كسانى كه ايمان آوردهاند و كسانى كه مهاجرت نموده و در راه خدا جهاد كردهاند، آنها به رحمت پروردگار اميداوار هستند و خدا آمرزنده و مهربان است.
#آیه ۲۶۹ سوره بقره
◀️أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ
💟بسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
👈(خداوند) حكمت و بينش را به هر كس بخواهد (وشايسته ببيند) مىدهد و به هركس حكمت داده شود، همانا خيرى فراوان به او داده شده است و جز خردمندان (از اين نكته) متذكّر نمىگردند.
#نکته ها
«ألباب» جمع «لُبّ» به معناى مغز است و به همه انسانها «أُولُوا الْأَلْبابِ» نمىگويند، بلكه تنها به خردمندانى مىگويند كه عقل خود را بكار گيرند وراه زندگى و سعادت واقعى خود را بيابند.
حكمت را به معنى معرفت و شناختِ اسرار و آگاهى از حقايق و رسيدن به حقّ دانستهاند كه خداوند به بعضى از افراد به خاطر پاكى و تقوا و تلاش عطا مىكند، تا آنان وسوسههاى شيطانى را از الهامات الهى باز شناخته و چاه را از راه و شعار را از شعور تشخيص دهند و اين خير كثير است.
در روايات مىخوانيم: حكمت، معرفت و تفقّه در دين است. حكمت، اطاعت از خدا، شناخت امام وپرهيز از گناهان كبيره است.
#پیام ها
1- گرچه مال وثروت خير است، ولى خيرِ كثير، داشتنِ ديد وقدرت تشخيص است. كسانى كه از آن خير انفاق كنند، به خير كثير مىرسند. «أَنْفِقُوا مِنْ طَيِّباتِ ... يُؤْتِي الْحِكْمَةَ»
2- شيطان وعدهى فقر، و خداوند وعدهى مغفرت و فضل مىدهد. امّا تشخيص و انتخاب هريك از اين دو راه، حكمت لازم دارد. «يُؤْتِي الْحِكْمَةَ»
3- همهى دنيا متاع قليل است، ولى حكمت خير كثير است. اگر همه امكانات مادّى فداى دست يابى به حكمت و بينش صحيح گردد، ارزش دارد. «فَقَدْ أُوتِيَ خَيْراً كَثِيراً»
4- حكمت هديهاى كليدى و مادر همهى خيرات است. هركه آن را داشت چيزهاى زيادى خواهد داشت. «وَ مَنْ يُؤْتَ الْحِكْمَةَ فَقَدْ أُوتِيَ خَيْراً كَثِيراً»
5- هر كسى به ارزش حكمت پى نمىبرد. «ما يَذَّكَّرُ إِلَّا أُولُوا الْأَلْبابِ» دنياگرايان بر مال و آمار و محاسبات مادّى تكيه مىكنند و سود و زيان را بر اساس مادّيات مىسنجند، ولى دورانديشان عاقل و راهشناسان انديشمند، از بعد ديگرى محاسبه مىكنند.
هدایت شده از رسانه مردم
#آیه ۲۷۵ سوره بقره
◀️أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ
💟بسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
👈كسانى كه ربا مىخورند،(در قيامت از قبرها)بر نمىخيزند مگر همانند برخاستن كسى كه بر اثر تماس شيطان،آشفته وديوانه شده است.(نمىتواند تعادل خود را حفظ كند،گاهى زمين مىخورد و گاهى بر مىخيزد.)اين(آسيب)بدان سبب است كه گفتند:داد و ستد نيز مانند ربا است.در حالى كه خداوند خريد و فروش را حلال و ربا را حرام كرده است.پس هر كس موعظهاى از پروردگارش به او رسيد و (از رباخوارى) خوددارى كرد،آنچه در گذشته(از طريق ربا بدست آورده)مال اوست،و كار او به خدا واگذار مىشود. امّا كسانى كه (دوباره به رباخوارى) بازگردند،آنان اهل آتش خواهند بود و در آن جاودانه مىمانند.
