💢 مروری کوتاه بر #نکات_تفسیری آیات سوره بقره ( آیات 60 و61 )
🌺🍃
🕋 وَ إِذِ استَسقَى مُوسَى لِقَوْمِهِ فَقُلنَا اضْرِب بِّعَصَاكَ الحَجَرَ فَانفَجَرَتْ مِنْهُ اثنَتَا عَشرَةَ عَينًا قَدْ عَلِمَ كُلُّ أُنَاسٍ مَّشرَبَهُمْ كُلُواْ وَ اشرَبُواْ مِن رِّزْقِ اللَّهِ وَ لاَ تَعثَوْاْ فِي الأَرْضِ مُفْسِدِينَ ﴿۶۰﴾
🕊 و (به خاطر بیاور) زمانی که موسی برای قوم خویش طلب آب کرد، به او گفتیم: عصای خود را به سنگ بزن، ناگاه دوازده چشمه ی آب از آن جوشید، (بطوری که) هریک از افراد(طوائف دوازده گانه بنی اسرائل) آبشخور خود را شناخت. (گفتیم) از روزی الهی بخورید و بیاشامید و در زمین، تبهکارانه فساد نکنید!(60)
🍀🔸-در آیه، همراه کلمه مفسدین و لا تعثوا نیز آمده است. عثوا به معنی فساد شدید است و شاید در کنار هم قرار گرفتن این دو کلمه، می خواهد از توجه و تعمّد و روحیّه ی فساد انگیزی نهی کند.چرا که لغزش غیر عمد و بدون قصد فتنه انگیزی، مورد عفو است.
🔸-قوانین طبیعت، محکوم اراده خداوند است.
🔸-بهره گیری از نعمت های الهی، نباید زمینه ساز فساد باشد.
🕋 وَ إِذْ قُلْتُمْ يَا مُوسَى لَن نَّصْبِرَ عَلَىَ طَعَامٍ وَاحِدٍ فَادْعُ لَنَا رَبَّكَ يُخْرِجْ لَنَا مِمَّا تُنبِتُ الأَرْضُ مِن بَقْلِهَا وَقِثَّآئِهَا وَ فُومِهَا وَ عَدَسِهَا وَ بَصَلِهَا قَالَ أَتَستَبْدِلُونَ الَّذِي هُوَ أَدنَى بِالَّذِي هُوَ خَيْرٌ اهْبِطُواْ مِصرًا فَإِنَّ لَكُم مَّا سَأَلْتُمْ وَ ضُرِبَتْ عَلَيْهِمُ الذِّلَّةُ وَ المَسكَنَةُ وَ بَآؤُوْاْ بِغَضَبٍ مِّنَ اللَّهِ ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ كَانُواْ يَكْفُرُونَ بِآيَاتِ اللَّهِ وَ يَقْتُلُونَ النَّبِيِّينَ بِغَيْرِ الحَقِّ ذَلِكَ بِمَا عَصَواْ وَّكَانُواْ يَعتَدُونَ ﴿۶۱﴾
🕊 و (نیز به خاطر بیاورید) زمانی که گفتید: ای موسی! ما هر هرگز یک نوع غذا را تحمل نمی کنیم، پس پروردگارت را بخوان تا از آنچه(به طور طبیعی از) زمین می رویاند، از سبزی و خیار و سیر و عدس و پیازش، برای ما (نیز) برویاند. موسی(ع) گفت: آیا غذای پست تر را به جای نعمت بهتر می خواهید؟(اکنون که چنین است بکوشید از این بیابان خارج شده و )وارد شهر شوید، که هر چه خواستید برای شما فراهم است. پس(مهر) ذلت و درماندگی، بر آنها زده شد و (مجددا)گرفتار غضب پروردگار شدند. این بدان جهت بود که آنها به ایات الهی کفر می ورزیدند و پیامبران را به ناحقّ می کشتند، و این به سبب آن بود که آنان گنهکار و سرکش و متجاوز بودند.(61)
🍀🔸-بنی اسرائیل به جای شکر گزاری از نعمت های من وسلوی به فکر زیاده خواهی و تنوع طلبی افتاده و از غذاهای زمینی خواستند و برای نمونه، از تعدادی از آنها مانند: سبزی و خیار نام بردند. حضرت موسی (ع) در برابر این درخواست ها، ضمن تاسف از این که آنها نعمت های نیکو و بهتر را با نعمت های ساده عوض می کنند، به آنها گفت: اگر بنای کامیابی از این ها را دارید، باید به شهر رفته و با دشمنانتان بجنگید، شما از یک طرف حال جهاد ندارید و از طرف دیگر تمام امتیازات شهرنشینی را می خواهید.سرانجام این قوم با چنین ویژگی ها و خصوصیاتی، به ذلت و خواری افتاده و گرفتار غضب الهی خواهند شد.
