eitaa logo
دفاع از حق
89 دنبال‌کننده
7.4هزار عکس
6.7هزار ویدیو
16 فایل
بسم الله الرحمن الرحیم انتقاد و پیشنهاد @ahmad_m313 @shahadat_114
مشاهده در ایتا
دانلود
تفسیر آقای قرائتی ترجمه آیه ۳۳ مائده أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ بسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ همانا كيفر آنان كه با خداوند و پيامبرش به برمى‌خيزند و (با سلاح و تهديد و غارت) در زمين به فساد مى‌كوشند، آن است كه كشته شوند، يا به دار آويخته شوند، يا دست و پايشان بطور مخالف بريده شود يا آنكه از سرزمين (خودشان) تبعيد شوند. اين كيفر ذلت بار دنيوى آنان است و در آخرت برايشان عذابى عظيم است. ها در شأن نزول آيه آمده است كه جمعى از مشركانِ مكّه به مدينه آمده، مسلمان شدند. ولى چون بيمار بودند به فرمان پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله به منطقه‌ى خوش آب و هوايى در بيرون مدينه رفته و اجازه يافتند از شير شترهاى زكات بهره ببرند؛ امّا چون سالم شدند، چوپان‌هاى مسلمان را گرفته، دست و پايشان را بريدند و چشمانشان را كور كرده، شتران را به غارت بردند و از اسلام هم دست كشيدند. رسول خدا صلى الله عليه و آله دستور داد آنان را دستگير كنند و همان كارى را كه با چوپانان كرده بودند، بر سر خودشان آوردند. آيه‌ى فوق نازل شد. كيفرهايى كه در آيه آمده، «حقّ اللّه» است و از جانب حكومت يا مردم قابل عفو و تبديل نيست. «1» ودر تفسير الميزان آمده است كه انتخاب يكى از چهار كيفر، با امام مسلمانان است و اگر اولياى مقتول هم عفو كنند، بايد يكى از كيفرها شود. كلمه‌ى‌ «جَزاءُ» به معناى كيفر و پاداش كافى است؛ يعنى حدود و مجازات‌هاى چهارگانه براى مجرم عادلانه و كافى است. براى اصلاح جامعه، هم موعظه و ارشاد لازم است، هم شمشير و و انقلابى. (آيه قبل، پيام و هشدار به قاتل بود و اين آيه، عقوبت افراد و مفسِد را بيان مى‌كند) عقوبت بايد همراه با باشد. چون فسادها و خصوصيّات مفسدان متفاوت است، كيفرها هم يكسان نيست؛ مثلا اگر فساد، فجيعانه بود، كيفرش قتل است؛ ولى اگر سطحى بود، كيفر آن تبعيد است. اين معنا از روايات فهميده مى‌شود، از جمله آنكه: كيفر قتل، است، كيفر ارعاب، است، كيفر راهزنى و سرقت، است و كيفر قتل و راهزنى وسرقت مسلحانه، قطع دست و پا و به دار آويختن است. اجراى احكام و حدود الهى، در سايه‌ى برپايى نظام و حكومت اسلامى ميسّر است، پس دين از سياست جدا نيست. آنان كه بر امام و رهبر مسلمانان يا حكومت اسلامى خروج كنند، مشمول‌ «يُحارِبُونَ اللَّهَ» مى‌شوند. طبق آيه‌ى 279 سوره‌ى بقره، ، «محارب» خدا و پيامبر است، «فَأْذَنُوا بِحَرْبٍ مِنَ اللَّهِ وَ رَسُولِهِ» چون امنيّت اقتصادى را به هم مى‌زند. همچنين در روايات، توهين به مسلمان، با خدا به حساب آمده است: «من أهان لى ولياً فقد بارزنى بالمحاربة». ها 1- وظيفه‌ى نظام و حكومت، حفظ شهرها، روستاها، جاده‌ها و برخورد با متخلّفان است. إِنَّما جَزاءُ ... 2- جنگ با خلق خدا، جنگ با خداست وآنكه با مردم طرف شود، گويا با خداوند طرف است. «يُحارِبُونَ اللَّهَ» 3- نافرمانى از دستورات پيامبر و مبارزه با آنها، جنگ با خداوند است. «يُحارِبُونَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ» 4- براى آنان كه امنيّت جامعه را بر هم مى‌زنند، چند نوع كيفر مقرر شده است: ، تبعيد، قطع دست و پا، به دار آويختن. يُقَتَّلُوا أَوْ يُصَلَّبُوا ... 5- مخالفان ولايت رسول اللّه كه قصد براندازى دارند و با نظام الهى در جنگند، بايد به سخت‌ترين كيفر مجازات شوند. يُحارِبُونَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ‌ ... أَنْ يُقَتَّلُوا