#نکته ها
ربا،در لغت به معناى زيادى وافزايش است.و در شريعت اسلام به معناى زياده گرفتن در وام يا بيع است.مورد ربا،يا پول است يا جنس.گاهى پول را قرض مىدهد و بيش از آنچه داده باز پس مىگيرد،كه اين رباى در وام است و گاهى جنسى را مىدهد و مقدار بيشترى از همان جنس را تحويل مىگيرد،كه اين نيز در مواردى ربا مىشود.مانند فروش با وزن يا پيمانه.رباخوار،به كسى تشبيه شده كه شيطان او را خبط كرده است. خَبط به معناى افتادن و برخاستن و عدم تعادل به هنگام حركت است.رباخوار در قيامت همچون ديوانگان محشور مىشود،چرا كه در دنيا روش او باعث بهم خوردن تعادل جامعه گرديده است. ثروت پرستى،چشم عقلش را كور كرده و با عمل خود چنان اختلافات طبقاتى و كينه را بر مىانگيزد كه فقر و كينه سبب انفجار شده و اصل مالكيّت را نيز متزلزل مىكند.براى اين افراد، گويا ربا اصل و خريد و فروش فرع است،فلذا مىگويند: بيع و معامله هم مثل رباست و تفاوتى ندارند.
انتقاد از رباخوارى،ربا گرفتن و ربا دادن، از ابتداى اسلام مطرح بوده است.در سوره روم كه در مكّه نازل شده است، مىفرمايد:«وَ ما آتَيْتُمْ مِنْ رِباً لِيَرْبُوَا فِي أَمْوالِ النَّاسِ فَلا يَرْبُوا عِنْدَ اللَّهِ»يعنى آنچه به قصد ربا مىدهيد تا براى شما در اموال مردم بيفزايد،بدانيد كه نزد خداوند افزون نمىشود.سپس در سورهى آلعمران با فرمان«لا تَأْكُلُوا الرِّبَوا»از آن نهى گرديده و بيشترين انتقاد از رباخوارى در همين آيات آمده است.ضمناً آيه«وَ أَخْذِهِمُ الرِّبَوا وَ قَدْ نُهُوا عَنْهُ»، يادآور مىشود كه در مذهب يهود نيز «ربا» حرام بوده،همچنان كه اين حرمت در تورات ذكر شده است.
آيات مربوط به ربا،بدنبال آيات انفاق آمد،تا دو جهت خير وشر را كه توسط مال و ثروت پديد مىآيد مطرح كند. انفاق يعنى دادن بلاعوض و ربا يعنى گرفتن بلاعوض.هر آثار خوبى كه انفاق دارد،مقابلش آثار سوئى است كه ربا در جامعه پديد مىآورد. به همين جهت قرآن مىفرمايد:«يَمْحَقُ اللَّهُ الرِّبا وَ يُرْبِي الصَّدَقاتِ»خداوند ثروت بدست آمده از ربا را نابود،ولى صدقات را افزايش مىدهد.تهديدهايى كه در قرآن براى اخذ ربا و پذيرش حاكميّت طاغوت آمده، براى قتل،ظلم،شرب خمر،قمار و زنا نيامده است.حرمت ربا نزد تمام فرق اسلامى،قطعى واز گناهان كبيره است. وقتى به امام صادق(ع)خبر دادند كه فلانى رباخوار است،فرمود: اگر قدرت مىداشتم گردنش را مىزدم.همچنان كه حضرت على(ع) وقتى با رباخوارى مواجه شد،از او خواست توبه كند،وقتى توبه كرد او را رها نمود و به دنبال آن فرمود:رباخوار را بايد از عمل خود توبه دهند، همچنان كه از شرك توبه مىدهند. از امام باقر(ع)نقل شده است كه فرمود: خبيثترين درآمدها، رباخوارى است.و رسول خدا(ص)فرمودهاند:هرگاه خداوند ارادهى هلاك قريهاى را داشته باشد، رباخوارى در آن قريه ظاهر مىشود. و خداوند، فرد رباخوار، وكيل،شاهد و كاتب ربا را لعنت نموده است.در حديث مىخوانيم:رباخواران، در قيامت همچون ديوانگان محشور مىشوند.