🔸-تنوع طلبی و افزون خواهی، دامی برای اسیر شدن انسان هاست. استعمار گران نیز از همین خصیصه ی مردم، برای لباس، مسکن، مرکب و تجملات استفاده کرده و مردم را به اسارت خود می کشند.
🔸-کارهای خطرناک، وابسته به افکار انحرافی وخطرناک است.
🔸-بی ادبی، نشانه روحیه ی سرکسی و طغیان گری است. آنها می توانستند بجای لن نصبر بگویند یکنواختی غذا برای ما سنگین شده است.و یا بجای ربک بگویند ربنا.
📚 برگرفته از تفسیرنور
💢 مروری کوتاه بر #نکات_تفسیری آیات سوره بقره ( آیات 62 و63 )
🌺🍃
🕋 إِنَّ الَّذِينَ آمَنُواْ وَالَّذِينَ هَادُواْ وَالنَّصَارَى وَ الصَّابِئِينَ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَاليَوْمِ الآخِرِ وَعَمِلَ صَالِحًا فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ عِندَ رَبِّهِمْ وَلاَ خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلاَ هُمْ يَحزَنُونَ ﴿۶۲﴾
🕊همانا کسانی که(به اسلام) ایمان آورده و کسانیکه یهودی شدند و نصاری و صابئان, هرکس به خدا و روز قیامت ایمان آورد و عمل صالح انجام داد، پس برای آنها در نزد پروردگارشان، پاداش و اجر است و بر آنها ترسی نیست و آنها محزون نمی شوند.(62)
🍀🔸-هرکدام از پیروان ادیان که در عصر خود بر طبق وظایف و فرمان الهی عمل کرده اند, مأجورند. البته این آیه نمی تواند بهانه و دستاویزی برای ماندن در یهودیت و مسیحیت باشد. زیرا اولا قران، اهل کتاب را به اسلام دعوت نموده است و ثانیا: تهدید کرده کرده که اگر آگاهانه به سراغ دینی غیر از اسلام بروند، مورد قبول نیست.
🔸-صابئین کسانی هستند که خود را پیرو حضرت یحیی(علیه السّلام) می دانند.
🔸-تمام ادیان آسمانی، اصول مشترک دارند، توحید، معاد و انجام عمل صالح.
🔸-انسان، تنها در سایه ایمان به خداوند و امید به معاد و انجام عمل صالح، آرامش می یابد.
🕋 وَإِذْ أَخَذنَا مِيثَاقَكُمْ وَرَفَعنَا فَوقَكُمُ الطُّورَ خُذُواْ مَا آتَينَاكُم بِقُوَّةٍ وَاذْكُرُواْ مَا فِيهِ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ ﴿۶۳﴾
🕊و(یاد کن) زمانی که از شما پیمان گرفتیم و کوه طور را برفراز شما بالا بردیم و (گفتیم:) آنچه را (از آیات و دستورات خداوند) به شما داده ایم، با قدرت بگیرید و آنچه را در آن هست، به خاطر داشته باشید(و به آن عمل کنید) تا پرهیزگار شوید.(63)
🍀🔸-ماجرای کنده شدن کوه طور از جای خود و قرارگرفتن در بالای سر یهود، در سوره های نساء و اعراف هم آمده است.
🔸-عمل به آیات و احکام الهی، باید همراه باجدیّت، عشق و تصمیم باشد نه شوخی، نه عادت، نه شکّ و تشریفات.
🔸-معارف دینی باید با تدریس و تبلیغ، در اذهان مردم زنده بماند.
🔸-یاد آیات الهی و تدبّر در آنها زمینه سازتقواست.