آیه ۳ سوره انبیا لاهِيَةً قُلُوبُهُمْ وَ أَسَرُّوا النَّجْوَى الَّذِينَ ظَلَمُوا هَلْ هذا إِلَّا بَشَرٌ مِثْلُكُمْ أَ فَتَأْتُونَ السِّحْرَ وَ أَنْتُمْ تُبْصِرُونَ «3» در حالى كه دلهاى آنان (از حقّ، غافل و به چيز ديگرى) سرگرم است و كسانى كه (كافر شدند و به خود) ستم كردند، مخفيانه نجوى مى‌كنند كه آيا اين (مرد) جز بشرى مثل شماست؟ آيا با اينكه مى‌بينيد به سوى سحر مى‌رويد؟! ها 1- سرگرمى به مسائل بى ارزش انسان را از توجّه به مسائل اصلى مثل حساب و قيامت غافل مى‌كند. وَ هُمْ فِي غَفْلَةٍ ... لاهِيَةً قُلُوبُهُمْ‌ 2- افراد منحرف، انحراف خود را توجيه مى‌كنند. «بَشَرٌ مِثْلُكُمْ أَ فَتَأْتُونَ السِّحْرَ» 3- تا دل از خدا غافل نشود، انسان، آيات الهى را به بازى نمى‌گيرد. «يَلْعَبُونَ- لاهِيَةً قُلُوبُهُمْ» 4- مخالفان انبيا، در پنهان توطئه مى‌كنند ومعجزات را سحر وجادو مى‌شمرند. «وَ أَسَرُّوا النَّجْوَى‌- أَ فَتَأْتُونَ السِّحْرَ» 5- كفّار با پوشاندن حقايق، نسبت به خود و ديگران ظلم مى‌كنند. «ظَلَمُوا» 6- تهمت ستمگران به انبيا نشانه آن است كه مكتب انبيا ظلم ستيز است. الَّذِينَ ظَلَمُوا ... هَلْ هذا إِلَّا بَشَرٌ 7- زندگى انبيا در ميان مردم وبسيار ساده و عادّى بود. «بَشَرٌ مِثْلُكُمْ»
۲۶۹ سوره بقره ◀️أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ 💟بسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ 👈(خداوند) حكمت و بينش را به هر كس بخواهد (وشايسته ببيند) مى‌دهد و به هركس حكمت داده شود، همانا خيرى فراوان به او داده شده است و جز خردمندان (از اين نكته) متذكّر نمى‌گردند. ها «ألباب» جمع «لُبّ» به معناى مغز است و به همه انسان‌ها «أُولُوا الْأَلْبابِ‌» نمى‌گويند، بلكه تنها به خردمندانى مى‌گويند كه عقل خود را بكار گيرند وراه زندگى و سعادت واقعى خود را بيابند. حكمت را به معنى معرفت و شناختِ اسرار و آگاهى از حقايق و رسيدن به حقّ دانسته‌اند كه خداوند به بعضى از افراد به خاطر پاكى و تقوا و تلاش عطا مى‌كند، تا آنان وسوسه‌هاى شيطانى را از الهامات الهى باز شناخته و چاه را از راه و شعار را از شعور تشخيص دهند و اين خير كثير است. در روايات مى‌خوانيم: حكمت، معرفت و تفقّه در دين است. حكمت، اطاعت از خدا، شناخت امام وپرهيز از گناهان كبيره است. ها 1- گرچه مال وثروت خير است، ولى خيرِ كثير، داشتنِ ديد وقدرت تشخيص است. كسانى كه از آن خير انفاق كنند، به خير كثير مى‌رسند. «أَنْفِقُوا مِنْ طَيِّباتِ ... يُؤْتِي الْحِكْمَةَ» 2- شيطان وعده‌ى فقر، و خداوند وعده‌ى مغفرت و فضل مى‌دهد. امّا تشخيص و انتخاب هريك از اين دو راه، حكمت لازم دارد. «يُؤْتِي الْحِكْمَةَ» 3- همه‌ى دنيا متاع قليل است، ولى حكمت خير كثير است. اگر همه امكانات مادّى فداى دست يابى به حكمت و بينش صحيح گردد، ارزش دارد. «فَقَدْ أُوتِيَ خَيْراً كَثِيراً» 4- حكمت هديه‌اى كليدى و مادر همه‌ى خيرات است. هركه آن را داشت چيزهاى زيادى خواهد داشت. «وَ مَنْ يُؤْتَ الْحِكْمَةَ فَقَدْ أُوتِيَ خَيْراً كَثِيراً» 5- هر كسى به ارزش حكمت پى نمى‌برد. «ما يَذَّكَّرُ إِلَّا أُولُوا الْأَلْبابِ» دنياگرايان بر مال و آمار و محاسبات مادّى تكيه مى‌كنند و سود و زيان را بر اساس مادّيات مى‌سنجند، ولى دورانديشان عاقل و راه‌شناسان انديشمند، از بعد ديگرى محاسبه مى‌كنند.