امام صادق عليه السلام علّت تكرار آيات ربا را آماده سازى ثروتمندان براى كار خير و صدقات مىداند و مىفرمايد: چون از يكسو «ربا» حرام است و از طرف ديگر كنز و انباشتن ثروت به صورت راكد نيز است، پس چارهاى براى ثروتمندان جز انفاق و يا كارهاى توليدى مفيد باقى نمىماند. همچنان كه دربارهى علّت تحريم ربا گفتهاند: رباخوارى مانع جريان پول در مسير توليد و كارهاى عام المنفعه است و به جاى تلاش و فكر و بازو، فقط از سود پول بهرهگيرى مىشود، لذا ربا تحريم شده است. از امام صادق عليه السلام روايت شده است كه فرمودند: «لو كان الربا حلالا لترك الناس التجارات» اگر ربا حلال بود، مردم كسب و كار را رها مىكردند.و از امام رضا عليه السلام نيز روايت شده است كه فرمودند: اگر ربا شيوع پيدا كند راه قرض دادن بسته مىشود.ضمناً چون احتمال در دام ربا افتادن در امور اقتصادى زياد است، در حديث مىخوانيم:«من اتّجر بغير فقه فقد ارتطم فىالربا» هركس بدون دانش و آگاهى از مسائل فقهى تجارت وارد تجارت شود، گرفتار ربا مى شود
#ادامه👇
هدایت شده از حرف مردم
#آیه ۴۰ سوره نساء
◀️أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ
💟بسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
👈همانا خداوند، به مقدار ذرّهاى هم ستم نمىكند و اگر كار نيكى باشد آن را دوچندان مىكند و از جانب خويش نيز پاداش بزرگى عطا مىكند.
#نکته ها
معمولًا ريشهى ظلم، يا جهل است يا ترس، يا نياز، يا حرص و ... ولى خداوند غنى و دانا و منزّه است، پس ظلم نمىكند. به علاوه خداوند خود به عدل و احسان فرمان داده، چگونه ظلم مىكند؟ البتّه پاداش خداوند، چند برابر (ده برابر تا هفتصد برابر) است واين احسان و لطف اوست.
#پیام ها
1- خداوند عادل است ومجازاتهاى او عكسالعمل كردارهاى خودماست. إِنَّ اللَّهَ لا يَظْلِمُ ...
2- كيفرهاى الهى مطابق جرم ولى پاداشها چند برابر است. «يضاعف»
3- خداوند، علاوه بر افزايش حسنات، از جانب خود نيز اجر عظيم مىدهد. «مِنْ لَدُنْهُ أَجْراً عَظِيماً»
#آیه ۱۰ سوره نساء
◀️أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ
💟بسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
👈همانا، آنان كه اموال يتيمان را به ستم مىخورند، در حقيقت، آتشى را در شكم خود فرو مىبرند و بزودى در آتشى افروخته وارد خواهند شد.
#نکته ها
علّامه طباطبايى قدس سره اين آيه را دليل بر تجسّم اعمال انسان در قيامت دانسته است، زيرا قرآن مىفرمايد: مال يتيم به صورت آتش مىشود و خورنده آن را مىسوزاند.
#پیام ها
1- چهرهى واقعى خوردن مال يتيم در دنيا، به صورت خوردن آتش در قيامت آشكار خواهد شد. «يَأْكُلُونَ أَمْوالَ الْيَتامى ... يَأْكُلُونَ ... ناراً»
2- حضور در منزل ايتام و خوردن از مال آنان، در صورتى كه مايهى ضرر و زيان به آنان نباشد، اشكالى ندارد. «يَأْكُلُونَ ... ظُلْماً»
هدایت شده از سخن بزرگان
#آیه ۱۱۱ سوره نساء
📖أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ
💟بسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
👈و هر كس گناهى مرتكب شود، پس در حقيقت به زيان خود مرتكب شده و خداوند دانا و حكيم است.