📚 برگرفته از تفسیرنور
♦️⚜️💠#حفظ_قرآن_کریم💠⚜️♦️
❌پایان #جلسه_پانزدهم #حفظ_سوره_بقره
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
شرح حکمت ۴۳ قسمت ۶.mp3
2.98M
🌹سلسله جلسات #درسهای_نهج_البلاغه
✅ شرح نهج البلاغه با نهج البلاغه
📒 #حکمت43 6⃣
⭕️ الگوهاى انسانى (فضائل اخلاقى یکى از یاران)
🎙حجت الاسلام #مهدوی_ارفع
╭❁━═━⊰✼❆🍃🌹🍃❆✼⊱━═━❁╮
✨بسم الله الرحمن الرحیم✨
🌹شرح #حکمت43 (6)
🔹الگوهاى انسانى (فضائل اخلاقى یکى از یاران)
🔻توصیف بعدی در وصف خباب بن ارت، از لسان مبارک امیرالمؤمنین(علیه السلام)، در حکمت۴۳ این است:
«قَنِعَ بِالکَفاف»؛ یعنی به همان مقدار از رزق و روزی که زندگی اش را کفاف می داد، قانع بود.
🔰در نهج البلاغه درمورد قناعت، نکات بسیار بسیار فراوان و کاربردی هست.
🔸 اولین فصل پیرامون قناعت، درباره ارزش و فایده و اهمیت قناعت است. مثلاً امیرالمؤمنین (علیه السلام) در حکمت ۴۴ میفرمایند:
«طوبیٰ لِمَن قَنِعَ بِالکَفاف» : "خوشا به حال کسی که از دنیا، به اندازه کفاف زندگی قناعت کند."
یا در حکمت های ۵۷، ۳۴۹ و ۴۷۵ میفرماید: قناعت آن سرمایه ای است که هیچ وقت تمام نمیشود.(القَناعَةُ مالٌ لا یَنفَدُ)
یا در حکمت ۲۲۹ وقتی از حضرت سؤال می کنند که منظور خداوند متعال از حیاة طیبه در آیه «فَلَنُحییَنَّه حَیاةً طَیِّبَة » (پس ما قطعاً او را به حیاة طیبه احیا می کنیم) چیست؟ فرمودند:« هی القَناعَة » ؛ منظور از حیاة طیبه قناعت است. و در همین حکمت فرمودند: «کفیٰ بالقَناعَةِ مُلکاً » ؛ "کسی که میخواهد پادشاه زندگی خودش باشد، کافیست قناعت کند." یعنی کسی که می خواهد محتاج غیر نباشد و خودش آقای زندگی خودش باشد، کافیست قناعت کند.
🔵 فصل دوم از قناعت در نهج البلاغه، اثر قناعت است.
علی (علیه السلام) آثاری برای قناعت در نهج البلاغه بیان کردند که به ترتیب اینگونه است:
🔸 اولا چشم و دل سیر شدن؛ حضرت در خطبه ۱۹۲ میفرمایند: « مَعَ قناعةٍ تَملأُ القُلوبَ وَ العُیونَ غِنیً » ؛ "با آن قناعتی که دل ها و چشم ها را پر کند."
🔸 دوم اینکه قناعت از صفات برجسته اهل تقواست. در خطبه ۱۹۳، معروف به خطبه متقین، میفرماید:« اهل تقوا را نمیبینی مگر آنکه نفسش به آنچه خدا داده، قانع است(قانِعَةٌ نَفسُه).»
🔵 فصل بعدی در رابطه با قناعت در نهجالبلاغه این است که، خود امیرالمؤمنین (علیه السلام) اسوهٔ قناعت است؛ علی(علیه السلام) در نامه ۴۵، خطاب به عثمان بن حنیف، فرماندار بصره، فرمودند:
«وَ أیمُ الله لَأَروضَنَّ نَفسی رِیاضَةً...وَ تنقَعُ بِالمِلحِ مَأدوماً» ؛ " به خدا سوگند! چنان نفس خودم را به ریاضت وادار میکنم...که به نمک به جای خورش غذا قناعت کند. "
🎙حجتالاسلام مهدوی ارفع
#نهضت_جهانی_نهج_البلاغه_خوانی
╰❁━═━⊰✼❆🍃🌹🍃❆✼⊱━═━❁╯