هدایت شده از رسانه مردم
: گرفتن پول اضافى، بدون انجام كارى مفيد و يا مشاركت در توليد، نوعى ظلم و اجحاف است كه موجب پيدايش دشمنى و قساوت مى‌شود. ربا دهنده به جهت بدهى‌هاى تصاعدى، گاهى ورشكست و مجبور به قبول انواع ذلّت‌ها و اسارت‌ها مى‌شود. ربا، تعادل جامعه را بهم زده و موجب تقسيم جامعه به دو قطب مستكبر و مستضعف مى‌شود. با توجّه به اين آثار تخريبى، نه تنها در شريعت اسلام، بلكه در تمام اديان آسمانى ربا تحريم شده است. امّا برخى به بهانه‌هايى مى‌خواهند ربا را توجيه كنند و به دنبال راه فرار هستند. كلاه شرعى ساختن، همانند حيله يهود براى گرفتن ماهى در روز شنبه كه در آيات قبل ماجراى آن بيان شد، نوعى بازى بيش نيست و قرآن از اين گونه بازى‌ها انتقاد كرده است. ربا، آثار تخريبى خود را دارد هرچند كه جوامع انسانى آن را در سيستم اقتصادى خودپذيرفته باشند. علّت پيشرفت جوامع غربى، توجّه به علم و صنعت است، نه اينكه رباخوارى موجب ترقّى آنها شده باشد. ها 1- رباخواران، از تعادل روحى و روانى برخوردار نيستند و جامعه را نيز از تعادل‌ اقتصادى خارج مى‌سازند. «كَما يَقُومُ الَّذِي يَتَخَبَّطُهُ الشَّيْطانُ» 2- تشبيه بيع حلال به رباى حرام، نشانه‌ى عدم تعادل فكرى آنان است. «يَتَخَبَّطُهُ الشَّيْطانُ ... بِأَنَّهُمْ قالُوا إِنَّمَا الْبَيْعُ مِثْلُ الرِّبا» 3- توجيه گناه، راه را براى انجام گناه باز مى‌كند. «إِنَّمَا الْبَيْعُ مِثْلُ الرِّبا» 4- تا قبل از ابلاغ تكيف، مسئوليّتى نيست. «فَمَنْ جاءَهُ مَوْعِظَةٌ مِنْ رَبِّهِ» 5- احكام الهى، در جهت پند وتربيت مردم است. «جاءَهُ مَوْعِظَةٌ مِنْ رَبِّهِ» 6- قانون امروز، شامل گذشته افراد نمى‌شود. «فَلَهُ ما سَلَفَ» 7- از گناه ناآگاهان اغماض مى‌شود، ولى از آگاهانِ مغرض و مُصرّ هرگز. «وَ مَنْ عادَ فَأُولئِكَ أَصْحابُ النَّارِ»
آیه ۱ سوره حج يا أَيُّهَا النَّاسُ اتَّقُوا رَبَّكُمْ إِنَّ زَلْزَلَةَ السَّاعَةِ شَيْ‌ءٌ عَظِيمٌ «1» اى مردم! از پروردگارتان پروا كنيد، كه همانا زلزله‌ى قيامت، حادثه‌اى بزرگ و هولناك است. نکته ها در روايات مى‌خوانيم: در ماه شعبان سال ششم هجرى، هنگامى كه مسلمانان به سوى جنگ «بنى المصطلق» در حركت بودند، آيه‌ى اوّل و دوم سوره حج نازل شد. پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله دستور توقّف داد، مسلمانان ايستادند، حضرت اين دو آيه را تلاوت فرمودند، برخى از ياران پيامبر آن شب را به گريه مشغول شدند و از دنيا بيزارى جستند، ولى رسول خدا با بشارت‌هايى آنان را آرام كردند. ها 1- مخاطبان قرآن، همه‌ى مردمند. «يا أَيُّهَا النَّاسُ» 2- با غافلان بايد صريح سخن گفت وبه آنان هشدار داد. اتَّقُوا ... إِنَّ زَلْزَلَةَ السَّاعَةِ 3- راه نجات از خطرهاى قيامت، تقواست. اتَّقُوا ... زَلْزَلَةَ السَّاعَةِ 4- ياد قيامت، عامل ايجاد تقواست. اتَّقُوا ... زَلْزَلَةَ السَّاعَةِ 5- تمام هستى متاع قليل است، ولى زلزله‌ى قيامت بزرگ است. «زَلْزَلَةَ السَّاعَةِ شَيْ‌ءٌ عَظِيمٌ» 6- از خدايى كه پروردگار و صاحب عالم است، پروا كنيم. اتَّقُوا رَبَّكُمْ إِنَّ زَلْزَلَةَ ... 