#نکته ها
گناه كه تجاوز از مرز قانون الهى است، صفاى دل و تقواى روح و عدالت را از بين مىبرد واين بزرگترين خسارت است. علاوه بر آنكه در نظام هستى و سنّتهاى الهى، نتيجه ظلم به مردم، دير يا زود به خود ظالم مىرسد. «فَإِنَّما يَكْسِبُهُ عَلى نَفْسِهِ»
#پیام ها
1- هر گناهى در روح و جان انسان، اثر مستقيم دارد. «يَكْسِبُهُ عَلى نَفْسِهِ»
2- انسان در انجام گناه مجبور نيست و گناه را با اختيار واراده خود انجام مىدهد. «يكسب»
3- در بازگرداندن آثار بد گناه به گناهكار هيچ خطائى رخ نمىدهد و كارى
حكيمانه است. «عَلِيماً حَكِيماً»
4- كار حكيمانه مشروط به آگاهى و علم است. «عَلِيماً حَكِيماً»
#آیه ۱۷ سوره سجده
◀️أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ
💟بسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
فَلا تَعْلَمُ نَفْسٌ ما أُخْفِيَ لَهُمْ مِنْ قُرَّةِ أَعْيُنٍ جَزاءً بِما كانُوا يَعْمَلُونَ «17»
هيچ كس نمىداند چه پاداش مهمّى كه مايهى روشنى چشمهاست براى آنان نهفته است، اين پاداش كارهايى است كه انجام مىدادند.
#نکته ها
قرآن در مورد ميزان پاداشهاى الهى چند تعبير دارد. يك جا «ضِعْفٌ» به معناى دو برابر، يك جا «أَضْعافاً» * به معناى چند برابر يك جا «عَشْرُ أَمْثالِها» به معناى ده برابر و در جاى ديگر تشبيه به دانهاى كه هفت خوشه برآورد و در هر خوشه صد دانه باشد، يعنى هفتصد برابر؛ ولى اين آيه فراتر از عدد و رقم را بازگو مىكند و مىفرمايد: هيچ كس از پاداش اين گروه از مؤمنان، كه اهل نماز شب و انفاق هستند، آگاه نيست.
امام صادق عليه السلام فرمود: «ثواب هر كار نيكى در قرآن بيان شده است، مگر نماز شب؛ كه جز خداوند كسى پاداش آن را نمىداند. سپس اين آيه را تلاوت فرمود».
#پیام ها
1- سحرخيزى، نماز شب، كمك به محرومان، بالاترين پاداشها را دارد. «فَلا تَعْلَمُ نَفْسٌ»
2- برخى پاداشهاى الهى، براى ما قابل درك نيست. «فَلا تَعْلَمُ نَفْسٌ»
3- در شيوهى تربيت، گاهى بايد نوع و مقدار تشويق و پاداش مخفى باشد. «ما أُخْفِيَ لَهُمْ»
4- عبادت مخفى، پاداشهاى مخفى دارد. تَتَجافى ... أُخْفِيَ لَهُمْ
5- براى دريافت پاداش بىحساب، سختى سحرخيزى را بر خود هموار كنيم.
«تَتَجافى- أُخْفِيَ لَهُمْ»
6- سعديا گرچه سخندان و نصيحت گويى؛ به عمل كار برآيد به سخندانى نيست.
«بِما كانُوا يَعْمَلُونَ»
❤️برای فرج و سلامتی #امام_زمان عج و خشنودی مادر ایشان #حضرت_نرجس_خاتون (س) صلوات مهدوی بفرستید🌼
☘️اللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج به حق حضرت زینب کبری (س)💐
هدایت شده از دفاع از حق
#آیه ۴۰ سوره نساء
◀️أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ
💟بسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
👈همانا خداوند، به مقدار ذرّهاى هم ستم نمىكند و اگر كار نيكى باشد آن را دوچندان مىكند و از جانب خويش نيز پاداش بزرگى عطا مىكند.
#نکته ها
معمولًا ريشهى ظلم، يا جهل است يا ترس، يا نياز، يا حرص و ... ولى خداوند غنى و دانا و منزّه است، پس ظلم نمىكند. به علاوه خداوند خود به عدل و احسان فرمان داده، چگونه ظلم مىكند؟ البتّه پاداش خداوند، چند برابر (ده برابر تا هفتصد برابر) است واين احسان و لطف اوست.
#پیام ها
1- خداوند عادل است ومجازاتهاى او عكسالعمل كردارهاى خودماست. إِنَّ اللَّهَ لا يَظْلِمُ ...
2- كيفرهاى الهى مطابق جرم ولى پاداشها چند برابر است. «يضاعف»
3- خداوند، علاوه بر افزايش حسنات، از جانب خود نيز اجر عظيم مىدهد. «مِنْ لَدُنْهُ أَجْراً عَظِيماً»
❤️برای فرج و سلامتی #امام_زمان عج صلوات🌼
☘️اللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج به حق حضرت زینب کبری (س)💐