eitaa logo
کشکول
2.1هزار دنبال‌کننده
89 عکس
84 ویدیو
41 فایل
بیان نکات انگیزشی، احوالات علما، تصاویر بزرگان، احادیث اهل بیت، کلمات قرآنی و... گروه شرائع(پرسش وپاسخ علمی): https://eitaa.com/joinchat/1993736381C529fe81854 ادمین کانال: @Qweazs 🔴کپی کردن مطالب، فقط با ذکر منبع مجاز‼️
مشاهده در ایتا
دانلود
«فهرست کانال»: ... ؟ ؟ ؟ ؟ ؟ ؟ ؟ ؟ https://eitaa.com/joinchat/1881866418Cd47922eac2
❇️❇️ ۴۴_رفتار آخوند خراسانی (صاحب کفایه) در حوزه نقد و انتقاد علمی: ملامحمدکاظم خراسانی، فقیهی حکیم بود. وی بسیار خودساخته، خردورز و بردبار بود. از شاگردان برجسته میرزای شیرازی به شمار می آمد. شیخ محمدحرزالدین می نویسد: "میرزا ازمیان انبوه تلامذه برای مرحوم آخوند و محمدتقی شیرازی و خاقانی اهمیت بالاتری در نظر داشت".۱ میرزا، به شاگردان خود آموخته بود: اندیشه، با نقد و گفت وگو، تازه و شاداب می ماند و می تواند به حیات خود ادامه دهد. راهِ نشر اندیشه های ناب و به حاشیه راندن و از میدان به در کردن اندیشه های ناباب طرد و تفسیق دارندگان آن اندیشه ها نیست، بلکه باید با خرد ورزی و نقادی فضای روشنی را پدید آورد که افراد در فضای روشن، رشد می کنند و از اندیشه های ناباب دوری می گزینند. در پرتو ارزیابی و بررسی عالمانه نظریه ها، نظریه درست خود را می نمایاند. از این روی، روش تدریس آخوند، روشن گرانه و حقیقت جویانه بود و از هرگونه نفی و طرد به دور بود. انصاف و سعه صدر وی به حدی بود که موافق و مخالف را در یک ترازو می گذاشت. در نقل آرای دیگران، امانت دار بود. آرای دیگران را با همه جوانب و دلائل بیان می کرد، سپس به بررسی، نقد و رد و یا قبول آنها می پرداخت. آخوند خراسانی از ارکان درس میرزا در نجف بود. وی، نکته های تازه ای را در درس میرزا مطرح می کرد و سخنانش استاد را به تأمل، تکاپو و اندیشه وا می داشت.۲ بسیاری اشکالها و پرسش و پاسخهای علمی میان میرزا و آخوند، گاه چنان به درازا می کشیده که شِکوَه دیگران را بر می انگیخته است.۳ شیخ عبدالکریم حائری درباره این گفت و گو، گفته است: "آخوند سالی یک مرتبه به سامرا می آمد و در درس مرحوم میرزا شرکت می کرد. آخوند که اشکال می کرد، خیلی با مقدمات مطلب را بیان می داشت. ما می گفتیم دیگر مطلب میرزا بعد از این مقدمات قیمتی ندارد و باطل شد. بعد مرحوم میرزا که مشغول جواب می شد، دیگر حرف مرحوم آخوند، کانَّ اصلاً حرفی نبود. "۴ شیوه تدریس آخوند، همانندیهای بسیاری با استادش میرزا داشت. او خود درس را آغاز می کرد و تحقیق درباره موضوع مورد بحث را به پایان می برد، پس از آن به شاگردان میدان می داد گفته های وی را نقد کنند، سخن تازه خود را بدون دغدغه بر زبان آورند. سپس، با خونسردی بدانان پاسخ می داد. پیش از آخوند، طلاب کم تر در مجلس درس سخن می گفتند و مطلبی را بر زبان جاری می کردند. در درسها آن چه مجال طرح می یافت، منحصر بود به کتابهای گذشتگان، ولی آخوند، به آنها بسنده نمی کرد، در درس مطالب و تحقیقات نو مطرح می کرد. و این فکر شاگردان را باز می کرد و به جولان وا می داشت. و راه تفکر و اندیشه وری را باز می کرد و به افراد میدان می داد تا بیندیشند و سره از ناسره را جدا سازند و در نتیجه، جامعه علمی از رکود و سکون و جمود در می آمد و اندیشه ها به رشد و پویایی و حرکت در می آمدند و راه تولید علم و اندیشه گشوده می شد. اگر کسی به آخوند می گفت آقا این سخن شما غیرمشهور، است در پاسخ می گفت: "هر مشهوری اولش غیرمشهور بوده، اولش نادر بوده. شاید این حرف ما هم یک وقتی مشهور بشود، حالا تو بگو غیرمشهور، ولی احتمال وجیهی این حرف دارد یا نه؟ اگر دارد ما این را می گذاریم جزو احتمالات وجیهه. "۵ ـ. ـ. ـ. ـ. ـ. ـ. ـ. ـ. ـ. ـ. ـ. ـ. ـ. ـ. ـ. ۱_اسناد سیاسی دوران قاجاریه، ابراهیم صفایی، انتشارات بابک. ۲_اسناد مشروطیت، خاطرات و اسناد مستشارالدوله صادق، کوشش ایرج افشار، انتشارات فردوسی 1362. ش. ۳_ اوراق تازه یاب مشروطیت و نقش تقی زاده، به کوشش ایرج افشار، انتشارات جاویدان. تهران 1359. ش. ۴_ برگی ازتاریخ معاصر، (حیاه الاسلام فی احوال الملک العلام) آقا نجفی قوچانی، تصحیح ر. شاکری، نشر هفت، 1378. ش. ۵_ تاریخ انقلاب مشروطیت ایران، مهدی ملک زاده، انتشارات علمی، 1363. ش. https://eitaa.com/joinchat/1881866418Cd47922eac2