7- نظام موجود هستى، با زلزله‌اى از هم فرومى‌پاشد. «إِنَّ زَلْزَلَةَ السَّاعَةِ شَيْ‌ءٌ عَظِيمٌ»
آیه ۸ سوره حج وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ يُجادِلُ فِي اللَّهِ بِغَيْرِ عِلْمٍ وَ لا هُدىً وَ لا كِتابٍ مُنِيرٍ «8» و از (ميان) مردم كسى است كه درباره‌ى خدا بدون هيچ دانش و هدايت و كتاب روشنى مجادله مى‌كند. ها 1- سعى كنيم كه در انتقاد، همه را توبيخ نكنيم. «وَ مِنَ النَّاسِ» 2- جدال اگر از روى علم باشد مانعى ندارد. يُجادِلُ‌ ... بِغَيْرِ عِلْمٍ‌ 3- راههاى شناخت انسان متعدّد است، گاهى از راه فكر و تعقّل و تحصيل بدست مى‌آيد كه شايد كلمه‌ «بِغَيْرِ عِلْمٍ» اشاره به آن باشد و گاهى به دل الهام مى‌شود كه شايد كلمه‌ «هُدىً» اشاره به آن باشد و گاهى از طريق كتب آسمانى و وحى و نبوّت. «وَ لا كِتابٍ مُنِيرٍ»
هدایت شده از حرف مردم
۴۰ سوره نساء ◀️أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ 💟بسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ 👈همانا خداوند، به مقدار ذرّه‌اى هم ستم نمى‌كند و اگر كار نيكى باشد آن را دوچندان مى‌كند و از جانب خويش نيز پاداش بزرگى عطا مى‌كند. ها معمولًا ريشه‌ى ظلم، يا جهل است يا ترس، يا نياز، يا حرص و ... ولى خداوند غنى و دانا و منزّه است، پس ظلم نمى‌كند. به علاوه خداوند خود به عدل و احسان فرمان داده، چگونه ظلم مى‌كند؟ البتّه پاداش خداوند، چند برابر (ده برابر تا هفتصد برابر) است واين احسان و لطف اوست. ها 1- خداوند عادل است ومجازات‌هاى او عكس‌العمل كردارهاى خودماست. إِنَّ اللَّهَ لا يَظْلِمُ‌ ... 2- كيفرهاى الهى مطابق جرم ولى پاداشها چند برابر است. «يضاعف» 3- خداوند، علاوه بر افزايش حسنات، از جانب خود نيز اجر عظيم مى‌دهد. «مِنْ لَدُنْهُ أَجْراً عَظِيماً»
آیه ۱۸ سوره أَ لَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ يَسْجُدُ لَهُ مَنْ فِي السَّماواتِ وَ مَنْ فِي الْأَرْضِ وَ الشَّمْسُ وَ الْقَمَرُ وَ النُّجُومُ وَ الْجِبالُ وَ الشَّجَرُ وَ الدَّوَابُّ وَ كَثِيرٌ مِنَ النَّاسِ وَ كَثِيرٌ حَقَّ عَلَيْهِ الْعَذابُ وَ مَنْ يُهِنِ اللَّهُ فَما لَهُ مِنْ مُكْرِمٍ إِنَّ اللَّهَ يَفْعَلُ ما يَشاءُ «18» آيا نديدى كه هركه در آسمان‌ها وهركه در زمين است و خورشيد و ماه و ستارگان و كوه‌ها و درختان و جنبندگان و بسيارى از مردم براى خدا سجده مى‌كنند؟ البتّه بسيارى از مردم (به خاطر تكبر و لجاجت) قطعاً گرفتار عذابند، و هر كه را خدا خوار كند، هيچ احترام كننده‌اى براى او نيست، همانا خداوند هر چه را بخواهد انجام مى‌دهد. ها 1- در آسمان‌ها موجوداتى با شعور هستند. «مَنْ فِي السَّماواتِ» (كلمه‌ى‌ «مَنْ» براى صاحبان شعور است) 2- تمام هستى براى خداوند سجده و خضوع مى‌كند. «يَسْجُدُ» و شعور، مخصوص انسان نيست. «مَنْ فِي السَّماواتِ وَ مَنْ فِي الْأَرْضِ» (اگر بدانيم همه هستى تسليم خدا هستند ما نيز وصله ناهمرنگ نخواهيم بود. شرك و تكبّر مخالف نظام هستى است) 3- انسان انتخابگر است. يَسْجُدُ ... كَثِيرٌ مِنَ النَّاسِ وَ كَثِيرٌ حَقَّ عَلَيْهِ الْعَذابُ‌ 4- عذاب‌هاى الهى بر اساس حقّ و عدل است. «حَقَّ عَلَيْهِ الْعَذابُ» 5- عزّت و ذلّت تنها به دست خداست. «مَنْ يُهِنِ اللَّهُ فَما لَهُ مِنْ مُكْرِمٍ» 6- در برابر اراده‌ى خداوند، هيچ مانعى وجود ندارد. «يَفْعَلُ ما يَشاءُ»
۱۰ سوره نساء ◀️أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ 💟بسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ 👈همانا، آنان كه اموال يتيمان را به ستم مى‌خورند، در حقيقت، آتشى را در شكم خود فرو مى‌برند و بزودى در آتشى افروخته وارد خواهند شد. ها علّامه طباطبايى قدس سره اين آيه را دليل بر تجسّم اعمال انسان در قيامت دانسته است، زيرا قرآن مى‌فرمايد: مال يتيم به صورت آتش مى‌شود و خورنده آن را مى‌سوزاند. ها 1- چهره‌ى واقعى خوردن مال يتيم در دنيا، به صورت خوردن آتش در قيامت آشكار خواهد شد. «يَأْكُلُونَ أَمْوالَ الْيَتامى‌ ... يَأْكُلُونَ‌ ... ناراً» 2- حضور در منزل ايتام و خوردن از مال آنان، در صورتى كه مايه‌ى ضرر و زيان به آنان نباشد، اشكالى ندارد. «يَأْكُلُونَ ... ظُلْماً»
هدایت شده از سخن بزرگان
۱۱۱ سوره نساء 📖أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ 💟بسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ 👈و هر كس گناهى مرتكب شود، پس در حقيقت به زيان خود مرتكب شده و خداوند دانا و حكيم است. ها گناه كه تجاوز از مرز قانون الهى است، صفاى دل و تقواى روح و عدالت را از بين مى‌برد واين بزرگ‌ترين خسارت است. علاوه بر آنكه در نظام هستى و سنّت‌هاى الهى، نتيجه ظلم به مردم، دير يا زود به خود ظالم مى‌رسد. «فَإِنَّما يَكْسِبُهُ عَلى‌ نَفْسِهِ» ها 1- هر گناهى در روح و جان انسان، اثر مستقيم دارد. «يَكْسِبُهُ عَلى‌ نَفْسِهِ» 2- انسان در انجام گناه مجبور نيست و گناه را با اختيار واراده خود انجام مى‌دهد. «يكسب» 3- در بازگرداندن آثار بد گناه به گناهكار هيچ خطائى رخ نمى‌دهد و كارى‌ حكيمانه است. «عَلِيماً حَكِيماً» 4- كار حكيمانه مشروط به آگاهى و علم است. «عَلِيماً حَكِيماً»
۱۷ سوره سجده ◀️أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ 💟بسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ فَلا تَعْلَمُ نَفْسٌ ما أُخْفِيَ لَهُمْ مِنْ قُرَّةِ أَعْيُنٍ جَزاءً بِما كانُوا يَعْمَلُونَ «17» هيچ كس نمى‌داند چه پاداش مهمّى كه مايه‌ى روشنى چشم‌هاست براى آنان نهفته است، اين پاداش كارهايى است كه انجام مى‌دادند. ها قرآن در مورد ميزان پاداش‌هاى الهى چند تعبير دارد. يك جا «ضِعْفٌ» به معناى دو برابر، يك جا «أَضْعافاً» * به معناى چند برابر يك جا «عَشْرُ أَمْثالِها» به معناى ده برابر و در جاى ديگر تشبيه به دانه‌اى كه هفت خوشه برآورد و در هر خوشه صد دانه باشد، يعنى هفتصد برابر؛ ولى اين آيه فراتر از عدد و رقم را بازگو مى‌كند و مى‌فرمايد: هيچ كس از پاداش اين گروه از مؤمنان، كه اهل نماز شب و انفاق هستند، آگاه نيست. امام صادق عليه السلام فرمود: «ثواب هر كار نيكى در قرآن بيان شده است، مگر نماز شب؛ كه جز خداوند كسى پاداش آن را نمى‌داند. سپس اين آيه را تلاوت فرمود». ها 1- سحرخيزى، نماز شب، كمك به محرومان، بالاترين پاداش‌ها را دارد. «فَلا تَعْلَمُ نَفْسٌ» 2- برخى پاداش‌هاى الهى، براى ما قابل درك نيست. «فَلا تَعْلَمُ نَفْسٌ» 3- در شيوه‌ى تربيت، گاهى بايد نوع و مقدار تشويق و پاداش مخفى باشد. «ما أُخْفِيَ لَهُمْ» 4- عبادت مخفى، پاداش‌هاى مخفى دارد. تَتَجافى‌ ... أُخْفِيَ لَهُمْ‌ 5- براى دريافت پاداش بى‌حساب، سختى سحرخيزى را بر خود هموار كنيم. «تَتَجافى‌- أُخْفِيَ لَهُمْ» 6- سعديا گرچه سخندان و نصيحت گويى؛ به عمل كار برآيد به سخندانى نيست. «بِما كانُوا يَعْمَلُونَ» ❤️برای فرج و سلامتی عج و خشنودی مادر ایشان (س) صلوات مهدوی بفرستید🌼 ☘️اللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج به حق حضرت زینب کبری (س)💐
هدایت شده از دفاع از حق
۴۰ سوره نساء ◀️أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ 💟بسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ 👈همانا خداوند، به مقدار ذرّه‌اى هم ستم نمى‌كند و اگر كار نيكى باشد آن را دوچندان مى‌كند و از جانب خويش نيز پاداش بزرگى عطا مى‌كند. ها معمولًا ريشه‌ى ظلم، يا جهل است يا ترس، يا نياز، يا حرص و ... ولى خداوند غنى و دانا و منزّه است، پس ظلم نمى‌كند. به علاوه خداوند خود به عدل و احسان فرمان داده، چگونه ظلم مى‌كند؟ البتّه پاداش خداوند، چند برابر (ده برابر تا هفتصد برابر) است واين احسان و لطف اوست. ها 1- خداوند عادل است ومجازات‌هاى او عكس‌العمل كردارهاى خودماست. إِنَّ اللَّهَ لا يَظْلِمُ‌ ... 2- كيفرهاى الهى مطابق جرم ولى پاداشها چند برابر است. «يضاعف» 3- خداوند، علاوه بر افزايش حسنات، از جانب خود نيز اجر عظيم مى‌دهد. «مِنْ لَدُنْهُ أَجْراً عَظِيماً» ❤️برای فرج و سلامتی عج صلوات🌼 ☘️اللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج به حق حضرت زینب کبری (س)💐